Κάνε μου μια κασέτα ...

[Alucard]

Προσωπικά δεν έτυχε ποτέ να γράψω κασέτα με ερωτοτράγουδα σε κοπέλα, ούτε το αντίστροφο.

Εκτός του ότι αισθανόμουν πως έπρεπε να καταπιεστώ για να μπω στη διαδικασία και τη φιλοσοφία αυτή, οι Manowar, οι Slayer, Running Wild, King Diamond κλπ. δεν είχαν ποτέ ερωτοτράγουδα

 

[exetlaios]

... οι Manowar, οι Slayer, Running Wild, King Diamond κλπ. δεν είχαν ποτέ ερωτοτράγουδα

Νομίζεις !

Το πιστεύεις ότι σε πάρτυ στο γυμνάσιο, χορεύαμε μπλουζ με τις συμμαθήτριές μας,

υπό τον ήχο του Heart of Steel ;

 

[Shock]

Ε μα και εσύ βρε παιδί μου ας έκανες καμιά υποχώρηση, κασέτα θα έγραφες δεν θα διάλεγες δέσμη.

Χάθηκε ο κόσμος να στρίμωχνες σε καμιά κασέτα λίγο scorpions, λίγο airosmith; Κι αυτοί στενά παντελόνια και δερμάτινα φοράγανε

 

[akmakas]

Μουρντάρη μου εσύ!!!!!

Ένας καλλιτέχνης δεν είναι ποτέ μουρντάρης!!!
Asikamin..ήθελα να βγω τσάρκα με την amiga μου παραμάσχαλα και να παίξω δυνατά το kefrens demo αλλά ποιος θα με καταλάβαινε!!!!

 

[Shock]

Γι 'αυτο οι περισσότεροι το καβαλάνε το δελφίνι.:devil:

 

[Omenforever]

Δημιουργία κασετών αναλάμβαναν και διάφορα underground δισκάδικα. Ίσως να σώζεται καμιά κασέτα με Alice Cooper και "Νέα παιδιά πάνω στο τετράγωνο" χιχιχι…

Το πιστεύεις ότι σε πάρτυ στο γυμνάσιο, χορεύαμε μπλουζ με τις συμμαθήτριές μας, υπό τον ήχο του Heart of Steel ;

Ω!

 

[gtsamour]

Αν μπορούσα δηλαδή σήμερα να στείλω πίσω στο χρόνο ένα mp3 player κάργα γεμάτο, θα είχα απαυτώσει τη μισή Αθήνα

Χμμμμ ενδιαφέρον concept...

 

[pooky(1)]

LOL gtsamour!!!

KARALOL!!!!!!!

 

[namida]

Όμως ... η μαγεία είχε χαθεί !

Ναι ρε φίλε! Καλό το ίντερνετ, καλοί οι υπολογιστές, αλλά όλα έχουν γίνει πιο εύκολα. Πολύ έυκολα! Πάει η μαγεία, η προσωπική πινελία, ο μόχθος, και η χαρά της ολοκλήρωσης!

Είμαι και γω παιδί της εποχής της κασσέτας. Τότε που δανειζόμασταν από άλλους δίσκους και τους αντιγράφαμε. Έχω ακόμα κασσέτες με μπόλικα χρατς χρατς, αλλά κασσέτες από κοπέλες όχι. Έχω όμως 4 κασσέτες που είχα γράψει για την πεντήμερη. Μέχρι και μίξεις είχα κάνει μέσα. Μια με μέταλ, μια με ροκ, μια με ελληνικό ροκ, και μια με μπαλάντες. Τα ονόματα που είχα δώσει ήταν Metal Hymns, Rocking Our Shouls, Γουστάρω Ελευθερία (από το τραγούδι εγώ με τις ιδέες μου του Άσιμου) και Broken Heart of Steel. Είναι αυτό που λέει ο exetlaios. Στις κασσέτες αυτές μαζί με τα τραγούδια έβαζες και ένα κομμάτι του είναι σου!

 

[playmobil]

ναι ρε φιλε kapamaru εχω και εγω τις κασετες που ειχα κανει για την πενταημερη τρελα!

 

[QueenofHearts]

Εμένα μου έχουν κάνει τρεις γυναίκες δώρο κασετούλα με καψουροτράγουδα και τις έχω ακόμα σαν ενθύμιο,ενώ εγώ έχω κάνει δυο φορές δώρο και την μια με δικά μου κομμάτια που έβγαζα στην Amiga μου χε χε..

Ω θεοί.. τι εφιάλτης κι αυτός που μου θύμισες... Ένας φίλος του αδερφού μου του είχε κάνει δώρο μια κασσέτα με τραγούδια από Amiga η οποία έπαιζε στο δωμάτιό μας μέρα νύχτα! Από κάποιο παιχνιδι πρέπει να ήταν.. Είχα υποφέρει! Ευτυχώς μετά ανακάλυψε τον Έλβις και ακούγαμε κανονική μουσική και όχι διαγαλαξιακές ηλεκτομελωδίες χωρίς αρχή και τέλος!

Όσο για κασσέτες που μου είχαν προσφέρει μπορώ να πω πως ήμουν λίγο άτυχη γιατί δε μ'ενδιέφεραν ούτε τα άτομα που μου τις είχαν δώσει, ούτε η μουσικές που είχαν μέσα. Είχα μια αντιπάθεια στις metal μπαλάντες, ειδικά άμα μου τις έδιναν με ύφος "ετοιμάσου να πέσεις τώρα"... γιακ... ..

Μου είχε γράψει όμως μισή κασσέτα ένας συμμαθητής μου απ΄τη Δέσμη όταν με είχε δει να προβληματίζομαι τι να βάλω στην Β πλευρά μιας κασσέτας που έφτιαχνα. Αντί να μου προτείνει κάτι, μου τη βούτηξε και την έφερε την επόμενη μέρα γεμάτη με εξαιρέτικά κομμάτια, που δεν είχα ξανακούσει ως τότε και που ερωτεύτηκα με το πρώτο άκουσμα! Αυτή τη κασσέτα την είχα μαζί μου για χρόνια και με συνόδευε παντού!

Ας μοιραστώ μαζί σας ένα τραγούδι από εκείνη τη κασσετούλα. Το Ι put a spell on you apo Creedence Clearwater Revival http://uk.youtube.com/watch?v=4R6nmKjcSeU

Θυμάστε όμως που ψάχναμε να βρούμε και καλή εγγραφή, που να μήν είναι αντεγραμένο 4ο και άνω χερι γιατί υπήρχε τραγική διαφορά στην ποιότητα ήχου!

 

[Snoopitsa]

Ψάξε με μπόλικο μεράκι τις αναγκαίες κασσέτες, μπρός πίσω την ταινία, άγχος να χωρέσουν όλα τα τραγούδια που ήθελες...καλά γράμματα στους τίτλους...καμιά μικρή ζωγραφιά(μετρούσε πολύ)...Αυτές ήταν εποχές!

Ναι,ναι προσπαθούσαμε να κάνουμε "καλά" γράμματα για να γράψουμε και τους τίτλους των τραγουδιών!! Και καμία αφιερωσούλα από την μέσα μεριά...