Κωμικές σκηνές που δεν γελάσαμε

[RIO]

Ποιες σκηνές από κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου, που υποτίθεται ότι έγιναν για να βγάλουν γέλιο, είχαν κατά την γνώμη σας το αντίθετο αποτέλεσμα; Κατά την δική μου γνώμη οι...

Δεσποινίς Διευθυντής- Πιθανόν να διαφωνήσουν αρκετοί, αλλά η σκηνή που η Καρέζη συνομιλεί στο τηλέφωνο με τον Αλεξανδράκη ( Βασιλείου εδώ...), δεν μου φάνηκε καθόλου αστεία. Υπερβολική και βαρετή, προσπαθεί να εκβιάσει το γέλιο...

Η Χαρτορίχτρα- Δηλαδή το "σόου" του Παράβα, που κατενθουσίασε φαντάρους και αξιωματικούς ( ώστε να τον καλέσουν να το επαναλάβει), ήταν μια πρόχειρη μεταμφίεση και ένας ανούσιος διάλογος ( πάρτα μωρή...αχ,αχ καλέ μη...) ;

Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα- Η κινούμενη καρέκλα ( με την χαζή μουσική τιρι-τιριρι-τιρι-τιριριι και το βροντώδες γέλιο)...


Χριστίνα- η τελευταία σκηνή στην γιορτή κρασιού. Επί πόση ώρα Καρέζη και Μπάρκουλης να τρέχουν πέρα δώθε να φωνάζουν και να...ξαναφωνάζουν! Από τις πιο εκνευριστικές που έχω δει...

20 γυναίκες και εγώ- Η νύφη από την Βέροια. Έχω πάει Βέροια, δεν είδα κανένα να μιλάει με τέτοια προφορά και δεν νομίζω ότι ήταν και πολύ χρήσιμος αυτός ο χαρακτήρας...

 

[Bambinella]

Μπραβο, RIO.

Eξυπνη η ιδεα σου να σχολιασουμε κωμικες σκηνες που σε εμας φαινονται κρυες.

Για αρχη λεω λοιπον, οτι δεν μπορω να γελασω με ολες σχεδον τις ταινιες του Καραγιαννη. Ενω ο σκηνοθετης αυτος μας εχει προσφερει καποια πολυ δυνατα και πρωτοποριακα δραματα οπως Το ρεμαλι της Φωκιωνος Νεγρη, Απαγωγη, Τα μυστικα της αμαρτωλης Αθηνας, οι κωμωδιες του ηταν σκετη αποτυχια.

Κατα την αποψη μου, ο ανθρωπος δεν επρεπε να ασχοληθει καθολου με το ειδος αυτο.

Συμφωνω για την Καρεζη στο Δεσποινις διευθυντης. Τρελαινομαι για το κωμικο της ταλεντο, αλλα αυτη η σκηνη (γυρισατε ειναι πολυ ψευτικη, κρυα και ανοστη.

Γελαω με ολη την υπολοιπη ταινια, αλλα με τη συγκεκριμενη σκηνη οχι.

Θα επανελθω....

 

[tonytony]

Εγώ πάλι , γούστα είναι αυτά βέβαια , με τη σκηνή του τηλεφώνου της Καρέζη γελάω πάντα!

Γενικότερα θα πω πως δε γελάω με τίποτα μ (και δε μπορώ να δω κιόλας) , με ταινίες Χατζηχρήστου , Στυλιανοπούλου κτλ κτλ καθώς επίσης θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Bambinella για τις "κωμωδίες" του Καραγιάννη...

 

[prisma]

Εγώ πάλι , γούστα είναι αυτά βέβαια , με τη σκηνή του τηλεφώνου της Καρέζη γελάω πάντα! Γενικότερα θα πω πως δε γελάω με τίποτα μ (και δε μπορώ να δω κιόλας) , με ταινίες Χατζηχρήστου , Στυλιανοπούλου κτλ κτλ καθώς επίσης θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Bambinella για τις "κωμωδίες" του Καραγιάννη...

Για Στυλιανοπούλου θα συμφωνήσω απόλυτα. Όλο αυτό το ανούσιο κατεβατό σκοτώματος της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα κατ'επανάληψη (το "αγράμματο" υπηρετικόν προσωπικόν!) μόνο αστείο δεν είναι. Του Χατζηχρήστου και μόνο για το ρόλο του στο "Της κακομοίρας" του δίνω άφεση.....

Παράβας επίσης είναι off. Με τα "αστεία" του Αντ. Παπαδόπουλου επίσης δε μπορώ να γελάσω.

 

[Thor]

Δεν γελάω καθόλου (συχνά μάλιστα εκνευρίζομαι) με τις ιστορίες του/της φτωχού/ης που από τύχη γίνεται πρωταγωνιστής και η ταινία δείχνει κωμικά στιγμιότυπα από παραστάσεις του με το κοινό να ξεκαρδίζεται στα γέλια μου φαίνονται τόσο ψεύτικές...

Ακόμα οι προφορές ειδικά ο Παπαζήσης και ο Καλογήρου όταν παριστάνουν τον Κρητικό (και η Βουγιουκλάκη που κάνει την Κρητικοπούλα που πέρασε εγκεφαλικό) , Γιαννόπουλος και Τσούκας όταν παριστάνουν τον Χατζηχρήστο. Μανέλλης και Αγκόπ πάντα. Είναι γελοίοι δεν είναι αστείοι

Η Στυλιανοπούλου όταν κάνει την υπηρέτρια (και όλες οι άλλες ηθοποιοί που παριστάνουν την Στυλιανοπούλου που παριστάνει την υπηρέτρια) και ο Παράβας και ο Μηλιάδης όταν παριστάνουν το άτομο με αποκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά (για να μην πω καμιά άλλη λέξη που δεν κάνει )

Γενικά συμπαθώ τον Κωνσταντάρα και την Βουγιουκλάκη αλλά όταν ο πρώτος υποδύεται για 628η φορά τον ανέμελο πενηντάρη ερωτευμένο και η άλλη για 569η φορά την χαριτωμένη κοπελίτσα... οκ καταντά βαρετό και ενοχλητικό και χάνει και το χιούμορ του

 

[elephadas]

Θα μπορούσα να τα είχα γράψει εγώ όλα τα παραπάνω... νόμιζα ότι απλώς ήμουν ιδιότροπος αλλά βλέπω ότι κι άλλοι έχουν τις ίδιες αλλεργίες.

Μια σκηνή που (υποθέτω) τη σκόπευαν για κωμική έτσι που είχαν ντύσει τους χαρακτήρες αλλά τη βαριέμαι γιατί παρατραβάει είναι το φινάλε της "Μιας τρελλής τρελλής οικογένειας", ταινίας πανέξυπνης και πολύ διασκεδαστικής κατα τ' άλλα. Μακρύτερο "και ζήσανε αυτόι καλά κι εμείς καλύτερα" δεν πρέπει να έχει υπάρξει

Από γενικές αντιπάθειες, οι ταινίες με τον Γιάννη Βογιατζή - Μικέ. Ελάχιστες σκηνές με χαζούς μου φαίνονται αστείες (και εκεί μέσα πέφτουν και οι Μανέλλης, Αγκόπ και Αντώνης Παπαδόπουλος). Υπάρχουν εξαιρέσεις - ο διάλογος Γκιωνάκη - Σταυρίδη στα "Κίτρινα Γάντια" ας πούμε.

Οι κωμωδίες του Καραγιάννη έχουν πολύ χοντροκομμένο χιούμορ. Τα αστεία είναι βεβιασμένα κα προβλέψιμα, φωνάζουν "εδώ πρέπει να γελάσετε". Ίσως στην εποχή τους να ήταν αστείες - είχαν εμπορική επιτυχία στο κάτω κάτω - αλλά δεν γέρασαν καλά, ενώ οι ταινίες του Λογοθετίδη για παράδειγμα, αν και παλιότερες και απότοκες κοινωνικών συνθηκών πολύ διαφορετικών από τις σημερινές παρέμειναν αγέραστες.

 

[tzias57]

Οι ταινίες του Χατζηχρήστου που μου αρέσουν είναι οι εξης : "της κακομοιρας", " Μακρυκωσταίοι και κοντογιώργηδες" και " ο Ηλίας του 16ου". Δεν μου αρέσει ο Μάκης Δεμίρης όταν΄υποδύεται τον βραδύγλωσο (μα βγάζουν γέλιο αυτές οι σκηνές ούτε και ο Φίλιος Φιλλιπίδης (Αγκοπ). Επίσης δεν μου αρέσουν οι κωμωδίες της Αλίκης Βουγιοκλάκη (υπερβολικό νάζι κσι τσαχπινιά, κακό παίξιμο).

 

[panp]

Συφωνώ κατά 90% με τους προλαλήσαντες, αλλά βέβαια η απαντησή τους είναι "κωμικοί ηθοποιοί που δε μας κάναν να γελάμε". Αν είναι να εστιάσω σε συγκεκριμένες σκηνές, και όχι σε συγκεκριμένες "μανιέρες" ηθοποιών, που λένε και στο θέατρο, αυτές θα ήταν :

- το όλο σκηνικό Βέγγου ως τσιγγάνου στα Καμμένα Βούρλα, που μάλιστα κινηματογραφείται στα κρυφά, κατά το σενάριο της ταινίας, ως σπαρταριστό...

- στις πρώιμες ταινίες του Κώστα Τσάκωνα, οι σκηνές που γελάει από μόνος του με εκείνο το χαρακτηριστικό τρόπο, για να προκαλέσει και το γέλιο του θεατή. Έγινε μέχρι και σλόγκαν σε γραμμές για ανέκδοτα, αλλά δε με έκανε να γελάσω ποτέ.

- γενικώς οι σουρεάλ παρατραβηγμένες σκηνές, ιδίως σε ταινίες Βέγγου, Βέγγου-Γλυκοφρύδη, όπως επίσης τα κάθε λογής "όνειρα" και οι παραλλαγές των ηρώων σε ιππότες, πειρατές κλπ.

- όσο κι αν σας παραξενεύει, η σκηνή του Κωνσταντίνου με το προφιτερόλ. Έμεινε στην ιστορία αλλά όχι φυσικά για το γέλιο που βγάζει, ίσως ως η τέλεια παντομίμα.

Σαν "μανιέρες" με τη σειρά μου, δε μου έβγαζαν με τίποτα γέλιο τα "αστεία" των Λογοθετίδη, Γκιωνάκη όταν παραμόρφωνε τη φωνή του, Γιάννη Βογιατζή ως Μικέ, και Χρήστου Ευθυμίου ως βλακός. Ενώ η γενικότερη γραμμή του παιξίματός τους στις ταινίες μου αρέσει, σου είναι ευχάριστοι, δεν έχουν όμως εκείνο το "pick", που θα σε κάνει να καγχάσεις(π.χ. Γιάννης Βογιατζής στην "Ιταλίδα απ' την Κυψέλη", πολύ καλός αλλά όχι ξεκαρδιστικός) ! Αντιθέτως, τα περισσότερα από τα "καραγκιοζιλίκια" (φυσικά εντός εισαγωγικών) του Νίκου Σταυρίδη ("Καλώς το Λούλη το Λουλάκη μας", "Νερόοοο...νερό..." κλπ.) είναι σχεδόν πάντα πετυχημένα ! Το ίδιο ισχύει και για το Βασίλη Αυλωνίτη.

 

[RIO]

Συφωνώ κατά 90% με τους προλαλήσαντες, αλλά βέβαια η απαντησή τους είναι "κωμικοί ηθοποιοί ποηυ δε μας κάναν να γελάμε". Αν είναι να εστιάσω σε συγκεκριμένες σκηνές, και όχι σε συγκεκριμένες "μανιέρες" ηθοποιών,

Έχει δίκιο ο panp, για αυτό θα παρακαλούσα να λέμε για σκηνές και όχι για ηθοποιούς ή ολόκληρες ταινίες...

Άλλη μια σκηνή που μόνο γέλιο δεν μου προκάλεσε, είναι από το τέλος της ταινίας κορόιδο γαμπρέ , όπου Γκιωνάκης , Σταυρίδης και Αυλωνίτης τρομάζουν την μητέρα του πρώτου. Από τις πιο κρύες και υπερβολικές...

 

[johnny19818]

Όπως έχω γράψει και αλλού, οποιαδήποτε σκηνή παίζει ο Χατζηχρήστος δεν μου προκαλεί γέλιο.

 

[RIO]

Θυμήθηκα και τον ποδοσφαιρικό αγώνα στο ο άνθρωπος της καρπαζιάς. Όλη η ταινία είναι ανυπόφορη, αλλά ειδικά για την μεγάλης διάρκειας σκηνή με το ποδόσφαιρο ( ο Ανέστης, ο Ανέστης, μπράβο Ανέστηηη κλπ) δεν έχω λόγια...

 

[paulochelao24]

εμένα το δευτερο Θου Βου και ειδικα στο φιναλε μου βγαζει πολύ μελαγχολια (που σκοτωνεται στο τελος ο Θου Βου και στον παραδεισο  μας ζηταει να τον θυμομαστε μια φορα τον χρονο) και λίγο γελιο...Γενικα όλο το δευτερο Θου Βου έχει λιγότερο γελιο απ' το πρώτο και είναι πιο χαοτικο σε πλοκη...Θα έλεγα ότι με τον θανατο του Θου Βου ο Βεγγος έκλεισε την πρωτη παλαβή περίοδο του (και τα 60ς και ολως τυχαιως ειναι και η τελευταια ταινια τρελου χιουμορ του) και εγκαινιασε την δευτερη πιο ''σοβαρη'' περιοδο με το που μπηκε το 1970...