Κότσι ή κότσος : Ένα πανάρχαιο παιχνίδι που χάνεται(?)

[don dokken]

Σιγα μην ανοιγα θεμα για κονσολες και PC games..

To "αστραγαλιζειν" η "κοτσος" η "κοτσι" το παιχνιδι απο το κοκαλο του αρνιου(αστραγαλο)

ειναι ενα παιχνιδι που κραταει απ την εποχη του ...Πεισιστρατου(και βγαλε)κατι χιλιαδες χρονια δηλαδη..

Η τσογλαναρια της αρχαιοτητας συνηθιζε να το παιζει με τη μορφη που εφτασε ως τις μερες μας.

Το επιαναν με τα 3 δαχτυλα(αντιχειρα ,δεικτη,μεσο)και ριχνοντας το επιδεξια ,επρεπε να σταθει με την πιο πλατια πλευρα προς τα κατω,ωστε ο.."ριχνων" κερδισει..

Αν στηνοταν με την πιο λεπτη πλευρα προς τα κατω,(εχει σχημα ζ ας πουμε)εχανες..

Αν στηνονταν στο πλαι,που ηταν το πιο συνηθες ,ξαναπαιζες μεχρι να φερεις κατι απο τα ανωτερω..

Πιθανων οι αρχαιοι ημων τσογλανοι,να στοιχιματιζαν συκα ,ελιες,η οβολους οι πιο προχω..

Εμεις παιζαμε με κομικς,περιοδικα..

Πονταριζες,"βαζω 2"βαζω 3" κλπ και εριχνες τον κοτσο μεχρι να φερεις "χασει" η ''κερδη"..

Μια εξτρημ εκδοχη του παιχνιδιου ηταν να στηθει ο κοτσος ορθιος..δηλ." Γαιδαρος"..εκει το στοιχημα μπορουσε να φτασει ολα τα περιοδικα του αντιπαλου..

Τη δεκαετια του 70 ηταν πολυ δημοφιλες σε πολλες γειτονιες της Αθηνας,αλλα σε οσα χωρια ειχα επαφη,το γνωριζαν μεν,αλλα δεν το τιμουσαν..

Ημουν πολυ καλος στον κοτσο,φανταστειτε τι "μικρα διαμαντια"ειχαν περασει απ τα χερια μου.

Το δευτερο μισο των 80ς αρχισε να ατονει και νομιζω οτι πλεον εχει σβησει..

Εσεις το γνωριζατε?Το γνωριζετε?Το παιζατε?Γνωριζετε αν το παιζουν ακομα?

Ενω απο εκεινα τα χρονια σας πιτσιρικια ξεραμε οτι ειναι παναρχαιο ποτε δε φανταζομασταν οτι θα εσβηνε(?) στη γενια μας..

Η μηπως οχι..?

Φωτος δεν βρηκα ψαχνωντας στο διαδυχτι..

Αμα περασω απο κανα χασαπη θα ζητησω μερικα.

περιμενω τις δικες σας εμπειριες και προτεινω να ιδρυθει

ελληνικη ομοσπονδια κοτσου,να γινει ολυμπιακο αθλημα

και μερος της υποχρεωτικης μας εκπαιδευσης..

Ειναι κριμα,περαν της πλακας,ενα κομματι της αρχαιοτητας που ειχε φτασει μεχρι τις

μερες μας σαν παιδικη διασκεδαση να χαθει..

Ας ανακραξουμε ολοι λοιπον" Kotsos foreva"

η οπως το λεγαμε τοτε(πΧ) "ζητωσαν οι αστραγαλισται"

 

[Metalcandyman]

To να ηταν το κοτσι πιο δημοφιλες στης γειτονιες της αθηνας απο οτι ηταν στα χωρια με φαινεται πολυ χλωμο αλλα δεν το αμφισβητω κιολας γιατι δεν γνωριζω τι γεινοταν στην αθηνα αλλα γνωριζω πολυ καλα τι γεινοταν στα χωρια.Το κοτσι και το γνωριζω πολυ καλα και το επαιζα φανατικα ακομα και μεχρι το γυμνασιο γιατι ειμαι γνωστος στοιχηματακιας και με οτιδηποτε θα μπορουσα να βαλω στοιχημα.Εδω καθομασταν σε κανεναν δρομο και εβαζα στοιχημα με οποιον ημουνα μαζι ποσα αυτοκινητα του αναλογου χρωματος θα περασουν η ποσοι σκυλοι και ποσες γατες και διαφορα αλλα. Το κοτσι το παιζαμε με τα κοτσια απο το κατσικι και οταν περναμε για να μαγηρεψει η μανα μου η το πασχα για την σουβλα τρεχοντας πηγανα και της ελεγα να κρατησει τα κοτσια και να μην τα πεταξει.Πανω κατω οπως αναφερετε πιο πανω το παιζαμε απλα το να σταθει ορθιο δεν ηταν κατι εξτρημ αλλα αμα το ''ειχε'' καποιο το αθλημα μπορουσε να το πετυχει πολλες φορες και οταν γεινοταν αυτο και στεκοταν ορθιο το κοτσι το λεγαμε ''Τσικας''.Τα στοιχηματα ηταν λεφτα,κλεμενα κερασια,φραουλες,σταφυλια και διαφορα φρουτα απο αμπελια,χωραφια κλπ,τσοντοπεριοδικα,τραπουλες κλπ.Εδω και παρα πολλα χρονια εχω να δω να ασχολειται καποιος πιτσιρικας με αυτο το παιχνιδι και ουτε προκυται να δω στο μελον πανε αυτα τελειωσαν τα εφαγε η μαρμαγγα.

Ενα αλλο παιχνιδι που παιζαμε ηταν ''το καρφι''.Περναμε ενα τσιμεντοκαρφο απο αυτα που εχοθυν μεγαλο πλατυ κεφαλι και απο τα κλεμενα φρουτα κυριως βερικοκα,καισια κλπ περναμε το κουκουτσι το σπαζαμε στην μεση και το μισο το τοποθετουσαμε πανω στο καρφι.Μετα απο καποια αποσταση και με αλλα κουκουτσια απο μικροτερα φρουτα οπως τα βερικοκα και οχι απο ροδακινο πχ προσπαθουσαμε να ριξουμε το μισο κουκουτσι πανω απο το καρφι χωρις ομως να χτυσπησουμε το καρφι και να πεσει κατω.Αποκλειστικα και μονο επρεπει να χτυπησουμε το μισο κουκουτσι.Κλασικα παιζαμε και ''τρυπουδι''.Mια τρυπα στο χωμα και ποιος θα βαλει μεσα τα κερματα η το πιο συνηθισμενο μια γραμμη οριζοντια στο χωμα και οποιος παει πιο κοντα το δεικο του κερμα περνει ολα τα υπολοιπα.Επισης με κανενα στεφανι η καμια παλιοζαντα απο κανενα σαραβαλιασμενο ποδηλατο παιρναμε και μια γκλιτσα με δυχαλα μπροστα και πηγαιναμε χιλιομετρα που λεει ο λογος πιο θα την παει πιο μακρια χωρις να του πεσει κατω η ζαντα.Παιζαμε επισης και μια μικρη παραλαγη του κρυφτοκυνηγητου της λεγομενες και ''παντοφλιες''.Η μια ομαδα τα φυλουσε και η αλλη κρυβοταν αλλα δεν εφτανε μονο να τους βρει αλλα επρεπε και να τους χτυπηση με της παντοφλες για να βγουν απο το παιχνιδι πριν προλαβει και παει καποιος για ξελευτερια.Μιλαμε για πολυ ξυλο και ενα σωρο μελανιες γιατι ολοι ειχαμε παντοφλες χοντρες λαστιχενιες για να φευγουν πιο ευθυβολα και με μεγαλητερη δυναμη.Οποιος εκανε το λαθος και ερχοταν με τιποτα φλωρικες παντοφλες απο τιποτα κινουμενα σχεδια κλπ δεν την εβγαζε καθαρη ουτε στον πρωτο γυρω.

Μια αλλη τεραστια μαγκια ηταν τα αυτοσχεδια αεροβολα που τα λεγαμε ''Πλιουκια''.Υπηρχε ενα δεντρο σε εναν γεινοτα μου που λεγοταν ''Βουζι'' και αν ειχε αλλη ονομασια δεν την ξερω.Αυτο το δεντρο ηταν σαν φλαμουρια ενα πραμα και εκανε και κατι ανθη που τα επειναν και σαν τσαι.Αυτο το δεντρο λοιπον ειχε κατι κλωναρια σαν της συκιας αλλα πιο σκληρα και μεσα ειχαν ψυχα ακριβως σαν της συκιας.Κοβαμε ενα κλωναρι 15 με 20 ποντους και με ενα πειρωμενο συρμα τρωγαμε ολη την ψυχα απο μεσα και γεινοταν σαν φυσοκαλαμο.Μετα πηγαιναμε και μαζευαμε διαφορα μπορμποτσολια απο δεντρα οπως απο χωινες που ηταν must have για χριστουγεννιατικα δεντρα εκεινα τα χρονια αλλα τα περναμε οταν ηταν πρασινα και σκληρα και οχι οταν οριμαζαν και κοκκινιζαν.Μετα περναμε ενα κλαδακι συνηθως απο κρανια που ηταν και το πιο καταληλο το τρωγαμε με το μαχαιρι να χωραει στην τρυπα αλλα το καναμε λιγο πιο λεπτο και μετα πανω σε υγρη πετρα το χτυπουσαμε σιγα σιγα ωστε να απλωσει λιγο μπροστα η μια ακρη του κλωναριου.Μετα βαζαμε μεσα στο πλιουκι τον καρπο και απο πισω το χτυπουσαμε με το κλωναρι.Και επειδη δεν υπηρχε αερας μεσα και με την πιεση του κλωναριου ετσι οπως το κανανε μιλαμε εφευγε με τρελη ταχυτητα το μπορμποτσολι και πηγαινε πολυ μακρια.Πολλες φορες ηταν που ολο και θα χαναμε κανενα ματι αλλα τελικα την σκαπουλαραμε

Α ρε χρονια αθανατα μακαρι να μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω και να τα ξαναζησω.

 

[Kambia]

Μου το μαθε ο πατέρας μου ένα Πάσχα της δεκαετίας του 80. Έλα μου είπε να σου δείξω ένα παιχνίδι με αυτά τα κόκκαλα. Κόλλησα και έπαιζα συνέχεια μαζί του. Κάποια στιγμή έχασα κάποιο κότσι και σιγά σιγά το παράτησα το παιχνίδι Δεν είχε και πολλά παιδιά να το ξέρουν. Μετά το γύρισα στα 5βολα

Kάπου θυμάμαι είχα δει πρόσφατα κότσια... Αν θυμηθώ που θα τραβηξω φωτογραφίες

 

[theoritikos]

Στην πόλη μου και τα γύρω χωριά δεν θυμάμαι κανένα παιδί να παίζει με κότσια, αν και γνωρίζαμε την ύπαρξη του από τους γονείς μας. Μου φαίνεται παράξενο που δεν ήταν διαδεδομένο στην περιοχή μου, μιας και είναι περιοχή που εκτρέφει πρόβατα και κατσίκια, αλλά ήταν στην Αθήνα.

Εμείς παίζαμε ένα άλλο παιχνίδι που επίσης μάλλον έχει χαθεί.

Λέγονταν 'τζαμί' και σκοπός σου ήταν να πετύχεις με την μπάλα μια στοίβα με κεραμίδια ή τούβλα.

 

[D@redevil]

Ομοίως, εκπαιδευμένη από γονέα κι εγώ, αλλά από τη μητέρα μου (που ήταν μεγάλο "μπουμπούκι" στα παιδικά της χρόνια - καλή ώρα σαν κι εμένα! )

Παίζαμε αρκετά στη γειτονιά και μάλιστα όλα ξεκινούσαν, όταν ερχόταν κάποιος τρέχοντας, μ' ένα κότσι στο χέρι κι έλεγε: "Ε, παιδιά, δείτε τι έφερα!..."

Προσωπικά, έχω αρκετά χρόνια να δω παιδιά στη γειτονιά - πόσο μάλλον να παίζουν το συγκεκριμένο παιχνίδι! ....

 

[jimijoop]

Εγώ δεν θυμάμαι να δω παιδί να παίζει αυτό το παιχνίδι.

 

[elephadas]

Εγώ ούτε έχω παίξει, ούτε είχα δει κανένα παιδί να παίζει, ούτε ήξερα πώς παίζεται. Αλλά ήξερα την ύπαρξή του, και μάλιστα είχαμε ένα κότσι (στο κουτί με τα κουμπιά ). Μου κάνει εντύπωση που μαθαίνω τώρα ότι αλλού ήταν διαδεδομένο και μάλιστα χρόοονια μετά.

 

[Σώτος Σώτος]

Αν και μου 'λεγε η μάνα μου ότι μικρή έπαιζε "κότσι" εγώ ουδέποτε έπαιξα ούτε είδα να παίζουν άλλοι... Μόνο το "τζαμί" έπαιξα κάποιες φορές-φοβερό παιχνίδι...

 

[Maddog]

Εμένα μου είχε δείξει τα κότσια η γιαγιά μου και μου είχε πει ότι έπαιζαν με αυτά. Αλλά δεν μου έμαθε ποτέ τους κανόνες ούτε γνώριζα κανέναν να το παίζει.