ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ

kmalfa75

RetroWannaBe
Joined
14 Αύγ 2008
Μηνύματα
85
Αντιδράσεις
9
Ένας αληθινός καλλιτέχνης, που υπηρέτησε και υπηρετεί την μεγάλη του αγάπη, το τραγούδι, σεμνά, πιστά, αθόρυβα, κόντρα στο life style και το star system του ψευδεπίγραφου λαϊκού τραγουδιού.

Ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του "Νέου κύματος"

Από : http://violaris.gr

" 0Ι ΣΥΝΘΕΤΕΣΟ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ έπαιζε πιάνο στις Παριζιάνικες μπουάτ και έγραφε τραγούδια για την Μπριζίτ Μπαρντό, όταν τον βρήκε ο Γιώργος Παπαστεφάνου και τον έφερε στην "ΛΥΡΑ".

Από τους βασικούς συνθέτες του "ΝΕΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ" ήταν και ο ΛΙΝΟΣ ΚΟΚΟΤΟΣ, ο ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΜΠΗΣ, ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΡΕΖΑΣ, ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΜΙΖΑΚΗΣ, ο ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ και ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΛΕΖΟΣ. Ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗΣ, ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ, ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ , ο ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ, ο ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ και ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΪΔΟΝΗΣ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, όμως τα τραγούδια, πιο πολύ ίσως από τη φωτογραφία, έχουν τη δύναμη να ζωντανεύουν εποχές, μέρες, στιγμές που ζήσαμε. Και τα χρόνια του "ΝΕΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ" είναι σίγουρα μια εποχή που αξίζει να θυμόμαστε, που οι πιο μεγάλοι, τη νοσταλγούν και οι νεότεροι θα' θελαν να την έχουν ζήσει. Γιατί το "ΝΕΟ ΚΥΜΑ" έγινε πια μύθος, όπως και οι Πλακιώτικες μπουάτ, που άνθισαν μαζί του. Και σήμερα που το τραγούδι κυκλοφορεί μέσα στη νύχτα όλο και πιο συχνά ημίγυμνο και καψουρεμένο, μπορούμε να το πούμε: το "ΝΕΟ ΚΥΜΑ" και οι δημιουργοί του είχαν ευγένεια και ήθος. Και τα τραγούδια τους ήταν μια γνήσια καλλιτεχνική έκφραση. Μια κατάθεση ψυχής από ανθρώπους με ευαισθησία, παιδεία και ταλέντο, που πολύ λίγο νοιάζονταν για το παιχνίδι της αγοράς και τους κανόνες του μάρκετινγκ.

Στην Αθήνα του '60 μοσχοβολούν ακόμα οι γειτονιές βασιλικό και ασβέστη, κι ο αττικός ουρανός δεν έχει χάσει ακόμα το γαλάζιο του. Γλυκιά και τρυφερή και ανθρώπινη η Αθήνα σαν τα τραγούδια του "Νέου Κύματος".

Ας ακούσουμε λοιπόν τα τραγούδια αυτής της εποχής, και επιστρέφοντας στη δεκαετία του '60 ας θυμηθούμε τον κόσμο όπως ήταν τότε....

Ας θυμηθούμε τις φωνές, που έφεραν τότε ένα καινούργιο, φρέσκο αεράκι στο χώρο του τραγουδιού: ΚΑΙΤΗ ΧΩΜΑΤΑ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΠΑΣ, ΡΕΝΑ ΚΟΥΜΙΩΤΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΟΥΛΑ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ, ΑΛΕΞΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ, ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΠΗ ΑΣΤΕΡΙΑΔΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ"

violaris_91.jpg


" Γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα της Κύπρου, ένα μικρό χωριό κοντά στη Λευκωσία.

Παίρνοντας το πτυχίο της Φιλοσοφικής στην Αθήνα, υπηρέτησε ως Φιλόλογος σε διαφορα Γυμνασια της Αττικης,και στο Υπουργειο Παιδειας,με αποσπαση.

Η σχέση του με τη μουσική άρχισε ουσιαστικά από το 1965,όταν άρχισε να γράφει δικά του τραγούδια, όπως το «Ούλα Χαλάλιν σου», «Αρκείς τζιαι πέθανα» και πολλά άλλα, που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα.

Από τις αρχές του 1967,αρχιζει και η τραγουδιστική του πορεία.

Στην Πλάκα, φιλοξενείται από την Καίτη Χωματά, στην μπουάτ Παράγκα, όπου γίνεται η γνωριμία του με τον Γιάννη Σπανό.

Έτσι, αρχίζει η δισκογραφία με τον συνθέτη, με την Πρώτη και Δεύτερη Ανθολογία, που είναι μελοποιημένη ποίηση δοκίμων ποιητών, όπως: Σωτήρης Σκίπης, Γεώργιος Βιζυηνός, Γεώργιος Ζαλοκώστας, Αιμιλία Δάφνη, και άλλοι.

Η γνωριμία του με τον Γιώργο Κριμιζάκη, του δίνει τη δυνατότητα να ερμηνεύσει δεκάδες τραγούδια, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες.

Από το 1971 αρχίζει η προετοιμασία για την έκδοση του έργου των Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου με τίτλο, «Το θαλασσινό τριφύλλι».

Ύστερα έρχεται η συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα στην κινηματογραφική ταινία « Το νησί της Αφροδίτης» με το τραγούδι «Αν βουληθώ να σʼ αρνηθώ».

Παράλληλα, από το 1972 και μετά αρχίζουν οι εμφανίσεις σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Αγγλία, σε συναυλιακούς χώρους κοντά στους απόδημους.

Σημαντική συναυλία στο Carnegie Hall της Ν. Υόρκης, πραγματοποιείται το 1976, τα έσοδα της οποίας προσφέρονται στην Κύπρο μετά την εισβολή.

Ερμήνευσε μελοποιημένα ποιήματα και στίχους των: Οδυσσέα Ελύτη, Ιακώβου Καμπανέλλη, Κώστα Μόντη, Κώστα Γεωργουσοπούλου, Μιχάλη Πασιάρδη, Λευτέρη Παπαδοπούλου, Δημήτρη Ιατροπούλου, Γιάννη Κακουλίδη, Σώτιας Τσότου και άλλων.

Ερμήνευσε τραγούδια των : Γιάννη Σπάνου, Μίμη Πλέσσα, Λίνου Κόκοτου, Βασίλη Κουμπή, Γιώργου Κριμιζάκη, Γιώργου Κοντογιώργου, Γιώργου Κατσαρού και άλλων"

ΜΑΥΡΟΜΑΛΟΥΣΑ ΚΟΠΕΛΛΙΑ: ΒΙΟΛΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΚΑΙΤΗ ΧΩΜΑΤΑ

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Mπράβο για το τόπικ που άνοιξες !!! Αυτό που μού αρέσει στον Μιχάλη Βιολάρη είναι το γεγονός ότι ... ήρθε από την Κυπρο στην Ελλάδα χωρίς να έχει βάλει "σκοπό της ζωής του" να σταδιοδρομήσει στο τραγούδι !!! Ήρθε για να σπουδάσει Φιλολογία αλλά στην πορεία ... του προέκυψαν Σπανός, Νέο Κύμα, Μπουάτ κλπ κλπ !!! Γι' αυτό και όλη του η σταδιοδρομία χαρακτηρίζεται από "μεράκι" σαν κι αυτό που συναντάμε σε ερασιτέχνες μουσικούς και τραγουδιστές, που η μουσική είναι γι' αυτούς περισσότερο "χόμπι" παρά "βιοπορισμός" !!! Σε αυτό προσθέστε και : Α/ Τις αξιοπρεπέστατες καλλιτεχνικές επιλογές του : μέχρι σήμερα υπηρετεί τις μπουάτ και τις μικρές μουσικές σκηνές, χωρίς να κάνει "εκπτώσεις" στο τραγούδισμά του!!! Β/ ΄Το ήθος και τη σεμνότητά του !!! Δεν μας έχει δώσει ούτε ... μισή φορά το δικαίωμα να του "προσάψουμε" το παραμικρό, για τις επιλογές του, για κάποια δήλωσή του, για κάποιο "εξωκαλλιτεχνικό" ζήτημα .... Γ/ Την εν γένει καλλιέργεια και ευγένεια που τον διακρίνει όπου σταθεί κι όπου βρεθει : είτε στο σανίδι μιας μικρής μουσικής σκηνής, είτε ως ... ηθοποιός στην ταινία "Σκιές στην άμμο", είτε σε συνεντεύξεις του σε μουσικά έντυπα κλπ κλπ ....

Αγαπημένο τραγούδι των παιδικών μου χρόνων : Τι Λωζάννη τι Κοζάνη :


Αλλά το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από αυτόν τον δίσκο, ερμηνευμένο από Βιολάρη, είναι ο Νοέμβρης !!! Επειδή, όμως, δεν μπόρεσα να το βρω σε βιντεάκι στο YouTube, παραθέτω τους συγκλονιστικούς στίχους του, με τους οποίους θα κλείσω το ποστ μου !!! Φανταστείτε αυτά τα λόγια - δια χειρος Λευτέρη Παπαδόπουλου - τραγουδισμένα απ' τον Βιολάρη ....

Στου Νοεμβρίου τα καφενεία

τάβλι, κολτσίνα, πρέφα, πικέτο

και πότε πότε Αβησυνία

- τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο

Του Νεομβρίου τις Κυριακάδες

πάμε στην ΑΕΚ με τον Σπυρέτο

κι ύστερα γκρίνια, βρισιές καυγάδες

- τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο

Πότε κηδεία και πότε γάμος

βάζουμε σκούρα, κλαίμε, γελάμε

Τα βάσανά μας δυο χούφτες άμμος

κι έτσι περνάμε κι έτσι γερνάμε
 
Συγχαρητήρια για το θέμα ! Ελάχιστα μπορώ να πω για να περιγράψω το Μιχάλη Βιολάρη, είναι όλα αυτονόητα...

Λατρεύω όλη την πορεία του, με αιχμή (προσωπική) τις ερμηνείες του στα τραγούδια του Λίνου Κόκοτου.

Κι από αυτά, το προσωπικό μου Νο1, σε στίχο Αργύρη Βεργόπουλου, που θεωρώ ένα από τα 5 καλύτερα ελληνικά "χασάπικα" :

[video=youtube;Yr-E6tZyMcg]

 
Πολύ ωραία η προχθεσινή βραδυά στην ταράτσα του "Ιωνικού Κέντρου" στην Πλάκα, όπου τραγούδησε ο Μιχάλης Βιολάρης, συνεπικουρούμενος από την Ανδριάνα Κόλλια και τον Τάκη Κωνσταντακόπουλο !!! Μάς τραγούδησαν πολύ όμορφα ελληνικά τραγούδια, τόσο από την εποχή των μπουάτ, όσο και Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Δήμο Μούτση κλπ !!! Κι όλα αυτά με φόντο μια φωτισμένη Ακρόπολη πίσω απ' τους τραγουδιστές και την ορχηστρούλα !!! Φοβερό σκηνικό !!!

Και σαν να μην έφταναν αυτά ..... Ανάμεσα στα τραγούδια του, ο κος Βιολάρης μας διηγούταν ένα σωρό ιστορίες : Για το ξεκίνημά του, για τα πρώτα μικρά μαγαζιά που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του, για ... τη στρατιωτική θητεία, για τα παιδικά του χρόνια στο χωριό Αγία Βαρβάρα της Κύπρου, για τα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα κλπ κλπ .... Ιστορίες διανθισμένες με χιούμορ [το οποίο το έχει ... υπέρ το δέον ο κος Βιολάρης] και με αυτοσαρκασμό !!! Μάς έκανε κάμποσες φορες να γελάσουμε με την ψυχή μας !!! Σκέτη απόλαυση όχι μόνο να τον ακούς να τραγουδάει [ακόμη και σε αυτήν την ηλικία η φωνή του μια χαρά κρατεί], αλλά και να διηγείται τις ιστορίες του !!! Το μόνο αρνητικό .... Ο πολύ δυνατός αέρας που παράσερνε τα πάντα στο διάβα του : παρτιτούρες μουσικών, ντοσιέ με τους στίχους των τραγουδιών, αναλόγια, τα ποτήρια μας που ευρίσκονταν στα τραπέζια μας, τα οποία ο αέρας τα έριχνε στο δάπεδο και θρυμματίζονταν κλπ κλπ ... Αφού, να σκεφθείτε, παρατηρούσα τα κοντάρια στην Ακρόπολη [αυτά που το πρωί κρεμούν τις ελληνικές σημαίες] να κουνιούνται πέρα - δώθε και σκεφτόμουν : "αυτά όπως πανε θα ξεκολλήσουν :eek: o_Oo_O" .... Κι όμως ... ο κος Βιολάρης αντιμετώπισε αυτές τις αντίξοες συνθήκες με χιούμορ, με αυτοσαρκασμό, με χαμόγελο και .... μάς έκανε ακόμη πιο όμορφη τη βραδυά μας [ο τρόπος που σχολίαζε τα καιρικά φαινόμενα και τις επιπτώσεις του μάς έκανε να πεθάνουμε στο γέλιο] !!! Μιλάμε φοβερός τύποοοοςςς ..... Κατά τ' άλλα ... περιμένω να λειτουργήσει ο χώρος του Ιωνικού Κέντρου και τον χειμώνα, για να δω ξανά τον Βιολάρη και την παρέα του και να μού χαρίσουν τόσο όμορφες στιγμές όπως η προχθεσινή [Έτσι μάς δήλωσε : "συζητάμε με τους υπεύθυνους του χώρου να λειτουργήσει η αίθουσά του και το χειμώνα, θα είναι για μένα συγκίνηση να τελειώσω την καριέρα μου από εκεί που την ξεκίνησα : Από την Πλάκα !!!] !!!

Καλύτερες στιγμές της προχθεσινής βραδυάς : Όταν ο Βιολάρης τραγούδησε τραγούδια του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι !!! Αλλά και όταν ακούσαμε εκείνη την τραγουδάρα του Δήμου Μούτση που λέει : "Τράβα την κουρτίνα σου για να σε δω λιγάκι / αύριο πρωί πρωί με ντύνουν φανταράκι" .... Επίσης και όταν η γλυκύτατη Ανδριάνα Κόλλια τραγούδησε ένα απ' τα πιο αγαπημένα τραγούδια των παιδικών μου χρόνων, την Άγια Κυριακή : "Αλεξάνδρεια Ραφήνα / πήγαινε τα χρόνια εκείνα / και για μπάρκο του στ' αμπάρια / είχε όλο παλικάαρια" !!!
 
Θα πρέπει να ήταν καταπληκτική βραδιά... Ο Βιολάρης είναι πάρα πού καλός και σε επανεκτελέσεις μή "δικών του" τραγουδιών (εμένα π.χ. μου αρέσει καλύτερα από τον Πουλόπουλο στο "Καράβι αραγμένο", personal best του Λίνου Κόκοτου).

Επίσης είναι άνθρωπος με τρομερή κουλτούρα και αναζητήσεις. Τελευταία, σε κάποια εκπομπή έδειξε ότι έχει φτιάξει λαχανόκηπο στο κτήμα του και καλλιεργεί τα δικά του ζαρζαβατικά.

Κι εκείνο που είναι εντυπωσιακό με τα τραγούδια του, είναι ότι ενώ αρκετά παραμένουν ακόμη άγνωστα (όπως π.χ. το 'Ήλιε μου, ήλιε μου", το "Η αγάπη σου είναι δάκρυ", το "Πολύ καλά περνάμε", το Μην κλαις για μένανε"), μόλις τα ακούσεις καταλαβαίνεις ότι είναι τραγούδια με πλήρες "πακέτο" (μελωδία, στίχο και ερμηνεία) που "στέκονται" άνετα μέχρι σήμερα.
 
Όπως μας διηγήθηκε προχθές στην Πλακιώτικη βεράντα, το τραγούδι με το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στη δισκογραφία ήταν το 1965 το "Ούλα Χαλάλιν Σου" !!! Επίσης, μάς δήλωσε πολύ χαρούμενος και περήφανος που το εν λόγω τραγούδι το δικαίωσε ο χρόνος !!! Πράγματι ... ακόμη και σήμερα ακούγεται τόσο "φρέσκο" .... ο δημιουργός του σχεδόν 70ρησε [αν και η πνευματική του διαύγεια και η ζωντάνια βρίσκονται ακόμη σε ... "νεανικά επίπεδα"], αλλά το πρώτο του τραγούδι .... μάλλον δεν θα γεράσει ποτέ !!!

 
Μια που έπιασες τα κυπριακά τραγούδια, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης υποκλίνεται από χρόνια στο κυπριακό παραδοσιακό τραγούδι

, και το έπαιζε συχνά ζωντανά, αν είχε κάποιον που να μπορεί να το αποδώσει καλά. Το τραγούδι υπάρχει και σε άλλες πιο "καλαματιανές" εκτελέσεις στο youtube, αλλά είναι πολύ ωραίο (όσο και δύσκολο) στο σόλο του. Θα ήταν κορυφαίο αν το ακούγαμε κάποια στιγμή από το Βιολάρη...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
panp είπε:
Κι από αυτά, το προσωπικό μου Νο1, σε στίχο Αργύρη Βεργόπουλου, που θεωρώ ένα από τα 5 καλύτερα ελληνικά "χασάπικα"
Ελπίζω στα υπόλοιπα 4 να βρίσκεται και το παρακάτω (αγαπημένο μου), επίσης του Βιολάρη...

[video=youtube;CSZrbymqd-U]

Εξαιρετικό θέμα BTW! :thumbup:
 
Τον κύριο Μιχάλη Βιολάρη τον είδα πέρυσι στο φεστιβάλ Γαλατσίου και η αύρα που εξέπεμπε ήταν ακριβώς όπως την περιγράψατε στα ανωτέρω δημοσιευθέντα post. Ευγενής gentleman, σεμνός, ποιοτικός. Αν γενικότερα υπάρχουν τίποτε εκδηλώσεις "κλασσικού περιεχομένου" παρακαλώ ειδοποιείτε εγκαίρως.

Επί την ευκαιρία αναλυτικά το νέο πρόγραμμα του φεστιβάλ Γαλατσίου με πάντα πολύ ποιοτικές εκδηλώσεις, αξίζει πραγματικά:

http://www.galatsi.gov.gr/web/guest...action=view&_bs_news_redirect=/web/guest/home

http://www.galatsi.gov.gr/web/guest/announcements?p_p_id=bs_news&p_p_action=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-2&p_p_col_pos=1&p_p_col_count=6&_bs_news_struts_action=%2Fext%2Fnews%2Fload&_bs_news_mainid=1498&_bs_news_loadaction=view&_bs_news_redirect=%2Fweb%2Fguest%2Fhome
 
Γνωστός καλλιτέχνης από το γνωστό και ωραίο άσμα Τα ριάλια.
 
Rinus Cesar είπε:
Αλλά το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από αυτόν τον δίσκο, ερμηνευμένο από Βιολάρη, είναι ο Νοέμβρης !!! Επειδή, όμως, δεν μπόρεσα να το βρω σε βιντεάκι στο YouTube, παραθέτω τους συγκλονιστικούς στίχους του, με τους οποίους θα κλείσω το ποστ μου !!! Φανταστείτε αυτά τα λόγια - δια χειρος Λευτέρη Παπαδόπουλου - τραγουδισμένα απ' τον Βιολάρη ....

Στου Νοεμβρίου τα καφενεία

τάβλι, κολτσίνα, πρέφα, πικέτο

και πότε πότε Αβησυνία

- τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο

Του Νεομβρίου τις Κυριακάδες

πάμε στην ΑΕΚ με τον Σπυρέτο

κι ύστερα γκρίνια, βρισιές καυγάδες

- τα ίδια πέρσι, τα ίδια φέτο

Πότε κηδεία και πότε γάμος

βάζουμε σκούρα, κλαίμε, γελάμε

Τα βάσανά μας δυο χούφτες άμμος

κι έτσι περνάμε κι έτσι γερνάμε
Ο "Νοέμβριος" έχει ανέβει στο youtube και τον μεταφέρω εδώ για να τον ακούσετε. Πολύ όμορφο τραγούδι.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα