ΛΕΝΤΖΟΣ, τέλος...

Καλα οσα, λετε παιδια, περι ανολογιας και τροπου παρασκευης. Καποιοι φραπεδουμποκαταναλωτες, ισχυριζονται οτι η σωστη φραπεςδουμπα χτυπιεται στο χερι, απο την αλλη στο μιξερχτυπιτηρι γινεται πιο κρεμωδης. Δεν θα διαφωνισω με κανεναν. ΟΜΩΣ ξεχναμε ολοι μας εναν βασικο παραγοντα. Το νερο, το νερακι. Κι οχι μονο για τον φραπε αλλα για καθε καφεδοπροιον. Το νερο της βρυσης ειναι το πλεον ακαταλληλο. Καντε ενα απλο τεστακι. Τυλιξτε ενα κοματι βαμβακι σε ενα τουλι και σουρωστε το νερακι σας και φτιαξτε το καφεδακι σας μετα. Θαναι αλλο πραμα. Το βαμβακι μην το κοιταξετε γιατι δεν θα ξαναχρησιμοποιησετε νερο βρυσης. Επισης χοντρα κοματια παγου. Τον θριματισμενο αστε τον για την κοκα κολα.
Επισης βασικος και ο τροπος καταναλωσης του φραπε. θελει και καποιο στυλ, Ελληναραδικο,του τυπου:
Στον καφενε απ' εξω σαν μπεης ξαπλωμενος
του ηλιου τις ακτινες, αχορταγα ρουφω...
... κι αρχινω με στομφο τους υπουργους να βριζω και την πολιτικη...
... την φιλη μας Ευρωπη με πεντε φασκελωνω... (απο τοτενες μας ταχε πριξει η Ευρωπη, φανταζομαι)
Γ. Σουρης ο μετα πολλων επαινων αποριφθεις απο τους σοφους λογιους καθηγιταδες της Ελλινηκης φιλολογιας.
Καταλαβατε? δηλαδης κι ο φραπες θελει το στυλ του
 
Μένει να καταρριφθεί και επίσημα ο μύθος για την «τυχαία» ανακάλυψη του το 1957 στην Θεσσαλονίκη έπειτα και από έντυπες διαφημίσεις του φραπέ πριν από εκείνη τη χρόνια
Ειναι μυθος,ακομη υπαρχει σε αναφορα σε βιντεο Ελληνικης ταινιας 1951 για μυαλα που θα γινουν ''φραπε'' αν θυμαμαι καλα με φερμα-σταυριδη.
Η αρχικη ονομασια ειναι γαλλικη απο οτι ειχα διαβασει σε αρθρο.
 
Στην ταινία προπαντος ψυχραιμία του 51 δεν υπάρχει μόνο αναφορά, αλλά τον παρασκευάζουν κιόλας με σέικερ οι Ηλιοπουλος Φωτοπουλος. Επιπλέον μόνο τυχαία δεν είναι η αναφορά στο ζαχαροπλαστείο Παυλίδη. Είμαι πεπεισμένος οτι εκεί ανακαλύφθηκε
 
Είμαι πεπεισμένος οτι εκεί ανακαλύφθηκε
Η πρωτη αναφορα που εχω διαβασει ειναι αρχες της δεκαετιας του 1920, ειναι γαλλικος ο ορος και σημαινει κατι σαν ''χτυπητο'' σε σεικερ, οχι απλα ανακατωμενο. Ροφημα φραπε πινουν και στο εξωτερικο δεκαετιες πριν απο εμας απλα αλλαζουν τα υλικα και το σερβιρισμα, τον καφε δεν τον ανακαλυψαμε εμεις αρα σιγουρα καποιοι ειχαν κανει δοκιμες με αυτον.
Αυτο που καθιερωθηκε απο το 1957 ειναι η μορφη που τον μαθαμε εμεις δηλ μαυρος με αφρο-παγακια-καλαμακι και στην καφετερια.
ΥΓ: εψαξα και βρηκα τις καταχωρησεις, κοιτα χρονολογιες.
 

Συνημμένα

  • sampania_frappe.jpg
    sampania_frappe.jpg
    27,5 KB · Προβολές: 3
  • sampania_frappe2.jpg
    sampania_frappe2.jpg
    35,4 KB · Προβολές: 3
Η έννοια «φραπέ» είναι ξενική με γαλλική προέλευση και αναφέρονταν ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα σε ροφήματα χυμών φρούτων χτυπημένα σε σέικερ ώστε να ομογενοποιηθούν.

Από την άλλη, Ο στιγμιαίος καφές εξαπλώθηκε τη δεκαετία του 40 και ειδικότερα την περίοδο 45-50 μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο δηλαδή. Ο καφές φραπέ δλδ ο στιγμιαίος καφές χτυπημένος σε σέικερ, αναφέρεται πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δεκαετία του 50. Ο μύθος λέει ότι ανακαλύφθηκε το 57 χωρίς παγάκια και καλαμάκι, αυτά ήρθαν αργότερα.

Όμως με την ταινία ανατρέπεται αυτός ο μύθος καθώς ήδη υπήρχε ο καφές φραπέ το 1951 στην Αθήνα στο ζαχαροπλαστείο Παυλίδη.

Προσοχή, άλλο η έννοια φραπέ και άλλο καφές φραπέ. Από ότι φαίνεται η ιδεα να χτυπηθεί ο νεος καφες (ο στιγμιαίος) σε σέικερ και να δώσει καφέ φραπέ είναι ελληνική και χρονολογείται από το 1950.
 
Εις επίρρωσιν των όσων λέει ο futix, βεβαιώνω ότι οι Αμερικανοί που πίνανε στιγμιαίο καφέ με το γαλλόνι δεν είχαν ούτε έχουν φραπέ, τα τελευταία χρόνια μάθανε frappuccino από το Starbucks αλλά δεν έχει σχέση με τη νωστή μας φραπεδιά. Ούτε κανείς από τους Ευρωπαίους συμφοιτητές μου που με έβλεπε να φτιάχνω φραπέ ήξερε τι έκανα, και το γκρουπ περιλάμβανε και αρκετούς Γάλλους (οι οποίοι αισθάνονταν φρίκη και με μόνη την ιδέα του στιγμιαίου καφέ)
 
οι Αμερικανοί που πίνανε στιγμιαίο καφέ με το γαλλόνι δεν είχαν ούτε έχουν φραπέ,

Αυτοι θεωρουν καφε τον Αμερικανο, ενα ξεπλυμα σκετο.

και αρκετούς Γάλλους (οι οποίοι αισθάνονταν φρίκη και με μόνη την ιδέα του στιγμιαίου καφέ)

Δυστυχως δεν εχει καλη φημη απο θεμα ποιοτητος για αυτο, απο την αλλη αντε να πει ο γαλλος ρετσινα το μεσημερι ή ο Ελληνας σαμπανια 10 το πρωϊ ή αντε να πιει ιταλος φραπε με γαλα ενω μεγαλωσε με εσπρεσσο.
 
και εγώ αισθάνομαι φρίκη @elephadas και μόνο με την ιδέα του φραπέ και του καφέ γενικότερα γιατί φαίνεται έχω ευαίσθητο νευρικό σύστημα και μου προκαλούσε αφόρητους πονοκεφάλους και νεύρα...τσατάλια. χώρια τη ζημιά στο στομάχι μου από τις φραπεδούμπες. πάντως ο πιο καλός καφές που έχω ποιεί ήταν στον στρατό, στο πρωινό ειδικά άμα συνοδευόταν από γαλέτες και μερέντα. γιουμ!
 
'Ισως το μαγαζί με τις πιο όμορφες, γλυκές, αθώες και αγνές αναμνήσεις της ζωής μας όταν έχουν συνδεθεί με ένα ονειρεμένο ραντεβού με τον πρώτο μας έρωτα, το πρώτο μας σκίρτημα, το πρώτο μας χτυποκάρδι και το πρώτο μας φιλί. Σε μια εποχή όπου όλα φαινόντουσαν καλύτερα και αθώα και ήταν όντως έτσι με την μόνη διαφορά ότι πιστεύαμε ότι το μέλλον θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό και όμορφο στην πραγματοποίηση των εξιδανικευμένων όπως αποδείχτηκε ονείρων μας. Ας σταθούμε στις αγνές αναμνήσεις του τότε που είχαν μια ανιδιοτέλεια και μα ομορφιά που στην εποχή μας φαντάζει κόσμημα. Όσο για τον καφέ του μαγαζιού? Απλά αξεπέραστος! Ίσως ήταν και πολύ καλύτερος γιατί συνδυαζόταν με την γεύση του πρώτου μας ερωτικού φιλιού.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ο φραπές του Χρήστου Λέντζου ήταν πράγματι υπέροχος και η καφετέριά του σημείο αναφοράς για τη γενιά μου. Καλό του ταξίδι.
 
Πίσω
Μπλουζα