Η δανειστική μας βιβλιοθήκη

[BETTY BOOP]

Στο Δημοτικό η τάξη μας είχε μια βιβλιοθήκη όπου οι μαθητές έφερναν κάποιο βιβλίο και είχαμε τη δανειστική μας βιβλιοθήκη. Όποιο παιδί ήθελε έπαιρνε βιβλίο και το διάβαζε στο σπίτι στον ελεύθερο χρόνο του. Στο τέλος της χρονιάς παίρναμε τα βιβλία που είχαμε φέρει. Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο λειτουργούσε βιβλιοθήκη με βιβλιοθηκονόμο. Κάθε βιβλίο είχε στο πίσω μέρος μια καρτέλα όπου σημειωνόταν η ημερμηνία δανεισμού και η υπάλληλος καταχωρούσε στον υπολογιστή το όνομα, την τάξη του παιδιού, τον τίτλο του βιβλίου και όριζε ημερομηνία επιστροφής. Όταν αμελούσαμε να επιστρέψουμε τα βιβλία μας το υπενθύμιζε. Δανειζόμουν βιβλία από τη βιβλιοθήκη, τα διάβαζα και αν μου άρεσαν, τα αγόραζα για να τα έχω.

 

[geotsi.]

Στις πρωτες ταξεις του Δημοτικου ειχαμε δανειστικη βιβλιοθηκη στη αιθουσα μας...Δηλαδη η δασκαλα μας ειχε πει να φερουμε το καθε παιδι παραμυθια και διαφορα αλλα παιδικα βιβλια. Αφου τα συγκεντρωναμε και γραφαμε με στο οπισθοφυλλο το ονομα στον οποιο ανηκε το βιβλιο, τα τοποθετουσε η δασκαλα μας σε μια σιδερενια καφε ντουλαπα του σχολειου, οπου κλειδωνε και δεν ειχε τζαμι για να μην υπαρχει κινδυνος να το σπασουν τα παιδια του Γυμνασιου, που ηταν στην αντιθετη βάρδια και να κανουν ζημια (ηταν και εποχη καταληψεων τοτε). Ετσι καθε Παρασκευη οπου θα ειχαμε ελευθερο χρονο, η δασκαλα μας εδινε απο ενα βιβλιο για να διαβασουμε το Σαβ/κο.. Θυμαμαι τοτε πρωτο-διαβασα τον δευτερο τομο απο το παραμυθι ''Ο παραμυθενιος κοσμος του δασους'' των εκδοσεων Στρατικη, και με εκανε να αγορασω ολη την σειρα...Τελος με τα παραμυθια και με τα βιβλια για την μυθολογια, αρχαια ελλαδα, ελληνικη επανασταση κτλ. μαθαινες με ωραια εικονογραφηση και χωρις την πληξη του σχολειου, ποιο αποτελεσματικα...

 

[Thor]

Στις πρωτες ταξεις του Δημοτικου ειχαμε δανειστικη βιβλιοθηκη στη αιθουσα μας...Δηλαδη η δασκαλα μας ειχε πει να φερουμε το καθε παιδι παραμυθια και διαφορα αλλα παιδικα βιβλια. Αφου τα συγκεντρωναμε και γραφαμε με στο οπισθοφυλλο το ονομα στον οποιο ανηκε το βιβλιο, τα τοποθετουσε η δασκαλα μας σε μια σιδερενια καφε ντουλαπα του σχολειου, οπου κλειδωνε και δεν ειχε τζαμι για να μην υπαρχει κινδυνος να το σπασουν τα παιδια του Γυμνασιου, που ηταν στην αντιθετη βάρδια και να κανουν ζημια (ηταν και εποχη καταληψεων τοτε). Ετσι καθε Παρασκευη οπου θα ειχαμε ελευθερο χρονο, η δασκαλα μας εδινε απο ενα βιβλιο για να διαβασουμε το Σαβ/κο.. Θυμαμαι τοτε πρωτο-διαβασα τον δευτερο τομο απο το παραμυθι ''Ο παραμυθενιος κοσμος του δασους'' των εκδοσεων Στρατικη, και με εκανε να αγορασω ολη την σειρα...Τελος με τα παραμυθια και με τα βιβλια για την μυθολογια, αρχαια ελλαδα, ελληνικη επανασταση κτλ. μαθαινες με ωραια εικονογραφηση και χωρις την πληξη του σχολειου, ποιο αποτελεσματικα...

Είχε γίνει κάποια τέτοια απόπειρα και στο δικό μας σχολείο (στην πέμπτη δημοτικού αν θυμάμαι καλά) η οποία δεν πήγε καλά. Λίγα παιδιά συνεισέφεραν στη δημιουργία της, τα βιβλία που δανειζόταν δεν τα πρόσεχαν και κάποια εξαφανίστηκαν. Μετά από μερικούς μήνες ο δάσκαλος απογοητεύτηκε και ο ίδιος και επέτρεψε όσα βιβλία εξακολουθούσαν να υπάρχουν στους ιδιοκτήτες τους.

 

[αριαδνη]

Θορ μια από τα ίδια , όπως τα λες! αληθεια υπήρχε στην περιοχή σας παιδικη βιβλιοθήκη ;όπως υπάρχει σήμερα σε πολλλές πόλεις και είναι μάλιστα και ωραια φτιαχμένες πολυ ζεστές για τα παιδάκια με ζωγραφιες και συγγραφεις παιδικής λογοτεχνιας κρεμασμένες στον τοιχο όταν ήταν παιδιά! Ωραιο θέμα Μπέτυ

 

[konc]

Τέλειο θέμα, μου θύμισε πως υπήρχε ακριβώς το ίδιο μοντέλο και στο δικό μου δημοτικό, μέσα στα 80's κάπου στα προάστια των Αθηνών. Πραγματικά είχα ξεχάσει πως υπήρχε αυτή η μικρή βιβλιοθήκη με ευθύνη ίσως και μόνο κάποιου δασκάλου, αλλά που να ξέραμε τότε τι τραβάγανε αυτοί οι λίγοι που πραγματικά ενδιαφερόντουσαν για τα παιδιά... Δυστυχώς, αν και για λίγο καιρό (2-3 χρόνια? ο χρόνος τότε είχε άλλη διάσταση...) όσοι έψαχναν να διαβάσουν σε τέτοια ηλικία βρήκαν υλικό και το αξιοποίησαν, άλλη μια προσπάθεια ενός πραγματικού ΔΑΣΚΑΛΟΥ δεν έληξε καλά..