Η Παλιά Αθήνα

Βλέπω ότι οι παλιές διαβάσεις δεν είχαν διαγράμμιση, αλλά τελίτσες που οριοθετούσαν το χώρο διάβασης. Σε πολλές πόλεις στο εξωτερικό επανέρχεται, με διακεκομμένες γραμμές οριοθέτησης. Προτιμώ τις γραμμές σε όλο το πλάτος.
 
Δεν είναι περίεργη η θέση του Οφθαλμιατρίου σε σχέση με τα (τότε) Ανάκτορα;
Δεν πρόκειται για το οφθαλμιατρείο που βρίσκεται επί των οδών Σίνα και Πανεπιστημίου
Το εικονιζόμενο κτίριο βρισκόταν επί των οδών Ακαδημίας και Βασιλίσσης Σοφίας.
 
Δεν πρόκειται για το οφθαλμιατρείο που βρίσκεται επί των οδών Σίνα και Πανεπιστημίου
Το εικονιζόμενο κτίριο βρισκόταν επί των οδών Ακαδημίας και Βασιλίσσης Σοφίας.
Καλά, όσο πιο πίσω στο χρόνο πάμε, τόσο πιο αγνώριστα είναι όλα.
 
Μια και πιάσαμε την Βασιλίσσης Σοφίας στα παλιά της λέω να πω την ιστορία ενός σπιτιού που βρισκόταν εκεί. Στο νούμερο 35 λοιπόν χτίστηκε το 1900 η οικία Βόγλη. Αρχιτέκτονας ήταν ο Αναστάσιος Χέλμης ο οποίος σχεδίασε το 1912 και το Μέγαρο Μαξίμου για τον άτυχο εφοπλιστή Μιχαληνό (δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την τεράστια μεγαλεπήβολη βίλα του πέθανε, και η χήρα του παντρεύτηκε γρήγορα τον Μάξιμο όπου πήρε και το Μέγαρο το όνομά του).
Η οικογένεια Βόγλη ήταν αριστοκρατική, ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Δεν γνωρίζω με τι ακριβώς ασχολιόντουσαν. Ο γιος τους όμως ήταν ένας εκκεντρικός τύπος που στο τέλος της ζωής του δεν απέφυγε τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο παρόλο που ήταν άκακος ή μάλλον καλό έκανε αφού έβγαινε πολλές φορές με ένα σακουλάκι και πέταγε μέσα από αυτό χρυσές λίρες λες και τάιζε κότες. Τον φωνάζανε "κουρελή αριστοκράτη" αφού ντυνόταν χμμμ θα έλεγα αντισυμβατικά, με παλιά ρούχα. Πολύ συχνά πήγαινε στα καφενεία της πλατείας Κολωνακίου και έκανε πλάκες στα γκαρσόνια με τις λίρες του. Να και μια φωτογραφία του που βρήκα στο ίντερνετ.
Βόγλης, ο κουρελής αριστοκράτης.png
Ας γυρίσουμε στην οικία Βόγλη καθαυτή. Χτισμένη λοιπόν το 1900 ήταν ένα ιδιαίτερο με πολλά εκλεκτιστικά στοιχεία κτήριο. Τα τζάμια κάνανε καμπύλη και φημολογούνταν ότι ήταν κρυστάλλινα, όπως αναφέρει η δημοσιογράφος εικαστικών Μαρία Καραβία που πήγαινε σε παρακείμενο σχολείο. Η στέψη του κτηρίου, το τελείωμα στην οροφή του δηλαδή, ήταν ένα αέτωμα με πλούσιες φυτικές παραστάσεις που κατέληγε σε δύο παραστάδες. Μέχρι και τα μπαλούστρα του ήταν ιδιαίτερα. Μπαλούστρα είναι τα πήλινα κολωνάκια που εκτελούν χρέη κάγκελου στα νεοκλασικά κτήρια, και τα βλέπουμε τώρα σε καινούργιες σχετικά οικοδομές και βγάζουμε σπυράκια.
Το κτήριο κατεδαφίστηκε το 1968 και έγινε στην θέση του μια πολυκατοικία αριστοκρατική, από αυτές που έχει αρκετές η Βασιλίσσης Σοφίας και στεγάζει αρκετά γραφεία γιατρών. Τουλάχιστον είναι καλόγουστη. Αν και σαφώς θα προτιμούσα να είχε διασωθεί το κτίριο το οποίο λίγο πριν τον εγκλεισμό του ιδιοκτήτη του στο Δρομοκαΐτειο είχε απογυμνωθεί, όπως λέγεται, από ανθρώπους που φιλοξενούσε ο εκκεντρικός Βογλης.
οικια βογλη.jpg
Η ζωγραφισμένη οροφή εισόδου και στέψη του κεντρικού παραθύρου.
44473_154313021247734_632957_n.jpg
Η πολυκατοικία που χτίστηκε στην θέση του.
Ιατρείο-Εξωτερική_d1450.jpg

Τέλος να αναφερθώ στο εξαιρετικό διάγραμμα δρόμων που παρέθεσε ο tony1973 σχετικά με την σπανιότατη φωτογραφία του Rio. Το κτήριο στην συμβολή Ακαδημίας και Βασιλίσσης Σοφίας από ότι έμαθα χθες το βράδυ στην διαδικτυακή περιήγησή μου, ήταν η Βασιλική Φαρμακαποθήκη η οποία χτίστηκε το 1850 και κατεδαφίστηκε το 1950. Τι υπάρχει στην θέση του; Το γυάλινο κτήριο που στεγάζει το Υπουργείο Εσωτερικών.
 
Πολύ περίεργη φωτογραφία. Ένα περιπολικό, δύο αστυνομικοί, ένας άνθρωπος πίσω που μοιάζει με παλαιστή; Που να ναι άραγε; Ο δρόμος είναι στενός. Πιθανόν να είναι έξω από αστυνομικό τμήμα. Το αστυνομικοί τμήμα Ακροπόλεως μέχρι και τη δεκαετία του 90 ήταν σε παράλληλο στενάκια της Πραξιτέλους (όχι τόσο κοντά στην Ακρόπολη). Από ότι θυμάμαι ήταν στην Λεωχάρους αλλά μπορεί να ήταν και στην Χαβρίου. Θα μπορούσε να ήταν εκεί;
 
Για το εμπορικό κέντρο δεν είναι στενός ο δρόμος, σκέψου κάτι σοκάκια που υπάρχουν. Η όλη ατμόσφαιρα με έκανε να σκεφτώ Αθηνάς μόλις είδα τη φωτό, παρόλο που δεν αναγνώρισα τίποτε. Βλέπω ότι το υποσυνείδητό μου έχει καλύτερη μνήμη από το συνειδητό μου.
 
Πολύ περίεργη φωτογραφία. Ένα περιπολικό, δύο αστυνομικοί, ένας άνθρωπος πίσω που μοιάζει με παλαιστή; Που να ναι άραγε; Ο δρόμος είναι στενός. Πιθανόν να είναι έξω από αστυνομικό τμήμα. Το αστυνομικοί τμήμα Ακροπόλεως μέχρι και τη δεκαετία του 90 ήταν σε παράλληλο στενάκια της Πραξιτέλους (όχι τόσο κοντά στην Ακρόπολη). Από ότι θυμάμαι ήταν στην Λεωχάρους αλλά μπορεί να ήταν και στην Χαβρίου. Θα μπορούσε να ήταν εκεί;
^
Έλα, ευκολάκι.. έχει ξαναμπεί φωτογραφία από το συγκεκριμένο σημείο..
Αθηνάς & Καΐρη

1646438518834.png

 
Προβολή συνημμένου 238220

Όχι που θα σου ξέφευγε! :clap:

70s

Προβολή συνημμένου 238148


FB- Η Αθήνα του 19ου και 20ου αιώνα
Του τραβήξει μια στο σκαμνί η πιτσιρίκα...
Μια και πιάσαμε την Βασιλίσσης Σοφίας στα παλιά της λέω να πω την ιστορία ενός σπιτιού που βρισκόταν εκεί. Στο νούμερο 35 λοιπόν χτίστηκε το 1900 η οικία Βόγλη. Αρχιτέκτονας ήταν ο Αναστάσιος Χέλμης ο οποίος σχεδίασε το 1912 και το Μέγαρο Μαξίμου για τον άτυχο εφοπλιστή Μιχαληνό (δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την τεράστια μεγαλεπήβολη βίλα του πέθανε, και η χήρα του παντρεύτηκε γρήγορα τον Μάξιμο όπου πήρε και το Μέγαρο το όνομά του).
Η οικογένεια Βόγλη ήταν αριστοκρατική, ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Δεν γνωρίζω με τι ακριβώς ασχολιόντουσαν. Ο γιος τους όμως ήταν ένας εκκεντρικός τύπος που στο τέλος της ζωής του δεν απέφυγε τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο παρόλο που ήταν άκακος ή μάλλον καλό έκανε αφού έβγαινε πολλές φορές με ένα σακουλάκι και πέταγε μέσα από αυτό χρυσές λίρες λες και τάιζε κότες. Τον φωνάζανε "κουρελή αριστοκράτη" αφού ντυνόταν χμμμ θα έλεγα αντισυμβατικά, με παλιά ρούχα. Πολύ συχνά πήγαινε στα καφενεία της πλατείας Κολωνακίου και έκανε πλάκες στα γκαρσόνια με τις λίρες του. Να και μια φωτογραφία του που βρήκα στο ίντερνετ.
Προβολή συνημμένου 238098
Ας γυρίσουμε στην οικία Βόγλη καθαυτή. Χτισμένη λοιπόν το 1900 ήταν ένα ιδιαίτερο με πολλά εκλεκτιστικά στοιχεία κτήριο. Τα τζάμια κάνανε καμπύλη και φημολογούνταν ότι ήταν κρυστάλλινα, όπως αναφέρει η δημοσιογράφος εικαστικών Μαρία Καραβία που πήγαινε σε παρακείμενο σχολείο. Η στέψη του κτηρίου, το τελείωμα στην οροφή του δηλαδή, ήταν ένα αέτωμα με πλούσιες φυτικές παραστάσεις που κατέληγε σε δύο παραστάδες. Μέχρι και τα μπαλούστρα του ήταν ιδιαίτερα. Μπαλούστρα είναι τα πήλινα κολωνάκια που εκτελούν χρέη κάγκελου στα νεοκλασικά κτήρια, και τα βλέπουμε τώρα σε καινούργιες σχετικά οικοδομές και βγάζουμε σπυράκια.
Το κτήριο κατεδαφίστηκε το 1968 και έγινε στην θέση του μια πολυκατοικία αριστοκρατική, από αυτές που έχει αρκετές η Βασιλίσσης Σοφίας και στεγάζει αρκετά γραφεία γιατρών. Τουλάχιστον είναι καλόγουστη. Αν και σαφώς θα προτιμούσα να είχε διασωθεί το κτίριο το οποίο λίγο πριν τον εγκλεισμό του ιδιοκτήτη του στο Δρομοκαΐτειο είχε απογυμνωθεί, όπως λέγεται, από ανθρώπους που φιλοξενούσε ο εκκεντρικός Βογλης.
Προβολή συνημμένου 238099
Η ζωγραφισμένη οροφή εισόδου και στέψη του κεντρικού παραθύρου.
Προβολή συνημμένου 238100
Η πολυκατοικία που χτίστηκε στην θέση του.
Προβολή συνημμένου 238101

Τέλος να αναφερθώ στο εξαιρετικό διάγραμμα δρόμων που παρέθεσε ο tony1973 σχετικά με την σπανιότατη φωτογραφία του Rio. Το κτήριο στην συμβολή Ακαδημίας και Βασιλίσσης Σοφίας από ότι έμαθα χθες το βράδυ στην διαδικτυακή περιήγησή μου, ήταν η Βασιλική Φαρμακαποθήκη η οποία χτίστηκε το 1850 και κατεδαφίστηκε το 1950. Τι υπάρχει στην θέση του; Το γυάλινο κτήριο που στεγάζει το Υπουργείο Εσωτερικών.
Οι πολυκατοικίες αυτές είναι πραγματικά πανέμορφες. Το παλιό σπίτι αν ήταν σε μεγαλύτερη κλίμακα, αν ήταν δηλαδή αληθινό μέγαρο και όχι ένα σπίτι θα ήταν πολύ καλύτερο. Δεν είναι άσχημο, κάθε άλλο, αλλά σε τόσο μικρή κλίμακα, μου αγγίζει τα όρια του μπαρόκ. Σε μεγάλο και πολυόροφο κτήριο θα έδειχνε πολύ καλύτερη η διακόσμηση.
Αν δεν το γκρέμιζαν επί τούτου, δεν νομίζω να επιβίωνε στο έλεος των "διατηρητέων" του χρόνου και των σκουπιδιών.
 
Πίσω
Μπλουζα