Η Αθήνα δεν έχει Προπύλαια, εκτός αν θεωρήσουμε κάτι τσιμεντόπλακες που είχε βάλει ο Αβραμόπουλος στα όρια του Δήμου Αθηναίων. Κάποτε είχαμε τα Προπύλαια της Ακρόπολης, αλλά ποιος ενδιαφέρεται για αρχαία ντουβάρια πια? Και τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, που είναι λάθος όρος διότι εννοούν τον χώρο μπροστά από το Πανεπιστήμιο, αλλά επικράτησε. Αλλά οι Νεοέλληνες, όπως αντί να λένε "bachelor party" λένε σκέτα "bachelor" κι αντί να λένε "έχω λογαριασμό στο facebook" λένε "έχω facebook" λες και είναι ο Zuckerberg, καταργήσανε το "του Πανεπιστημίου" και τα λένε σκέτα Προπύλαια, ίσως γιατί δεν ξέρουνε ότι Προπύλαια είχε και η Ακρόπολη. Αυτό έγινε πολύ μετά την εποχή μου.
Πολύ ωραίες οι φωτό του Lifo, αλλά οι λεζάντες έχουν κάποια προβλήματα. Και επειδή δεν ανεγράφησαν απλώς από Θεσσαλονικέα (που θα είχε κάθε δίκιο για τέτοια μικροπταίσματα) αλλά αντεγράφησαν και τα λάθη οφείλονται στο περιοδικό, είναι απαράδεκτα.
Δεν υπάρχει Έρεχθος ή Ερέχθης, για να έχουμε οδό Ερέχθου. Υπάρχουν Ερεχθεύς και Ερέχθειο, με τους φερώνυμους δρόμους. Δεν ξέρω ποιος από τους δύο απεικονίζεται στη φωτό.
Για τον κίονα του Ολυμπιείου έγραψε ο Αρμαγεδών.
Οι λεζάντες αναφέρονται και σε Λεωφόρο Ελευθερίου Βενιζέλου και σε Λεωφόρο Πανεπιστημίου, ενώ πρόκειται για τον ίδιο δρόμο. Δεν μπορεί να αποφασίσει το καλό περιοδικό ποιο όνομα προτιμάει?
Λέει κανείς εκτός από το Google και ίσως τα επίσημα χαρτιά την αρχή της Πειραιώς "Παναγή Τσαλδάρη"? Στην εποχή μου τουλάχιστον τα ονόματα "Ελευθερίου Βενιζέλου", "28ης Οκτωβρίου", "Π. Τσαλδάρη", "Ιω. Μεταξά" ήταν τελείως θεωρητικά.
Δεν υπάρχει "Οδός Κυρίστου" αλλά "Οδός Κυρρήστου". Κι αυτή κακώς, διότι είναι σαν να λέμε "Οδός Θεσσαλονικέως". Ας όψεται η τεμπελιά των παλαιο- και νεο-ελλήνων που το "Ωρολόγιον Ανδρονίκου του Κυρρήστου" το κάνανε Ωρολόγιον του Κυρρήστου, οπότε ο δύστυχος ο Ανδρόνικος ο Κυρρήστης (=καταγόμενος από την Κύρρο) έχασε τον δρόμο που δικαιούται. Και θα αναρωτιούνται πολλοί "Ποιος να ήταν αυτός ο Κυρρήστος ρε παιδιά". Αν και κακώς κατηγορώ τους παλοιοέλληνες. Αυτοί μια χαρά είπανε το κτήριο "Αέρηδες".
Αν η φωτογραφία ήταν έγχρωμη πολύ αμφιβάλλω αν θα έβρισκες τη νυχτερινή Οδό Δραγατσανίου πανέμορφη. Φαίνεται όντως ωραία στην ασπρόμαυρη φωτογραφία αλλά στην πραγματικότητα οι επιγραφές ήταν πολύχρωμες με τα χτυπητά χρώματα που είχαν οι φωτεινές διαφημίσεις τότε, όταν ο καθένας ήθελε να είναι πιο χτυπητή και εντυπωσιακή η δικιά του επιγραφή από του διπλανού του. Βέβαια κάποτε η υπερβολή ξεπερνάει το κιτς, πάντως εμένα ποτέ δεν μου αρέσανε όλες αυτές μαζί. Αντίθετα, το ΑΚΡΟΝ στην επόμενη φωτογραφία ήταν και εντυπωσιακό και ωραίο από μακρυά. Κατά τη γνώμη μου, φυσικά.
