Μαθητές με Eurosuper

[exetlaios]

Αναπολώντας τα μαθητικά χρόνια της δεκαετίας του 80, στέκομαι στα τετράδια. Σε μια πραγματικά αταξική τάξη (ας μου επιτραπεί το λογοπαίγνιο) όλοι οι μαθητές είχαμε τα ίδια τετράδια: τα κλασσικά μπλε, με την ετικέτα που εγραφε "Super" σε μπλε φόντο.
Αυτή τη σχεδον-δυστοπική ομοιογένεια, έσπαγαν κάποιοι μαθητές (οριακά να αποτελούσαν το 10% του συνόλου) που ειχαν τετραδια με ετικέτα σε πράσινο φόντο, αναγράφουσα "Eurosuper". Επρόκειτο περι της ίδιας εταιρίας , μονο που τα Eurosuper ειχαν πιο χοντρό χαρτί που άντεχε πιο πολλά σβησίματα.
Δείγμα κύρους για τους καλούς μαθητές (σαν ενα πρώιμο 'ξεβλάχεμα' της προ-Κωστόπουλου εποχής). Παράλληλα, αφορμή να λοιδωρηθούν οι κάτοχοι τετοιων τετραδίων, σε περίπτωση που η μαθητική τους επίδοση δεν ήταν η προβλεπόμενη για τον κάτοχο ενός τέτοιου lifestyle-τετραδίου.

Με αφορμή αυτές τις σκέψεις , καλώ τους λοιπούς ρετροφορουμίτες να τοποθετηθούν:
Ειχατε Eurosuper τετραδια ;
Αν ναι, τοτε τι σας είχε ωθήσει στην αγορά τους ;
Αν οχι, τότε τι γνώμη είχατε για τους κατόχους τους ;

 

[RIO]

 

[Omenforever]

Έξω τα Eurosuper του θανάτου!!!

 

[Aardvark]

Ειχαμε ειχαμε.
Μας ειχε ωθησει στην αγορα τους η μανα μου.
Ηταν παιδια εξυπνα και εφευρετικα.

 

[AEON]

Φυσικά και είχαμε. Δίπλα στο σπίτι είχε ψιλικατζίδικο, οπότε τιμήθηκαν δεόντως.

 

[exetlaios]

Έξω τα Eurosuper του θανάτου!!!

Ανοχη στη διαφερετικοτητα ! Τουλάχιστον στα τετραδια

Φυσικά και είχαμε. Δίπλα στο σπίτι είχε ψιλικατζίδικο, οπότε τιμήθηκαν δεόντως.

Super ή Eurosuper?

 

[AEON]

Και τα 2.

 

[Rakeesh]

αλλη μια φορα που νομιζω οτι ζουσα σε εναλλακτικη δεκαετια του 80 :/

 

[nwntas]

Τα Eurosuper δεν τα θυμάμαι καθόλου. Τα Super Διεθνές της Skag ήταν τα κλασικά τετράδια που είχαμε σχεδόν όλοι! Επίσης, είχαμε τα High, που είχαν ένα περίεργο, σαγρέ, σκούρο μπλε εξώφυλλο, όπως και τα Super με "σκληρό" εξώφυλλο, που ήταν στην ουσία ένα πιο σκληρό πλαστικό που έμπαινε συρταρωτά στο χαρτονένιο εξώφυλλο του τετραδίου (μήπως εννοείτε αυτά σαν Eurosuper.

Μου θυμίσατε επίσης που οι δασκάλες και οι καθηγητές μας έλεγαν στην αρχή της χρονιάς και πόσα φύλλα θέλουν να είναι το κάθε τετράδιο: 30 - 50 - 80 -100. Ειδικά τα Super με σκληρό εξώφυλλο τα 100φυλλα ήταν σα βιβλίο ολόκληρο.

Το θέμα με τα τετράδια αυτά είναι ότι αν πίεζες πολύ το στυλό στο τετράδιο, όπως εγώ, μετά "έτριζαν" στο ξεφύλλισμα, ή "πάχαιναν", γιατί τσαλακώνονταν οι σελίδες τους.

 

[Stratulator]

Είχα και από τα δύο,αλλά δεν θυμάμαι αν αυτό με το 'σκληρό' χαρτί ήταν όντως "eurosuper".
Δεν θυμάμαι κανένα περιστατικό ή γενικά διακρίσεις ανάμεσα στους συμμαθητές,που είχαν 'euro' ή απλά 'super'...

 

[Omenforever]

αλλη μια φορα που νομιζω οτι ζουσα σε εναλλακτικη δεκαετια του 80 :/

Τί "μάρκα" είχες εσύ;

 

[BETTY BOOP]

Δεν θυμαμαι καθόλου τα τετραδια Eurosuper.
Είχα τα κλασικα τετραδια SUPER ΔΙΕΘΝΕΣ, συνηθισμένο το τετραδιο των 50 φυλλων.

 

[Bajar]

Λογικά είχα μόνο τα super, τα euro super δεν μπορώ να τα θυμηθώ. Το εξώφυλλο ήταν το ίδιο χρώμα ή πιο σκούρο;
Αντίθετα θυμάμαι κάποια τετράδια, συνήθως με 80 φύλλα (ή και περισσότερα) τα οποία είχαν εξώφυλλο σε σκληρό γκρι χαρτόνι το οποίο ήταν "ντυμένο" με σκούρο μπλε πλαστικό και μπορούσες να το αφαιρέσεις. Τα συγκεκριμένα τα αγαπούσα περισσότερο γιατί το χαρτί τους ήταν είχε πιο ωραία υφή, σχεδόν σατινέ (δεν μπορώ να το περιγράψω διαφορετικά, πάντως δεν ήταν η ελαφρώς σαγρέ υφή που είχαν τα κλασικά μπλε τετράδια). Και αυτά ήταν όντως πιο ακριβά από τα άλλα και πιο "upper class" ας πούμε. Άραγε να ήταν της ίδιας μάρκας;

 

[nwntas]

Λογικά είχα μόνο τα super, τα euro super δεν μπορώ να τα θυμηθώ. Το εξώφυλλο ήταν το ίδιο χρώμα ή πιο σκούρο;
Αντίθετα θυμάμαι κάποια τετράδια, συνήθως με 80 φύλλα (ή και περισσότερα) τα οποία είχαν εξώφυλλο σε σκληρό γκρι χαρτόνι το οποίο ήταν "ντυμένο" με σκούρο μπλε πλαστικό και μπορούσες να το αφαιρέσεις. Τα συγκεκριμένα τα αγαπούσα περισσότερο γιατί το χαρτί τους ήταν είχε πιο ωραία υφή, σχεδόν σατινέ (δεν μπορώ να το περιγράψω διαφορετικά, πάντως δεν ήταν η ελαφρώς σαγρέ υφή που είχαν τα κλασικά μπλε τετράδια). Και αυτά ήταν όντως πιο ακριβά από τα άλλα και πιο "upper class" ας πούμε. Άραγε να ήταν της ίδιας μάρκας;

Νομίζω ότι κι αυτά Super λέγονταν, είναι αυτά που ανέφερα στο ποστ μου, και τα περιέγραψες τέλεια! Ειδικά στο κομμάτι του χαρτιού των φύλλων. Ήταν λίγο πιο λείο το χαρτί τους. Επίσης, είχαν μεγαλύτερη αντοχή στην τσάντα, δε στράβωνε τόσο το εξώφυλλό τους στις άκρες.

Θυμάμαι κιόλας που υπήρχαν μπλε τετράδια από άλλες εταιρείες, που όμως το εξώφυλλό τους ήταν τόσο μαλακό που στράβωνε για πλάκα στην τσάντα, ενώ ακόμα και το απλό μπλε Super Διεθνές ήταν λίγο πιο σκληρό στο χαρτόνι του εξωφύλλου του, και δε στράβωνε τόσο εύκολα στην τσάντα.

Επίσης, όταν είχαμε πάει εκδρομή στο πάρκο ανακύκλωσης μας είχαν επισημάνει ότι έπρεπε να αφαιρούμε το πλαστικό του εξωφύλλου πριν ανακυκλώσουμε τα τετράδιά μας... Ποτέ κανείς!

 

[Bajar]

Νομίζω ότι κι αυτά Super λέγονταν, είναι αυτά που ανέφερα στο ποστ μου, και τα περιέγραψες τέλεια! Ειδικά στο κομμάτι του χαρτιού των φύλλων. Ήταν λίγο πιο λείο το χαρτί τους. Επίσης, είχαν μεγαλύτερη αντοχή στην τσάντα, δε στράβωνε τόσο το εξώφυλλό τους στις άκρες.

Θυμάμαι κιόλας που υπήρχαν μπλε τετράδια από άλλες εταιρείες, που όμως το εξώφυλλό τους ήταν τόσο μαλακό που στράβωνε για πλάκα στην τσάντα, ενώ ακόμα και το απλό μπλε Super Διεθνές ήταν λίγο πιο σκληρό στο χαρτόνι του εξωφύλλου του, και δε στράβωνε τόσο εύκολα στην τσάντα.

Είχα δει το post σου αλλά δεν ήμουν σίγουρη ότι εννοούσες αυτά που περιέγραψα κι εγώ γιατί είμαι μια γενιά παλαιότερη (ορίστε, το παραδέχτηκα αλλά μην το κάνουμε θέμα ) . Δεν ήξερα ότι εξακολουθούσαν να υπάρχουν μέχρι τα δικά σου σχολικά χρόνια.
Και φυσικά υπήρχαν κι από άλλες εταιρείες, όπως σωστά αναφέρεις, με λιγότερο ποιοτική κατασκευή. Στα 80s ως τέτοια θυμάμαι τα τετράδια ΝΕΔΑ τα οποία είχαν αρκετά πιο μαλακό εξώφυλλο από τα Διεθνές, ίσως και με λεπτότερο χαρτί μέσα.

 

[nwntas]

Είχα δει το post σου αλλά δεν ήμουν σίγουρη ότι εννοούσες αυτά που περιέγραψα κι εγώ γιατί είμαι μια γενιά παλαιότερη (ορίστε, το παραδέχτηκα αλλά μην το κάνουμε θέμα ) . Δεν ήξερα ότι εξακολουθούσαν να υπάρχουν μέχρι τα δικά σου σχολικά χρόνια.
Και φυσικά υπήρχαν κι από άλλες εταιρείες, όπως σωστά αναφέρεις, με λιγότερο ποιοτική κατασκευή. Στα 80s ως τέτοια θυμάμαι τα τετράδια ΝΕΔΑ τα οποία είχαν αρκετά πιο μαλακό εξώφυλλο από τα Διεθνές, ίσως και με λεπτότερο χαρτί μέσα.

Ναι, είναι πολυθρύλητα τετράδια τα συγκεκριμένα και νομίζω ότι βγαίνουν ακόμα. Τα βγάζει η Skag, οπότε τα τιμούν ιδιαιτέρως και τα σημερινά παιδιά.

Το άλλο που θυμήθηκα είναι ότι όταν γράφαμε στην ετικέτα το όνομά μας με στυλό Bic, τον κλασικό, μετά από καιρό, με την επαφή του χαρτονιού με τη ζελατίνα από το θηκάκι της ετικέτας, τα γράμματα φαίνονταν σαν να είχαν "φωτοστέφανο", αφού η μελάνη αλλοιωνόταν και έκανε "εφέ". Το ίδιο γινόταν καμιά φορά και στις ετικέτες αν τις κολλάγαμε εσωτερικά της κολλητικής ζελατίνας που χρησιμοποιούσαμε για να ντύνουμε τα σχολικά βιβλία.

 

[Rygar]

Ρε σεις εγώ δεν τα θυμάμαι καν! Δε θυμάμαι δηλαδή τη λέξη Eurosuper.

Αλλωστε γράφω στο notepad από το 1983.

υγ. Οποιος πίστεψε ότι γράφω στο notepad από το 1983, να γυρίσει πλευρό, όνειρο βλέπει.

 

[Always Somewhere]

Ναι, είναι πολυθρύλητα τετράδια τα συγκεκριμένα και νομίζω ότι βγαίνουν ακόμα. Τα βγάζει η Skag, οπότε τα τιμούν ιδιαιτέρως και τα σημερινά παιδιά.

Το άλλο που θυμήθηκα είναι ότι όταν γράφαμε στην ετικέτα το όνομά μας με στυλό Bic, τον κλασικό, μετά από καιρό, με την επαφή του χαρτονιού με τη ζελατίνα από το θηκάκι της ετικέτας, τα γράμματα φαίνονταν σαν να είχαν "φωτοστέφανο", αφού η μελάνη αλλοιωνόταν και έκανε "εφέ". Το ίδιο γινόταν καμιά φορά και στις ετικέτες αν τις κολλάγαμε εσωτερικά της κολλητικής ζελατίνας που χρησιμοποιούσαμε για να ντύνουμε τα σχολικά βιβλία.

Η Skag έχει τα εμπορικό σήματα "University" , "Super Διεθνές" , "Super" , "Eurosuper" οποτε είναι η ίδια εταιρεία.

Σήμερα έφυγε απο την ζωή ο ιδρυτής της εταιρείας Skag Θεόδωρος Σκαγιάς.

Πέθανε ο ιδρυτής της SKAG, Θεόδωρος Σκαγιάς - mononews

Απεβίωσε το πρωί της Δευτέρας (6/12) ο ιδρυτής της SKAG (εταιρεία κατασκευής σχολικών ειδών), Θεόδωρος Σκαγιάς. Την είδηση έκανε γνωστή με ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα η κόρη του, Πόπη Σκαγιά, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «τον αγαπούσαν όλοι εδώ στην SKAG και όχι μόνο, γιατί ήταν ΑΛΗΘΙΝΟΣ...

www.mononews.gr

Διάβαστε την ιστορία της Skag απο το 1956 εδώ.

 

[Always Somewhere]

Τετράδια Skag του 1980 με σχέδια της Mira Fujita.



Πηγή εικόνας: Pinterest

Τα κορίτσια σίγουρα θα τα θυμούνται. Ήταν πολύ όμορφα!

 

[BETTY BOOP]

@Always Somewhere οι εικόνες αυτές ήταν και σε κάδρα

Φοβερές εικόνες!!!