candy
RetroNuts!
- Joined
- 25 Ιουν 2006
- Μηνύματα
- 1.578
- Αντιδράσεις
- 111
Παρατήρησα ότι στο GRΜ δεν έχει γίνει πουθενά μνεία στα Λούνα Πάρκ της εποχής εκείνης.Σήμα κατατεθέν για τα παιδιά των 80's που ουσιαστικά ενηλικιώθηκαν μέσα σε αυτά.
Όταν ήμασταν πιο μικρά,κάθε Κυριακή πρωί ο παππούς μας έπαιρνε από το χεράκι και μας πήγαινε στο Λούνα Πάρκ στη Σαλαμίνα,εκεί που τώρα στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης (τώρα έχει μεταφερθεί στην περιοχή της Θέρμης).Χαρακτηριστική η μεγάλη ρόδα με τα φωτάκια,που γυρνούσε και που μπορούσες να δεις όλη τη Θεσσαλονίκη από ψηλά (φώτο 2).
Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δωράκια μικρής αξίας.Εκεί θυμάμαι είχα κερδίσει το πρώτο μου πλαστικό βατραχάκι,από εκείνα που έκαναν κλικι κλικι όταν πατούσες ένα μεταλλικό έλασμα.Ο ίδιος ψαράς βρίσκεται ακόμα και σήμερα και πριν από δύο χρόνια πήγα και κέρδισα μια πλαστική μπαλίτσα (είπαμε,αρνούμαι να μεγαλώσω
).
Επόμενη στάση στα ηλεκτρονικά οχήματα που είτε έβαζες νόμισμα και κουνιόντουσαν βγάζοντας ήχο,είτε ήταν πολλά μαζεμένα σε έναν τροχό που γύριζε και επέλεγες όποιο ήθελες βάζοντας μάρκες.Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολλά από τα οχήματα που συναντάς ακόμα και σήμερα σε μερικά περίπτερα.Αγαπημένο ήταν το αλογάκι που είχε μπροστά μια βιτρίνα και πυροβολούσες Ινδιάνους.Άλλο αγαπημένο ήταν το ελικόπτερο που είχε καμπίνα και που ανέβαινε (ιδιαίτερα πωρωτικό για τότε).
Τα μηχανάκια ήταν το παιχνίδι που μας ξετρέλανε γιατί μπορούσες να αναπτύξεις ταχύτητα,καθώς τα συγκρουόμενα ήταν απαγορευμένο παιχνίδι για εμάς τότε.Τα μηχανάκια αυτά λοιπόν,λειτουργούσαν με ηλεκτρισμό και η διαδρομή ήταν πολύ μικρή κάτι σαν παιδικό καρτ.
Άλλο ένα αγαπημένο παιχνίδι της εποχής τα ιπτάμενα διαστημόπλοια (φώτο 1).Λειτουργούσαν με μάρκες,έμπαινες μέσα και με την βοήθεια ενός μοχλού σε ανέβαζαν ψηλά,περιστέφονταν και είχαν και ένα στόχαστρο μπροστά για να πυροβολείς τους γύρω σου.Η παιδική κάμπια τρενάκι που έκανε βολτίτσες,οι βαρκούλες που τραβούσες το σκοινί και έκανες κούνια,οι κρίκοι.
Αργότερα αρχίσαμε να ανεβαίνουμε και στα παιχνίδια για μεγάλους.Η μπαλαρίνα,το ταψί,τα συγκρουόμενα,το τρενάκι του τρόμου,οι ιπτάμενες κούνιες με τις μεγάλες αλυσίδες,η σκοποβολή,ο ιππόδρομος.Υπήρχε βέβαια και ο χώρος που στεγάζονταν ξεχωριστά τα arcades,τα φλιπεράκια,τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και όλων των ειδών τα καλούδια...
Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν και παιχνίδια για πιο απαιτητικούς πελάτες όπως το σφυρί,το τρελό τρενάκι (roller coaster) και άλλες παραλλαγές τους.
Ακόμα και σήμερα το Λούνα Πάρκ αποτελεί μια όαση ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους,αν και νομίζω πως εκεί δεν υπάρχουν ηλικίες...Εσείς τι θυμάστε από τότε;
Οι φωτογραφίες είναι από τη συλλογή "Λούνα Πάρκ 1984" του Νίκου Δήμου.
Όταν ήμασταν πιο μικρά,κάθε Κυριακή πρωί ο παππούς μας έπαιρνε από το χεράκι και μας πήγαινε στο Λούνα Πάρκ στη Σαλαμίνα,εκεί που τώρα στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης (τώρα έχει μεταφερθεί στην περιοχή της Θέρμης).Χαρακτηριστική η μεγάλη ρόδα με τα φωτάκια,που γυρνούσε και που μπορούσες να δεις όλη τη Θεσσαλονίκη από ψηλά (φώτο 2).
Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δωράκια μικρής αξίας.Εκεί θυμάμαι είχα κερδίσει το πρώτο μου πλαστικό βατραχάκι,από εκείνα που έκαναν κλικι κλικι όταν πατούσες ένα μεταλλικό έλασμα.Ο ίδιος ψαράς βρίσκεται ακόμα και σήμερα και πριν από δύο χρόνια πήγα και κέρδισα μια πλαστική μπαλίτσα (είπαμε,αρνούμαι να μεγαλώσω
).Επόμενη στάση στα ηλεκτρονικά οχήματα που είτε έβαζες νόμισμα και κουνιόντουσαν βγάζοντας ήχο,είτε ήταν πολλά μαζεμένα σε έναν τροχό που γύριζε και επέλεγες όποιο ήθελες βάζοντας μάρκες.Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολλά από τα οχήματα που συναντάς ακόμα και σήμερα σε μερικά περίπτερα.Αγαπημένο ήταν το αλογάκι που είχε μπροστά μια βιτρίνα και πυροβολούσες Ινδιάνους.Άλλο αγαπημένο ήταν το ελικόπτερο που είχε καμπίνα και που ανέβαινε (ιδιαίτερα πωρωτικό για τότε).
Τα μηχανάκια ήταν το παιχνίδι που μας ξετρέλανε γιατί μπορούσες να αναπτύξεις ταχύτητα,καθώς τα συγκρουόμενα ήταν απαγορευμένο παιχνίδι για εμάς τότε.Τα μηχανάκια αυτά λοιπόν,λειτουργούσαν με ηλεκτρισμό και η διαδρομή ήταν πολύ μικρή κάτι σαν παιδικό καρτ.
Άλλο ένα αγαπημένο παιχνίδι της εποχής τα ιπτάμενα διαστημόπλοια (φώτο 1).Λειτουργούσαν με μάρκες,έμπαινες μέσα και με την βοήθεια ενός μοχλού σε ανέβαζαν ψηλά,περιστέφονταν και είχαν και ένα στόχαστρο μπροστά για να πυροβολείς τους γύρω σου.Η παιδική κάμπια τρενάκι που έκανε βολτίτσες,οι βαρκούλες που τραβούσες το σκοινί και έκανες κούνια,οι κρίκοι.
Αργότερα αρχίσαμε να ανεβαίνουμε και στα παιχνίδια για μεγάλους.Η μπαλαρίνα,το ταψί,τα συγκρουόμενα,το τρενάκι του τρόμου,οι ιπτάμενες κούνιες με τις μεγάλες αλυσίδες,η σκοποβολή,ο ιππόδρομος.Υπήρχε βέβαια και ο χώρος που στεγάζονταν ξεχωριστά τα arcades,τα φλιπεράκια,τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και όλων των ειδών τα καλούδια...
Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν και παιχνίδια για πιο απαιτητικούς πελάτες όπως το σφυρί,το τρελό τρενάκι (roller coaster) και άλλες παραλλαγές τους.
Ακόμα και σήμερα το Λούνα Πάρκ αποτελεί μια όαση ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους,αν και νομίζω πως εκεί δεν υπάρχουν ηλικίες...Εσείς τι θυμάστε από τότε;
Οι φωτογραφίες είναι από τη συλλογή "Λούνα Πάρκ 1984" του Νίκου Δήμου.
