Απορία.... [άραγε είναι μόνο σε μένα?]
Γιατί, όταν βλέπω αυτές τις κλασικές Α/Μ φωτογραφίες από τις θεές του χόλυγουντ εκείνης της εποχής, νιώθω ότι είμαι μπροστά σε μια ανυπέρβλητη ομορφιά που συνδυάζει αισθησιασμό, class, θηλυκότητα, νάζι και ερωτισμό, πόθο και λαγνεία, και όλα τα ενδιάμεσα αλλά και άλλα τόσα πέρα από αυτα [???!!!!???]?
[εξαίρεση βρίσκω μόνο στη Monica B. που δεν είναι από κείνη την εποχή, αλλά έχει το - μάλλον - ίδιο effect]
Να 'ναι τα μαλλιά? να ΄ναι τα φορέματα? να 'ναι το Α/Μ της φωτογραφίας?
Δεν έχω ζήσει εκείνη την παλιά εποχή, άρα δεν είναι θέμα νοσταλγίας. Τις ταινίες τους τις είδα πολύ μετά.
Οι "μετέπειτα" [γυναίκες / κοπέλες στις έγχρωμες] είναι εξίσου όμορφες, έχουν το ίδιο ή και πιό όμορφα σώματα, σίγουρα σέρνουν ένα επιτελείο επαγγελματιών φωτογράφων και μακιγιέρ και στυλιστών και και και αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο.
Για πείτε? Απορία το έχω.