perlastar είπε:
Θυμάστε την πρώτη φορά που πήγατε να δείξετε τις μαγειρικές σας ικανότητες ως παιδιά; Αυτό μπορεί να ήταν ολόκληρη περιπέτεια ή να κατέληξε και σε καταστροφή για μερικούς! Εγώ εκτός από το άνθος αραβοσίτου που ήταν το πρώτο απλό πράγμα που επιχείρησα να φτιάξω στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και επειδή δεν το είχα χτυπήσει καλά βγήκε σβωλιασμένο, το πρώτο πιο πολύπλοκο πράγμα που είχα φτιάξει ήταν ένα κέικ, έχοντας τη συνταγή της μητέρας μου. Εννοείται ότι κάτι πήγε στραβά: Πού να ήξερα τότε ότι αφού είχα κανονικό αλεύρι κι όχι φαρίνα έπρεπε να βάλω και σόδα για να φουσκώσει; Δεν το έγραφε πουθενά! Έτσι, δεν μπορώ να πω, το κέικ βγήκε μια χαρά από γεύση για πρώτη φορά, αλλά σε small διαστάσεις #)
Ανθος αραβοσιτου κι εδω ξερετε κεινο ,που ειχε διαφορες γευσεις εκτος απο σοκολατα ,βανιλια νομιζω πορτοκαλι ,φραουλα ,λεμονι και δεν θυμαμαι τι αλλο , θα πρεπε να ειναι ή τελευταια ταξη δημοτικου ή πρωτη γυμνασιου καπου εκει .
Επειδη η μανα μου ηταν καλομαγειρισα κι εγω ημουν λιγο "φαγανο" παιδι ,ειχα ενα μικρο ενδιαφερον ως καταναλωτης αποκλειστικα και καθολου ως παραγωγος .
Αλλα προκειμενου η μανα μου να τα προλαβει ολα, και ισως και για λογους παιδαγωγικους με αγγαρευε ,οταν της ζητουσα κατι εκτος προγραμματος με ψιλοδουλιες ρουτινας ,οπως το ανακατεμα (αρχικα για να μην κολλησει το γαλα και κατοπιν μετα την προσθεση του αραβοσιτου για να μη σβολιασει).
Κι ετσι ειδα ποσο ευκολα γινεται .
E, καποια στιγμη οταν ελειπε ,λιγο απο λιγουρα ,λιγο απο περιεργεια αν θα τα καταφερω ,το δοκιμασα και μαλιστα με επιτυχια.
Και καπου εκει μου εφυγε/εξαντληθηκε το ενδιαφερον μια και μεχρι να τελειωσω το λυκειο (αν εξαιρεσεις τα τοστ και τα βραστα αυγα δεν ασχοληθηκα παρεταιρω) .
