Κορυφαία "χυλόπιτα"

[Leon]

Συμπέρασμα: Ο Μανταρίνογλου σκοτώνει τον έρωτα.

 

[alkis21]

Ο καθένας, "χάθηκε" στον κόσμο του... Κρίμα παιδιά...

Τι είπες τώρα ρε φίλε... ψυχοπλακώθηκα, χωρίς πλάκα.

 

[Gryzor]

Θυμήθηκα τα Διόδια τώρα... (άσχετο)

 

[Snoopitsa]

Δεν σας την λέω, ούτε έχω σκοπό να προσβάλω κανέναν, αλλά η τακτική την πέφτω σε πολλές, οπότε όλο και κάποια θα μου κάτσει, κάτι σε τακτική σαβουρόγ.... μου κάνει. Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική του τύπου "είμαι με μια κοπέλα επειδή αυτή μου έκατσε" ή "από το να είμαι μόνος, καλύτερα με αυτή". Υποτίθεται ότι είμαι σε μια σχέση επειδή γουστάρω ή αγαπάω τον άλλο, όχι για να βολεύομαι μέχρι να βρω κάτι καλύτερο. Σε μια σχέση πρέπει να δίνεσαι ολοκληρωτικά, και ο/η σύντροφος σου να είναι ολόκληρος ο κόσμος, αλλίως μην κάνεις σχέση. Κάνε αρπακτή και ξηγήσου στον άλλο από την αρχή, είναι καλύτερα και για τους δύο έτσι.Εγώ προτιμώ να είμαι μόνος, και είμαι μόνος αρκετό καιρό, παρά να είμαι με κάποια από ανάγκη. Αυτή είναι η γνώμη μου, και συγνώμη που βγήκα εκτός θέματος.

RESPECT!!!!!!!!!!!!!!!

εγώ είχα ρίξει χυλόπιτα στη γυναίκα που αργότερα παντρεύτηκα!!!!

Καπάτσα γυναίκα! Πολύ καλό!

Εγώ να δείτε τι έπαθα..μ άρεσε ένα παιδί απο το φροντιστήριο και ανταλλάξαμε τηλέφωνα...καθημερινά λοιπόν μιλούσαμε πάρα πολλές ώρες στο τηλ, 3-4. Τότε οι γραμμές ήταν...άστα να πάνε, εκεί που μιλαγες έπεφτε η γραμμή, άλλον έπιαρνες άλλος σου έβγαινε και κυρίως μπερδευόντουσαν οι γραμμές..εκεί που μιλάμε λοιπόν και ψήνεται η κατάσταση και λέμε διάφορα, μου ανακοινώνει ο τύπος πως έχει κοπέλα και συνεχίζει με την φοβερή ατάκα "θα ήθελες να είσαι εσυ η "άλλη"??"..για να έρθει η απάντηση απο μια...άγνωστη φωνή "τι κάνετε εκεί, ε Σταμάτη"??? (το όνομά του..).Η κοπέλα του προσπαθούσε με τις ώρες να τον πάρει τηλέφωνο οπότε μπήκε στην γραμμή μας και ...άκουγε τι λέγαμε!!Της τα μπάλωσε φυσικα λέγοντας οτι εγώ του την έπεσα και τουλάχιστον σε εκείνη την φάση το διακόψαμε το θέμα και δεν έγινε τίποτα.Αυτά στο λύκειο.

Στο γυμνάσιο, μου άρεσε ένα παλληκαράκι που με είχε καλέσει στο...πάρτυ γενεθλίων του για να φέρω την φίλη μου μαζί την οποία γούσταρε!!Μαλιστα όταν έμαθε πως δεν θα μπορέσει η φίλη μου να πάει, ακύρωσε το πάρτυ..μεγάλη στεναχώρια. Τώρα βέβαια η κο9πέλα έχει 3-4 παιδιά και μοιάζει σαραντάρα κι αυτόν πολύ θα θελα να τον συναντούσα κάπου να έβλεπα την έκφρασή του όταν με δει γιατί έχω αλλάξει πάααααααρα πολύ απο τότε-προς το καλύτερο...

 

[manos426f]

Τώρα βέβαια η κοπέλα έχει 3-4 παιδιά και μοιάζει σαραντάρα κι αυτόν πολύ θα θελα να τον συναντούσα κάπου να έβλεπα την έκφρασή του όταν με δει γιατί έχω αλλάξει πάααααααρα πολύ απο τότε-προς το καλύτερο...

Aν μη τι άλλο πάντως,εκείνη η χυλόπιτα τότε σου έκατσε πολύ βαριά,ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται απ' όσα γράφεις εδώ τώρα...

 

[demis]

...πολύ θα θελα να τον συναντούσα κάπου να έβλεπα την έκφρασή του όταν με δει γιατί έχω αλλάξει πάααααααρα πολύ απο τότε-προς το καλύτερο...

Ίσως, αν τον δεις μετά από τόσα χρόνια, να σου φύγει εντελώς η περιέργεια...

Σιγά μην κάτσω να σκάσω...

Η χυλόπιτα είναι ωραίο φαγητό, αλλά το καλοκαίρι πέφτει κάπως βαρυστόμαχη!

 

[Snoopitsa]

Όντως μου έκατσε βαριά τότε, αλλά δεν έχει να κάνει με την διαπίστωση πως η κοπελίτσα μοιάζει τώρα με 40αρα, ετσι κι αλλιώς οι περισσότερες συμμαθήτριές μου έτσι είναι-οικογένεια, παιδιά, ρουτίνα και κάτι το ντύσιμο εδώ στο χωριό, ε καταλαβαίνετε...-ούτε με το οτι θαθελα να τον έβλεπα..πως να το κάνουμε είναι "ανεβαστικό" να σε βλέπουν οι παλιοί συμμαθητές και να σου λένε πόσο ομόρφυνες.

 

[Captain Kal]

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο asikamin Εμφάνιση μηνυμάτων

εγώ είχα ρίξει χυλόπιτα στη γυναίκα που αργότερα παντρεύτηκα!!!!

Καπάτσα γυναίκα! Πολύ καλό!

Όχι. Απλά θα πληρώνει, αυτή τη χυλόπιτα, μια ζωή.

 

[video80]

Να και μια χυλόπιτα απο μένα και την μοίρα σε ένα συμμαθητή μου.15 μέρες πρίν απο τα Χριστούγεννα του 1988 , ημέρα Παρασκευή.(θα καταλάβετε παρακάτω γιατί θυμάμαι τόσες λεπτομέρειες).Καθώς πήγαινα στο μάθημα αγγλικών, να΄σου μπροστά μου ο Τ.

-Πού πας;

-Έχω αγγλικά.

- Όταν τελειώσεις, μπορείς να έρθεις στο σχολείο ( το δημοτικό του χωριού) που θέλω να σου πω κάτι;

-Γιατί δεν μου το λές εδώ; Βαριέμαι να τρέχω εκει κάτω.

-Εδώ δεν είναι ραντεβού.

Κάγκελο εγω. Δεν μου είχε δείξει κάτι πριν (ματιές κτλ)ή τουλάχιστον εγώ δεν είχα προσέξει κάτι τέτοιο, ίσως επειδή δεν με ενδιέφερε το συγκεκριμένο παιδί

-Και γιατί μου ζητάς ραντεβού;

-Ε, δεν καταλαβαίνεις, θέλω να σου ζητήσω να τα φτιάξουμε.

Ξανά κάγκελο εγώ. Με αιφνιδίασε τόσο, που δεν του είπα αμέσως όχι. Του είπα να με αφήσει το Σ\Κ να το σκεφτώ και θα του απαντουσα την Δευτέρα.

Όλο το Σάββατο το πέρασα ,προσπαθώντας να βρω έναν τρόπο να του ρίξω την χυλόπιτα, όσο το δυνατόν ανώδυνα.Η μοίρα όμως είχε καταστρώσει ήδη τα σχέδιά της. Την Κυριακή το πρωί που σηκώθηκα, δεν ένιωθα πολύ καλά και κατα το μεσημέρι, άρχισα να σηκώνω πυρετό. Μέχρι το βράδυ είχα τρομερή φαγούρα και είχα γίνει ......πουά. ΑΝΕΜΟΒΛΟΓΙΑ!!!!!

Στο χωριό είχε ξεσπάσει πριν απο ένα μήνα επιδημία και έιχε έρθει η σειρά μου. Βρέθηκα λοιπόν να κάθομαι επι 15 μέρες κλεισμένη στο σπίτι. Όταν ξαναπήγα για πρώτη μέρα μετά απο την ανεμοβλογιά σχολείο, ήταν Παρασκευή, η τελευταία σχολική ημέρα πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές και φυσικά δεν κάναμε μάθημα, αλλά το καθιερωμένο πάρτι. Οχ, σκέφτηκα θα είναι ο Τ. εκέι και θα μου ζητήσει να χορέψουμε και πως να τον αποφύγω.Πάλι όμως η μοίρα είχε σκεφτεί πριν απο μένα , για μένα και οΤ. ήταν σπίτι του με ......ΑΝΕΜΟΒΛΟΓΙΑ!!!!!

Αφού πέρασαν οι διακοπές των Χριστουγέννων, ο Τ. είχε αναρρώσει και θα συναντιόμασταν στο σχολείο την Δευτέρα.

Τι φαντάζεστε οτι με έσωσε αυτή τη φορά αγαπημένοι μου συμφορουμίτες και συμφορουμίτισσες;;;;;;;;;;

Η ΙΛΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! που μου χτύπησε την Κυριακή το μεσημέρι την πόρτα.

Άλλες 15 μέρες στο κρεβάτι και όταν συνάντησα τον Τ. στο σχολείο,μου είπε: <<Δεν χρειάζεται να μου απαντήσεις>> ( το είχε πάρει απόφαση οτι ήταν γκαντέμης!!!

Τα σχόλια δικά σας

Oμολογώ οτι τετοια ιστορια μόνο στο cinema θα συνέβενε.

 

[steliospal]

κάθισα και διάβασα και τις 31 σελίδες, (κι όμως)

αν έχω φάει χυλόπιτες... πολλές είναι η αλήθεια , έχω ρίξει κιόλας αλλά καμία δεν βρίσκω τρομερά ενδιαφέρουσα για να διηγηθώ για να είμαι ειλικρινής

"αστείο" ας πούμε αν και κάφρικο είναι όταν μία τύπισα στο γυμνάσιο μού είχε ζαλίσει τα ούμπαλα , έβαλα έναν - ας πούμε όχι και τόσο μελιστάλαχτο και ευγενικό - φίλο μου να τη στολίσει... όπως και έγινε με εμένα δίπλα . Φυσικά πολύ καφρίλα και ψιλοντρέπομαι σήμερα . Αλλά οφείλω να ομολογήσω οτι η αμηχανία της ήταν αξέχαστη , σε συνδυασμό και με τον βόθρο που έβγαινε απο το στόμα του φίλου.

πάντως η ιστορία με τη συναυλία του Πορτοκάλογλου ήταν τρομερή χωρίς να είχε να πει πολλά, ήταν πολύ αληθινή!!!

 

[johnny19818]

Εγώ έχω φάει μόνο μία χυλόπιτα όντας φοιτητής και αυτό διότι δεν ήμουν πολύ τολμηρός στο να τα ζητήσω από κοπέλες για σχέση. Εξάλλου αν έβλεπα πως η δουλειά πάει προς το φιλικό παρά προς το ερωτικό την καταλάβαινα αμέσως και δεν έμπαινα καν στον κόπο. Η ιστορία λοιπόν της μίας και μοναδικής χυλόπιτας έχει ως εξής:

Είμαι φοιτητής και ένα καλοκαίρι αποφασίζω να μείνω στην πόλη που σπουδάζω και να μην γυρίσω στην πόλη μου ώστε να βρω καμιά δουλειά και να βγάλω κανένα χαρτζιλίκι. Ψάξε ψάξε με κάτι συμφοιτητές μου βρήκαμε δουλεία ως διανομείς φυλλαδίων σούπερ μάρκετ πόρτα πόρτα. Εκεί λοιπόν έπιασε δουλειά και η εν λόγω κοπέλα. Αυτή είχε δώσει πανελλήνιες και περίμενε αποτελέσματα. Τελείωσε το καλοκαίρι σταματήσαμε τη δουλειά αλλά είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα. Έπειτα από λίγο καιρό κανονίσαμε για καφέ. Μέσα σε όλα μου λέει ότι είχαν βγει τα αποτελέσματα των εξετάσεων της και είχε περάσει σε σχολή και θα έπρεπε να φύγει από την πόλη της. Να μην τα πολυλογώ, όταν γυρίζαμε από τον καφέ είπα μέσα μου τώρα ή ποτέ. Θα της τα ρίξω κι ότι γίνει. Έτσι της λέω μου αρέσεις και θα ήθελα να είμαστε μαζί. Τότε άρχισε να μου λέει ότι σε λίγους μήνες θα έφευγε για σπουδές και δεν θα ήθελε να έχει σχέση από απόσταση. Εγώ τότε επέμεινα και της λέω "αν δε σου αρέσω πες μου το να ξέρω". Μου είπε ότι δεν είναι αυτό και επέμεινε στην αρχική της πρόταση και εδώ που τα λέμε δεν είχε κι άδικο. Φυσικά μετά από αυτό ούτε ξαναβρεθήκαμε.

Όπως είπε και στο αρχικό ποστ ο exetlaios θυμάμαι παρόμοιο σκηνικό μέ ένα φίλο μου όπου πήγαμε η παρέα σε ένα φιλικό σπίτι όπου ήταν η υποψήφια κοπέλα που ήθελε να βγουν. Έτσι ντύθηκε γαμπρός, κολώνιες, ξύρισμα, δώρα κτλ και πήγαμε όλοι μαζί στο σπίτι. Η κοπέλα ούτε να τον φτύσει χαζομάριζε με τη φίλη της. Αμφιβάλλω αν τελικά βγηκαν κιολας...

 

[Nemo]

Ξέρατε ότι ?

Από τα παλιά χρόνια, στην Ελλάδα, τα γιατροσόφια έδιναν κι έπαιρναν. Από τα 1800 όμως ως τα 1860 περίπου, ο «κομπογιανιτισμός» είχε σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ.
Ανάμεσα, όμως, σ’ αυτούς υπήρξαν και οι διάφοροι επιτήδειοι, που προσπαθούσαν με ψευτοπράγματα να κάνουν, δήθεν, καλά, εκείνους που ζητούσαν τη βοήθειά τους.

Ένας κομπογιαννίτης π.χ., που έμεινε ξακουστός για τις αγυρτείες του, ήταν ο Παρθένης Νενιμός από τα Γιάννενα, που έζησε γύρω στα 1815.

Αυτοί που αγαπούσαν, χωρίς ν’ αγαπιούνται, για να τους περάσει ο καημός, έπρεπε να φάνε από την πίτα αυτή τρία πρωινά συνέχεια, τελείως νηστικοί.

Από το… περίφημο, λοιπόν, αυτό γιατροσόφι, έμεινε η φράση «έφαγε τη χυλόπιτα».

Πηγή >>>https://www.slang.gr/lemma/144-xylopita

Υ.Γ.Kαι μόνο το ότι κατόπιν κατέφυγαν για "φάρμακο" για τον έρωτα τους χωρίς ανταπόκριση σε κάποιο κομπογιαννίτη:burn:

και ακόμα περισσότερο επειδή απευθύνθηκαν για αυτό σε κάποιον ... Παρθένιο:burn: ,

μάλλον δικαιωνεί απόλυτα τις δεσποινίδες από τις οποίες έφαγαν "πόρτα" :animlaugh: .

 

[domniki]

Προχθές θυμήθηκα μια άλλη επική χυλόπιτα που είχα φάει και την είχα ξεχάσει. Έχουν περάσει άλλωστε 20+ χρόνια από τότε...

Το "πρόσωπο" με παίρνει τηλέφωνο Κυριακή πρωί και μου ζητάει να βγούμε για μεσημέρι ή βράδυ την ίδια ημέρα. Εγώ έχω ήδη κανονίσει να πάω μια εκδρομή με μια φίλη και ένα φίλο μου, και του λέω ότι μπορούμε να βρεθούμε το βράδυ που θα έχω γυρίσει. Μου λέει ΟΚ. Συνεννοούμαστε μάλιστα να βρεθούμε κατευθείαν στην καφετέρια, γιατί όπως του εξηγώ θα γυρίσω από την εκδρομή το βραδάκι. Με πάνε οι φίλοι μου στην καφετέρια (είχαμε και αυτοκίνητο) και εκεί τον βλέπω να με περιμένει μαζί με έναν άλλο κοινό φίλο μας! Απογοητεύτηκα! Μα τι στο καλό? Γιατί να φέρει τον φίλο του ενώ με έχει πάρει τηλέφωνο να βγούμε, χωρίς φυσικά να μου αναφέρει ότι θα έρθει και κάποιος άλλος! Επιτόπου λέω στους φίλους μου να μείνουν μαζί μου και καθόμαστε 5 άτομα για καφέ, αντί για 2! Και πόσο αστεία είναι η ζωή: στο τέλος τα έφτιαξε η φίλη μου με τον φίλο του!!!!

Νομίζω πρέπει να στείλω την ιστορία στο Hollywood για rom-com, μήπως και τα 'κονομήσω τουλάχιστον ?

Παλιοί ρετρομάνιαξ, Maddog, QueenofHearts, Vag, theoritikos, Rygar, Wally, Omega, Playmolover, exetlaios, juanita, Λορένα, Stanfromgreece πού είστε να σχολιάσετε??? ?

 

[margaman]

Ποιο είναι το ρεκόρ από χυλόπιτες που φάγατε ποτέ από ένα κορίτσι στα σχολικά σας χρόνια; Εγώ έχω φάει τέσσερις από την Ειρήνη Μ---------υ!

Oμολογώ οτι τετοια ιστορια μόνο στο cinema θα συνέβενε.

Απίστευτη ιστορία. Πως θα ήταν δυνατόν άλλωστε να μη θυμάσαι και τις ημερομηνίες!

 

[iakovos]

Χυλόπιτα με γλυκειά εκδίκηση. Έτος 1994, αυλή λυκείου Ηλιούπολης, εγώ 178εκ με περίπου 100 κιλά. Πλησιάζω την κοπέλα επιλογής μου, Μαρία Κ. απο τις "ωραίες" του σχολείου. Με δειλά βήματα ανοίγω διάλογο. Αυτή με κόβει ψυχρά και με ύφος ντίβας με γειώνει "Τί νόμισες, επειδή σου μιλάω ότι σε γουστάρω κιόλας?" Απόσυρση και τελικά εγκατάλειψη. Τέσσερα χρόνια μετά, καφετέρια Ηλιούπολης κεντρική πλατεία, τυχαία συνάντηση ενώ είμαι καθισμένος ακούω φωνή "Βρε συ, Ιάκωβε, πού χάθηκες? Πήγες να σπουδάσεις Ιταλία έμαθα, ιατρική. Πόσος καιρός πέρασε" Κάθεται δίπλα μου και αρχίζει την φλυαρία, πόσο άλλαξα, τι ωραία χρόνια που περάσαμε στο σχολείο , να μην χανόμαστε, αν έχω τηλέφωνο στη Ρώμη κτλ. Εκείνη την ώρα γυρίζει απο το μπάνιο η τότε κοπέλα και νυν σύζυγος, ιταλίδα, κούκλα, στυλάτη και με άνεση κάθεται δίπλα μου, κοιτάει την φίλη και με ρωτά στα ιταλικά ποιά είναι η κοπέλα. Της εξηγώ οτι είναι μια παλια συμμαθήτρια. Η Μαρία σηκώνεται, πετά ένα ξερό χάρηκα πολυ που σε είδα και εξαφανίζεται σε χρόνο dt. Άλλες δυο φορές που την πετυχα τυχαία ούτε που σταμάτησε, προφανώς την έτσουξε το σκηνικό.

 

[ntsmrtz]

Κάποιες φορές η "χυλόπιτα" είναι απλά bad timing.. και όχι άρνηση σε πρόσωπο.
Το οποίο σε συνδυασμό με την ειλικρίνεια οδηγεί τον άλλον στο ξενέρωμα για την κατάσταση και όχι το πρόσωπο.
Και μένει ένα γλυκόπικρο συναίσθημα και στους δύο.

Τίποτα, κάτι δικά μου..

 

[RIO]

Αμέτρητες, αλλά τίποτα το εντυπωσιακό και το αξιομνημόνευτο...

 

[Captain Kal]

Χυλόπιτα με γλυκειά εκδίκηση. Έτος 1994, αυλή λυκείου Ηλιούπολης, εγώ 178εκ με περίπου 100 κιλά. Πλησιάζω την κοπέλα επιλογής μου, Μαρία Κ. απο τις "ωραίες" του σχολείου. Με δειλά βήματα ανοίγω διάλογο. Αυτή με κόβει ψυχρά και με ύφος ντίβας με γειώνει "Τί νόμισες, επειδή σου μιλάω ότι σε γουστάρω κιόλας?" Απόσυρση και τελικά εγκατάλειψη. Τέσσερα χρόνια μετά, καφετέρια Ηλιούπολης κεντρική πλατεία, τυχαία συνάντηση ενώ είμαι καθισμένος ακούω φωνή "Βρε συ, Ιάκωβε, πού χάθηκες? Πήγες να σπουδάσεις Ιταλία έμαθα, ιατρική. Πόσος καιρός πέρασε" Κάθεται δίπλα μου και αρχίζει την φλυαρία, πόσο άλλαξα, τι ωραία χρόνια που περάσαμε στο σχολείο , να μην χανόμαστε, αν έχω τηλέφωνο στη Ρώμη κτλ. Εκείνη την ώρα γυρίζει απο το μπάνιο η τότε κοπέλα και νυν σύζυγος, ιταλίδα, κούκλα, στυλάτη και με άνεση κάθεται δίπλα μου, κοιτάει την φίλη και με ρωτά στα ιταλικά ποιά είναι η κοπέλα. Της εξηγώ οτι είναι μια παλια συμμαθήτρια. Η Μαρία σηκώνεται, πετά ένα ξερό χάρηκα πολυ που σε είδα και εξαφανίζεται σε χρόνο dt. Άλλες δυο φορές που την πετυχα τυχαία ούτε που σταμάτησε, προφανώς την έτσουξε το σκηνικό.

 

[Chris27]

Ενταξει ψιλοχυλοπητες κι εχω φαει κι εχω ριξει, ειδικα στα σχολικα χρονια. Μια χυλοπητα ομως τηνεφαγα καταμουτρα και μουρθε ο ουρανος σφοντυλι και μαληστα μετα απο σχεδον τρια χρονια δεσμο. Εγω γυρω στα 26, καργα φραγκα, Αλφα Ρομεο, κοσμοπερπατημενος, καλος γαμπρος σχετικα, Αυτη Βραζιλιανα, 2μετρη, βολευμπολιστρια, καρακουκλαρα , μαλι μεχρι τυ μεση, ματαρες, χειλαρες κι ενα χαμογελο που σε αφηνε καγκελο. Την ειχα φερει και στην Ελλαδα 2-3 φορες. Η μανα μου, μουτρα μεχρι το πατωμα, γιατι ηταν αυτη με την οποια την απειλουσα οτι θα την κανω ανεπιστρεπτι απτο πατριδα αν δεν σταματουσε τα προξενεια. Ολα καλα κι ομορφα μεχρι και που το ψαχναμε να παρει μεταγραφη για την ομαδαρα και να μεινει μονημα στην Ελλαδα. Οσπου καποια στιγμη μου ανακοινωνει οτι δεν μπορουμε να συνεχισουμε μαζυ γιατι την καλεσαν στην εθνικη ομαδα και πρεπει να ακολουθισει την καριερα της. Χυλοπηταρα, μετρησε η εθνικη Βραζιλιας περισσοτερο απο μενα. Το επομενο μπαρκο κρατησε πανω απο χρονο, πουλησα και την Αλφα Ρομεο. Το πλοιο που πηγα κρουαζιεροπλοιο. Βοηθανε τετοια πλοια στις χυλοπητες. Το καλοκαιρι κρουαζιερες στη Μεσογειο, τον χειμωνα στην Καραιβικη