Ιζνογκούντ: Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη!!!

pooky(1)

MultiDimensional RetroDivinitY
Joined
14 Ιουν 2006
Μηνύματα
9.122
Αντιδράσεις
209
Από όλα τα κόμιξ που έχουν κατά καιρούς πέσει στα χέρια μου θεωρώ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΟΡΦΗ τον μεγάλο βεζύρη Ιζνογκούντ. Ένα χαμερπές πλάσμα που το μόνο που θέλει να κάνει είναι να ρίξει τον καλό χαλίφη Χαρούν Ελ Πατσάχ και να γίνει χαλίφης στη θέση του.

Κορυφαία μορφή και ο σκλάβος του Ιζνογκούντ, ο Μπλιάχ Χαχάτ που τον ακολουθεί πρόθυμα σε όλες τις παλαβομάρες που έρχονται στο κεφάλι του αφεντικού του. Πολυμήχανος αλλά εξαιρετικά άτυχος έρχεται να μας θυμίζει ότι το καλό υπερνικάει πάντοτε του κακού.... ότι και να γίνει.

Απογοήτευση η τελευταία κινηματογραφική μεταφορά του Ιζνογκούντ στη "μεγάλη οθόνη", κάτι που μας αποδυκνείει για μία ακόμη φορά ότι το Χόλυγουντ έχει ξεμείνει από ιδέες εδώ και καιρό.
 
...όντως, κορυφαία μορφή ο Ιζνογκούντ. Επεφτε τρελλό γέλιο !! :D

Θυμάμαι ότι στις αυθεντικές εκδόσεις που είχα (απο τoν Τάσο Ψαρόπουλο - Anglo-Hellenic Agency) πριν τα επανακυκλοφορήσει η Μαμούθ Κόμιξ, o χαλίφης λεγόταν "Χαρούν Ελ-Πουσάχ". :)

Μήπως θυμάται κανείς το κανονικό όνομα του βοηθού του Ιζνογκούντ;
 
Μπλιάχ - Χαχάτ (?)

oops sorry, το γράφει και ο s-pooky πιο πάνω...

watched.jpg


Wa'at Alahf

More info
 
...δηλαδή ήταν ίδιο με το καινούριο; ...χμμμ... πραγματικά δεν θυμάμαι !!
 
...δηλαδή ήταν ίδιο με το καινούριο; ...χμμμ... πραγματικά δεν θυμάμαι !! :confused:
 
Χε χε! Φυσικά μιλάμε για τις Ελληνικές μεταφράσεις - αποδώσεις των ονομάτων!

Είναι σίγουρο ότι ο Μπλιάχ Χαχάτ και ο Χαρούν Ελ Πατσάχ έχουν αποδωθεί έτσι ώστε να είναι περισσότερο αστείοι στο Ελληνικό αναγνωστικό κοινό!

Νομίζω κάτι ανάλογο έχει γίνει και με τους πολλούς χαρακτήρες του Αστερίξ!

(Ιδιαίτερα τα ονόματα των Ρωμαίων)!!!!!!
 
...και εγώ για ελληνικές μεταφράσεις μιλούσα. :)

...πάντως, pooky, σε αυτό που λές έχεις δίκιο:

Πράγματι θυμάμαι ότι η Μαμούθ Κόμιξ έκανε κάτι αντίστοιχο και στον Αστερίξ (βάφτισαν τον Μοναρχίξ, "Μαζεστίξ", τον Παλαιοντολογίξ, "Μαθουσαλίξ", τον Καταλφαβητίξ, απλώς "Αλφαβητιίξ" τις φάπες, "μπούφλες" και διάφορα άλλα τέτοια. Πάντως εγώ λόγω νοσταλγίας προτιμώ τα original ονόματα του Ψαρόπουλου. Είναι με ότι συνηθίσει κανείς :) ).
 
Θυμαστε εκεινο το τευχος με την ιστορια οπου ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ο Ιζνογκουντ περνωντας μια σειρα δοκιμασιες γινεται επιτελους χαλιφης? Αλλα δεν ζει τελικα να το απολαυσει, απ την πολυ χαρα του...

Σημειωνω οτι προσφατα στην τηλεοραση παιζονταν ιστοριες του Ιζνογκουντ,οι οποιες σε αντιθεση με αυτες του Λουκυ Λουκ ηταν πολυ καλες.
 
Συμφωνώ μαζί σου φίλε giorgos. Οι τηλεοπτικές μεταφορές του Λούκυ - Λουκ δεν μου άρεσαν ούτε κι εμένα. Αλλά ο Ιζνογκούντ ήταν άλλη φάση.
 
Επισης πολυ γελιο ειχε και η ηλιθιοτητα του χαλιφη δεν καταλαβαινε

τιποτα.....Γενικα το περιοδικο ηταν ενα αριστουργημα!!!

Παντως παντα θα προτιμω τα comics απο τα κινουμενα σχεδια στην

TV εχει αλλη μαγεια πως να το κανουμε!!!!! :D

....θελω να γινω akmakas την θεση του akmaka....Xε xε
 
Nαι καλε μου Ιζνογκ...Ακμακα.

Φυσικα δε συγκρινεται το καλαισθητο περιοδικο με την κατα πολυ μεταγενεστερη σειρα.

Ο σκιτσογραφος του Ιζνογκουντ λεγοταν Ταμπάρυ, του Λουκυ Λουκ Μορρίς

και στα 2 κειμενογραφος ο ασυναγωνιστος, μακαριτης προ πολλου, Ρενέ Γκοσινύ. Και αλλα γνωστα κομικς ειχε υπογραψει ο Γκοσινύ,πραγματικος εγκεφαλος.
 
Και καλά το hard copy το πέρναμε πάντα στην τουαλέττα για επιμόρφωση τώρα την τηλεόραση λίγο "βαρύ" μου φαίνεται.

(δοκίμασα - δεν δουλεύει το σύστημα... περιοδικά και πάλι περιοδικά)
 
που κολλαει αυτο?

μηπως μπερδεψες τα ποστς??
 
OXI απλά για τα περιοδικά που γίνονται σειρές στην ΤιΒι όπως τα προαναφερόμενα, δίνω την ψήφο μου στο περιοδικό (hardcopy) και ένας από τους λόγους είναι και ο παραπάνω...

αστείο "εσωτερικής κατανάλωσης", όσοι έχουν "βιβλιοθήκη" στην τουαλέττα τους καταλαβαίνουν ;)
 
billy είπε:
...όντως, κορυφαία μορφή ο Ιζνογκούντ. Επεφτε τρελλό γέλιο !! :D
Θυμάμαι ότι στις αυθεντικές εκδόσεις που είχα (απο τoν Τάσο Ψαρόπουλο - Anglo-Hellenic Agency) πριν τα επανακυκλοφορήσει η Μαμούθ Κόμιξ, o χαλίφης λεγόταν "Χαρούν Ελ-Πουσάχ". :)

Μήπως θυμάται κανείς το κανονικό όνομα του βοηθού του Ιζνογκούντ;
Ντιλά Λαρά. Κ μενα μ'αρεσαν περισσοτερο τα παλια ονοματα... -πολυ ρετρο μου ακουγεται αυτο-....
 
παντως και οι ιστοριες που εγραψε οταμπαρυ οταν απεβιωσε ο γκοσινι ,ειναι σε πολυ καλο επιπεδο αν και σα διαφορα ,φαινεται να απευθεινονται και σε πιο μεγαλο ηλικιακο κοινο..
 
Θα συμφωνήσω με το τετευταίο. Οι ιστορίες του Ταμπαρύ είναι άααλλη φάση. Είναι αυτές, οι μεγάλες, που εκτείνονται σε όλο το τεύχος. Και εισέρχονται στο χώρο του σουρρεαλισμού (αν δεν κάνω λάθος, νομίζω ότι και ο αδερφός του ήταν γνωστός σουρρεαλιστής ζωγράφος). Και έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσεις και το μυαλό σου μετά από την ανάγνωσή τους. Κάπως σα να... αναποδογυρίζει...
 
Από τα αγαπημένα μου κόμικ...


Τρομερά ευφάνταστο και απίστευτα ηλίθια κακό.



Ο Ιζνόγκουντ θύμιζε στην κακία τον Joe Dalton



και ο Χαλίφης κάτι μεταξύ Ran Tan Plan και Averel Dalton...



Μου θυμίζουν ατέλειωτα απογεύματα



στην παραλία του Βροντάδου με Αστερίξ, Ιζνογκουντ και



Λουκυ Λούκ παρέα. Η καλύτερη παρέα των καλοκαιρινών



διακοπών!!!!
 
Και για μένα ο Ιζνογκούντ ήταν αγαπημένος εφηβικός ήρωας. Θεωρώ πάντως πολύ καλύτερες τις μικρού μήκους ιστορίες. Τις μεγάλου μήκους, δηλαδή αυτές που καταλαμβάνουν ολόκληρο τεύχος, τις βρίσκω κουραστικές και ασύνδετες. Δεν έχουν κάτι που θα με ωθήσει να τις διαβάσω ως το τέλος. Οι μικρές όμως είναι τέλειες! (απίστευτο το πώς τελειώνει η ιστορία με τον Ιάπωνα και τη φωτογραφική μηχανή!!!!!) Για μένα δεν είναι τυχαίο ότι στις μικρές ιστορίες ο Ταμπαρύ (Tabary) συνεργάστηκε με τον άφθαστο σεναριογράφο Ρενέ Γκοσιννύ (Rene' Goscinny).

Ο Γκοσιννύ συνεργάστηκε βεβαίως και με τον Αλμπέρ Υντερζό (Albert Uderzo), με τον οποίο δημιούργησαν τον Αστερίξ, που πιστεύω ότι είναι ένα από τα καλύτερα κόμικς παγκοσμίως.

Την ίδια γνώμη έχω και για τον Λούκυ Λουκ, του οποίου οι καλύτερες ιστορίες είναι πνευματικά τέκνα της συνεργασίας μεταξύ Γκοσιννύ και Μορρίς (Morris).

O Ιζνογκούντ (λογοπαίγνιο από τις αγγλικές λέξεις "is no good"), αν και πολύ έξυπνο κόμικ, πιστεύω ότι βρίσκεται ένα μικρό βήμα πιο κάτω από τον Αστερίξ και τον Λούκυ Λουκ. Σίγουρα όμως είναι ένα λαμπρό δείγμα της εξαίρετης γαλλο-βελγικής των κόμικς η οποία λειτουργεί τέλεια στο χαρτί αλλά χάνει πολύ όταν γίνεται κινούμενο σχέδιο. (Ακριβώς το αντίθετο πιστεύω για τα αμερικανικά καρτούνς - με εξαίρεση τους ήρωες του Ντίσνεϋ οι οποίοι "γράφουν" τέλεια και στο χαρτί).
 
αυτη με το φλιπερακι ειχε πολυ πλακα και η αρχη της με τους διαννοουμενους και τους αγανακτισμενους αναγνωστες!
 
Πίσω
Μπλουζα