Λούνα Παρκ !

[Wally]

Αρθρο του OUGH με εγκαταλελειμενες φιγουρες απο Λουνα Παρκ. Νομιζω οτι ο Exetlaios και ο Telonio θα το εκτιμησουν ιδιαιτερως!

 

[stayros]

6-1-1984...Ημερα των Θεοφανειων Η' των Φωτων κατα το κοινως.

Εχουμε παει με τον πατερα μου τους μπαρπαδες μου στο Πειραια

για να δουμε την ριψη του Σταυρου και τον Αγιασμο των υδατων.

Αφου εχει τελειωσει η τελετη με το καλο - εχουν βγει οσοι ειχαν βουτηξει

στο νερο,τους εχουν σκεπασει,εχει χειροκροτησει ο κοσμος,τους εχει

ευλογησει ο παπας κλπ κλπ... - ετοιμαζομαστε να παρουμε τον δρομο της

επιστροφης για το σπιτι και καπου εκει παιρνει το ματι μου ενα

υπαιθριο μικρο Λουνα Παρκ...

Μετα απο πολλα παρακαλια και γκρινια απο μεριας μου,

με πολλα "οχι,παμε σπιτι" απο τον πατερα μου,

και στο τελος με την ευγενικη χορηγια των μπαρπαδων

για να μην μου χαλασουν το χατηρι

(μαλλον βαρεθηκαν την γκρινια μου... )

καταφερα να παω και μαλιστα να με αποθανατισουν

κιολας...

0

Το παιδακι με την διχρωμη καφε ζακετα ειναι η αφεντια μου...

 

[θανος]

κριμα που πλεον τα περισσοτερα λουνα παρκ εχουν κλεισει και παραχωρησει την θεση τους στο allou

 

[pardalotzatziki]

Τελικα αυτη την καμπα ή δρακο την ξερουμε πολλοι..

Και στο Βολο μια φορα το χρονο βλεπαμε παζαρι, αρχες Αυγουστου.

Γυρος του θανατου, μπαλαρινα, συγκρουομενα, ψαρακια, κρικοι....παιχνιδια, εργαλεια και βρακακια κρεμασμενα σε κυκλικες συρματινες κρεμαστρες για να φαινονται...χαχαχα

Χαλβας Φαρσαλων φρεσκος και ζεστος....σουβλακια, λουκανικα...

Παντα ομως με επιανε μια θλιψη οταν ανοιγε το παζαρι, γιατι ενιωθα οτι τελειωνε το καλοκαιρι...

Θα βρω φωτο να ανεβασω...

6-1-1984...Ημερα των Θεοφανειων Η' των Φωτων κατα το κοινως.Εχουμε παει με τον πατερα μου τους μπαρπαδες μου στο Πειραια

για να δουμε την ριψη του Σταυρου και τον Αγιασμο των υδατων.

Γκαζιαρη...πηρες την εσωτερικη....

Αψογα τα μηχανακια.....μακαρι να εβρισκα ενα για την συλλογη μου....πηρε το ματι σας καποιο απο αυτα...καπου, καπως, καποτε?

 

[johnny19818]

Στην επαρχιακή πόλη όπου μεγάλωσα περιμέναμε πως και πως το Λούνα Παρκ από τη διπλανή μεγαλούπολη το οποίο ερχόταν σχεδόν πάντα το καλοκαίρι και καθόταν για κανένα μήνα. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από το λούνα παρκ. Θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα στην μπαλαρίνα κατέβηκα με μια ζαλάδα και ανακάτεμα. Συγκρουόμενα όλα τα λεφτά φυσικά. Θυμάμαι πολύ να παίζει το τραγούδι Coco Jumbo του Mr President κατά το 1997 το Where do you go κ.α.

 

[pardalotzatziki]

Οτι βρηκα απο Λουνα παρκ....

Οι δυο ειναι απο Αθηνα...αν αναγνωρισετε καμια φατσα...να με πειτε...

Οι αλλες δυο απο το παζαρι του Βολου...

 

[pardalotzatziki]

Να μην εχω μια μεγαλη αυλη!!!

http://www.aggeliopolis.gr/tessaloniki/Mpalarina_loyna_park_11169577.htm

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=96771&page=46&p=2316929&viewfull=1#post2316929

 

[orestis]

Παρατήρησα ότι στο GRΜ δεν έχει γίνει πουθενά μνεία στα Λούνα Πάρκ της εποχής εκείνης.Σήμα κατατεθέν για τα παιδιά των 80's που ουσιαστικά ενηλικιώθηκαν μέσα σε αυτά.Όταν ήμασταν πιο μικρά,κάθε Κυριακή πρωί ο παππούς μας έπαιρνε από το χεράκι και μας πήγαινε στο Λούνα Πάρκ στη Σαλαμίνα,εκεί που τώρα στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της Θεσσαλονίκης (τώρα έχει μεταφερθεί στην περιοχή της Θέρμης).Χαρακτηριστική η μεγάλη ρόδα με τα φωτάκια,που γυρνούσε και που μπορούσες να δεις όλη τη Θεσσαλονίκη από ψηλά (φώτο 2).

Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δωράκια μικρής αξίας.Εκεί θυμάμαι είχα κερδίσει το πρώτο μου πλαστικό βατραχάκι,από εκείνα που έκαναν κλικι κλικι όταν πατούσες ένα μεταλλικό έλασμα.Ο ίδιος ψαράς βρίσκεται ακόμα και σήμερα και πριν από δύο χρόνια πήγα και κέρδισα μια πλαστική μπαλίτσα (είπαμε,αρνούμαι να μεγαλώσω ).

Επόμενη στάση στα ηλεκτρονικά οχήματα που είτε έβαζες νόμισμα και κουνιόντουσαν βγάζοντας ήχο,είτε ήταν πολλά μαζεμένα σε έναν τροχό που γύριζε και επέλεγες όποιο ήθελες βάζοντας μάρκες.Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν πολλά από τα οχήματα που συναντάς ακόμα και σήμερα σε μερικά περίπτερα.Αγαπημένο ήταν το αλογάκι που είχε μπροστά μια βιτρίνα και πυροβολούσες Ινδιάνους.Άλλο αγαπημένο ήταν το ελικόπτερο που είχε καμπίνα και που ανέβαινε (ιδιαίτερα πωρωτικό για τότε).

Τα μηχανάκια ήταν το παιχνίδι που μας ξετρέλανε γιατί μπορούσες να αναπτύξεις ταχύτητα,καθώς τα συγκρουόμενα ήταν απαγορευμένο παιχνίδι για εμάς τότε.Τα μηχανάκια αυτά λοιπόν,λειτουργούσαν με ηλεκτρισμό και η διαδρομή ήταν πολύ μικρή κάτι σαν παιδικό καρτ.

Άλλο ένα αγαπημένο παιχνίδι της εποχής τα ιπτάμενα διαστημόπλοια (φώτο 1).Λειτουργούσαν με μάρκες,έμπαινες μέσα και με την βοήθεια ενός μοχλού σε ανέβαζαν ψηλά,περιστέφονταν και είχαν και ένα στόχαστρο μπροστά για να πυροβολείς τους γύρω σου.Η παιδική κάμπια τρενάκι που έκανε βολτίτσες,οι βαρκούλες που τραβούσες το σκοινί και έκανες κούνια,οι κρίκοι.

Αργότερα αρχίσαμε να ανεβαίνουμε και στα παιχνίδια για μεγάλους.Η μπαλαρίνα,το ταψί,τα συγκρουόμενα,το τρενάκι του τρόμου,οι ιπτάμενες κούνιες με τις μεγάλες αλυσίδες,η σκοποβολή,ο ιππόδρομος.Υπήρχε βέβαια και ο χώρος που στεγάζονταν ξεχωριστά τα arcades,τα φλιπεράκια,τα επιτραπέζια ποδοσφαιράκια και όλων των ειδών τα καλούδια...

Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν και παιχνίδια για πιο απαιτητικούς πελάτες όπως το σφυρί,το τρελό τρενάκι (roller coaster) και άλλες παραλλαγές τους.

Ακόμα και σήμερα το Λούνα Πάρκ αποτελεί μια όαση ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους,αν και νομίζω πως εκεί δεν υπάρχουν ηλικίες...Εσείς τι θυμάστε από τότε;

Οι φωτογραφίες είναι από τη συλλογή "Λούνα Πάρκ 1984" του Νίκου Δήμου.

δεν ξέρω φιλαράκι που τις βρήκες αυτές τις φωτό....πάντως από την σαλαμίνα το "λουναπαρκ" δεν είναι σε καμια περίπτωση !!!

 

[ares]

δεν ξέρω φιλαράκι που τις βρήκες αυτές τις φωτό....πάντως από την σαλαμίνα το "λουναπαρκ" δεν είναι σε καμια περίπτωση !!!

Η τελευταια φωτογραφια ειναι απο τα Αηδονακια στο Μαρουσι.Στο βαθος φαινεται ενα παιχνιδι που λεγεται Swiss Bob και που αργοτερα μεταφερθηκε στο Rodeo στον Αλιμο.Το δειχνει στις ταινιες Ροζ Γατος και Κλεφτρονι και Τζεντλεμαν.

Λογικα και η ροδα και τα αεροπλανακια απο τα Αηδονακια θα ειναι.

 

[Hardrockas]

Τα περισσοτερο γνωστα λουνα-παρκ σαφως και ηταν τα rodeo και tivoli και αργοτερα τα αηδονακια τα οποια σημερα εχουν "αναβαθμιστει" τεχνολογικα με αποτλεσμα να εχουν απομακρυνθει 3 χρονια τωρα καποια παιχνιδια, που αντικατασταθηκαν με τραμπολινο , αναρριχηση και 2-3 ακομη ανουσια τοσο για μενα οσο και για τα παιδια μου.

Καποιος φιλος ανεφερε το λουνα-παρκ που υπηρχε τη δεκαετια του `80 στο γηροκομειο Αμπελοκηπων.

Ηταν εκει οπου σημερα βρισκεται ενα παρκακι με δεντρα και παγκακια , κολλητα με τη δεξια μαντρα του γηροκομειου , 30 μετρα αφου περασεις την οδο μουσων κατεβαινοτας επι της Λ.Κηφισιας

[ειναι δεξια οπως το βλεπουμε αν σταθουμε μπροστα ακριβως στο εκθεσιακο κεντρο-ουρανοξυστη που βρισκεται ακριβως απεναντι]

Σ`εκεινο το λουνα-παρκ πρωτοπηγα στα 15 μου, και οταν εκλεισε ημουν 20 ετων στρατιωτης στα συνορα.

Περασα αρκετα απογευματα των εφηβικων μου χρονων μαζι με τους φιλους και συμμαθητες , παιζοντας ηλεκτρονικα , συγκρουομενα, και βαζοντας δυναμη να κερδισω τον μπρατσαρα που εχει καποιος εδω στην εικονα του προφιλ του.Επισης ειχαμε γονατισει το μπαλλονι του μποξ απο τις μπουνιες , προσπαθωντας να πιασουμε οσο πιο υψηλοτερο σκορ μπορουσαμε.

Εκει μεσα εγιναν πολλες γνωριμιες ζευγαριων που αργοτερα οδηγηθηκαν σε γαμο και οικογενεια αλλα και πολλοι τσαμπουκαδες , διοτι μαζευοταν πολυς νεαροκοσμος απο διαφορες περιοχες της Αττικης , και ειδικα Γαλατσιωτες ολυμπιακοι αλλα και Φιλαδελφειωτες ΑΕΚτζηδες με τους οποιους παντα υπηρχαν προηγουμενα απο τα παιχνιδια των κυριακων στη Λεοφωρο, και με καποιον τροπο επρεπε να λυθουν..

Η πλακα ειναι οτι πολλοι ερχοντουσαν με τις γκομενιτσες τους , οι οποιες δεν ηταν και τοσο σεμνα κοριτσια, :flower: με αποτελεσμα να εχουμε συχνα μικροπαρεξηγησεις με διαφορους.Ουδεποτε παντως εγινε κατι σοβαρο.Καμια φαπα επεφτε στη χειροτερη και μολις εβαζε τις φωνες το αφεντικο ,ολοι συνεχιζαν στους ρυθμους των παιχνιδιων και παλι.Περιοχη μας ηταν παντως και οφειλαμε και ως Παναθηναικοι να την υποστηριξουμε.

Στα 16 μου και οντας εργαζομενος παραλληλα φοιτουσα στο νυχτερινο [6ο Τ.Ε.Λ.] στην οδο Τσοχα με ενα φιλο και υστερα απο οικονομιες που μαζεψα , κατορθωσα κι αποκτησα το πρωτο μου διτροχο yamaha RD 50 .

Αρχιζα πλεον να βγαινω καθμερινες μετα το τελος του μαθηματος για μια βολτιτσα μεχρι το λουνα-παρκ , και εκει ανακαλυψα οτι συνεβαιναν θαυμαστα πραγματα μετα τις 10 τιο βραδυ ,οταν δηλαδη επεστρεφαν σπιτι τα πιτσιρικια της απογυματινης βολτας με τις μαναδες τους.

Το πεδιο ηταν ελευθερο για τους εφηβους που ηθελαν να ξεσκασουν 1- 2 ωρες , φλερταροντας με κοριτσοπουλα , παιζοντας ποδοσφαιρακια, ηλεκτρονικα, η σκοποβολη , μα και κανοντας βολτες συζητωντας διαφορα θεματα της ηλικιας στους χωρους του λουνα-παρκ.

Ειχε γινει στεκι τοτε εκεινο το μερος , και αυτο ηταν φανερο αν παρατηρουσε καποιος τα δεκαδες παπακια, Ζ-ετακια,αλλα και μεγαλυτερες μοτοσυκλετες που ηταν αραγμενες στη σειρα απ`εξω , να τα χαζευουν οι μικροτερης ηλικιας αισιοδοξοι μελλοντικοι "ελευθεροι καβαλαρηδες" .

Καποιος που δεν ηξερα τι ηταν ακριβως εκεινος ο χωρος, ανετα θα πιστευε πως ηταν αλλη μια ντισκοτεκ, αφου οι μουσικες που επαιζαν τα παιδια απο το κουβουκλιο στα συγκρουομενα μεσω 6 μεγαλων ηχειων ηταν αρκετα δυνατη.

Ολα τα χιτ της εποχης εκεινης, επαιζαν ενω οδηγουσες τα συγκρουομενα σε ανεβασμενη ταση ρευματος που εδινε μεγαλυτερη ταχυτητα - την ανεβαζαν τα παλικαρια για να γινονται εικονικες κοντρες με τα αυτοκινητακια.

Εκει ειδα για πρωτη φορα ενα ειδος ντριφτινγκ - ναι δεν κανω καθολου πλακα, απο 2-3 παιδια που ηξεραν πολυ καλα το πως συμπεριφερεται ενα συγκρουομενο οταν ανεβασεις την ταση ρευματος .

Και γινοταν χαβαλες , μιας και ολοι απο καποια ωρα και μετα μαζευομαστε στην πιστα των συγκρουομενων κανοντας πηγαδακια , πινοντας καφε η αναψυκτικο εως οτου ερθει η ωρα να μαζευτουμε στα σπιτια μας.Εκει ερωτευτηκα για πρωτη φορα μια ομορφουλα..

Ομως , απ`οτι διαπιστωσατε , δεν θυμαμαι σχεδον καθολου τα υπολοιπα λιγοστα παιχνιδια που υπηρχαν στο λουνα-παρκ εκεινο διοτι , εκτος του οτι ηταν αρκετα μικρο περισοτερο εμοιαζε μετα τις 9 το βραδυ με νεανικο καφε , παρα με οτιδηποτε αλλο.

Συνηθως εκλεινε κατα τις 12-1 οταν ειχε καλο καιρο, αλλα το χειμωνα 11 το πολυ ειχαν κλειδωσει τα λουκετα.

Καποιος εξυπνος επιχειρηματιας ειδε το κερδος, και ανοιξε στο απεναντι ισογειο του ουρανοξυστη ενα μικρο καφε, το οποιο μετεξελιχθηκε γρηγορα στο γνωστο για 4-5 χρονια Baloon`s cafe club .

Αναμνησεις ομορφες εχω, οπως και φωτογραφιες που τραβηξε ο πατερας μου εξω απο το tivoli εν ετει 1974-77 , και καποιες ακομη απο το rodeo πρεπει να εχει ενας φιλος που εφυγε για αμερικη το `88.

Σημερα, με τα παιδια μου στην εφηβεια , αρκουμαστε σε περιπατους στα 2-3 μεγαλα παρκα εκτος κεντρου της πολης συζητωντας , και καμια φορα παιζοντας λιγη μπαλα η μπασκετ.

Δυστυχως εκλεισαν πολλα μερη ψυχαγωγιας , και αλλα αφεθηκαν να καταστραφουν ενω οσα εμειναν εχουν περασει σε χερια σκληρων επαγγελματιων που μονο το κερδος εχουν στο μυαλο τους και οχι την καλαισθησια των μαγαζιων τους και την παροχη ισαξιων με το αντιτιμο εισοδου υπηρεσιων προς τον πελατη/συνανθρωπο.

Προσωπικα απεχθανομαι εμπορικα κεντρα με κινηματογραφους τυπου μωλλ και βιλατζ , διοτι προωθουν μια υλιστικη παρακμη και εκει δεν υπαρχει τιποτε το ενδιαφερον, τιποτε ρομαντικο..οπως σχεδον παντου πλεον γυρω μας στις μεγαλουπολεις.

Εχει απομεινει στο στενο πεζοδρομιο αναμεσα σε δυο παμπαλαια σπιτακια με αυλες, εκεινη η γρια τζιτζιφια στην παλια παιδικη μου γειτονια, να με ρωτα σαν με βλεπει , το που πηγε ο ωραιος καιρος εκεινων των ηλικιων, αν μπορω να κλεισω το χρονο σ`ενα σπιρτοκουτο , ποσες φορες πεταξα τον κολλητο μου στο οικοπεδο με τις τσουκνιδες , και αλλα τετοια ωραια συζηταμε σαν ανηφοριζω τα δρομακια των ανω Αμπελοκηπων.

 

[Stratulator]

Στην Λιβαδειά ,το 1965. Μικρό Λούνα Παρκ εκείνης της εποχής,
αν και τα ίδια τα έχω πετύχει και εγώ μετά από 20 χρόνια (φωτογραφία Cjarles W. Cushman)...

 

[Mygdala]

Μαντείο - Palm reader
Το θυμάμαι στα τέλη 90ς και το βρήκα αναβαθμισμένο και λειτουργικό σε μικρό Λούνα παρκ της Χαλκιδικής

 

[Always Somewhere]

Πω πω τι μου θύμησες! Έβαζες σε μια σχισμή το χέρι σου και διάβαζε τους βιορυθμούς στην παλάμη σου και μετά έβγαζε σε εκτυπωμένο χαρτί την ανάλυση για το τι θα συμβεί στο μέλλον!

Τώρα θυμήθηκα και τον Zoltar!

 

[Mygdala]

Πω πω τι μου θύμησες! Έβαζες σε μια σχισμή το χέρι σου και διάβαζε τους βιορυθμούς στην παλάμη σου και μετά έβγαζε σε εκτυπωμένο χαρτί την ανάλυση για το τι θα συμβεί στο μέλλον!

Τώρα θυμήθηκα και τον Zoltar!

Ακριβώς έτσι! Θυμάμαι κι εγώ ένα βράδυ (τι βράδυ δηλαδή, ξημερώματα) μετά από clubbing και ξενύχτι να σταματάμε με τον αδερφό μου σε αυτό το palm reader της φωτο (στην προγενέστερη του έκδοση) και να ρίχνουμε άπειρο γέλιο με την καλοκαιρινή «προφητεία». Η πλάκα είναι ότι είχα κρατήσει τον εκτυπωμένο χρησμό, αλλά με το πέρασμα των χρόνων το μελάνι εξαφανίστηκε, οπότε μάλλον το σούταρα.

 

[Always Somewhere]

Στην Ελλάδα θυμάμαι και αυτό..

Πηγή φωτογραφίας: TripAdvisor