Rygar είπε:
Με το σκεπτικό σου, τί καλύτερο έχει να προσφέρει ένα αμιγκάκι σε σχέση με το 360; Τίποτα. Ετσι δεν είναι; Εσύ πόσες φορές έχεις ΞΑΝΑπαίξει ένα παιχνίδι για πισί ή 360 (εάν έχεις); Μια αντε δυο. Κι εγώ. Ξέρεις πόσες φορές έχω παίξει Rainbow Islands στο αμιγκάκι το τελευταίο 2μηνο. Κι ας μην το τελειώνω. Η μουσική του μου θυμίζει μια ζωή ολοκληρη. Θα γουσταρα πολύ να ξαναβάλω κέρματα σε ενα MS Pacman ας πούμε. Δεν είναι τα απλοικά γραφικα του ή η πλοκή του (ο Θεος να την κάνει πλοκή). Είναι το συναίσθημα που μου προκαλεί, οι αναμνήσεις. Μα για ποιό λόγο υπάρχει και το GRM άλλωστε;
Αβτά....
Αχέμ:
1). Doom και πάσα clones. Από 500+ φορές. Δεν θυμάμαι από το 1993 πόσα pc έχουν περάσει από τα χέρια μου (υπολόγιζε 2 μηχανάκια κατά μέσο όρο το χρόνο, μόνο το 2007 να βάλεις που είμαι στο τέταρτο..... ) ΠΟΤΕ το Doom δεν έπαψε να είναι στο δίσκο.
2). Unreal Tournament classic. Έχω χάσει το λογαριασμό.
3). Colin Mc Rae. Όλα εκτός από το 3ο. Το 5ο έπρεπε να μην βλέπει τους νέους επεξεργαστές για να φύγει από το δίσκο.
4). Unreal Tournament 2003, 2004. Δεν μετράω πιά τα έχω χάσει κι εδώ.
5). Half Life 1: Χιλιάδες ώρες.
6). Half Life 2: Είναι η 10η φορά που το τελειώνω.
7). OBLIVION: Πάνω από 4 φορές με διαφορετικούς χαρακτήρες.
8). STALKER: 7 και το λουρί της μάνας......
9). DOOM III: Μόλις 3.
10). Chronicles of Riddick: 7 και βάλε.
11). KOTOR: Από 3 το καθένα. Να το εμπεδώσουμε:
Σταματώ εδώ, θέλω να την πέσω για ύπνο.