Η μεγάλη απεργία - Τα Λαυρεωτικά (1982 ΕΡΤ)

nick

RetroNuts!
Joined
12 Ιουλ 2009
Μηνύματα
1.623
Αντιδράσεις
542
Η μεγάλη απεργία - Τα Λαυρεωτικά (1982)


RetroDB:
http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%A4%CE%B1_%CE%9B%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC

Έτος: 1982

Τηλεοπτική Σειρά

13 επεισόδια( Κύκλοι επεισοδίων: 1) (Ημέρα προβολής: Τρίτη)

Διάρκεια επεισοδίου: 45'

Ημερομηνία προβολής πρώτου επεισοδίου: 20 Απριλίου 1982

Είδος: Κοινωνική

Κανάλι: ΕΡΤ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Μιχαηλίδης

Σενάριο: Γιώργος Μιχαηλίδης

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Ζουγανέλης

Παραγωγός: Σούλης Αθανασίου

Ηθοποιοί: Βασίλης Διαμαντόπουλος , Σταύρος Ξενίδης , Βύρων Πάλλης , Κώστας Αρζόγλου , Δημήτρης Τζουμάκης , Έρση Μαλικένζου , Χρήστος Καλαβρούζος , Αφροδίτη Γρηγοριάδου , Δημήτρης Ζακυνθινός , Πάρις Κατσίβελος (Βασιλιάς Γεώργιος Α') ,Λάζος Τερζάς , Χρίστος Κόκκινος , Βλάσης Ζώτης, Μ. Αεράκης. Μπάμπης Αλατζάς, Γ. Βατικιώτη,Λ. Γρηγορίου, Ν. Δάφνης, Ι. Ζήκου,Τζ. Καλύβα, Ε. Κανακουσάκη,Γ. Κέντρος, Β. Κεχαγιάς, Δ. Κολοβός, Δ. Κόμης, Στέλιος Λιονάκης, Νίκος Κόυρος, Μπ. Μιχαηλίδου,Δ. Μπάνος, Γ. Μπάρτης, Π. Μποτίνης, Γ. Μωρογιάννης, Χ. Νάτσιος, Γ. Παλατζίδης, Γ. Πάληος, Γ. Ροζάκης, Γ. Σταμάτης, Α. Σταυρακάκης, Ν. Σταυρόπουλος, Βασίλης Τσάγκλος, Ν. Τσαχιρίδης, Τ. Υφαντής.

Σχόλια/Πλοκή: Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαηλίδης, φέρνει κοντά δύο καυτά ιστορικά γεγονότα που έγιναν με διαφορά 20 χρόνων το ένα απο το άλλο: Τα Λαυρεωτικά του 1873 και την Μεγάλη Απεργία των μεταλλωρύχων του Λαυρίου του 1896 που οδήγησε στην επέμβαση του στρατού.

Trivia: Κυκλοφόρησε λίγο αργότερα στα μέσα της δεκαετίας του '80 σε 2 vhs απο την περίφημη εταιρεία Audio Video Magnetics.

Ελπίζω να ακολουθήσουν σύντομα σκηνές και οι τίτλοι.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ ωραία σειρά για την οποία ανοίξατε το τόπικ !!! Όταν είχε προβληθεί είχα δει, όπως θυμάμαι, τα περισσότερα από τα λιγοστά επεισόδιά της !!! Η σειρά με "πέτυχε" όταν ήμουν μαθητής 5ης ή 6ης Δημοτικού, αν θυμάμαι καλά !!! Μάλιστα, Δημοτικό και Γυμνάσιο έβγαλα σε συνοικία της Αθήνας που χαρακτηρίζεται από ... έντονη "αριστερή παράδοση", με αποτέλεσμα να θυμάμαι τους συμμαθητές μου στις συζητήσεις μας στο διάλειμμα να μιλούν με τα πλέον επαινετικά σχόλια γι' αυτό το σήριαλ [το οποίο, φυσικά, παρακολουθούσαν με τους "αριστερούς" γονείς τους] !!! Οι απόψεις τους, όμως, έβρισκαν απολύτως σύμφωνο και εμένα, που ουδέποτε ασχολήθηκα με τα πολιτικά, με νεολεϊστικες οργανώσεις και όλα τα συναφή ....

Τα λιγοστά που θυμάμαι είναι τα εξής :

α) Ο [τρισμέγιστος, λατρεμένος κλπ κλπ] Βασίλης Τσάγκλος υποδυόταν κάποιον από τους "προύχοντες", από τα "αφεντικά", που συνεχώς ερχόταν σε αντιπαράθεση με την εργατιά !!! Σε κάποιο επεισόδιο τον βλέπουμε να έχει ξοδέψει ... μια περιουσία για να αγοράσει ένα "γενναίο" πακέτο μετοχών και να παινεύεται γι' αυτήν την αγορά !!! Στην αμέσως επόμενη σκηνή βλέπουμε κάποιον πολιτικό [ίσως τον ίδιο τον Τρικούπη] να δηλώνει ότι "η χώρα οδεύει προς πτώχευση, αύριο οι μετοχές δεν θα αξίζουν ούτε μία δραχμή" !!!! Και στην αμέσως επόμενη σκηνή βλέπουμε τον Τσάγκλο να ουρλιάζει : "τα λεφτά μουυυυ, φέρτε πίσω τα λεφτά μουυυυ, που ξόδεψα για τις μετοχές" !!!! Παρόλο που ο Τσάγκλος ήταν ένας από τους "σκληρούς εργοδότες", σε εκείνη τη σκηνή πραγματικά τον λυπήθηκα !!! Πάντως .... δυστυχώς, πολύ επίκαιρη αυτή η σκηνή, δεν νομίζετε ???

β) Μού έχει μείνει μια σκηνή από την απεργία των εργατών !!! Κλεισμένοι στο εργοστάσιο, πεινασμένοι [τα τρόφιμά τους είχαν τελειώσει], εξουθενωμένοι, αλλά .... να συνεχίζουν τον αγώνα τους και την απεργία τους !!! Θυμάμαι μια γυναίκα, νέα σε ηλικία [από τις εργάτριες του εργοστασίου], να έχει αρρωστήσει, να έχει γείρει πάνω από το ξύλινο τραπέζι το κεφάλι της και μια άλλη κυρία από δίπλα της [κι αυτή εργάτρια] να της δίνει κουράγιο και να της βάζει να πιει νερό από μια στάμνα που υπήρχε πάνω στο τραπέζι [ακόμη, όμως, και το νερό κόντευε να τους τελειώσει .... ] ....

γ) Τέλος, θυμάμαι τη σκηνή με τους απεργοσπάστες !!! Έστειλαν τα αφεντικά κάμποσους εργάτες για να πιάσουν δουλειά στο εργοστάσιο στη θέση των απεργών !!! Αλλά στην πύλη του εργοστασίου συνάντησαν τους απεργούς, οι οποίοι τους είπαν κάποια λόγια και .... τους άλλαξαν γνώμη : τους έκαναν, δηλαδή, να πάρουν την απόφαση να ΜΗΝ πιάσουν δουλειά στο εργοστάσιο !!! Δεν θυμάμαι τον διάλογο μεταξύ απεργών / απεργοσπαστών, όμως .... θυμάμαι ότι, ως παιδάκι, πολύ με είχε εντυπωσιάσει !!! Τα λόγια που είπαν οι απεργοί στους απεργοσπάστες, κάνοντάς τους να αλλάξουν γνώμη, είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, από τα ωραιότερα λόγια που έχω ακούσει σε ελληνικό σήριαλ !!! Έτσι, στην τελευταία σκηνή βλέπουμε τους απεργοσπάστες να ... έχουν κάνει μεταβολή, να απομακρύνονται από το εργοστάσιο, ενώ από μακριά τα τσιράκια των "αφεντάδων" τους φωνάζουν : "Εεεε, πού πάτε ??? Γυρίστε πίσω !!! Θα σάς προσλάβουμε με διπλό μισθό !!!" !!! Όμως .... αυτοί δεν γύρισαν ξανά πίσω, προτίμησαν να συμπαρασταθούν στον αγώνα των απεργών συναδέλφων τους ...... Και εκεί ... τέλειωσε το επεισόδιο και .... αγωνία για το "τι θα συμβεί στο επόμενο επεισόδιο" ......
 
Οι τίτλοι αρχής της πρώτης σειράς της νέας διεύθυνσης της ΕΡΤ το 1981:

[edit] The YouTube account associated with this video has been terminated due to multiple third-party notifications of copyright infringement. [edit]

Παρατηρώ πάντως Rinus Cesar οτι δεν θυμάσαι και λίγα. Έχεις πολύ καλή μνήμη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ "μαυρίλα" βρε παιδιά "Τα Λαυρεωτικά". :(

Ειδικά αν τα συγκρίνει κανείς με τα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου με τα οποία μας είχε συνηθίσει η ΕΡΤ (στην ακρίβεια η ΥΕΝΕΔ) μέχρι τότε...
 
bernard.c είπε:
Πολύ "μαυρίλα" βρε παιδιά "Τα Λαυρεωτικά". :( Ειδικά αν τα συγκρίνει κανείς με τα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου με τα οποία μας είχε συνηθίσει η ΕΡΤ (στην ακρίβεια η ΥΕΝΕΔ) μέχρι τότε...
Εμμ...νέα πολιτικά ήθη, νέα κρατική διοίκηση, άρα και νέα πολιτιστικά ήθη :) Και ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός να χτυπάει κόκκινο (ok έστω πράσινο :D ) κυριολεκτικά και μεταφορικά ;) Τη θυμάμαι αμυδρά τη σειρά. Από το λίγο που θυμάμαι και καλογυρισμένη ήταν και καλές ερμηνείες είχε! Και το πιο ανατριχιαστικό είναι ότι πλέον με την κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα θα μπορούσες να την πεις και επίκαιρη!
 
Rinus Cesar είπε:
Και εκεί ... τέλειωσε το επεισόδιο και .... αγωνία για το "τι θα συμβεί στο επόμενο επεισόδιο" ......
Είμαστε μάλλον συνομίληκοι και το βλέπαμε και εμείς τότε. :)

Αν θυμάμαι αποσπασματικά την πλοκή, η προσπάθεια να σπάσουν την απεργία είχε σαν αποτέλεσμα να επέμβει η χωροφυλακή και στα επεισόδια να πεθάνει τελικά κόσμος.

Ακολούθησε δίκη στην οποία η εργοδοσία προσπάθησε να τα ρίξει στους εργάτες αλλά τελικά αποκαλύφθηκαν οι υπεύθυνοι των επεισοδίων και οι εργάτες δικαιώθηκαν και κέρδισαν την απεργία (ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα τους δηλαδή).

Νομίζω ότι λίγο μετά τελειώνει το σήριαλ δείχνωντας τον δρόμο που θα ακολουθούσαν οι ήρωες και έχωντας μια νότα αισιοδοξίας.

Ή τουλάχιστον αυτή η εντύπωση μου είχε δημιουργηθεί τότε.
 
Ένα στιγμιότυπο με τους μπράβους του Σερπιέρι ( στο ρόλο του ο Νίκος Κούρος) να δολοφονούν το Δημητρό Βασιλικιώτη - έναν από τους υπαλλήλους των μεταλλείων.

[edit] The YouTube account associated with this video has been terminated due to multiple third-party notifications of copyright infringement. [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πω πωωωωω !!! Τι φοβερό βίντεο είναι αυτό !!! Τι καταπληκτική αναπαράσταση της εποχής !!!! Κι αυτός ο Καλαβρούζος .... τι ηθοποιός, τι προσωπικότητα !!!! [αν και .... δυστυχώς .... βλέποντας το βιντεάκι δεν απέφυγα "συνειρμούς" με πράγματα που συμβαίνουν και σήμερα :( :( .... ] .....

Επίσης, έχω να παρατηρήσω ότι η μουσική επένδυση του Γιάννη Ζουγανέλη μού θύμισε κάπως Pink Floyd, και, συγκεκριμένα, την εισαγωγή από το "Wellcome my son to the machine" απ' τον δίσκο "Wish you were here" .....
 
Το εξώφυλλο του πρώτου μέρους της βιντοκασσέτας που κυκλοφόρησε......

attachment.php


.....από την ''θρυλική'' AUDIO VIDEO MAGNETICS S.A.
 
Σε ευχαριστούμε Άλκη για την φωτογραφία. Κάποια στιγμή θα πρέπει να ψάξουμε ποιες και ποιες σειρές της ερτ κυκλοφόρησαν απο αυτήν την "περίφημη" εταιρεία.
 
Αν κρίνω, από τις λίγες σκηνές που είδα και την υπόθεση του έργου, θα πρέπει να ήταν μια πολύ καλή και πρωτότυπη σειρά για την εποχή που γυρίστηκε ('81-'82). Με χαλάει, λίγο, το ότι είναι γυρισμένη σε βίντεο γιατί, μιας και είναι εποχής, η αισθητική που θα της ταίριαζε, περισσότερο, θα ήταν σε φίλμ (στην "Κάθοδο" π.χ., της ίδιας περιόδου, ταίριαζε το γύρισμα σε βίντεο, πρόσθετε κάτι στον "ρεαλισμό" της). Καλή επίσης και η χρήση της κάμερας στο χέρι, αν και οι ερμηνείες είναι, κάπως, θεατρικές (το μόνιμο "κακό" της ελληνικής κινηματογραφίας-τηλεόρασης).
 
Αυτός ο Καλαβρούζος όλο τον κολίγο και τον κατατρεγμένο έκανε...
 
Stormwatch είπε:
Αυτός ο Καλαβρούζος όλο τον κολίγο και τον κατατρεγμένο έκανε...
.... ναι, αλλά τον "κολίγο" και "κατατρεγμένο" που αντιστέκεται, που επαναστατεί !!! Επίσης, μην ξεχνάμε και την ταινία "Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται", όπου υποδύεται τον "βετεράνο" μηχανόβιο και, μάλιστα, με τον καλύτερο τρόπο !!!
 
Η αλήθεια είναι οτι δεν τον έχω παρακολουθήσει. Αλλά όποτε τον έβλεπα στην τηλεόραση πάντα σε τέτοιους ρόλους τον πετύχαινα. Μπορεί να έτυχε...
 
Δεν ετυχε, νομιζω!.... :)

Ειναι θεμα φυζικ, που λενε και οι Γαλλοι. Υπαρχουν ηθοποιοι - και κατ' επεκτασιν ανθρωποι - με αριστοκρατικο παρουσιαστικο. Μερικα παραδειγματα:

Λυκουργος Καλλεργης, Αθηνα Μιχαηλιδου, Αρης Μαλλιαγρος. Θα μπορουσαμε να φανταστουμε αυτους τους τρεις σε ρολους, φτωχων βιοπαλαιστων, εργατων, υπηρετων η κολιγων;

Και φυσικα υπαρχει και η αντιθετη πλευρα. Ηθοποιοι χωρις αριστοκρατικη φυσιογνωμια και για την ακριβεια ηθοποιοι με παντελη ελλειψη ενος τετοιου χαρακτηριστικου.

Ενας απο αυτους ειναι και ο πολυ καλος ηθοποιος μας, Χρηστος Καλαβρουζος.
 
Λίγα λόγια για τα μεταλλεία Λαυρίου:

Τα μεταλλεία στην περιοχή του Λαυρίου είναι από τα αρχαιότερα μεταλλεία στον Ελλαδικό χώρο. Η μεταλλευτική δραστηριότητα σε αυτά χρονολογείται από το 3.000 π.Χ., (ίχνη εξορύξεως χαλκού στην περιοχή Θορικού) αλλά η συστηματική εκμετάλλευσή τους αρχίζει με τη γέννηση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας το 508 π.Χ. από τον Κλεισθένη .Τα μεταλλεία του Λαυρίου υπήρξαν η κύρια πηγή πλούτου της Αθήνας κατά την κλασική εποχή (5ος και 4ος π.Χ. αιώνας). Η πρώτη ενέργεια που βασίστηκε στα μεταλλεία αυτά υπήρξε προγενέστερη της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας, όπως αυτή τοποθετείται από τους ιστορικούς: Ήταν η κοπή ενός από τα πρώτα αργυρά νομίσματα στον κόσμο, της αθηναϊκής δραχμής, γύρω στο 580 π.Χ. Γύρω στα 512 π.Χ. η Αθήνα υποχρεώθηκε να βασιστεί αποκλειστικά στα μεταλλεία του Λαυρίου, καθώς οι Πέρσες είχαν εισβάλει στη Βόρεια Ελλάδα. Οι πρόσοδοι από τα μεταλλεία αυτά έγιναν αισθητές γύρω στο 500 π.Χ., ενώ οι πολεμικές προετοιμασίες απόκρουσης των Περσών (Μάχη του Μαραθώνα) βασίστηκαν στον άργυρο που εξορυσσόταν στα μεταλλεία. Το 482 π.Χ. εντοπίζεται ένα νέο μεγάλο αργυρούχο κοίτασμα στην περιοχή και ο Θεμιστοκλής πείθει τους Αθηναίους να διατεθούν τα προερχόμενα από αυτό έσοδα για την κατασκευή ενός ισχυρού στόλου. Η Αθήνα διέθετε ήδη 70 πολεμικά πλοία και με τα χρήματα από τα μεταλλεία κατασκεύασε άλλα 130. Με τα πλοία αυτά η Αθήνα κατάφερε να αποκρούσει τις δυνάμεις του Ξέρξη, ο οποίος έχοντας περάσει τις Θερμοπύλες κατέβαινε προς την πόλη. Ο αθηναϊκός στόλος, έχοντας αποκτήσει την απαιτούμενη ισχύ, καταναυμάχησε τον Περσικό στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, στερώντας έτσι τις Περσικές δυνάμεις ξηράς από τις προμήθειες και τη δυνατότητα ανεφοδιασμού τους.

Τα μεταλλεία έχασαν προσωρινά την αξία τους, όταν η Αθήνα έχασε τον Πελοποννησιακό Πόλεμο . Επανήλθαν προσωρινά σε αξιόλογη εκμετάλλευση επί εποχής Λυκούργου κατά τον 4ο αιώνα, ωστόσο η ανακάλυψη νέων μεταλλείων στη Βόρεια Ελλάδα και η αθηναϊκή παρακμή τα έθεσαν στο περιθώριο, με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες να διακόπτονται ολοσχερώς τον 2ο αιώνα, αφενός μεν επειδή η εξόρυξη, φθάνοντας σε βάθη 100 μ., συνάντησε νερό στις στοές, αφετέρου επειδή οι Ρωμαίοι βρήκαν πολύ δύσκολη και την επεξεργασία του μεταλλεύματος.

Νεότερα χρόνια




Τα μεταλλεία παρέμειναν σε αδράνεια μέχρι το 19ο αιώνα μ.Χ. Το 1860 ο Ανδρέας Κορδέλλας (1836 - 1909), μεταλλειολόγος γεννημένος στη Σμύρνη με σπουδές στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας επισκέπτεται την περιοχή και διαβλέπει σημαντική οικονομική προοπτική με την ανάτηξη των σκωριών και την επεξεργασία των εκβολάδων. Έρχεται σε επαφή με τονΤζιανμπατίστα Σερπιέρι (Gianbattista Serpieri, 1832-1897), Ιταλό μεταλλειολόγο, ο οποίος ήδη ασχολείτο με παρόμοιες εργασίες εκμετάλλευσης σκωρίας ρωμαϊκής εποχής ορυχείων στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας. Ο Σερπιέρι διαβλέπει επίσης την οικονομική δυνατότητα που του προσφέρει το Λαύριο και, το 1864, ιδρύει την εταιρεία "Roux - Serpieri - Fressynet C.E." (ή "Hilarion Roux et Cie") εν μέρει με δικά του κεφάλαια αλλά και με συμμετοχή του γαλλικού (έδρα στη Μασσαλία) τραπεζικού οίκου "I. Roux-Fressynet". Η εταιρεία διατηρείται μέχρι το 1873, έχοντας μετονομαστεί σε "Ελληνική Εταιρεία των Μεταλλουργείων Λαυρίου", κατασκευάζοντας εγκαταστάσεις στο λιμένα του Λαυρίου, στη θέση "Εργαστηριάκια" και αναλαμβάνει την παραγωγή αργυρούχου μολύβδου από τις σκωρίες. Το 1865 διαθέτει 18 καμίνους, εγκαταστάσεις μεταλλοπλυσίας, μηχανουργείο και σιδηρόδρομο, απασχολώντας, το 1867, 1.200 εργαζόμενους, τεράστιο αριθμό για την εποχή.

Το 1869 ανακύπτει το "Λαυρεωτικό ζήτημα", καθώς η εταιρεία διεκδικεί από το ελληνικό κράτος τις αρχαίες εκβολάδες, με αποτέλεσμα τη σύγκρουσή της με αυτό. Η λύση στο ζήτημα που προέκυψε ήταν, μετά από διαπραγματεύσεις, να δημιουργηθούν δύο εταιρείες: Η "Εταιρεία των Μεταλλουργείων Λαυρίου" (ελληνική) και η "Μεταλλεία Καμάριζας" (1873). Το 1876 η δεύτερη παραχωρεί τη θέση της στην γαλλική εταιρεία "C.F.M.L. (Compagnie Francaise des Mines du Laurium)", την οποία ιδρύει και πάλι ο Σερπιέρι και κατασκευάζει νέο εργοστάσιο στη θέση "Κυπριανός".

Η εταιρεία αυτή θα επιζήσει μέχρι το 1877 και το Λαύριο ακολουθεί έκτοτε την πορεία των δύο νέων εταιρειών: Οικίες και καταστήματα ανήκαν στις εταιρείες, που έχουν αναλάβει και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εργαζομένων, την κατασκευή σχολείων, ναών, λιμενικών εγκαταστάσεων. Το 1880 εμφανίζεται η πρώτη σοβαρή κρίση: Οι τιμές του μολύβδου πέφτουν διεθνώς και οι εταιρείες αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση. Το βασικό πλήγμα και στις δύο το επέφερε ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος. Το 1930 η ελληνική εταιρεία εκποιείται σε μια βρετανική, η οποία διακόπτει τις εργασίες, ενώ η γαλλική συνεχίζει, αλλά με μειωμένες δραστηριότητες. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και ενώ ο πληθυσμός της πόλης έχει μειωθεί κατά 50%, εγκαθίστανται σε αυτήν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, που της δίνουν νέα ζωή. Η γαλλική εταιρεία επιζεί και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και, τη δεκαετία του 1950, αρχίζει και πάλι η εντατική εκμετάλλευση των σκωριών, των εκβολάδων και των μεταλλείων. Η εταιρεία, ωστόσο, αναγκάστηκε να διακόψει τις δραστηριότητές της το 1982, ως συνέπεια της αποβιομηχάνισης που επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα τη δεκαετία του '80. Τότε δημιουργήθηκε στη θέση της η κρατική εταιρεία ΕΜΜΕΛ (Ελληνική Μεταλλευτική Μεταλλουργική Εταιρεία) η οποία λειτούργησε έως το 1992. Οι περισσότερες μονάδες διέκοψαν τη λειτουργία τους και περισσότερο από το 20% των κατοίκων της πόλης, έχοντας πληγεί από την ανεργία, την εγκαταλείπουν. Το 1994 το εργοστάσιο της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου στον Κυπριανό αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο και παραχωρήθηκε στο ΕΜΠ το οποίο δημιούργησε εκεί το Τεχνολογικό-Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου.

Από τα τελευταία πλάνα της σειράς:

[edit] The YouTube account associated with this video has been terminated due to multiple third-party notifications of copyright infringement. [edit]

Σας θυμίζει κάτι το μουσικό κομμάτι που ακούγεται;

Και οι τίτλοι τέλους στους οποίους ακούγεται ένα μουσικό θέμα το οποίο δεν μπορώ να βρώ πουθενά. Ξέρει κανείς κάτι για αυτό;

[edit] The YouTube account associated with this video has been terminated due to multiple third-party notifications of copyright infringement. [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ αξιόλογη σειρά, με τη σφραγίδα του σημαντικού Γιώργου Μιχαηλίδη. Σκηνικά, κοστούμια, φωτογραφία, ερμηνείες υψηλού επιπέδου (αν και ο Διαμαντόπουλος σε κάποια σημεία πρέπει να ήταν κάπως υπερβολικός). Nick, ευχαριστούμε για την ιστορική αναδρομή!
 
Σας θυμίζει κάτι το μουσικό κομμάτι που ακούγεται;


Και οι τίτλοι τέλους στους οποίους ακούγεται ένα μουσικό θέμα το οποίο δεν μπορώ να βρώ πουθενά. Ξέρει κανείς κάτι για αυτό;


 

 


Το μουσικό θέμα όπου κυριαρχούν τα βιολιά στο πρώτο βίντεο είναι αυτό που ακούμε και στην έναρξη του προγενέστερου σήριαλ "Ο συμβολαιογράφος" !!! Όπως βλέπουμε, ο Γιάννης Ζουγανέλης "δάνεισε" τη μουσική του και στα "Λαυρεωτικά" !!! Για το άλλο μουσικό θέμα και το τραγούδι, που ακούγεται στο δεύτερο βίντεο, δεν γνωρίζω ....
 
Πολυ σωστά Rinus Cesar, για το πρώτο μουσικό θέμα. Ψάχνω όμως το δεύτερο, για το οποίο το μόνο που ξέρω είναι οτι τραγουδάει η Ισιδώρα Σιδέρη, η σύζυγος του Γιάννη Ζουγανέλη.
 
Οι τίτλοι αρχής της σειράς:

 
Πίσω
Μπλουζα