Αντί να αναρωτηθεί γιατί οι γυναίκες δεν κατεβαίνουν στην πολιτική καλύτερα θα ήταν να αναρωτηθεί γιατί, όταν και όσες κατέβουν, δεν ανεβαίνουν αλλά μένουν στον πάτο. 40 χρόνια σχεδόν μετά κι ακόμη να αξιωθούμε να δούμε γυναίκα προεδρίνα, πρωθυπουργίνα (η Θάνου δεν μετράει), ή έστω αρχηγό μεγάλου κόμματος (η κ. Γεννηματά δεν μετράει... ΜΕΓΑΛΟΥ είπαμε). Ακόμη κι όταν γίνονται υπουργίνες, είναι συνήθως σε υπουργεία με (κακώς) θεωρούμενα "γυναικεία" θέματα - Κοινωνικών Υπηρεσιών, Υγιείας, τέτοια. Η κ. Μπακογιάννη δεν μετράει, διότι ανεξάρτητα από ικανότητες ήταν και κόρη του μπαμπά της (και στο κάτω κάτω δεν έφτασε τόσο ψηλά όσο ο μικρός της αδελφός).