Rakeesh
RetroDB Feeder
- Joined
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 4.670
- Αντιδράσεις
- 1.991
Μα πως κανενας μας δεν ανεφερε τη Μύγα; Μια κλασικοτατη θριλερ των 80ς που αφησε εποχη; 
Το σεναριο το ξερουμε λιγο πολυ, αλλα ας κανουμε μια επαναληψη: Ενας freelancer επιστημονας, ο Σεθ Μραντλ, κανει πειραματα με τηλεμεταφορα. Γνωριζει μια δημοσιογραφο, τη Βερονικα που την κανει γκομενα, και κατοπιν προσπαθει να επεκτεινει τις δυνατοτητες του τηλεμεταφορεα σε οργανικη υλη. Ξεκιναει με μια μπριζολα, μετα με ενα μπαμπουινο του οποιου δυστυχως βγαινουν τα μεσα-εξω, και στο τελος με τον εαυτο του.
Ο τηλεμεταφορεας ομως ειναι ψηφιακος και εχει το ελαττωμα να μεταφραζει τον οποιοδηποτε ογκο σε δεδομενα. Ετσι οταν μπηκε μια μυγα στον "τηλεκλωβό" που ηταν ο Σεθ, το DNA της συγχωνευεται με τα δικα του, χωρις ομως ο ιδιος να καταλαβει καποια διαφορα.
Στην αρχη βεβαια αρχιζει να νιωθει πιο δυνατος (καπως ετσι μαλλον ενιωθε και ο Πητερ Παρκερ), να ψιλοτρελαινεται, και να θεωρει οτι η τηλεμεταφορα ειναι ενα ειδος βαπτισματος που δημιουργει τον ανωτερο ανθρωπο. Μετα ομως ο οργανισμος του αρχισε να εξασθενει, να του πεφτουν τα νυχια (μπλιαααααααχ!!) και τουφες απο το κεφαλι
Η ταινια παρακολουθει την πορεια της μεταλλαξης του οσο το DNA της μυγας αφομοιωνεται με τον ιδιο, το φοβο για το τι θα του συμβει, την ανησυχια, τη διαδικασια μιας καταστασης χωρις επιστροφη, αλλα και τη σχεση του με τη Βερονικα και εναν αλλο "αντιζηλο" τυπο.
Την ειχα δει στην τηλεοραση, μικρος στο γυμνασιο και ηταν πολυ σοκαριστικη και αρρωστημένη εμπειρία, δεδομενου οτι ημουν σε μια ηλικια που καλα-καλα δεν ηξερα τι ειναι ο καρκίνος ή κάποια ανίατη ασθένεια. Ενιωσα κυριολεκτικα στο πετσι μου αηδία, απέχθεια, οίκτο και φόβο για την ολη κατάσταση ποσο μαλλον αφου στην αρχη μας κανει να συμπαθησουμε τον πρωταγωνιστη.
Τωρα βεβαια τη βλεπουμε σαν ταινία και θαυμάζουμε τα εφφέ, αλλά σε εκείνη την ηλικία αναρωτιόμουν πώς θα αντιδρούσε ένας άνθρωπος αν ξαφνικά του έπεφτε το αφτί.
Η φραση που μου ράγισε την καρδιά και μου εμεινε ηταν "Ειμαι ενα εντομο που ονειρευτηκε οτι ηταν ανθρωπος και ηταν ωραια. Αλλα το ονειρο τελειωσε και ξύπνησε το έντομο" η οποία είναι παρμένη απο τη Μεταμόρφωση του Κάφκα
Πολυ αργότερα έμαθα οτι ο σκηνοθέτης της ταινίας δεν είναι αλλος απο τον γνωστό Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, του οποίου ταινίες είχα δει στην πορεία. Οταν το έμαθα, it started to make sense
Προσφατα διαβασα οτι η Μύγα έγινε θεατρικό μιούζικαλ απο τον Howard Shore ο οποιος ειχε συνθεσει το αρρωστημενο soundtrack της ταινιας. Φυσικα γνωστο ειναι και το sequel "Μυγα 2" την οποια εχω δει αποσπασματικα και μου φανηκε πολυ καλη. Παροτι εχει τα ιδια αηδιαστικα-τρομακτικα στοιχεια με το πρωτοτυπο, δεν ειναι τοσο σκοτεινη-αρρωστμένη
Σημειωτέον οτι η Μυγα ειναι βασισμενη χαλαρα σε καποια παλιοτερη ταινια-ιστορία αλλά δεν ξέρω κατα ποσο εχουν κοινα. Επισης εχει συζητηθει ενα προσφατο remake απο τον ιδιο τον Κρονενμπεργκ.
Το σεναριο το ξερουμε λιγο πολυ, αλλα ας κανουμε μια επαναληψη: Ενας freelancer επιστημονας, ο Σεθ Μραντλ, κανει πειραματα με τηλεμεταφορα. Γνωριζει μια δημοσιογραφο, τη Βερονικα που την κανει γκομενα, και κατοπιν προσπαθει να επεκτεινει τις δυνατοτητες του τηλεμεταφορεα σε οργανικη υλη. Ξεκιναει με μια μπριζολα, μετα με ενα μπαμπουινο του οποιου δυστυχως βγαινουν τα μεσα-εξω, και στο τελος με τον εαυτο του.
Ο τηλεμεταφορεας ομως ειναι ψηφιακος και εχει το ελαττωμα να μεταφραζει τον οποιοδηποτε ογκο σε δεδομενα. Ετσι οταν μπηκε μια μυγα στον "τηλεκλωβό" που ηταν ο Σεθ, το DNA της συγχωνευεται με τα δικα του, χωρις ομως ο ιδιος να καταλαβει καποια διαφορα.
Στην αρχη βεβαια αρχιζει να νιωθει πιο δυνατος (καπως ετσι μαλλον ενιωθε και ο Πητερ Παρκερ), να ψιλοτρελαινεται, και να θεωρει οτι η τηλεμεταφορα ειναι ενα ειδος βαπτισματος που δημιουργει τον ανωτερο ανθρωπο. Μετα ομως ο οργανισμος του αρχισε να εξασθενει, να του πεφτουν τα νυχια (μπλιαααααααχ!!) και τουφες απο το κεφαλι
Η ταινια παρακολουθει την πορεια της μεταλλαξης του οσο το DNA της μυγας αφομοιωνεται με τον ιδιο, το φοβο για το τι θα του συμβει, την ανησυχια, τη διαδικασια μιας καταστασης χωρις επιστροφη, αλλα και τη σχεση του με τη Βερονικα και εναν αλλο "αντιζηλο" τυπο.
Την ειχα δει στην τηλεοραση, μικρος στο γυμνασιο και ηταν πολυ σοκαριστικη και αρρωστημένη εμπειρία, δεδομενου οτι ημουν σε μια ηλικια που καλα-καλα δεν ηξερα τι ειναι ο καρκίνος ή κάποια ανίατη ασθένεια. Ενιωσα κυριολεκτικα στο πετσι μου αηδία, απέχθεια, οίκτο και φόβο για την ολη κατάσταση ποσο μαλλον αφου στην αρχη μας κανει να συμπαθησουμε τον πρωταγωνιστη.
Τωρα βεβαια τη βλεπουμε σαν ταινία και θαυμάζουμε τα εφφέ, αλλά σε εκείνη την ηλικία αναρωτιόμουν πώς θα αντιδρούσε ένας άνθρωπος αν ξαφνικά του έπεφτε το αφτί.
Η φραση που μου ράγισε την καρδιά και μου εμεινε ηταν "Ειμαι ενα εντομο που ονειρευτηκε οτι ηταν ανθρωπος και ηταν ωραια. Αλλα το ονειρο τελειωσε και ξύπνησε το έντομο" η οποία είναι παρμένη απο τη Μεταμόρφωση του Κάφκα
Πολυ αργότερα έμαθα οτι ο σκηνοθέτης της ταινίας δεν είναι αλλος απο τον γνωστό Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, του οποίου ταινίες είχα δει στην πορεία. Οταν το έμαθα, it started to make sense
Προσφατα διαβασα οτι η Μύγα έγινε θεατρικό μιούζικαλ απο τον Howard Shore ο οποιος ειχε συνθεσει το αρρωστημενο soundtrack της ταινιας. Φυσικα γνωστο ειναι και το sequel "Μυγα 2" την οποια εχω δει αποσπασματικα και μου φανηκε πολυ καλη. Παροτι εχει τα ιδια αηδιαστικα-τρομακτικα στοιχεια με το πρωτοτυπο, δεν ειναι τοσο σκοτεινη-αρρωστμένη
Σημειωτέον οτι η Μυγα ειναι βασισμενη χαλαρα σε καποια παλιοτερη ταινια-ιστορία αλλά δεν ξέρω κατα ποσο εχουν κοινα. Επισης εχει συζητηθει ενα προσφατο remake απο τον ιδιο τον Κρονενμπεργκ.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
) αργότερα είδα την ταινία και την εκτίμησα και αυτήν. Από τις αγαπημένες μου πλέον.
