kmalfa75
RetroWannaBe
- Joined
- 14 Αύγ 2008
- Μηνύματα
- 85
- Αντιδράσεις
- 13
Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού
ΔΙΣ
http://dis.army.gr/index_el.html
«Καλλίστην παιδείαν ηγητέον προς αληθινόν βίον την εκ της πραγματικής ιστορίας περιγενομένην εμπειρίαν»
(Άριστη μόρφωση για την αληθινή ζωή πρέπει να θεωρείται αυτή που αποκτάται από την πραγματική ιστορία)
Πολύβιος 1.35.9"
http://www.army.gr/default.php?pname=DIEYTHINSH_ISTORIAS&la=1
"Έργο της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού είναι η συγκέντρωση του απαραίτητου ιστορικού υλικού για τη συγγραφή και έκδοση στη συνέχεια της Ιστορίας των πολέμων του Ελληνικού Στρατού, όπως επίσης και της τρέχουσας Ιστορίας του.
Κατά τη συγγραφή της Στρατιωτικής Ιστορίας ακολουθείται η ίδια επιστημονική μέθοδος και οι ίδιες αρχές με τη συγγραφή της Ιστορίας. Η καταγραφή των γεγονότων στηρίζεται σε πηγές απόλυτα εξακριβωμένες και γίνεται κατά τρόπο αντικειμενικό, με μοναδικό σκοπό την ιστορική αλήθεια"
http://dis.army.gr/publications_el.html
"Το μέχρι τώρα συγγραφικό έργο της ΔΙΣ υπερβαίνει τους 90 ιστορικούς τόμους και μονογραφίες. Τα έργα αυτά αποτελούν το πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής πολεμικής ιστορίας και καλύπτουν, από τη στρατιωτική τουλάχιστον πλευρά, όλα σχεδόν τα ιστορικά γεγονότα από το 1897 μέχρι σήμερα που σημάδεψαν θετικά ή αρνητικά τη νεότερη πορεία της Ελλάδας. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί και κυκλοφορήσει περισσότερα από 800.000 αντίτυπα των ιστορικών τόμων της ΔΙΣ.
Επιβάλλεται να τονιστεί ότι οι εκδόσεις της ΔΙΣ είναι αξιόλογες, έχουν συνταχθεί σύμφωνα με το ΕΕ 86-19 και ΕΕ 86-20, είναι πλήρως τεκμηριωμένες με βάση το πρωτότυπο ιστορικό υλικό (αναφορές, εκθέσεις πεπραγμένων, σχέδια επιχειρήσεων, διαταγές επιχειρήσεων, πολεμικά ημερολόγια, ημερήσιες διαταγές, τεχνικές μελέτες, οικονομικά στοιχεία κ.ά.) από επίσημες και απόλυτα υπεύθυνες τεκμηριωμένες και αυθεντικού κύρους πηγές, παραδεκτές από την ιστορική επιστήμη. Η σύνταξή τους έχει γίνει κατά κανόνα από περισσότερα του ενός άτομα, με τη συνεργασία και τον έλεγχο επιστημονικών επιτροπών.
Η τελική διαμόρφωση του κάθε ιστορικού τόμου ακολουθεί συγκεκριμένη διαδικασία ελέγχου από την ιεραρχία της ΔΙΣ και εμπεριστατωμένη αξιολόγηση από ειδική επιτροπή (αξιωματικών, ιστορικών, ειδικών, επιστημόνων κ.ά.). Επομένως, όλες οι ιστορικές εκδόσεις της ΔΙΣ αποτελούν ιστορικές πηγές, και πραγματικές αφετηρίες για πολλούς ιστορικούς ερευνητές που ασχολούνται με σχετικές συγγραφές, γιατί οι ενδιαφερόμενοι έχουν ακόμη και τη δυνατότητα πρόσβασης στο αντίστοιχο ιστορικό αρχείο από το οποίο προέκυψε η συγγραφή και έτσι συμπληρώνουν τις έρευνές τους."
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=428418&cid=40
«Θωρηκτό Αβέρωφ»: 1911-2011
"Η γενιά που έζησε την εθνική ταπείνωση του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 είδε πάλι την αναγέννηση της εθνικής έξαρσης μετά το κίνημα στο Γουδή, το 1909, στις εξαγγελίες για ριζική αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διέθετε τότε μόλις τρία γαλλικά θωρηκτά, που είχαν κατασκευαστεί το 1889, και λίγα ακόμη απαρχαιωμένα τορπιλοβόλα. Τα σκάφη αυτά υπηρετούσαν σε έναν στόλο που η ανάγκη να ενισχυθεί και να εκσυγχρονιστεί ήταν φανερή σε όλους.
Το πρόγραμμα των εξοπλισμών που έβαζε μπρος η κυβέρνηση έδινε προτεραιότητα στο Πολεμικό Ναυτικό.
Πρώτος στόχος του στρατιωτικού συνδέσμου που κατατέθηκε στη Βουλή από την κυβέρνηση Μαυρομιχάλη ήταν η απόκτηση ενός νέου θωρηκτού τουλάχιστον 10.000 τόνων και 8 τορπιλοβόλων των 150 τόνων.
Αυτές τις προδιαγραφές κάλυπτε το υπό κατασκευή στα ναυπηγεία του Λιβόρνο θωρηκτό, το οποίο η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να κλείσει, προλαβαίνοντας και την αντιπροσφορά της Τουρκίας.
Η κυβέρνηση Μαυρομιχάλη, εκμεταλλευόμενη το γεγονός, αλλά και τη δυνατότητα που της έδινε η ευεργεσία του Γ. Αβέρωφ να καταβάλει ως προκαταβολή το 1/3 της αξίας του πλοίου (!), προχώρησε στην απόκτηση του θωρηκτού, για την αποπληρωμή του οποίου συνέβαλε το Ταμείο Εθνικού Στόλου αλλά και δάνειο που πήρε για τον σκοπό αυτό η Ελλάδα.
Με την αγορά αυτή και με μερικά ακόμη μέτρα εκσυγχρονισμού, η Ελλάδα θα αποκτούσε σχετική υπεροπλία απέναντι στον Τουρκικό Στόλο, που υπερτερούσε αριθμητικά σε μεγάλα σκάφη.
Το πλοίο αποτελεί ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής, με ισχύ πυρός από τα αγγλικά πυροβόλα των 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG και κινητήρες ιταλικής κατασκευής των 19.000 ίππων, με δύο συγκροτήματα τετρακύλινδρων παλινδρομικών μηχανών, γερμανικές γεννήτριες και γαλλικούς, 22 τον αριθμό, υδραυλωτούς λέβητες τύπου Belleville.
Η μέγιστη ταχύτητα του 10.200 τόνων θωρηκτού έφθανε τους 23 κόμβους και με βάση τις τελευταίες εγγραφές η μέγιστη ακτίνα δράσης άγγιζε τα 2.480 ναυτικά μίλια.
Τελικά, το πλοίο, που καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου του 1910, κατέπλευσε περίπου ενάμιση χρόνο αργότερα στο Φάληρο, όπου το πλήθος το υποδέχθηκε ως καμάρι του στόλου στις 11 Σεπτεμβρίου του 1911.
Το επιβλητικό πλοίο με τα 140 μέτρα μήκος και τα 21 πλάτος, που εδύνατο να μεταφέρει 1.200 άτομα πλήρωμα σε καιρό πολέμου (670 σε καιρό ειρήνης), έγινε το μοναδικό θέμα συζήτησης, ενώ το ερώτημα για τις δυνατότητές του στη μάχη έμελλε να απαντηθεί με τον καλύτερο τρόπο στις ναυμαχίες του Αʼ Βαλκανικού Πολέμου.
...
...
...
"
http://www.bsaverof.com/
http://www.youtube.com/watch?v=88E2KUcGvLE Θωρηκτό Γ Αβέρωφ
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
