Με σειρα προτιμησεως οι τρεις ψηφοι μου εχουν ως εξης:
Τζενη Καρεζη στο Δεσποινις διευθυντης. Τωρα κοπελιτσα του '64 πολιτικος μηχανικος και μαλιστα σε διευθυντικη θεση δεν το λες και λιγο! Μπραβο της που τα καταφερε και που μαζι με αυτο μπορεσε να φερει σε ταξη και τον αστατο Σαμιωτακη.

Αλικη Βουγιουκλακη στη Δασκαλα με τα ξανθα μαλλια. Σε μια εποχη που η βασικοτερη αρχη της παιδαγωγικης ηταν το ξυλο και ο εκφοβισμος, η ηρωιδα τολμα μια εντελως πρωτοποριακη προσεγγιση και κερδιζει. Στοργη, αγαπη και κατανοηση προς τα μικρα παιδια που ως τοτε εβλεπαν τον δασκαλο σαν μπαμπουλα.
Μαρθα Βουρτση στον Σκληρο αντρα. Διαβολογυναικα και γλωσσοκοπανα. Πανεξυπνη, καπατσα και δυναμικη. Ο,τι επρεπε δηλαδη για να τα βγαλει περα ενα θηλυκο του '61 στον σκληρο κοσμο των δικαστηριων. Πειστικοτατη στον ρολο της η Μαρθα που ακομα δεν ειχε ξεκινησει τα μελο που την εκαναν διασημη στο πανελληνιο.