Εχω αλλη αποψη σχετικα με την Amstrad - η οποια ηταν απο ιδρυσεως της μια εταιρεια ηλεκτρονικων και ηλεκτρικων ειδων χαμηλου κοστους, δεν εγινε τωρα τελευταια αυτο.
Ο "Θειος" δεν ηταν ποτε ο τεχνοκρατης που θα επρεπε να ειναι (εννοω με την ιδιοτητα του μεγαλομετοχου της εταιρειας του) τα περισσοτερα προιοντα του εντυπωσιασαν για το τελικο τους κοστος και την εφευρετικοτητα του σχεδιασμου τους αλλα εξαιρουμενης της σειρας του Spectrum δεν επιασαν στην αγορα - παροτι δημιουργησαν κυμα συμπαθειας (ή και λατρειας) στους πελατες του.
Μετα τα ναυαγια του QL και του ηλεκτρικου αυτοκινητου η Sinclair Research ηταν στην κοψη του ξυραφιου και συντηρουταν μονο απο τις πωλησεις του spectrum. Στην προταση λοιπον του Sugar για εξαγορα της , η απαντηση ηταν θετικη - ΔΕΝ αρπαξε κανεις την εταιρεια του Sir Clive - οπως θετικη ηταν και η σταση της Amstrad με την παρουσιαση των +2 και +3 (στα προτυπα των δικων της μηχανηματων, με ενσωματωμενο κασσετοφωνο και disk drive).
Αυτα που διαβαζω συχνα εδω, για (ηθελημενες ?) ασυμβατοτητες στο +3 για μενα δεν εχουν κανενα λογικο βαθρο μιας και θυμαμαι πολυ καλα τις ασυμβατοτητες του +128 με τον "απλο" speccy και τοτε δεν υπηρχε δακτυλος της Amstrad για να "δικαιολογησει" τις προχειροτητες της κατασκευης.
Τη δεκαετια του 90 o Alan Sugar εφτασε την Amstrad πολυ ψηλα - παρολες τις αποτυχιες των "κονσολων" και τη γηραιοτητα προιοντων οπως τα PCW. Θεωρηθηκε μορφη στο χωρο του marketing και τον καλουσαν συχνα σε Ιδρυματα και Πανεπιστημια για να "εξηγησει" πως εφτασε εκει που εφτασε.
Φυσικα τα χρονια περνουν και οι τασεις της αγορας αλλαζουν , καταληγοντας σημερα στην πωληση της εταιρειας - αυτο ομως δεν ακυρωνει ολα οσα προσεφερε (με το αζημιωτο φυσικα) στον Ευρωπαιο καταναλωτη.
Οσο για το σχολιο του φιλου nkarytia σχετικα με τα "μαπα" προιοντα - θα πρεπε να κανουμε ενα διαχωρισμο στις κατηγοριες της αγορας - να δουμε που απευθυνονται και ποια προιοντα και με τι τιμη. Ισως ετσι τα πραγματα να παρουσιαζονται διαφορετικα.
