Η Καλύτερη Ερμηνεία

Δεσπω: Δεσπω, γυναικάρα! Πρέπει να ήταν κι ωραίος τύπος αυτή. Δε μπορώ να την ξεχάσω ως Μπεμπέκα, καμία δε θα ήταν καλύτερη Μπεμπέκα, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ και στο Ποτέ την Κυριακή. Πράγμα που σημαίνει ότι όταν η Δεσπω έπεφτε σε σκηνοθέτη προκοπής μεγαλουργουσε! Βέβαια και με κάτι χαροκαμμενους καλά τα πήγαινε τώρα που το σκέφτομαι.
Πώς ξέχασα την Μπεμπέκα! Καταπληκτική ήταν και ως μητέρα της Καλογεροπούλου στο Γάμος αλά ελληνικά, τώρα που το θυμήθηκα- εκεί που κάνουν ζευγάρι συμπεθέρων με την Σμάρω Στεφανίδου (επίσης καταπληκτική)! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για αυτή την ηθοποιό! θα ακουστώ πολύ ρετρό αν αναφωνήσω "δεν βγαίνουν σήμερα τέτοιες ηθοποιοί"!
 
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς για αυτή την ηθοποιό! θα ακουστώ πολύ ρετρό αν αναφωνήσω "δεν βγαίνουν σήμερα τέτοιες ηθοποιοί"!
Μια χαρα τα λες! Γιατι, βγαινουν;
Σημερα παιζουν σχεδον ολοι σαν ψοφιμια. Λες και βαριουνται που ζουν. Ενω τοτε παιζανε με την καρδια τους, με την ψυχη τους. Με ολο τους το ειναι!
 
Σημερα παιζουν σχεδον ολοι σαν ψοφιμια.
Και δεν έχουν κ καλές φωνές, ούτε σωστές αρθρώσεις, σαν να μην πήγαν σε σχολές. Βέβαια δε βοηθάνε και τα κείμενα...έχουμε πήξει στη σαχλαμάρα
 
Και δεν έχουν κ καλές φωνές, ούτε σωστές αρθρώσεις, σαν να μην πήγαν σε σχολές.
Mηπως πηγαν κιολας; Πολλοι "ηθοποιοι" σημερα δεν εχουν περασει ουτε καν εξω απο Δραματικη Σχολη. Οποιος θελει παιζει και οποιος θελει κανει ο,τι του καπνισει. Δεν ειναι πλεον οπως παλια που για να παιξεις οπουδηποτε επρεπε να εχεις τελειωσει Σχολη και να εχεις λαβει αδεια ασκησεως επαγγελματος.
Κατα τα αλλα η Διαβατη εφταιγε που τα εβαλε με τον Ρουβα για την αρχαια τραγωδια "Βακχες".
 
Κατα τα αλλα η Διαβατη εφταιγε που τα εβαλε με τον Ρουβα για την αρχαια τραγωδια "Βακχες".
Τι μου θύμησες τώρα! Τις "Βάκχες" τις είχα δει σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη το 2005 στην Επίδαυρο. Υπέροχη παράσταση! Τον καιρό εκείνο ήταν ακόμα διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου ο Νίκος Κούρκουλος. Μετά τον Κούρκουλο, το χάος στο Εθνικό!
 
Τι μου θύμησες τώρα! Τις "Βάκχες" τις είχα δει σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη το 2005 στην Επίδαυρο. Υπέροχη παράσταση! Τον καιρό εκείνο ήταν ακόμα διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου ο Νίκος Κούρκουλος. Μετά τον Κούρκουλο, το χάος στο Εθνικό!
Μετά τον Κούρκουλο το χάος , είχε μεράκι ο Κούρκουλος, έτσι ήταν.
 
Μετά τον Κούρκουλο το χάος , είχε μεράκι ο Κούρκουλος, έτσι ήταν.
Τα εξηγεί πολύ καλά ο Βασίλης Κανακης στο βιβλίο του τα του Εθνικού. Εξηγούνται και τα... ανεξήγητα.
Ας περάσουμε όμως σε μια νέα τετρας, ελάτε, δείτε και μην πάρετε.

Νιτσα Μαρουδα
Ελενη Ζαφειριου
Στεφανος Στρατηγός
Νίκος Φέρμας
 
Υπαρχει αυτή η ταινία που μια ερμηνεια χαραχτηκε στη μνήμη μας; Που για οποιονδήποτε λόγο θεωρούμε αξεπέραστη; Είτε γιατί μας άρεσε περισσότερο η ταινία, είτε γιατί έδωσε ο ηθοποιός τον καλύτερο του εαυτό, επιλέξτε απο μια ερμηνεία για κάθε ηθοποιό ως την κορυφαία του.
Τέσσερις ηθοποιοί για αρχή:

Γιάννης Μιχαλοπουλος
Σταύρος Παραβας
Άννα Φονσου
Σμαρουλα Γιούλη
Να απαντήσω κ εγώ μετά από αρκετο χρόνο απουσίας:
Γιάννης Μιχαλόπουλος: Παντού άψογος ήταν. Μπορεί οι ρόλοι του να ήταν μικροί όμως αυτό του έδινε το αβαντάζ μαζι με την πληθωρική του παρουσία να κλέψει την παράσταση. Καλύτερη ερμηνεία του θεωρώ το Αχ αυτή η γυναίκα μου που είχε μεγαλύτερο ρόλο και έπαιξε πραγματικά απολαυστικά. Ο συνδυασμός του με τη Νοταρά απίστευτος. Πολύ καλός!

Σταύρος Παράβας: Δυστυχώς δεν είχε ευρεία γκάμα τουναντίον μάλιστα. Τυποποιηθηκε σε ρόλους καρικατούρας και ενώ θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά πράγματα έμεινε εκεί. Μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις στην ταινία Ακροπόλ θεωρώ την καλύτερη του πάλι σε έναν πληθωρικό αλλά διαφορετικό βέβαια ρόλο έδειξε το ταλέντο του.

Άννα Φόνσου: Όμορφη και ζουμερη η Άννα Φόνσου στην αρχή πιστεύω πως μιμούνταν την Αλίκη. Όμως γρήγορα βρήκε τη δική της ταυτότητα. Καλύτερος της ρόλος στην Οργή του Βασίλη Γεωργιάδη. Σε έναν δραματικό ρόλο οργισμένης νέας τα κατάφερε και με το παραπάνω. Μου αρέσει βέβαια και στην κόμισσα της φάμπρικας όχι τόσο η ίδια αλλά η ταινία συνολικά.

Σμαρούλα Γιούλη: Ακόμα να καταλάβω γιατί αυτή η κοπέλα μετά από μια γεμάτη πορεία την δεκαετία του 50 εγκατέλειψε το σινεμά στις αρχές του 60. Θεωρώ ότι είχε το πιο εκφραστικό πρόσωπο από τις ηθοποιούς της εποχής της. Καλύτερη της ερμηνεία θεωρώ στο Θόδωρο και το δίκανο. Συγκρατημένη ερμηνεία χωρίς υπερβολές εξέφραζε τα κορίτσια της εποχής της άριστα.
 
Α, δεν την είχα δει αυτή την τετράδα.

Νίτσα Μαρούδα: Κανονικά έπρεπε να πω τον περιβόητο ρόλο της στον "Κατήφορο". Αλλά είναι ένας ρόλος που με στενοχωρεί πολύ. Γενικώς, αυτή η ταινία με μελαγχολεί (όχι ότι δεν είναι καλή, το αντίθετο). Θα πω λοιπόν την δεύτερη από τις δύο ταινίες που η Μαρούδα δεν κάνει την χαζή. Και μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι πολύ γλυκιά και πάρα πολύ φυσική στο παίξιμό της. Ο μάγκας με το τρίκυκλο, που κάνει την αδελφή της Καραγιάννη.

Ελένη Ζαφειρίου: Μια γυναίκα που την έχουμε στο μυαλό μας ως την μάνα του ελληνικού κινηματογράφου. Νομίζω λοιπόν, ότι η κορυφαία της κινηματογραφική ερμηνεία, είναι ο ρόλος της μάνας του Καζάκου και του Γεωργίτση στο "Το παρελθόν μιας γυναίκας". Λατρεμένη ταινία, έτσι κι αλλιώς.

Στέφανος Στρατηγός: Δεν ξέρω τι να σας πω. Δεν λέω ότι ήταν κακός ηθοποιός ή ότι ήταν άσχημος. Το αντίθετο μάλιστα. Γοητευτικότατος, αλλά μπορώ να πω ότι η μοναδική ερμηνεία που μου έχει μείνει είναι στην ταινία "Η θεία από το Σικάγο" που κάνει τον νευρικό υποψήφιο ο οποίος όμως υποκύπτει στις χάρες της όμορφης, νεαρής Κατίνας.

Νίκος Φέρμας: Απολαυστικός ηθοποιός σε δεύτερους ρόλους. Ο ρόλος που λατρεύω, κρατάει μερικά λεπτά αλλά αυτός μου έρχεται αμέσως στο μυαλό. Ο πλανόδιος πωλητής στην "Καφετζού" που ενοχλεί τον ερωτευμένο Φωτόπουλο και την απελπισμένη Σμαρούλα. "Έχω και φυστίκι Αιγίνης". "Παίζω και μονά-ζυγά".
 
Σας δίνω τους επόμενους 4 να γράψετε για τη στιγμή που τους ξεχωρίσατε. Θα προσπαθήσω να μιλήσουμε και για ηθοποιούς που δεν τους συζητάμε τόσο συχνά.

Πόπη Λάζου
Μαρίκα Κρεββατά
Κώστας Καρράς
Χρήστος Τσαγανέας
Χρήστος Τσαγανέας: Από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Έφερε ένα ήθος και μία αξιοπρέπεια παντού στις ερμηνείες του. Βέβαια έπεσε και αυτός στην παγίδα των μελό αλλά τι να κάνουμε. Καλύτερη ερμηνεία του θα πω στους Γερμανούς ξανάρχονται γιατί μέσα από έναν τόσο μικρό ρόλο κατάφερε και ξεχώρισε με μια μόνο του ατάκα και με το ύφος του.

Κώστας Καρράς: Ποτέ δεν μου άρεσε για να είμαι ειλικρινής. Πάντοτε έπαιζε με μια υπερβολή και με μια έπαρση που δεν μπορούσα να το καταλάβω. Μπορώ να πω όμως ότι ως φίλος του Αλέκου Αλεξανδράκη στο Δεσποινίς Διευθυντής ταίριαξε γιατί ο ρόλος του ήταν μικρός και συγκρατημένος.

Μαρίκα Κρεβαττα: Ποια ταινία της να πρωτοδιαλεξεις. Έχω την εντύπωση ότι αυτή η γυναίκα παντού ήταν πολύ καλή. Νομίζω ότι στον Ηλία τού 16ου όμως ως Λουκία μου άρεσε περισσότερο με αυτούς τους ελιγμούς στην φωνή της με την απελπισία και συνάμα με την κωμικοτητα της. Από κοντά σε μικρότερο ρόλο βέβαια και το Πολυτεχνίτης και Ερημοσπιτης.

Πόπη Λάζου: Παντα έφερε μια αρχοντιά και μια πληθωρικότητα αυτή η γυναίκα. Την ξεχωρίζω στο Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός που είχε και μεγάλο ρόλο και έπεισε τέλεια ως πλανευτρα γειτόνισσα. Ήταν εξαιρετική σε αυτή την ταινία.
 
Τα εξηγεί πολύ καλά ο Βασίλης Κανακης στο βιβλίο του τα του Εθνικού. Εξηγούνται και τα... ανεξήγητα.
Ας περάσουμε όμως σε μια νέα τετρας, ελάτε, δείτε και μην πάρετε.

Νιτσα Μαρουδα
Ελενη Ζαφειριου
Στεφανος Στρατηγός
Νίκος Φέρμας
Νίτσα Μαρούδα: πανέμορφη και εκφραστική! Δυστυχώς έπαιζε μικρούς ρόλους. Θα διαλέξω την "πεινάλα" ντάμα του Βουτσά στο "Ανθρωπάκι".
Ελένη Ζαφειρίου: άλλη μια υπέροχη ηθοποιός, που δυστυχώς έπαιζε μόνο μικρούς ρόλους, συνήθως της χαροκαμένης μάνας. Στο "Η Θεία από το Σικάγο" κάνει ωραίο ζευγάρι με τον Ορέστη Μακρή.
Στέφανος Στρατηγός: "Σάντα Τσικίτα"! Ταινιάρα και ωραίος ρόλος.
Νίκος Φέρμας: "Καλώς ήρθε το δολλάριο"! Καταπληκτικός!

Μαρίκα Κρεββατά: μια αγαπημένη μου ηθοποιός. Στο "Στουρνάρα 288" τα σπάει! Η Κρεββατά μ'αρέσει σε όλες τις ταινίες που παίζει... έβλεπα προχθές το "Η γυναίκα μου τρελάθηκε", απίθανη!
 
Πόπη Λαζου: Παντού μου αρέσει να τη βλέπω και να την ακούω. Θα πω τον Κλεαρχο αλλά θα προσθέσω ότι μου αρέσει εξίσου και στους μικρούς της ρόλους. Δεν την ξεχνώ ας πούμε στην Κυρία του Κυρίου " ελπίζω αυτός ο τρόπος να ήταν αρκετά εντυπωσιακός!" ή στο Γεροντοκορο ως ξαδέρφη Κωνστανταρα.

Μαρίκα Κρεββατα: Η Κόμισσα της Φαμπρικας. Εξαίσια εργατρια, κόντρα ρόλος για το περισσότερο μανταμε στυλ της, και μια ξεκαρδιστική σκηνή όταν τη συλλαμβάνει ο αστυνομικός γιος της Ληναιος.

Κώστας Καρράς: Υιέ μου, υιέ μου. Εκεί μου αρέσει περισσότερο. Χαρουμενος, γοητευτικός, ατακαδορος ...Πολύ καλός βέβαια είναι κ στην Παριζιανα

Χρήστος Τσαγανεας: Που τον είδατε και δε σας άρεσε; υπέροχος ηθοποιός. Παραδόξως από όλους τους καλούς του ρόλους μου έρχεται πρώτη στο μυαλό η ερμηνεία του στο Έγκλημα στα Παρασκήνια. Οριακή ερμηνεία, εντυπωσιακή θα έλεγα.

Και οι 4 επόμενοι:

Βούλα Χαρίλαου
Δεσπω Διαμαντιδου
Κώστας Κακκαβας
Δημήτρης Νικολαΐδης
Βούλα Χαριλάου: Αναξιοποίητο ταλέντο. Έπαιξε σε λιγοστές ταινίες που απέδειξε πως είχε το ταλέντο και σε δραματικούς ρόλους και σε πιο αναλαφρους ρόλους κομεντιεν. Από τις ερμηνείες της θα διαλέξω τον Εφιάλτη. Ίσως ο πιο σύνθετος ρόλος που κλήθηκε να παίξει ποτέ Έλληνας ηθοποιός στον ελληνικό κινηματογράφο. Τον απέδωσε άψογα και ας μην ταίριαζε στο φυζίκ της.

Δέσπω Διαμαντίδου: Πολύ πληθωρική παρουσία και πάντα έπαιζε εξαίσια και με μια δυναμική που δεν μπορείς να την περιγράψεις. Ίσως ο πιο αναιμικος ρόλος της ήταν αυτός της υπηρέτριας στον Θανασάκη τον πολιτευόμενο. Μου άρεσε τόσο σε δράματα όσο και σε κωμωδίες. Την ξεχωρίζω λίγο περισσότερο στην Στεφανία που ήταν μέρος ενός εκλεκτού καστ και υπήρξε εξαιρετική.

Κώστας Κακκαβας: Άχρωμη και αδιάφορη παρουσία. Ποτέ μου δεν ενθουσιάστηκα με τις ερμηνείες που έδινε ήταν πάντα λίγο μπλαζε. Στο Τύφλα να έχει ο Μάρλον Μπράντο όμως είχε μια πονηριά και μια κωμικοτητα εντελώς διαφορετική. Ίσως η καλύτερη στιγμή του υποκριτικά σε μια πολύ καλή κωμωδία.

Δημήτρης Νικολαΐδης: Εξαιρετικός καρατεριστας. Παντού μου άρεσε σε όλους τους ρόλους του. Ήταν απολαυστικός στην κωμωδία αν και ως φυζίκ θεωρώ πως του πήγαιναν και δραματικοί ρολόι. Θα διαλέξω το Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη ως καλύτερη του στιγμή γιατί μέσα από έναν πολύ μικρό ρόλο κατάφερε και ξεχώρισε κλέβοντας την παράσταση στις σκηνές που έπαιζε.
 
Τα εξηγεί πολύ καλά ο Βασίλης Κανακης στο βιβλίο του τα του Εθνικού. Εξηγούνται και τα... ανεξήγητα.
Ας περάσουμε όμως σε μια νέα τετρας, ελάτε, δείτε και μην πάρετε.

Νιτσα Μαρουδα
Ελενη Ζαφειριου
Στεφανος Στρατηγός
Νίκος Φέρμας
Νίκος Φέρμας: Έδινε πάντα το κάτι παραπάνω όπου και αν έπαιζε. Τον προτιμώ στην δεύτερη λατέρνα, Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο, γιατί έδωσε και μια νότα ανθρωπιάς στην ερμηνεία του για υποστήριξη του Αυλωνίτη.

Στέφανος Στρατηγός: Όχι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Βέβαια φταίει και το γεγονός ότι από ένα σημείο και μετά έπαιζε μόνο ρόλους στα φρικαλέα μελό της εποχής εκείνης. Αν πρέπει να ξεχωρίσω έναν ρόλο του είναι αυτός του ασώτου υιού του Ορέστη Μακρή στο Αμαξάκι. Εκεί έπαιξε πολύ καλά και τονίστηκε η αντίθεση μεταξύ των χαρακτήρων πατέρα γιού.

Ελένη Ζαφειρίου: Αν η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν η εθνική μας σταρ τότε η Ελένη Ζαφειρίου ήταν η εθνική μάνα η θεία μας. Της ταίριαζαν αυτοί οι ρόλοι και τους έπαιζε πάντοτε ευχάριστα και στις κωμωδίες και στα δράματα. Βέβαια την προτιμώ στην Καφετζού σε ρόλο μάνας μεν ( να θυμίσω της Σμαρούλας Γιούλη συγκεκριμένα) αλλά έπαιζε πολύ καλά και την αστή μεγαλοκυρία λίγο σνομπ, λίγο ξιπασμενη που βέβαια διαπιστώνει την απιστία του συζύγου της. Εκεί ήταν πολύ καλή.

Νίτσα Μαρούδα: Στον Κατήφορο έπαιξε τέλεια τον ρόλο της πικροχολης κακιασμενης και ζηλιαρας φίλης. Νομίζω ότι κρίμα που δεν αξιοποίησε την ευκαιρία να παίξει και άλλους αντίστοιχους κόντρα ρόλους. Βέβαια ήταν πολύ καλή και στα κωμικά της αλλά τυποποιηθηκε στους γνωστούς ρόλους ενώ την είδαμε και σε δραματικούς ρόλους που ήταν άξια
 
Να προτείνω άλλους:
Ανδρέας Ντούζος
Περικλής Χριστοφορίδης
Στέφανος Ληναίος
Κατερίνα Γιουλάκη
Νέλλη Παππά
Ντίνα Τριάντη
 
Τελευταία επεξεργασία:
Νίκος Φέρμας: Έδινε πάντα το κάτι παραπάνω όπου και αν έπαιζε. Τον προτιμώ στην δεύτερη λατέρνα, Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο, γιατί έδωσε και μια νότα ανθρωπιάς στην ερμηνεία του για υποστήριξη του Αυλωνίτη.
Ο Παυλάρας είναι στο ΙΚΑ το δικό μας. Μάγκες ξηλωθείτε :headbangdude:
 
Α, ωραία, θα μακρυγορήσω κι υστερα εγώ... κι υστερα εγώ...
Θα πω πρώτα τα δικά μου κι έπειτα του φίλου @Billious17 (αν και 6 είναι πάρα πολλοί)
Νιτσα Μαρουδα
Ελενη Ζαφειριου
Στεφανος Στρατηγός
Νίκος Φέρμας
4 αγαπημένοι μου ηθοποιοί, πάμε:
Νίτσα: "Επάγγελμα:Ηθοποιός". Αυτό μου έρχεται όταν τη βλέπω. Η Μαρούδα χωρίς να είναι τίποτα το συγκλονιστικό διεκπεραίωνε πάντοτε με αξιοπρέπεια. Από τους άπειρους ρόλους χαζής, πιο καλή χαζή έπαιξε στο Η Γυναίκα μου Τρελλάθηκε
Ελένη Ζαφειρίου: Λατρεμένη παντού. Ηθοποιός μεγάλης αξίας, την επιλέγω στο Τζένη Τζένη, από τα πιο φυσικά παιξίματα που έχω δει ποτέ.
Στέφανος Στρατηγός: Α, μ αρέσει πολύ ο Στέφανος. Θα πω τον Ατσίδα, αν και πολλοί δε θα συμφωνήσουν φαντάζομαι. Δεν είναι ο καλύτερος του ρόλος αλλά είναι γλύκας.
Νίκος Φέρμας: Αυτόν τον ηθοποιό τον αγαπάω! Μου φαίνεται οικείος, σα να τον ξέρω. Δεν έπαιξε τεράστιους ρόλους αλλά πάντα ήταν εγγύηση απόδοσης. Θα πω με δυσκολία το μικρό του ρόλο στο Θησαυρό του Μακαρίτη γιατί δεν υπάρχει καμία σκηνή σε καμία ταινία που να παίζει και να μη μ αρέσει.
Γενικά η τετράδα από πάνω είναι ένας κι ένας. Αύριο οι υπόλοιποι.
 
Ας απαντήσω εγώ:

Ανδρέας Ντούζος: Όχι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Τυποποιηθηκε σε ρόλους ζεν πρεμιέ κάπως μπλαζε σε μελό, κωμωδίες και δράματα. Καλύτερη ερμηνεία του θεωρώ στο Φωνάζει ο Κλέφτης που έπαιξε έναν απατεώνα πολύ καλά και ήταν κρίμα που δεν έπαιξε αντίστοιχους ρόλους με κάποιο ενδιαφέρον.

Περικλής Χριστοφορίδης: Απίστευτος καρατερίστας, έπαιξε πολύ απολαυστικούς ρόλους εκ διαμέτρου αντίθετους. Ο καλύτερος ρόλος του θεωρώ ότι ήταν στην Καφετζού καθώς ήταν και μεγάλος και του δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος να ξεδιπλώσει τις ερμηνευτικές του αρετές. Είχε πολύ ωραία χημεία στον τελευταίο διάλογο που είχε με τη Γεωργία Βασιλειάδου.

Στέφανος Ληναίος: Παντού μου άρεσε ως ζεν κομίκ. Καλύτερος ρόλος αυτού του τεμπέλη ανιψιού στο Κλωτσοσκούφι. Ήταν απολαυστικός και υπερσκίασε κοτζάμ Αλέκο Αλεξανδράκη. Μου άρεσε και ως αστυνομικός στην Κόμισσα της φάμπρικας.
 
Κατερίνα Γιουλάκη: Η Γιουλάκη πάλι ως καρατεριστα ξεκίνησε και έπαιζε συνήθως τις στριφνές γυναίκες και το εξελίσσει σε κάθε της ταινία. Στο Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη είχε και καλογραμμένο ρόλο. Έπαιζε μια στριφνή και καταπιεστική γυναίκα που όμως έκρυβε και μια ευαισθησία έκδηλη.

Ντίνα Τριάντη: Γλυκιά φυσιογνωμία γενικά αλλά όχι σπουδαία ηθοποιός. Όμως ταίριαζε φυσιογνωμικά στις ηρωίδες που έπαιζε. Ως καλύτερη ερμηνεία της στο Συρτάκι της αμαρτίας γιατί σε δραματικό ρόλο φαίνεται πως προσπάθησε κάπως παραπάνω .

Νέλλη Παππά: Σε αντίθεση με την Τριάντη η Παππά γενικά παντού μου άρεσε. Έπαιζε με μια φλόγα και μια τσαχπινιά στις ταινίες της. Ως Φιφίκα ήταν απολαυστική και ταίριαξε απόλυτα με το κείμενο και ήταν ο πιο ενδιαφέρον γυναικείος ρόλος της ταινία. Κουκλίτσα και πονηρούλα στον Κλέαρχο, τη Μαρίνα και τον κοντό.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Να προτείνω άλλους:
Ανδρέας Ντούζος
Περικλής Χριστοφορίδης
Στέφανος Ληναίος
Κατερίνα Γιουλάκη
Νέλλη Παππά
Ντίνα Τριάντη
Ντούζος: Για μένα πάντα θα είναι ο Ανδρέας Ράμογλου. Έπαιξε κι αλλού καλά, αλλά ως Ράμογλου τον έχω στο μυαλό μου.
Π. Χριστοφορίδης: Αγαπημένος ηθοποιός, παιχνιδιάρικες ερμηνείες. Καλύτερη του στιγμή για μένα ως συνάδελφος του Χορν στο Μια Ζωή την Έχουμε. Δεν τον είδα όμως και πουθενά να πω πως δε μ άρεσε.
Σ. Ληναίος: Χωρίς συζήτηση στην Κόμισσα της Φάμπρικας. Η απόγνωση ενός αστυνομικού που είναι ανάμεσα στην υπηρεσία του, στη συνδικαλίστρια μάνα, στην κλέφτρα κοπέλα που ερωτεύεται, στον κομμουνιστή ξάδερφο και στον απατεώνα ξάδερφο είναι δύσκολη ακροβασία κι ο Ληναίος αυτή την απελπισία την υποκρίθηκε με απίστευτη μαεστρία.
Κ. Γιουλάκη: Δύο ρόλοι για την Κατερίνα. Ο Σπαγγοραμένος κι Οι Κυρίες της Αυλής. Με μεγάλη δυσκολία θα πω το Σπαγγοραμένο που έδωσε μια πολύ καλή ερμηνεία.
Νέλλη Παππά: Μόνο ως Φιφίκα τη θυμάμαι.
Ντίνα Τριάντη: Τρεις Κούκλες κι Εγώ. Ήταν η μια από τις κούκλες, απολύτως δικαιολογημένα. Γαλακτομπούρεκο ήταν η Ντίνα.
 
Μετά απο αρκετό καιρό να προσθέσω και άλλους 4:
Καίτη Λαμπροπούλου
Άλκης Γιαννάκης
Μπεάτα Ασημακοπούλου
Αλέκος Τζανετάκος
 
Πίσω
Μπλουζα