Κρίσεις, αναμνήσεις, και αμπελοφιλοσοφίες πάνω στα «Λοιπά Περιοδικά Πληροφορικής»…

[Omenforever]

Σκαλίζω αυτές τις ημέρες το αρχείο μου με τα παλαιά περιοδικά Πληροφορικής, παρατηρώ διάφορα και σκέφτομαι ακόμη περισσότερα… Ελπίζω να βγάλω νόημα, ακολουθήστε με εάν θέλετε γιατί επιζητώ και τη δική σας οπτική.

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω:

1) Σε αυτή τη συζήτηση, αυστηρό χρονικό μου όριο είναι η εποχή μέχρι ΚΑΙ το έτος 2000, δηλαδή ο 20ος αιώνας. Από το 2001 και μετά, προσωπικά, σποραδικά αγόραζα περιοδικά Πληροφορικής, και ειδικά αν επρόκειτο σύντομα να αγοράσω νέο PC και ήθελα να δω τί «παίζει».

2) Από την παρούσα συζήτηση εξαιρούνται τα σεπτά Pixel, PC-Master, και USER που έχοντας ως πρωταρχικό πυρήνα τους τα παιχνίδια απέκτησαν προσηλωμένο κοινό επί σειρά ετών, και τα μνημονεύουμε μέχρι σήμερα. (Όσοι έχουμε απομείνει δηλαδή). Θα έβαζα και το Computer Software (το μετέπειτα απορροφηθέν έντυπο από το CHIP αν δεν απατώμαι) μέσα στην «ιερή» ομάδα των περιοδικών που δεν θα «αγγίξω» (από σεβασμό και γιατί δεν θέλω να τα «απομαγεύσω») στο παρόν νήμα, λόγω των καταπληκτικών hardware συγκριτικών του.

3) Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με περιοδικά για κονσόλες, γιατί πολύ απλά «εμείς» είχαμε τους υπολογιστές μας (και) ως παιχνιδομηχανές και δεν χρειαστήκαμε κονσόλες.

4) Από εκεί και πέρα, μπερδεύει το πράγμα… Ξεφυλλίζοντας παλιά τεύχη «λοιπών περιοδικών» (όχι δηλαδή της «αγίας τετράδας» που προανέφερα), είχα ένα παγερό αίσθημα κάποιας επιχειρούμενης σοβαροφάνειας και επίδειξης ενός τρόπον τινά υπολογιστικού «status» που «έπρεπε» να έχει ο αναγνώστης ώστε να μπορεί να παρακολουθήσει τα «υψηλά» νοήματα που επικοινωνούσαν αυτά τα έντυπα. Στα κείμενα λείπει ο προσωπικός, ο ανθρώπινος, και ο ενθουσιώδης τόνος, και πολλά από τα άρθρα φαντάζουν πολύ «δήθεν».

Ειδικά το να βλέπω σήμερα σε κάποια άρθρα να μπαίνει και η φωτογραφία του συντάκτη με ύφος «μόλις πήρα Νόμπελ» με κάνει να κριντζάρω απίστευτα. Δεν ξέρω, όλο αυτό μπορεί να βγαίνει ως αίσθηση γιατί αυτά τα έντυπα είχαν άλλη στόχευση κοινού: Ίσως αφορούσαν περισσότερο επαγγελματίες στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, που αναζητούσαν καθοδήγηση πάνω στο λογισμικό και στις εφαρμογές για τις δουλειές τους κλπ. Ενώ «εμείς» ήμασταν απλά έφηβοι «πωρωμένοι» με τα παιχνίδια. Ακόμα κι έτσι, δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια «μεγάλη πένα» να έχει αναδειχθεί μέσα από αυτόν τον «ντεμέκ» κατακλυσμό. Αντιθέτως, η δική μας «παράταξη» έχει να επιδείξει έναν ολόκληρο Τσουρινάκη, αλλά και άλλους που ακόμα πίνουμε νερό στο όνομά τους.

5) Εκτός από τα πολύ «βαριά» και «σοβαρά» έντυπα, είχαμε και άλλες εκδοτικές απόπειρες με αρπακολιές, με μεταφράσεις άρθρων από περιοδικά του εξωτερικού, με διαρκείς αλλαγές συντακτικών ομάδων, με προσχηματικά άρθρα που ουσιαστικά ήταν διαφημίσεις προϊόντων, και περιοδικά που εμφανώς ήταν «πάρεργα» των ομίλων στους οποίους ανήκαν.

6) Να ρωτήσω: Έχετε δει πολλούς να «θρηνούν» μέχρι σήμερα για το κλείσιμο του “Computer για όλους”, του “RAM”, και του “CHIP”; Για το Pixel και το USER, όμως, ακόμα υγραίνεται το ματάκι μας, σωστά; Και άλλη μια ερώτηση προς την ευγένειά σας: Περιοδικά Πληροφορικής υπήρχαν, για παράδειγμα, και το 2004. Είκοσι χρόνια μετά, υπάρχει κανένας που να αναπολεί την ελληνική έκδοση του PC-Magazine με θέρμη, και να ψάχνει σκαναρισμένα της τεύχη; Πού στο καλό είναι οι 14χρόνοι του 2004 σήμερα, για να αναπολήσουν «χαμένα μεγαλεία»; Τους έχετε δει εσείς πουθενά;

Κλείνω με κάποια καλτ/λούμπεν/αβανγκάρντ στιγμιότυπα, που εντόπισα αυτές τις ημέρες των «ανασκαφών»:

Α) Περιοδικό PC-Zone, Απρίλιος 1998, τεύχος 14. Αν και το περιοδικό ήταν εν πολλοίς μετάφραση του αγγλικού εντύπου, ο συντάκτης «Θείος Γιώργος» προβαίνει σε «ελληναράδικο» παραλήρημα επί δικαίων και αδίκων και τα κάνει όλα λίμπα. Αξία ανεκτίμητη:





Β) Ένα περιοδικό που είχα ξεχάσει ότι υπήρξε ποτέ: Το CD Game Play! One man show από το γνωστό «τοτέμ» του χώρου, τον Νίκο “Sonic” Κροντηρά. Μετά από λίγα τεύχη «λέπτυνε» αρκετά σε σελίδες και εξαφανίστηκε:






Ευχαριστώ για την προσοχή, ελπίζω να άξιζε τον κόπο η ανάγνωση.

 

[petran79]

το RAM τότε θεωρούνταν ένα από τα περιοδικά με τη μεγαλύτερη αίγλη και στόχευε σε ένα πιο "σοβαρό" αναγνωστικό κοινό
Όπως αναφέρει ο Νίκος Δήμου, το αναφέρει μέχρι και ο Πιερρακακης στις ομιλίες του και άλλοι επιστήμονες βοηθηθηκαν από αυτό

Ανασταίνοντας το περιοδικό «RAM» - ΤΟ ΒΗΜΑ

ο περιοδικό «RAM», το οποίο ξεκίνησε στο τέλος του 20ού αιώνα σαν κοινή έκδοση των Τεχνικών Εκδόσεων (Κώστας Καββαθάς) και ΔΟΛ (Χρήστος Λαμπράκης) και

www.tovima.gr

 

[Takero72]

Ας μην ξεχνάμε ότι η εποχή σήκωνε τόνους γκλαμουριάς. Ακόμα και το τι παγωτό έτρωγες έδειχνε τι σόι κιμπάρης είσαι! Π.χ. ο νεοφραγκάτος έτρωγε ξυλάκι BOSS στην ξαπλώστρα ενώ ο πλεμπαίος με το ζόρι ένα ΚΑΡΑΜΕΛΕ ή TONGO!

Ποτέ δεν συμπάθησα το RAM και την δηθενιά ότι έδινε status σε όποιον το κρατούσε στα χέρια του. Ίσως επειδή στο Πανεπιστήμιο μάθαμε προγραμματισμό και hardware χωρίς τις "συμβουλές" των αυτόφωτων συντακτών (ανεξάρτητα από αυτά είμαι θαυμαστής του Ν. Δήμου).

Κυκλοφόρησαν αρκετά περιοδικά-αρπαχτές μιας και λεφτά υπήρχαν. Από το 1990 και μετά δεν νομίζω ότι υπήρξε σοβαρότητα στα έντυπα. Εκ των έσω γνωρίζω ότι πολλά άρθρα βασίζονταν στις οδηγίες του τμήματος marketing (ο τάδε μας δίνει κάθε μήνα 3 σελίδες διαφήμιση και εμείς θα του θάψουμε το εμπόρευμα. Κλασικές ελληνικές συνταγές.
Δεν λυπήθηκα για κανένα λουκέτο στον πληροφορικό τύπο παρά μόνο για τον ξεπεσμό του λατρεμένου PIXEL.

 

[Aardvark]

6) Να ρωτήσω: Έχετε δει πολλούς να «θρηνούν» μέχρι σήμερα για το κλείσιμο του “Computer για όλους”, του “RAM”, και του “CHIP”; Για το Pixel και το USER, όμως, ακόμα υγραίνεται το ματάκι μας, σωστά; Και άλλη μια ερώτηση προς την ευγένειά σας: Περιοδικά Πληροφορικής υπήρχαν, για παράδειγμα, και το 2004. Είκοσι χρόνια μετά, υπάρχει κανένας που να αναπολεί την ελληνική έκδοση του PC-Magazine με θέρμη, και να ψάχνει σκαναρισμένα της τεύχη; Πού στο καλό είναι οι 14χρόνοι του 2004 σήμερα, για να αναπολήσουν «χαμένα μεγαλεία»; Τους έχετε δει εσείς πουθενά;

Οι 14χρονοι του 2004 που τα διαβαζανε βρηκανε παρηγορια στο ιντερνετ με πληθωρα υλης ,μολις μας αφησε το Pixel περασαμε μερικα χρονια στερησης αναπολωντας το.
Παιζει περιπτωση με αφησε το Μαρακι με χρονια μοναξιας φωναζοντας "Αχ Μαρακι" "Αχ Μαρακι" και περιπτωση με αφησε το Ελενακη και την ξεχασα με ενα σωρο αλλες.

 

[Omenforever]

Όπως αναφέρει ο Νίκος Δήμου, το αναφέρει μέχρι και ο Πιερρακακης στις ομιλίες του και άλλοι επιστήμονες βοηθηθηκαν από αυτό

Να σημειώσω απλά ότι ο Νίκος Δήμου, ήταν εγνωσμένης αξίας διανοητής ΠΡΙΝ να γίνει συντάκτης του RAM*, οπότε σκοπίμως δεν τον ανέφερα ως "μεγάλη πένα" που αναδείχθηκε από τον χώρο του Τύπου της Πληροφορικής, γιατί απλούστατα ήταν "δεξαμενή σκέψης" απο πολύ νωρίτερα.

*Σάς διαβεβαιώνω ότι θυμάμαι και την κριτική που είχαν δεχθεί κάποια γραφόμενά του εκεί, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος του νήματος και εκτός της συζήτησης που θέλω να τροφοδοτήσω.

 

[Takero72]

Να προσθέσω ότι ο Ν. Δήμου ήταν από τους πρώτους που είχαν σχολιάσει ότι χρησιμοποιούν μόνο αυθεντικά windows/word/excel και εξηγούσε τους λόγους με έμφαση στα πνευματικά δικαιώματα καθότι και ο ίδιος από αυτά βιοποριζόταν. Πρέπει να ήταν κάπου μεταξύ 1997-2000. Μια εποχή που το 99,9% των PC users πιστεύαμε ότι τα αυθεντικά windows/office ήταν URBAN LEGEND!

 

[petran79]

ναι και εγώ θυμάμαι τις κριτικές που είχε δεχθεί. Πρέπει να ήταν και ένας από τους συντάκτες στο Βήμα μεταξυ άλλων που του άσκησε κριτική.

Καλά τότε η ίδια η Microsoft προωθουσε την πειρατεία για να γίνει κυρίαρχος και μονοπώλιο στο χώρο των οικιακών χρηστών, μιας και στους severs και επαγγελματίες η κατασταση ήταν τελείως διαφορετικη

Εδω ο θρυλικός ήχος των Windows είχε γίνει με πειρατική έκδοση του Soundforge!

 

[Gourounaki]

Καποια μηνυματα χαθηκαν στο update του φορουμ και δεν τα εχω σωσμενα αλλα συνοπτικα: Βρηκα στην αποθηκη μου, μεταξυ αλλων, τρια τευχη του CD Game Play, και με λιγο ψαξιμο ειδα πως δεν υπαρχει πρακτικα καμια πληροφορια στο ιντερνετ για αυτο το περιοδικο, αλλα υπαρχει ενα αλλο περιοδικο που λεγοταν CD Games Play και για λιγα τευχη ειχε σχεδον ιδια εξωφυλλα. Ειναι ακομα αγνωστο εαν τα δυο περιοδικα εχουν καποια σχεση.

Τραβηξα μερικες φωτογραφιες τα ξεχαρβαλωμενα εξωφυλλα απο τα τευχη 1 και 4 που εχω (το τριτο που εχω ειναι το 5 αλλα εχει χαθει το εξωφυλλο):

0

Επισης το κουτακι με τις πληροφοριες στο πρωτο τευχος ειναι ελαφρως διαφορετικο και δινει λιγα ονοματα παραπανω:

0

Το ονομα Χ. Κλαδης κατι μου λεει αλλα δεν μπορω να θυμηθω τι. Ηταν μηπως συντακτης και στο PC Master ή καποιο αλλο περιοδικο;

Τελος, @Omenforever ειχες βρει ενα αρχαιο link του angelfire με γραμματα προς το περιοδικο και απαντησεις. Αν το εχεις ακομα μπορεις να το ποσταρεις ξανα, γιατι νομιζω πως καποια απο αυτα τα γραμματα με τις απαντησεις τους δημοσιευτηκαν και στο περιοδικο;

 

[Omenforever]

Γουρουνάκι, ιδού το σάπιο λινκ πάλι: https://www.angelfire.com/ia/adventure/main.html

Ο Χάρης Κλάδης είναι μεγάλο κεφάλαιο στον "χώρο", έχει περάσει ευδοκίμως και από το USER και από το PC Master.

Λοιπόν, πριν πέσει το σύμπαν το είχαμε αφήσει στην αρπακολιά "CD Game Play"/"CD Games Play". Βάσει των ημερομηνιών των τευχών είμαι πια πεπεισμένος ότι πρώτο υπήρξε το GAMES Play, έκανε τον κύκλο του, και μετά έπαιξε reboot με το GAME play, και απλά είχε ξεμείνει το email με το GAMES play.

Επίσης, στο πρώτο τεύχος του GAMES Play στο κουτάκι των πληροφοριών, κόβω όποιο μέλος του σώματος μου θες ότι οι συντάκτες "Παπαδόπουλος" και "Μπέστας" είναι αποκυήματα της φαντασίας του El Krontir για να "φαινόμαστε πολλοί"...

Και για το κλείσουμε, να τονίσουμε ότι είμαστε σε μια εποχή "παντοκρατορίας" του PC Master στον PC Gaming τύπο, και όλα τα υπόλοιπα έντυπα προσπαθούσαν να γλείψουν κανά κοκκαλάκι.

 

[Imgema]

Κι εγώ είχα πολύ καλές αναμνήσεις από το Pixel κυρίως, παρόλο που ήμουν κονσολάς. Αλλά ξαναδιαβάζοντας τεύχη σήμερα καταλαβαίνω αυτό που λένε "η νοσταλγία τυφλώνει". Καλά παιδιά οι συντάκτες, φιλικά προς τον αναγνώστη, με καλές προθέσεις και η γενική προσπάθεια καλή. Αλλά μέχρι εκεί.