Κασετοπαρουσιάσεις

[freaktmp]

Αφου απεκτησα και εγω λειτουργικο κασετόφωνο ειπα να επισκεφτω ξανα μετα απο ολα αυτα τα χρονια την συλλογη με τις κασέτες μου. Θα αρχισω απο τις αυθεντικες και ισως επεκταθω και σε μερικες γραμμενες που εχουν ιδιαιτερη θεση στην καρδια μου.

Στο αγαπημενο μου δισκαδικο, καποτε αποφασισαν να σταματησουν να πουλανε κασέτες και να αφιερώσουν τον χωρο που ελευθερωθηκε στα cd. Οτι κασέτες ειχαν τις εβαλαν σε κανα δυο βαρελια που ειχαν τοποθετησει μεσα στο μαγαζι με επιγραφη "οτι παρετε 900 δρχ". Δεν υπηρχαν και πολλα διαμαντια, αλλα αφου το μεγαλυτερο μερος του χαρτζιλικιου ειχε παει σε cd ή βινύλια, αμα περισσευε κατι τις καναμε και μια βουτια στις κασέτες, ετσι να ακουσουμε και κατι διαφορετικο.

Echo & The Bunnymen - Echo & The Bunnymen (1987)

Πεμπτος δισκος του αγγλικου συγκροτηματος και πιο επιτυχημενος εμπορικα μεχρι στιγμης. Το υλικο ειναι ανισης ποιοτητας, αλλα γενικα ακουγεται ευχαριστα χωρις εντονα θετικα ή αρνητικα αισθηματα. Για βαμμένους φανατικούς οπαδούς των Doors οπως εγω, ο Ray Manjarek παιζει πληκτρα σε ενα κομματι!



Η συγκεκριμενη εκδοση ειναι γραμμενη με Dolby B!

 

[freaktmp]

Αλλη μια απο το βαρελι των 900 δρχ.

The Cars - Door to Door (1987)

Νάιλον ντέφια και ψόφια κέφια σε ενα album που ακούγεται με μεγαλη δυσκολία σήμερα. Οταν η κυρια έμπνευση ειναι οι συμβατικές υποχρεώσεις...

Ωραιο το ενθετο στην κασέτα και με τους στιχους.

Η συγκεκριμένη έκδοση δεν υπαρχει στο discogs.

 

[freaktmp]

Δυσκολεύομαι να πιστέψω οτι αυτο εδω το album που θα παρουσιάσω τωρα δεν εχει αναφερθεί στο παρελθόν! Ενα καλοκαίρι ολόκληρο όλος ο κοσμος (ή τουλαχιστον ολος ο κοσμος γυρω μου) ειχε ξετρελαθεί με αυτο και επαιζε συνέχεια απο το πρωι μεχρι το βραδυ... Το ειχε ο ξαδερφος μου και μου το ειχε αντιγράψει.

Καποια χρονια μετα το βρηκα και αυθεντικό σε ενα παρακμιακό δισκάδικο, αναμεσα σε κασέτες Χουαν Ραμον Ροτσα (που ακομα και εγω ο εντελώς αδιάφορος για τα ποδοσφαιρικά αναγνωρίζω την καλτιλα της και πολύ περιεργως δεν βρίσκω αναφορά πουθενά στο web) και Ian Gillan - Ρακιντζης.

Πρόκειται φυσικά για το album "Rock ΚΑΙ Roll Fifties" που απ' οτι φαινεται (αν γνωριζει καποιος περισσοτερες λεπτομερειες μας ενημερωνει) ειχε σπονσοραρει το περιοδικο Και, και ειχε κυκλοφορησει σε βινυλιο και κασετα.



Προκειται για μια συλλογη απο μεγαλες επιτυχιες της δεκαετιας του 50. Μια πολυ καλη επιλογη, το οτι πρόκειται για πρωτότυπες αυθεντικές εκτελέσεις και η χρηση Dolby B ανεβάζουν αυτη την συλλογή πολυ πανω απο τον μεσο ορο, αφου οι περισσοτερες παρόμοιες συλλογές ειναι γεματες τριτοκλασατες μεταγενέστερες επανηχογραφησεις.



Προσωπικά ήταν η πρώτη μου επαφή με rock'n'roll, fifties κλπ και οδήγησε σε μια σχεση που κρατά μεχρι σήμερα!

 

[freaktmp]

Πηρε σχεδον 22 χρονια και τον θανατο του Andy Warhol για να μπορεσουν να συνεργαστουν ξανα ο Lou Reed με τον John Cale, αλλα το αποτελεσμα αξιζε και με το παραπανω την αναμονη.

Λενε οτι η καλύτερη τεχνη γινεται οταν ο καλλιτέχνης εχει να πει κατι προσωπικο. Αν ειναι ετσι τοτε μιλαμε για ενα αριστούργημα γιατι το Songs for Drella προκειται για τον πιο σκληρά και αμείλικτα προσωπικό album που εχω ακουσει ποτε. Οι δημιουργοί γυμνώνουν την ψυχη τους και ασκουν μια αυτοκριτική που θα ηταν δυσκολη για τον οποιοδήποτε απλο άνθρωπο, ποσο μαλλον για τα φουσκωμένα εγώ που εχουν οι μεγαλοι καλλιτέχνες που λατρεύονται απο εκατομμύρια οπαδούς.

Το Songs for Drella ειναι ενας βιογραφικός κύκλος τραγουδιών για την ζωη και το εργο του Andy Warhol καθως και την σχεση των δημιουργών μαζι του. Το υφος του αλλαζει συχνα και αποτομα απο το αναλαφρο και το παιδιάστικο στο πικρόχολο και σκοτεινό. Σαν μια αρχαια τραγωδία, ειναι ενας αγωνας προς την κάθαρση.



Ομολογουμένως, οταν αγορασα αυτη την κασετα δεν μπορουσα να καταλαβω τι θελει να πει ο ποιητης, αλλα τοσα χρονια μετα και σημαντικά πλουσιότερος σε εμπειρίες ζωής, φιλίας, αγάπης και απώλειας, πλεον ειναι ενα album που μιλαει απευθειας στην καρδια μου. Αυτες οι 900 δρχ ειναι πιθανοτατα απο τις καλυτερες επενδυσεις που εκανα ποτε.



Η συγκεκριμενη κασετα υποστηριζει Dolby B.

 

[Wally]

Μικρη παρενθεση. Οσες κασσετες εχουν το σημα της Dolby, ειναι Dolby B.

Εχω διαβασει οτι ποτε δεν κυκλοφορησαν κασσετες γραμμενες με Dolby C (δεν υπαρχει duplicator machine με Dolby C).

Δεν γνωριζω αν στην Ελλαδα κυκλοφορησαν ποτε Dolby S κασσετες. Στο εξωτερικο σιγουρα βγηκαν καποιοι τιτλοι.

 

[Uskoke]

ακριβώς Γουάλη!Εδώ βλέπουμε το θρυλικό Rainbow των τεράστιων Ritchie Blackmore & Dio στην αυθεντική κασέτα του 1975 με Dolby B! Μάλιστα του 1975 και παίζει σαν καινούρια! Πέστε μου τώρα ένα φλασάκι ή ένα cd που θα κρατήσει 44 χρόνια!(Ουπς!Η κασέτα είναι του 1980 αλλά και πάλι!)

 

[freaktmp]

Η πρωτη μου (αυθεντικη) κασετα. Το Elvis' Golden Records Vol.3 ειναι για μια συλλογη (αρχικα σε δισκο LP) απο τραγουδια που ειχαν μεχρι τοτε κυκλοφορήσει μονο σε single 45rpm. H συγκεκριμένη συλλογή περιεχει μερικες απο τις μεγαλυτερες εμπορικες επιτυχιες του βασιλιά, αλλα βρισκεται υφολογικά στο τελος της μετάβασης απο το rock'n'roll στην pop. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα οταν αρχιζει να παίζει το "Are you lonesome tonight?".



Την συγκεκριμένη έκδοση δεν την βρηκα στο discogs. Υποστηρίζει Dolby B.

 

[freaktmp]

Μια φορα και εναν καιρο, πριν πολλα πολλα χρονια, ενας νεαρος Freaktmp αποφασισε να ασχοληθει με το φαινομενο Bob Dylan. Aγορασε λοιπον το κλασικο Greatest Hits και με τα λίγα ψιλά που του ειχαν μεινει πηρε το μονο album του καλλιτεχνη που ηταν αρκετά φτηνό.



Το "20 years have already passed" ειναι μια αποκλειστική ελληνικη κυκλοφορια και δεν καταφερα ποτε να βρω καμια ουσιαστική πληροφορία για αυτο. Φαινεται να ειναι μια τυχαια συλλογη απο ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις, δοκιμαστικά, outtakes, εναλλακτικές εκδόσεις και jam sessions και συμπεριλαμβάνει παραδοσιακά blues και folk μαζι με τραγούδια του Dylan. Συνεπώς η ποιοτητα του ηχου ειναι σχετικα χαμηλη και ασυνεπής. Παρολα αυτα ειναι μια ενδιαφέρουσα εικονα του καλλιτέχνη που εξερευνά τις ριζες του και μια σπανια ματιά στην δημιουργική διαδικασία. Ή τουλαχιστον ηταν τοτε σπανια γιατι σημερα εχουμε ντουζινες κυκλοφορίες απο πρωην σπανιες και ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις, που καλυπτουν ιστορικα την πορεια του καλλιτέχνη.

 

[Uskoke]

πάντως η κασέτα στα μάτια μου έμοιαζε με τον φτωχό συγγενή του δίσκου λόγω της μικρογραφίας του εξώφυλλου της, σε σχέση με του δίσκου πάντα, και έλειπαν ένθετα στίχοι κλπ.μιας και την δεκαετία του '80 είχαμε μόνο κασέτες και φυσικά, στον δίσκο μπορούσες να παίξεις όποια πλευρά θες πρώτη ή να πας σε όποιο τραγούδι θες χωρίς το ενοχλητικό γύρισμα, κάτι το οποίο θαύμαζα και λαχταρούσα.επίσης σε ένα πάρτι μας χαρίσαν ένα δίσκο τον οποίο αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε, επίσης κέρδισα κάτι δίσκους σε έναν διαγωνισμό και ο νονός μου τους έστειλε πίσω για να στείλουν κασέτες. η επιθυμία μου εκπληρώθηκε σχεδόν 20 χρόνια μετά με το υπέροχο project debut III και το ασορτί στερεοφωνικό, όλο δικό μου. 

 

[freaktmp]

Αφου ειδαμε την πρωτη αυθεντική κασετα μου, ας δουμε και την δευτερη, λιγο πριν βουτηξω στα βαθια της ροκ κουλτουρας και η μουσικη κατακλύσει την ζωη μου. Διαφημιζόμενη απο τον Ant1, μια εξαιρετική συλλογή απο τις πιο αξιόλογες δημιουργίες των Paul Simon και Art Garfunkel, The Definitive Simon And Garfunkel.



20 τραγουδια απο ολες τις περιοδους του συγκροτήματος, καποια απο αυτα σε ζωντανες ηχογραφήσεις και ενα ένθετο που παρουσιάζει εν συντομία την σταδιοδρομία του ντουέτου.



Ακομα και σημερα, 27 χρονια μετα δεν εχω βαρεθεί να τους ακούω.

 

[maryflor73]

Δυσκολεύομαι να πιστέψω οτι αυτο εδω το album που θα παρουσιάσω τωρα δεν εχει αναφερθεί στο παρελθόν! Ενα καλοκαίρι ολόκληρο όλος ο κοσμος (ή τουλαχιστον ολος ο κοσμος γυρω μου) ειχε ξετρελαθεί με αυτο και επαιζε συνέχεια απο το πρωι μεχρι το βραδυ... Το ειχε ο ξαδερφος μου και μου το ειχε αντιγράψει.

Καποια χρονια μετα το βρηκα και αυθεντικό σε ενα παρακμιακό δισκάδικο, αναμεσα σε κασέτες Χουαν Ραμον Ροτσα (που ακομα και εγω ο εντελώς αδιάφορος για τα ποδοσφαιρικά αναγνωρίζω την καλτιλα της και πολύ περιεργως δεν βρίσκω αναφορά πουθενά στο web) και Ian Gillan - Ρακιντζης.

Πρόκειται φυσικά για το album "Rock ΚΑΙ Roll Fifties" που απ' οτι φαινεται (αν γνωριζει καποιος περισσοτερες λεπτομερειες μας ενημερωνει) ειχε σπονσοραρει το περιοδικο Και, και ειχε κυκλοφορησει σε βινυλιο και κασετα.

/monthly_2018_08/P8184283.JPG.9c983b61c54ef173dd535f1ab08a02fe.JPG

Προκειται για μια συλλογη απο μεγαλες επιτυχιες της δεκαετιας του 50. Μια πολυ καλη επιλογη, το οτι πρόκειται για πρωτότυπες αυθεντικές εκτελέσεις και η χρηση Dolby B ανεβάζουν αυτη την συλλογή πολυ πανω απο τον μεσο ορο, αφου οι περισσοτερες παρόμοιες συλλογές ειναι γεματες τριτοκλασατες μεταγενέστερες επανηχογραφησεις.

/monthly_2018_08/P8184284.JPG.77e85321a2a616e05701edf2bc2883a2.JPG

Προσωπικά ήταν η πρώτη μου επαφή με rock'n'roll, fifties κλπ και οδήγησε σε μια σχεση που κρατά μεχρι σήμερα!

Τι μου θύμισες...!!! Πήγαινα Β΄ Λυκείου και αυτός ο δίσκος έπαιζε σε κάθε εκδήλωση που κάναμε για την πενθήμερη εκδρομή!  Έχω χορέψει μέχρι τελικής πτώσεως με αυτά τα τραγούδια στην αίθουσα εκδηλώσεων του λυκείου. Πράγματι έπαιζε παντού, το θυμάμαι πολύ έντονα. Ευχαριστώ για την υπέροχη ανάμνηση!!

 

[freaktmp]

Ελεγα και εγω! Δεν ειναι δυνατον να ειμαι ο μονος που το θυμαται απο τοτε.

 

[freaktmp]

Ενθύμιο φιλίας. Οταν κυκλοφόρησε το Doors του Oliver Stone έπεσα με τα μουτρα στην ροκ μουσικη. Στην εξερεύνηση μου αυτη ειχα σύντροφο τον Τακη, τον καλυτερο μου φιλο. Σαν γυμνασιοπαιδα δεν μας περίσσευαν πολλα λεφτα, ετσι περιστασιακα συνεβαινε και καποια πράξη κασετοπειρατείας. Ο συγκεκριμένος κασετοπειρατής ηταν δισκαδικο που αντέγραφε οτι ειχε προς πώληση σε κασετες. Ετσι για το κοστος μιας αντιγραφής και μιας άδειας κασέτας (για να αντιγράψουμε το αντίγραφο) επιλέξαμε το εξαιρετικο live των Rolling Stones Flashpoint και για να γεμισει η κασετα, επιλογες απο τον κλασσικο δισκο Tattoo You.



Οπως συχνά συμβαίνει, η ζωη εχει τον τροπο της να χωρίζει αυτές της εφηβικές φιλίες, η κασέτα όμως παραμένει.

 

[Wally]

Ποτε μου δεν εχει τυχει να χρησιμοποιησω Memorex

 

[freaktmp]

Θυμαστε οταν το MTV επαιζε μουσικη; Οταν ακομα επηρεαζε τις μουσικες επιλογες μας; Ηταν καλοκαιρι του '96 οταν κατα την διαρκεια του συνηθισμενου channel surfing επεσα επανω στο MTV Unplugged της Tori Amos και επαθα μεγαλη ζημια. Αμεσως βγηκα παγανια στα δισκαδικα της πολης και μαζεψα οτι λιγα βρηκα.

Αυτο ομως δεν αρκουσε και την επομενη επαναληψη του unplugged ημουν ετοιμος. Ειχα συνδεσει την τηλεοραση με το στερεο και ηχογραφησα αυτη την κασσετα (στην πρωτη πλευρα ειχα γραψει τον κλασσικο δισκο Under the Pink).

 

[freaktmp]

Δυο κασετες που μου εδωσε ο πρωτος (και ο μεγαλος) ερωτας της ζωης μου.

Nirvana - Nevermind (1991). Οταν εξερράγη και ακουγόταν παντου 24/7, κάποιος της την έκανε δώρο. Αυτη ομως ηταν μέταλλο (GnR, Skid Row κλπ) και μισούσε με παθος το grunge, οποτε μου την εκανε δωρο. Ηταν η πρωτη κασετα που μου εδωσε. Εγω τοτε ακουγα αποκλειστικα sixties, οποτε την ακουσα μια φορα, ανατρίχιασα και την έβαλα σε ενα συρτάρι. Χρονια μετα οταν κατάλαβα το μεγαλείο των Nirvana εγινε ενας απο τους αγαπημένους μου δισκους.




Το 1997 λιγο πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας για πάντα, μου έγραψε το απίστευτο ομώνυμο άλμπουμ του Chris Isaak (1986).




Να γιατί τα downloads και τα mp3 δεν πρόκειται ποτέ να αντικαταστήσουν (πλήρως) τα φυσικά media. Πιο mp3, itunes ή spotify θα σου θυμίσει παλιές αγάπες, μεγάλα συναισθήματα και τις σημαντικές στιγμές της ζωή σου;

 

[Uskoke]

Πολύ ωραίος και η κοπέλα σου ήξερε να γράφει και cursive αγγλικά, κι αυτό ρετρό μιας και τώρα τα παιδιά Μ.Β. και ΗΠΑ δεν την διδάσκονται.,Ξέρω κι εγώ να γράφω αν και μάλλον ορνιθοσκαλίσματα. Το ίδιο και με τις φωτογραφίες:είναι δυνατόν ένα αρχείο jpg να σου φέρει αναμνήσεις, σωσμένο σε ένα στικάκι;θα πεις αχ! 1.jpg τι μου θυμίζεις;

 

[freaktmp]

Οπως ειδες τα δικα μου ηταν σαν να ειχα παθει εγκεφαλικό. Τωρα πια ειναι σαν να εχω παθει τρια εγκεφαλικά! ?

 

[Aardvark]

70-80 κασσετες απο τα παιδιατα μου εψαξα μια βρηκα με ποιοτητα ανω του μετριου, lol.

 

[Mygdala]

Δείγμα από γνήσιες…γραμμένες πολλές