Κάρολος Ντίκενς (Charles John Huffam Dickens)

[αριαδνη]

Αν ο Ιουλιος Βερν είναι ο ένας συγγραφέας που σημάδεψε την παιδική μας ηλικία, ο Κάρολος Ντικενς είναι σίγουρα ο άλλος! Θυμίζω μερικά βιβλία του:

1. Ολιβερ Τουιστ ( με αυτο το βιβλίο έχει ταυτιστεί η παιδική μας ηλικία)

2. Οι μεγάλες προσδοκίες που είναι λένε κατα κάποιο τροπο η αυτοβιογραφία του!

3. Νικολας Νικελμπλι ( και αυτο το βιβλίο του περιέχει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεια του συγγραφεα )! Η ιστορια του νεαρου Νικολα που θα αντικρυσει το κακό σε πολλά, πολλά πρόσωπα!

4. Δαδιβ Κοπερφιλντ

5. Χριστουγεννιατική ιστορια ( ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του, όταν βγήκε έκανε πάταγο και όπως θυμόσαστε αφηγείται την ιστορία του τσιγγούνη Σκρουτζ που σιγά, σιγά τα πνεύματα των χριστουγέννων αλλάζουν)

6. Δυσκολα χρόνια

7. Η μικρη Ντορριτ η ιστορια μιας 21χρονης , μικροκαμωμένης κοπέλας που γεννιέται στις φυλακές, λόγων χρεών του πατερα της, όλη η οικογενεια της βρισκεται εκεί . Την καταγωγή της την καλύπτει μεγάλο μυστήριο, το οποιο και θα εξιχνιασει ο καλός της φίλος Αρθουρ Κλεμμαν, στο σπίτι του οποιου δουλευει ως υπηρετρια της θρησκόληπτης, περιεργης μητερας του που κρυβει ένα μεγάλο μυστικό σχετικά με την ζωη της Ντορριτ.

8. Ζοφερός οικος , η ηρωιδα η εσθερ είναι ένα νόθο παιδί το οποιο η θεια του κακομεταχειριζεται και εδω πάλι την ταυτοτητα της την καλύπτει βαθύ μυστηριο και οι αποκαλύψεις που θα ερθουν θα είναι συγκλονιστικές ! το μυθηστορημα είναι μια μεγάλη ιστορια αγάπης μεταξύ της 21χρονης Εσθερ Σαμμερσον με τον φτωχό χειρουργο Αλλαν αλλά και της πολύ καλής της φίλης Ειντας με εναν στρατιωτικό που θα εχει όμως κακό τελος! και πάνω από όλα η αδικία ενός δικαικου, νομοθετικού συστήματος στην καρδιά της βικτωριανής περιόδου και μιας διαθήκης χρονοβορας που μένει μόνο στα χαρτιά ενώ ζωες ανθρωπων καταστρεφονται!

9. ιστορια δυο πόλεων διαδραματιζεται την εποχή της γαλλικής επανάστασης!

10 Το παλαιοπωλειο η ιστορια της μικρης Νελ που θα αντικρυσει το κακό σε όλες του τις μορφές, είναι η μόνη ιστορια που δεν θα έχει το καλό τελος όλων των υπολοίπων!

11. Ο αγαπημένος μας φίλος

Τα βιβλία ήταν πολύ μεγάλα με χοντρα εξώφυλλα και οι ιστοριες πάντα τοσο μελό αλλά συνάμα γραμμένες με τοση εαισθησία και αισθαντικότητα που ο συγγραφεας πια γινόνταν και αυτός ένα με τα διάχυτα συναισθήματα που ένιωθες! μυστηρια, διαθήκες, χρεη , νοθα παιδιά , ορφανοτροφεια, άδικες μοιρες, καλά κρυμμένα μυστικά και πάνω από όλα μια ομιχλώδες ατμόσφαιρα που σκεπάζει το βικτωριανό Λονδινο του 19 αιώνα, αυτη είναι η λογοτεχνική διαθεση του συγγραφέα!!

 

[divined]

Έχω διαβάσει την Ιστορία δύο πόλεων και το Μεγάλες Προσδοκίες και μάλιστα σχετικά πρόσφατα. Γλαφυρότατα και τα δύο. Γεμάτα συναίσθημα, ίντριγκα και αίσθημα κινδύνου. Η αποκορύφωση της ματαιοδοξίας του ανθρώπου

 

[joe]

Παντα με βαραινε ο Ντικενς. Ολη αυτη η δυστυχια και μιζερια, η αδικια και οι ατυχιες. Ηταν ακριβως οτι δεν ηθελα να διαβαζω μικρος. Προτιμουσα ηρωικα κατορθωματα και περιπετειες ενω για καποιο λγο με εκνευριζαν οι ιστοριες με ορφανα, ζητιανους κτλ.

Φυσικα ο Ντικενς περιεγραφε πολυ καλα την κοινωνικη πραγματικοτητα της εποχης του και οχι μονο μιας και πολλα απο τα κακα που διηγειται διαιωνιζονται ακομη. Αλλα πιστευω πως ειναι κομματι βαρυς για παιδια.

 

[retrofan]

Παντα με βαραινε ο Ντικενς. Ολη αυτη η δυστυχια και μιζερια, η αδικια και οι ατυχιες. Ηταν ακριβως οτι δεν ηθελα να διαβαζω μικρος. Προτιμουσα ηρωικα κατορθωματα και περιπετειες ενω για καποιο λγο με εκνευριζαν οι ιστοριες με ορφανα, ζητιανους κτλ.
Φυσικα ο Ντικενς περιεγραφε πολυ καλα την κοινωνικη πραγματικοτητα της εποχης του και οχι μονο μιας και πολλα απο τα κακα που διηγειται διαιωνιζονται ακομη. Αλλα πιστευω πως ειναι κομματι βαρυς για παιδια.

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!

Μόνο τον Δαυίδ Κόπερφιλντ είχα διαβάσει. Σε μια παιδική έκδοση με κόκκινο, σκληρό εξώφυλλο. Δεν νομίζω να με έχει καταθλίψει άλλο βιβλίο τόσο .

Κακός πατριός, μάνα που πεθαίνει, ορφανοτροφείο με ξύλο, μαυρίλα και καταπίεση. Μπρρρρρρρρ!

Και μιλάμε για παιδική έκδοση που η ιστορία δινόταν κάπως περιληπτικά και το τέλος παρουσίαζε τον ήρωα να έχει αποζημιωθεί για τα σκληρά παιδικά του χρόνια με φίλους, καλή γυναίκα και οικονομική άνεση.

Όταν, χρόνια μετά, διάβασα το κανονικό βιβλίο και συνειδητοποίησα ότι ο Δαυίδ περνάει των παθών του τον τάραχο και στην ενήλικη ζωή (μεταξύ άλλων μένει χήρος από την πρώτη του γυναίκα, ο καλύτερός του φίλος αποπλανεί την φτωχή κόρη των ανθρώπων που τον υποστήριξαν κλπ.), σιχάθηκα τον Ντίκενς ακόμα περισσότερο :angry:

 

[Playmolover]

ΑΝΕΚΔΟΤΟ (αλλά αληθινό)

Πάνω δύο - τρία χρόνια που κάλεσαν τους δημοσιογράφους της περιοχής μας στην θεατρική παράσταση της "Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας" όπου οι ρόλοι είχαν μοιραστεί σε παιδιά αδύνατων οικονομικά κοινωνικών ομάδων.Ήταν μια προσπάθεια με λίγα λόγια ενός Κέντρου να προσελκύσει το ενδαφέρον της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο.

Επειδή τυχαίνει να είναι ένα από τα αγαπημένα μου έργα αφενός και η προσπάθεια των παιδιών ήταν τόσο συγκινητική, εγώ έκανα πραγματικά σαν μικρό παιδί.

Σου αρέσει; μου λέει η διπλανή μου "συνάδελφος"

Πάρα πολύ - απαντάω εγώ - με ξετρελαίνει πάντα ο Ντίκενς

Και γυρίζει και μου λέει: "Μα δεν παίζουν αυτό το Ντίκενς που λες, την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία παίζουν... Δεν ξέρεις ούτε τι βλέπεις;"

Φανταστείτε το γέλιο που έπεσαν, και ποια έδειχναν με το δάχτυλο όσοι γελούσαν...

 

[Domenica]

Ο Ντικενς θεωρήται και από πολλούς συναισθηματικός (και σε ενα βαθμο εχουν δικιο ποσα ποια μενταγιον βοηθούν να βρεθούν χαμένα παιδια και καλά ξεπερασμένος αλλά ας πάει κάποιος στις πρωην βιομηχανικές πολεις της Βορειας Αγγλιας ή στις φτωχογειτονιες του Νοτιου Λονδίνου και αυτά που λέει ζουν και βασιλευουν! Αγαπημένος μου χαρακτήρας ήταν η Νάνσυ από τον ''Ολιβερ Τουιστ᾽᾽ αλλά αγαπημένο έργο το ᾽᾽Παλαιοπωλειο᾽᾽. Η ᾽Ἰστορία δυο πόλεων᾽᾽ θυμάμαι μου άρεσε αλλά με είχε στεναχωρήσει με την στάση απέναντι στην Γαλλική Επανάσταση, περίμενα πιο αγωνιστικό πνευμα από τον Ντικενς!

 

[D@redevil]

Digging up!

200 χρόνια από τη γέννηση του Τσαρλς Ντίκενς!
Σήμερα 7 Φεβρουαρίου 2012 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννησή του μεγάλου Άγγλου συγγραφέα Τσαρλς Ντίκενς και η Google τον τιμά με ένα doodle με φιγούρες της Βικτοριανής εποχής, φιγούρες που έζησαν μέσα στα μυθιστορήματα του.Πατέρας συγγραφικός του «Ολιβερ Τουίστ» και του «Νίκολας Νίκλεμπι», αγαπήθηκε πολύ από το κοινό του και κυρίως από το νεανικό κοινό που εξακολουθεί να μαγεύει σε όλο τον κόσμο. Πληθωρικός χαρακτήρας, είχε τον αυθορμητισμό ενός παιδιού και τις αδυναμίες ενός μεγάλου.

Ο συγγραφέας Τσαρλς Ντίκενς γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1812 στο Λάντπορτ του Πόρτσμουθ και πέθανε το 1870 στο Ρότσεστερ.

Όλα του τα βιβλία και κείμενα περιγράφουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις κοινωνικές αντιθέσεις σε μία βικτωριανή Αγγλία με μεγάλες ανισότητες: Με φτώχεια και εξαθλίωση για τους πολλούς και εντυπωσιακή και χλιδάτη ζωή για λίγους.

Η ζωή του ήταν έντονη και αυτό αποτυπώθηκε στα βιβλία του: Αναγκάστηκε να εργαστεί σκληρά από πολύ μικρός σε ένα εργοστάσιο βερνικιών για να ξεπληρώσει τα χρέη του πατέρα όταν εκείνος βρέθηκε στη φυλακή.

Η ζωή του αποτέλεσε το βασικό μυθοπλαστικό υλικό των έργων του, ειδικά στον «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ».

Από έφηβος ήδη ο Τσαρλς έγραφε συνειδητά και ακατάπαυστα: Το 1836, δημοσιεύει σε συνέχειες το πρώτο του βιβλίο, «Τα χαρτιά του Πίκγουικ», και αρχίζει να βγάζει αρκετά χρήματα ώστε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο γράψιμο.

Ανάμεσα στο 1838 και το 1839 έγραψε τον «Ολιβερ Τουίστ» και τον «Νίκολας Νίκλεμπι».

Οταν πέθανε το 1870, θάφτηκε με τιμές στο Αβαείο του Γουέστμινστερ όπου χαράχτηκε η επιγραφή: «Αγαπούσε τους φτωχούς, τους πονεμένους και τους καταπιεσμένους• με τον θάνατό του, χάθηκε από τον κόσμο ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αγγλίας»

Πηγή: madata.gr

 

[WalkerYannis]

Επισημάνσεις (όχι δικές μου) :

1. Σήμερα, τα "Χριστουγεννιάτικά Κάλαντα" (ή "Χ. Ιστορία" όπως λανθασμένα αναφέρεται) είναι ίσως το μοναδικό που αναδεικνύει το πνεύμα των Χριστουγέννων!

2. Ο Ντίκενς μπορεί να καυτηριάζει τη βρετανική δικαιοσύνη, όμως όλο το κακό προέρχεται από τις χαμηλές τάξεις και όλες οι καλές προθέσεις από τους προύχοντες της κουλτούρας και του χρήματος!

 

[stayros]

Κι εδω το μουσειο του Ντικενς στο Λονδινο!

 

[αριαδνη]

http://www.kedros.gr/product_info.php?products_id=1712

χωρις Ντικενς δεν περνανε τα Χριστούγεννα! Ντίκενς για παιδιά. Βρήκα, δηλ. μου έκαναν δώρο και τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Καρόλου, οπότε θα τις αφήσω για την παραμονή Χριστουγέννων . Στην εισαγωγή έχει την ζωή του, λεπτομερώς !πέρασε πολύ δύσκολη και πικρή ζωή γι'αυτό λοιπόν ο συναισθηματισμός και η ολίγον μαυρίλα στα βιβλία του( 9 ετων φιλάσθενο παιδί δούλευε σκληρά με έναν πατέρα στην φυλακή για χρέη). Αλλά σκεφτήτε πως αν έχουμε αυτή την άποψη για τα Χριστούγεννα σήμερα εν ολίγοις οφείλεται και σε αυτόν, ένα μέρος καθως περνάνε πολλά Χριστούγεννα , λυπημένα, Χαρούμενα, λαμπερά, θαμπά από τις σελίδες του..

http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-0886-0

 

[perlastar]

Πολύ ωραία φαίνονται Αριάδνη! Όντως ο Ντίκενς είναι πολύ ταιριαστός τα Χριστούγεννα. Έχω διαβάσει κι εγώ τα σημαντικότερα έργα του και μου αρέσει η γλυκιά μελαγχολία σε συνδυασμό με τις περιγραφές των γιορτών, του χιονιού κτλ. Με βαραίνει κάποιες φορές, αλλά τα μηνύματά του είναι υπέροχα. Διαβάζοντάς τον θυμάμαι τα συναισθήματά μου να πάνε από το ένα άκρο στο άλλο, τη μια φορά σε μελαγχολεί και την άλλη σε ανακουφίζει. Δεν ξέρω αν αυτό υπάρχει σε όλα του τα έργα, γιατί δεν έχω διαβάσει και πολλά.

 

[αριαδνη]

Περλασταρ μου, καλύτερα δεν θα μπορούσες να το θέσεις! είναι ακριβώς ετσι όπως τα λες, από την μια σε μελαγχολεί, από την άλλη σε ανακουφίζει και τουτο οφείλεται στην ζωή του, την βασανισμένη αλλά και ελπιδοφόρα ζωή του, σχήμα οξύμωρο φυσικά. Να σου πω τι έγινε: κάποια στιγμή με τόσα χρέη και με τόσες κακές ανατροπές , ο Ντικενς ήταν μέσα στην μιζέρια, ζήτησε από τον θεό απελπισμένος να τον απαλλάξει και όντως αυτό έγινε, εισακούσθηκε άμεσα όταν ο πατερας του κέρδισε μια διαθήκη και ξεχρέωσε όλα τα χρέη του και ο Κάρολος κατάφερε να σπουδάσει και να αλλάξει την μίζερη ζωή του! Ποτέ όμως δεν ξέχασε τα πρώην βασανά του αφου και ξυπνούσε τις νύκτες νομίζοντας ότι βρίσκοτανε στην πρότερη κατάσταση της φτώχεια και της καταπίεσης. Σκέψου πως σαν παιδι 10 ετων κοιμότανε στην φυλακή, παρέα με τον πατερα του και ήθελε πάσει θυσία να το κρύψει από τα παιδιά που δούλευαν μαζί και τον συνόδευαν σαν μικρότερο σπίτι του τα βραδια γιατι θα στιγματιζότανε δια παντός και θα τον έδιωχναν από την δουλειά του, οπότε τα σταματούσε σε ένα σπίτι και έκανε πως ήταν δικό του....σκέψου τι τράβηξε αυτό το παιδί! Κάτω από όλες αυτές τις εμπειρίες έγραψε για πράγματα που είδε και έζησε αλλά και για την ευτυχία που αργότερα του επιφύλαξε η τύχη και την αναγνωριση.

Μακάρι να μ'αξιώσει ο Θεός να δω το μουσείο του μια μέρα !

 

[Thor]

Έχω διαβάσει και εγώ μερικά του Ντίκενς, σε παιδικές όμως εκδόσεις. Το πρόβλημα με τον Ντίκενς και γενικά τους κλασικούς είναι ότι συχνά ξεπέφτουν στο να θεωρούνται αποκλειστικά παιδική/νεανική λογοτεχνία. καθώς όμως μιλάμε για συγγραφείς του 19ου αιώνα το στυλ τους ξενίζει τα παιδιά και τους εφήβους και το μέγεθος των βιβλίων τους τρομοκρατεί, οπότε κυκλοφορούν στο εμπόριο διάφοροι πετσοκομμένοι τόμοι για παιδιά που δεν έχουν και πολύ σχέση με το αρχικό βιβλίο (πχ είχα διαβάσει μικρός μια έκδοση του Δον Κιχώτη στις 100-110 σελίδες όταν τον είχα ξαναδιαβάσει φέτος στην έκδοση της 4π σε δυο τόμους των 640-650 σελίδων ο καθένας με αρκετά μικρή γραμματοσειρά. Αν όμως τα έχεις διαβάσει σε περιληπτικές εκδόσεις μικρός πώς να τα ξαναδιαβάσεις σε πιο αξιοπρεπή έκδοση μεγάλος;

 

[perlastar]

Αριάδνη, πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες μου έδωσες Δεν ήξερα τι είχε περάσει ο άμοιρος, τον λυπήθηκα πραγματικά τώρα! Έτσι εξηγείται πράγματι το πόσο ρεαλιστικός φαίνεται ο πόνος και η εξαθλίωση που περιγράφει στα έργα του, αλλά και η ανατροπή και η ανακούφιση που φέρνει μετά. Κι εγώ θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ το μουσείο του, μακάρι να τα καταφέρω κάποτε!

Thor, συμφωνώ με αυτό που λες και ακριβώς το γεγονός ότι θεωρούνται παιδική/νεανική λογοτεχνία κι ότι τα έχουν πετσοκόψει για να απευθύνονται και στα παιδιά, με ενοχλεί πάρα πολύ και με βρίσκει τελείως αντίθετη. Θα προτιμούσα να μην διαβάσει ένα παιδί τους κλασικούς, αν το βρίσκει πολύ βαρύ, και να τους αφήσει για όταν θα μεγαλώσει, παρά να πάρει μία εσφαλμένη εντύπωση του έργου τους.

 

[αριαδνη]

Περλσταρ πέρασε εξαιρετικά δυσκολα και μάλιστα στην μικρη Ντόρριτ περιγράφει πάλι λίγο την ζωή του αλλά και τον πατερα του..μικρό παιδι και δούλευε ωρες πολλές βαζοντας ετικέτες βερνικιων μέσα σε ανθεγηινο, υγρό και βρώμικο περιβάλλον! ας μην επεκταθώ, αν το ψαξεις θα δεις πως σε πολλούς ηρωες του έρχεται μια διαθηκη κυριολεκτικά από τον ουρανό ή κάποιος πλούσιος συγγενής και γίνονται κύριοι μετα, δν είναι τυχαίο και λες μετά ποιος αντιγραφει ποιον :η ζωή την λογοτεχνία ή η λογοτεχνία την ζωή! αν δεν τα ειχε περάσει αυτά δεν θα γινονταν και μεγάλος συγγραφέας και δεν θα είχε γνωρίσει και τις φτωχογειτονιές του Λονδίνου για να τις περιγράψει, όλα για κάποιον ρόλο γινονται τελικά!!!!

 

[αριαδνη]

http://www.selectsmart.com/FREE/select.php?client=ChristmasCarol

παμε για ένα κουιζακι στο πνεύμα των Χριστουγέννων

 

[perlastar]

Aυτό μου βγήκε:

Your top match for A Christmas Carol is: Ghost of Christmas Yet To Come: The last ghostly visitor. This solemn, silent phantom represents death, but also the presents the possibility that the future is not determined, but open to the free will of humans. The Ghost does not speak; it simply leads Scrooge from scene to scene, pointing finally to an unkempt and ignored gravestone.

 

[αριαδνη]

Tiny Tim: Cratchit's crippled son, Tiny Tim represents the overwhelming goodness of the Christmas spirit. (100%)

Fred: Scrooge's nephew: Fred embodies the joy and sharing of Christmas. He maintains a generous spirit toward his miserly uncle, extending an annual invitation to Christmas dinner no matter how many times Scrooge declines it. He invites Scrooge not out of a sense of obligation, but out of a sincere desire to spread and share his sense of joy. (72%)

 

[spirtoulis]

Δαυίδ Κόπερφηλντ έχω διαβάσει και το Christmas carol από Ντίκενς, θα ήθελα να διαβάσω το Ιστορία Δύο Πόλεων, πάντως όποιος δεν του αρέσει ο Ντίκενς να δει το Invisible Woman με τον Ralph Fiennes. Μιλάει για τον όχι και πολύ γνωστό έρωτα του Ντίκενς με μία νεαρή ηθοποιό την Ellen Ternan. Πληροφορίες θα βρείτε και στη Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Ellen_Ternan)

 

[Thor]

γιατί όποιος δεν του αρέσει ο Ντίκενς; Τον παρουσιάζει αρνητικά; (δεν έχω δει την ταινία γι αυτό ρωτάω)