Κοριτσίστικα Παιχνίδια (λάστιχο, σχοινάκι, τυφλόμυγα, κ.λπ.)

[roza72]

Μπράβο roza72 για την περιγραφή. Κλασικά στο 7 σκάλωνα! Με παίδευε πολύ.

Ποιό νούμερο ήταν αυτό που είχε συνεχείς περιστροφές? Η είναι από άλλο παιχνίδι στο λάστιχο αυτό?

Το εφτά είχε συνεχείς περιστροφές κάμπια. Βέβαια μερικοί το έκαναν και χωρίς περιστροφές.

 

[Kambia]

Πάρτε 4 μέτρα λάστιχο, βάλτε το στα πόδια 2 καρεκλών και ξεκινήστε προπόνηση (Θα οργανώσω κοριτσίστικη ρετρομανιακή συνάντηση για κόντρα στο λάστιχο)

Έχω ανεβάσει τα νούμερα 0 ως 5. Θα ακολουθήσει 2ο βίντεο σύντομα από το 6 ώς το 10 Ω ΝΑΙ! θυμηθήκαμε και το 6

 

[Λορένα]

Φοβερο καμπια.....

Παραλα αυτα... δεν αναγνωριζω σχεδον κανενα βημα . Τοσο πολυ να χτυπησε το γηρας.. :xm: Επισης αν και ηταν το αγαπημενο μου παιχνιδι, και ημουν απο τις κορυφαιες παιχτριες του σχολειου (πιο πανω απο μενα ηταν οσες τις ειχε εννοησει η φυση με λεπτοτατα ποδαρακια, αλλα επαιρνα την ρεβανς κουβαλωντας στο σχολειο 2ο ζευγαρι παπουτσια (με μυτη) που βολευαν στο παιχνιδι Και.. δεν ημουν η μονη που το εκανε.. )

-Το βημα 0 το καναμε

-Τα βηματα 1-2-3 ειναι αυτα που δεν θυμαμαι καθολου

-το βημα 4 το καναμε σε μια διαφορετικη εκδοχη (νομιζω.. χωρις να ειμαι σιγουρη, πως η καταληξη πρεπει να ηταν μεσα στο λαστιχακι)

-Τελος στο βημα 5, υπηρχαν εξτρα κινησεις, με τα ποδια να μπαινουν και τα δυο μεσα, και να βγαινουν ταυτοχρονα μετα

Ειμαι περιεργη να δω και τις υπολοιπες κινησεις για να δω ποιες θα αναγνωρισω

 

[Kambia]

To 4 είναι η δύσκολη παραλλαγή που έχω βάλει εδώ .

 

[αριαδνη]

Εκτός από το σκοινάκι είχαμε με κιμωλία αριθμημένα κουτάκια και τα περνούσαμε με κουτσό( ήταν και αυτό κοριτσίστικο παιχνίδι ) Λόρι μπράβο εγω έτρωγα πάντα τα μούτρα μου

 

[perlastar]

Kι εμείς παίζαμε πολλά από αυτά που προαναφέρθηκαν, όπως κουτσό, πατητό (που το ψιλομισούσα για την κατάσταση στην οποία έφερνε τα παπούτσια μου), κλέφτες κι αστυνόμοι, πέτρα-ψαλίδι-μολύβι-χαρτί, καυτή πατάτα, σι μαριό. Τα στρατιωτάκια που λέτε, βλέπω ότι είχαν βγει σε πολλές παραλλαγές. Εμείς τα λέγαμε αγαλματάκια, ένα παιδί είχε γυρισμένη την πλάτη κι έλεγε: "Αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα μέρα ή νύχτα; Λέγαμε νύχτα μέχρι να σκεφτούμε τι θα έκανε ο καθένας και μέρα όταν ήμασταν όλοι έτοιμοι. Τότε καθόμασταν ακίνητοι, και το παιδί ερχόταν και μας άγγιζε έναν έναν.Όποιος αγγιζόταν άρχιζε να παίζει έναν ρόλο, συνήθως κάναμε τρελά πράγματα π.χ κάποιος έκανε ότι είναι μηχανάκι και έφερνε γύρες κτλ. Το παιδί που τα φύλαγε προηγουμένως έπρεπε να τον ξανααγγίξει για να τον κάνει να σταματήσει. Όταν τους είχε δει όλους, επέλεγε το αγαπημένο του και ο νικητής γινόταν ο επόμενος που θα τα φυλούσε. Αυτό ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι.

Παίζαμε όμως και κάποια παιχνίδια που δεν τα ανέφερε κανείς, όπως:

Η Μπελίνα. Ένα παιδί γινόταν η Μπελίνα και ένα ο ταχυδρόμος. Τα άλλα παιδιά μαζεύονταν μακριά από την Μπελίνα και έλεγαν στον ταχυδρόμο ο καθένας από μια άποψη σχετικά με το παιδί που έπαιζε την Μπελίνα. Ο ταχυδρόμος τα θυμόταν όλα αυτά και τότε πλησίαζε την Μπελίνα μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά και της έλεγε: Καλημέρα κυρία Μπελίνα, ήρθα από την αγορά και άκουσα κάποια πράγματα σχετικά με σένα. Και άρχιζε να λέει τις απόψεις των παιδιών, χωρίς όμως να αποκαλύψει ποιός είπε τι. Η Μπελίνα έπρεπε να μαντέψει ποιό παιδί είχε πει τι γι'αυτήν. Πολύ ωραίο κουτσομπολίστικο παιχνίδι για τα κορίτσια!

Επίσης, το χαλασμένο τηλέφωνο. Που καθόμασταν ο ένας δίπλα στον άλλον και ψιθυρίζαμε στο αυτί μια λέξη, την οποία άλλοτε λέγαμε πολύ γρήγορα, άλλοτε την αλλάζαμε σκόπιμα, έτσι ώστε όταν ο τελευταίος στη σειρά την έλεγε δυνατά, να ήταν ενετλώς διαφορετική από τη λέξη που είχε πει ο πρώτος. Έβγαζε γέλιο αυτό το παιχνίδι.

Αλλά το παιχνίδι που μας έβγαζε το περισσότερο γέλιο ήταν "το γιατί και το διότι". Γράφαμε ο καθένας σε χαρτάκια μια πρόταση που άρχιζε με γιατί και απαντούσαμε σε άλλο χαρτάκι αρχίζοντας με διότι. π.χ Γιατί η Μαρία έχει κόκκινη τσάντα; Διότι της αρέσει το κόκκινο. Μετά ανακατεύαμε όλα τα χαρτάκια με το γιατί μαζί, και ξεχωριστά όλα τα χαρτάκια με το διότι. Ύστερα διαλέγαμε δύο παιδιά, ο ένας διάλεγε τυχαία από τα χαρτάκια με το γιατί και διάβαζε δυνατά την ερώτηση κι ο άλλος διάλεγε από τα διότι και απαντούσε δυνατά. Αυτό έβγαζε τρελό γέλιο, αφού οι συνδυασμοί που γίνονταν ήταν φοβεροί!

Δύο παιχνίδια που παίζαμε στη γυμναστική ήταν η μέρα-νύχτα και το βουνό-ξηρά -θάλασσα. Στη μέρα-νύχτα μας έλεγε η γυμνάστρια μέρα για να σταθούμε όρθιοι, νύχτα για να κάνουμε βαθύ κάθισμα και μερόνυχτα για μισό κάθισμα. Αυτά τα ενάλλασσε γρήγορα και όποιος μπερδευόταν και π.χ καθόταν ενώ είχε πει μέρα, έβγαινε από το παιχνίδι. Συνεχίζαμε μέχρι να μείνει ένας. Παρομοίως στο βουνό-ξηρά θάλασσα, είχαμε δύο σκαλοπατάκια και όταν μας έλεγε βουνό, έπρεπε να ανεβούμε στο πιο ψηλό σκαλί, ξηρά ήταν το κάτω σκαλί, και θάλασσα το πάτωμα. Υπήρχαν και συνδυασμοί όπως π.χ βουνοθάλασσα και τότε έπρεπε το ένα πόδι να είναι στο πάνω σκαλί και το άλλο στο πάτωμα κτλ. Θυμάστε τίποτα από όλα αυτά;

 

[johnny19818]

Καλά μήλα παίζαμε αγόρια κορίτσια. Θυμάμαι τα κορίτσια να παίζουν λάστιχο και απορούσα πως κάνανε όλα αυτά τα ακροβατικά. Ειδικά όταν το λάστιχο ανέβαινε στο ύψος του γόνατου τα πράγματα ζόριζαν πολύ. Πόσες φορές δε, έσπαγε το λάστιχο, εκσφενδονιζόταν και όποιον έπαιρνε ο Χάρος.

 

[αριαδνη]

Παιχνιδια

Θυμαται κανεις παιχνίδια στο χαρτι ( τα παιζαμε εμεις τα κοριτσακια όταν ημασταν 16-17 δηλ. στο λύκειο στα διαλειματα) οπου ηταν τετραγωνάκια με αριθμους και μετα πηγαινες με το ονομα του αγοριου που σε ενδιαφερε αριθμησες τα γραμματα του ονοματος του και σου εβγαζε:σε ζηλευει, εχει άλλη, σ'αγαπαει , θα κανετε δεσμο, σε σκεφτεται κτλ.


το θυμαται κανεις καθως και αλλα


εβαζες από εδώ καποια πραγματα και μετα τυχαια ονόματα των αγοριων και τα πήγαινες χιαστι/ ψιλοριχναμε και πασιέντζες αν θα βγει η ευχη κτλ. παλι αν σε αγαπα , αν εχει άλλη, χαζομάρες να περνα η ωρα και πέρναγε μαζευομασταν δε και σε σπιτια στα μπαλκονια αν ηταν καλοκαιρακι

 

[katerinak]

αριαδνη ριξε μια ματια κι εδω

 

[αριαδνη]

κατερινα δεν βρηκα κατι αυτό ηταν για εφηβα κοριτσια τοτε δεν υπηρχαν ακομα κινητα και ταμπλετ να ασχοληθούμε, οπότε λέγαμε ποιος μας σκέφτεται και τι συμβαινει στον αισθηματικο τομεα

 

[domniki]

Παιδιά, SOS. Μια φίλη θέλει να μάθει στην κόρη της λάστιχο και ζήτησε την βοήθειά μου. Θυμάμαι όλα τα νούμερα εκτός από το 6. Στο βίντεο του youtube αυτό που φαίνεται σαν 4, είναι το 8 με μια παραλλαγή στο τέλος. Το 4 ήταν πολύ πιο εύκολο. Το ένα πόδι περνάει κάτω από το κοντινό σου λάστιχο και πατάει πάνω στο μακρινό, το ίδιο κάνει και το άλλο πόδι, και μετά, ένα ένα τα πόδια πατάνε πάνω και στα δύο λάστιχα. Το 6 όμως σπάω το κεφάλι μου και δεν το θυμάμαι. Μήπως ήταν: 1-2: όπως το 1-2 του 5, μετά 3: και τα δύο πόδια έμπαιναν μέσα στο παραλληλόγραμμο του λάστιχου, 4-5: τα πόδια πατούσαν πάνω στα λάστιχα, το κάθε πόδι στο λάστιχο της μεριάς του, και 6: και τα δύο πόδια πηδούσαν ώστε να είναι έξω εκατέρωθεν του παραλληλόγραμμου του λάστιχου ή και τα δύο από την ίδια μεριά, έξω πάλι απο το παραλληλόγραμμο. Το 10 ήταν δύο μόνο πηδήματα: 5-10 (1ο βήμα σαν το 1ο του 5, 2ο βήμα σαν το 2ο βήμα του 3).

Παρεπιπτόντως τα παιδιά στο σχολείο σήμερα δεν παίζουν λάστιχο, δεν ξέρουν τι είναι το λάστιχο. Αντίθετα μαθαίνω ότι παίζουν survivor!

 

[BETTY BOOP]

καλα το λαστιχο, το σχοινακι...ειναι κοριτσιστικα παιχνιδια...αλλα η τυφλόμυγα παιζεται απο κοριτσια και αγορια...(βλ. τιτλο θεματος)

θυμαμαι επισης απο κοριτσιστικα παιχνιδια ''τα κουζινικα'' (στο νηπιαγωγειο και στο σπιτι).

Πλαστικά σκευη συνέθεταν το νοικοκυριό καθε κοριτσιου με τη φιλοδοξια να γινει καλη νοικοκυρα στο μελλον...(ετσι εμαθα κι εγω... )

 

[darkhado]

Θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σας που έλαβε μέρος κάπου στις αρχές του 90' στην μεγάλη αυλή του παππού μου.     Οι τρείς θείες μου, που με τη μικρότερη απο αυτές έχω μόλις τέσσερα χρόνια διαφορά  παίζανε σχοινάκι...  δυο στις άκρες γυρνάνε το σχοινί δεξιόστροφα και η άλλη πήδαγε.                                                 Κάποια στιγμή μπήκαμε  στο παιχνίδι εγώ κι ο αδερφός μου και έτσι πηδάγαμε τρεία άτομα.                               Παραπέρα κάθοταν οι γονείς μας με τους παππούδες μας, τους μεγαλύτερους θείους και θείες μας  και πίνανε καφέ.                                            Μας βλέπανε που παίζαμε και η συζήτησή τους άρχισε με την εξής ερώτηση...Θυμάστε που τα παίζαμε και εμείς μικρά;                                                    Να μην τα πολυλογώ την αρχή την έκανε μια θεία μου όπου  πέταξε τις παντόφλες της και μπήκε κι αυτή στο παιχνίδι.Μετά απο λίγο έκαναν πέρα το τραπέζι, πέταξαν όλοι τις  παντόφλες τους και μπήκαν όλοι στο 'χορό'.Οι παππούδες γέλαγαν.                           Μέσα σε λίγα λεπτά έβλεπες 35ηδες  ξυπόλητους, άνδρες γυναίκες, αγόρια κορίτσια, να κάνουν τι άλλο;                      Να πηδάνε το σχοινάκι....

Απόγευμα ξεκινήσαμε, αργα βράδυ το τελειώσαμε...                                                Παλιές καλές αναμνήσεις...                                              παλιές καλές εποχές...                                                                        ?





Όσο για ότι άλλο είπατε παραπάνω...

 

[Sid.Stavros]

Τα αγόρια, θυμαμαι ότι έπαιζαν ένα παιχνιδι με βώλους, αλλά ποτέ δεν έμαθα πως!

Στα χωρια τα λεγαμε ''γυαλενακια" επειδη ηταν απο γυαλι, θα κανω ξεχωριστο θεμα μια μερα για αυτα.