Κινηματογραφική Λέσχη

Dominion

RetroMasteR
Joined
17 Μάρ 2006
Μηνύματα
1.463
Αντιδράσεις
525
Κινηματογραφική Λέσχη (1982-91?), ΕΡΤ


Πρεμιέρα: 3/1982



RetroDB:


Από τις μακροβιότερες σειρές της ερτ με τον αρτηριοσκληρωτικό ομολογουμένως (αλλά καλτ) μπακογιανόπουλο. Ταινίες σταθμοί έχουνε παρελάσει απο εκεί. 2 απο αυτές θυμάμαι ότι έμεινα μέχρι αργά για να τις δω γύρω εκεί στα 1986 και 1987.

Μόμπυ Ντίκ (του Τζών Χιούστον - 1956)

και

Ο Άγριος / Φανταστικός Πλανήτης (του ρενέ λαλού - 1973)

Το τελευταίο σουρεάλ καρτούν γαλλοτσέχικης παραγωγής με τους μικροσκωπικούς hommes στα χέρια των Τεράστιων μπλέ με κόκκινα μάτια και βράγχια Drugz.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
:biglaugh: :biglaugh: :biglaugh: οντως απιστευτη ομοιοτητα και καλτ μορφη ο Μπακο..
 
LOL... :tickle:

Πάντως θυμάμαι ότι πάντοτε ήμουν εκνευρισμένη καθώς δεν μπορούσα να περιμένω να τελειώσει το ατελείωτο εισαγωγικό μπλα-μπλα (το οποίο σε εκείνη την ηλικία το έβρισκα παντελώς ανούσιο καθώς δεν καταλάβαινα το νόημα αυτών που έλεγε) για να αρχίσει επιτέλους η ταινία.

Θυμάμαι που είχε προβάλει το "The Thing" του Καρπεντερ.
 
Citizen Kane

Μια φορα επαιζε τον Πολιτη Κεην και ηθελα να το "γραψω" στο βιντεο.Στις 21:00 ητανε ν'αρχισει η ταινια,αλλα επρεπε να πει τις φιλοσοφιες του πρωτα ο γερος.Πηγε 21:40 η ωρα μεχρι να τελειωσει αυτος,βαλανε και διαφημισεις μετα...Με το ζορι χωρεσε η ταινια σε 3ωρη κασετα.
 
ναι είναι cult φιγούρα.

πόσα έργα έχω δεί στην κινηματογραφική λέσχη..
 
http://www.youtube.com/watch?v=uejVQOB4Dag

Παραμένει όμως θρυλική μορφή. Ο Μπακογιαννόπουλος το 1981, όταν παρουσίαζε την "Κινηματογραφική βραδιά", όπως αρχικά ονομαζόταν η "Κινηματογραφική Λέσχη".
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ

Ο Γιαννης Μπακογιαννοπουλος μια απο τις πιο cult φυσιογνωμιες της ελληνικης τηλεορασης κανει μια αναδρομη στα βραβεια οσκαρ στα πλαισια της κινηματογραφικης βραδιας..η εκπομπη προβληθηκε τον απριλιο του 81 απο την ΕΡΤ http://www.youtube.com/watch?v=uejVQOB4Dag
 
Αριστουργημα! προσπαθουσε η ερμη η κρατικη τηλεοραση να εκπαιδευσει την γιαγιά που άνοιγε φυλλο στα μυστηρια του free cinema, της γαλλικης avant garde και (το αγαπημένο μου) στον κλασσικο σοβιετικο κινηματογραφο. Εχω διάφορες αναμνησεις με τους δικους μου να ετοιμαζουν πράγματα για τον φουρνο που ειχε η γιαγιά μου βλεποντας κάτι πολυ βαρύ και σοβαρο. Θυμάμαι διαβαζα και τους υποτιτλους στην αγραμματη γιαγια μου. Το βλεπαμε με θρησκευτικη προσηλωση και μετα για αποτοξινωση νοικιαζαμε βιντεοταινιες (οχι οι δικοι μου δυστηχώς). Χρωσταω στον κ. Μπακογιανόπουλο την κινηματογραφικη μου εκπαιδευση. Η εκπομπη του με έκανε να αγοραζω το περιοδικο ῾᾽Σινεμα῾᾽ (το μονο περιοδικο που αγοραζα συστηματικά μετα την ῾᾽Καντυ Κάντυ῾᾽ και να νοικιαζω τα άπαντα κλασσικου Χολιγουντ από το βιντεο κλαμπ.

Παρατηρηση στα ορια των κανονισμων: για ευνοητους λογους ηταν εξορισμένες για χρονια οι ταινίες του Ελία Καζάν. Αγαπημένη και καλτ εκπομπη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
H Ελλαδα πρεπει να κατεχει το ρεκορ απαγορευσεων κινηματογραφικων ταινιων (ευθεως ή πλαγιως) αναμεσα στο "Δυτικο" κοσμο. Και μαλιστα αναπαραγει και συντηρει τις απαγορευσεις αυτες.

Οσο για το παλμαρε της Κινηματογραφικης Βραδιας ειχε μια ταση προς τις Ανατολικες ταινιες (που αγαπω ιδιαιτερα) αλλα οχι τις σημαινουσες. Δηλαδη πχ προσωπικα δεν θυμαμαι να ειδαμε Ταρκοφσκι (ισως επειδη εκεινη την εποχη ειχε παει προς Σουηδια μερια αραγε?)
 
Mεγαλη αγαπη το ξενο σινεμα για μενα, και η εκπομπη συνετελεσε πολυ σε αυτο. Μου αρεσε πολυ που προβαλλονταν ταινιες εντελως διαφορετικες απο αυτες του κλασικου και μεταγενεστερου Χολλυγουντ. Ηταν κατι διαφορετικο απο εκεινο που ως τοτε ειχαμε συνηθισει.

Η Κινηματογραφικη Λεσχη εδωσε βημα σε αξιολογους σκηνοθετες και χαρη σ' αυτην ο κοσμος γνωρισε και "το αλλο" σινεμα. Μεσα απο αυτην την εκπομπη εμαθα για την γαλλικη Νουβελ Βαγκ και ειδα την πρωτη μου ταινια του Ζαν Λυκ Γκονταρ. Ηταν το "Δυο - τρια πραγματα που ξερω γι' αυτην" και μου εμεινε αξεχαστη. Χωρια οι ταινιες του ιταλικου Νεορεαλισμου που τιμηθηκαν απο τον Μπακογιαννοπουλο οσο πουθενα αλλου. Κι ακομα τσεχικος, κινεζικος, ρουμανικος, βουλγαρικος κινηματογραφος - ακομα θυμαμαι "Το κερατο της κατσικας" απο τον τελευταιο - και ολο το παγκοσμιο σινεμα παρηλασε μεσα απο αυτη τη θαυμασια εκπομπη.

Και αντιθετα απο αρκετους αλλους, τρελαινομουν να ακουω την κριτικη της ταινιας απο τον Μπακογιαννοπουλο. Περα απο το εντελως δικο του στυλ, ενας προλογος ειναι για μενα παντα ευπροσδεκτος πριν απο την προβολη ενος φιλμ!
 
Αυτό με τον σοβιετικό κινηματογράφο όντως ισχυει!ξέρει κανείς να μας πει τον λόγο? Σιγουρα όπως και με τον Καζάν έπεφτε συρμα από ψηλα οπόταν ισως η εξηγηση να σκοντάφτει στους κανονισμούς!Εκτός από nouvelle vague υπήρχε γενικώς λατρεια με τους Γάλλους. Επίσης και προς το προσωπο της (θεάς) Αννα Μανιανι της οποιας εχω δει σχεδόν ολη την φιλμογραφία (νεορεαλισμό και Χόλιγουντ) λογω του κ. Μπακογιανοπουλου. Μάλιστα της οφειλω και μεγάλο μερος από το προσωπικο μου στυλ, θυμάμαι έφηβη έκλεβα τα κομπινεζόν της γιαγιάς λόγω ιταλικού νεορεαλισμού! Αλλη αξέχαστη ταινία ηταν η ῾Ἐβδομη σφραγίδα῾᾽του Μπέργκμαν με την πιο heavy metal ατάκα ῾᾽κουλτουρέ῾᾽ ταινίας:

-Ποιος εισαι?

-Ειμαι ο Θανατος!

Ερωτευτηκα τον Μαξ φον Συντοφ πράγμα που ομως δεν μου βγηκε σε καλό, ολες τρελαινοταν με Τομ Κρουζ και Γαρδέλη και θεωρήθηκα λίγο άλλιεν!

Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει θυμάμαι ανατολική ταινία από την ῾᾽Κινηματογραφική λέσχη῾᾽ με υποθεση που διαδραματίζεται σε παραδοσιακό χωριο κοντά σε δάσος με ηρωίδα κοπελίτσα 12 με 13 με κοντά ξανθά μαλλιά. Κάτι γίνεται και ολο το χωριο στρέφεται εναντίον της (νομιζω πως λεει ένα μυστικο ή κάτι τέτοιο) και αυτή καταφευγει κλαίγοντας στο δάσος με υποκρουση κάτι πολύ κλασσικό και θλιμένο. Μονο αυτο θυμάμαι ημουν πολύ μικρή ξερει κανεις ποια ταινία ήταν?

Εννοειται πως η εισαγωγή ειναι όλα τα λεφτά!
 
bambinella 100 είπε:
....ακομα θυμαμαι "Το κερατο της κατσικας" απο τον τελευταιο - και ολο το παγκοσμιο σινεμα παρηλασε μεσα απο αυτη τη θαυμασια εκπομπη.
Ταινιάρα απ' τις λίγες - την είχα γράψει απ' την ΕΤ3 και ψηφιοποίησα πρόσφατα για την κάνω πάσα σε φίλους. Λυρισμός και ανθρώπινα πάθη που φυσικά το Ελληνικό σινεμά ούτε κατά διάνοια πλησίασε ποτέ. ::)

bambinella 100 είπε:
Και αντιθετα απο αρκετους αλλους, τρελαινομουν να ακουω την κριτικη της ταινιας απο τον Μπακογιαννοπουλο. Περα απο το εντελως δικο του στυλ, ενας προλογος ειναι για μενα παντα ευπροσδεκτος πριν απο την προβολη ενος φιλμ!
Έτσι. Μεγαλώσαμε με Μπακογιαννόπουλο - Γκοντάρ, Αιζενστάιν και φυσικά Όρσον Γουέλς. ;)
 
Domenica είπε:
Ερωτευτηκα τον Μαξ φον Συντοφ πράγμα που ομως δεν μου βγηκε σε καλό, ολες τρελαινοταν με Τομ Κρουζ και Γαρδέλη και θεωρήθηκα λίγο άλλιεν!
και εγώ που ερωτεύτηκα τους κυρίους καλό δεν είδα στην ζωή μου, οπότε τίποτα δεν έχασες! :cool:

Τέσπα στο θέμα μας:

από παιδί έχω την φιγούρα του Μπακο στο μυαλό μου, θυμάται κανείς αν αγαπούσε τον ευρωπαικό η τον αμερικανικό κινηματογράφο καλύτερα! τί έλεγε για τις διάφορες σχολές του σινεμά; που έδινε τα εύσημα!; ;)

Τέσπα μεγάλες διαφορές μεταξύ ευρωπαικού και αμερικανικού κινηματογράφου υπάρχουν! Οι Ευρωπαίοι έχουν πιο ρεαλιστική ματιά ( Μπερτολούτσι, Φελίνι, Παζολίνι), νομίζω οι κορυφαίοι αντιπρόσωποι της ιταλικής σχολής..οι Αμερικάνοι πάλι τα βλέπουν με μια πιο ρομαντική ματιά, σωτήρια κάποιες φορές αλλά ποτέ μου δεν ξεπέρασα τον Καζάν και σε ύφος και σε μοναδικότητα και δύναμη περιγραφής..

Ο δε Μπερτολούτσι ( μαθητής του Παζολίνι) νομίζω πως κινήθηκε στο μεταίχμιο δυτικού και ανατολικού σινεμά..
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Retroφιλοι και retroφιλες γεια σας. Μηπως ξερει κανεις βρε παιδια πιο ειναι το μουσικο κομματι των τιτλων της εν λογω εκπομπης; Προσεξτε ομως... Θυμαμαι μια εισαγωγη οχι οπως αυτη που φαινεται στο αποσπασμα που παιζει στο youtube. Θυμαμαι μια αλλη πιο απλη με μια καμερα αν δεν κανω λαθος και κατι να τρεμοπαιζει... Για αυτην μιλαω και αυτης το κομματι εννοω. Στο μυαλο μου ερχεται κατι ηλεκτρονικο τυπου Jare (οπως το oxygene 4)...Ελπιζω 1ον να μην τα εχω κανει μανταρα (στο μυαλο μου), 2ον να μη σας κουρασα (πολυ) και 3ον να θυμαται καποιος κατι απ αυτα που ειπα και να μου δωσει τα φωτα του.Χαιρετισμους σε ολη την παρεα!;-)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Επειδη ανοιξα θρεντ για το Αμερικα Αμερικα του Ελια Καζαν θημηθηκα πως πρεπει να την ειχα δει πρωτη φορα σε αυτη την εκπομπη οταν τελικα αρχισαν να παιζονται οι ταινιες του Καζαν και θυμαμαι και την αμηχανια που τελικα ανακαλυψαμε πως ο Καζαν οτι και να ηταν σαν ανθρωπος ηταν μεγαλος σκηνοθετης. Ο Μπακογιανοπουλος ηταν πανω απο ολα αντικειμενικος και δεν ξεχωριζε ποτε τις ταινιες σε καλες- κακες, Χολυγουντ-Ευρωπη και αλλα διαχωριστικα. Μαλιστα στην παρουσιαση παντα αναφεροταν στην ταινια και μονο και ποτε στην ζωη του σκηνοθετη ακομα και για περιπτωσεις που θα θελαμε να μαθουμε παραπανω (βλ.Καζαν οταν τελικα παιχτηκε). Εξαιρετικος.

Για τις παραπανω αποριες τωρα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο κριτικος κινηματογραφου Γιαννης Μπακογιαννοπουλος προλογιζει την ταινια που θα παρακολουθησουν οι τηλεθεατες στις 27 Ιουνιου 1986 στην ΕΡΤ
 
gurukos είπε:
Retroφιλοι και retroφιλες γεια σας. Μηπως ξερει κανεις βρε παιδια πιο ειναι το μουσικο κομματι των τιτλων της εν λογω εκπομπης;

Εγώ ως μουσική τίτλων της «Κινηματογραφικής Λέσχης» ξέρω το “Angelica e Tancredi” του Νίνο Ρότα από την συγκλονιστική ταινία εποχής “Il Gattopardo” (“The Leopard”/«Ο Γατόπαρδος») του Λουκίνο Βισκόντι.


 


Με την Κλαούντια Καρντινάλε (Αντζέλικα) και τον Αλέν Ντελόν (Τανκρέντι) σε όλη την εκτυφλωτική λάμψη της νιότης τους.


 


Και με τον Μπαρτ Λάνκαστερ, ως γηραιό αριστοκράτη που βλέπει γύρω του τον κόσμο ν' αλλάζει, στον κορυφαίο ρόλο της κινηματογραφικής του πορείας (Πρίγκηπας Σαλίνα, «Ο Γατόπαρδος»).


 


[video=youtube_share;_22bCHI_Qvk]


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Αν ναι, τότε η μουσική ήταν το “L'Apocalypse Des Animaux” του Βαγγέλη Παπαθανασίου.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Μπακογιαννόπουλος προλογίζει την ταινία που θα παρακολουθήσουν οι τηλεθεατές.
Μεταδόθηκε 18 Ιουλίου 1986 στην ΕΡΤ.
 
Πίσω
Μπλουζα