Μανία (1985)

[ares]

Μανία (1985)


RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Μανία

H τριτη μεγαλου μηκους ταινια του Γιωργου Πανουσοπουλου με πολυ διαφορετικο θεμα σε σχεση με τις αλλες δουλειες του.

Η ιταλιδα ηθοποιος Alessandra Vanzi ειναι μια γυναικα καριεριστα που επιλεγεται απο τους υπολογιστες να παει για μετεκπαιδευση στην Αμερικη.Ειναι παντρεμενη με δυο παιδια και το μελλον της φανταζει κανονικο μεχρι τη στιγμη που πηγαινει με την κορη της στο βασιλικο κηπο.Κουρασμενη και θολωμενη απο τη δουλεια τα καμπιουτερ και τους αριθμους αρχιζουν οι παραισθησεις και η μανια ξυπνα...Ο εθνικος κηπος μετατρεπεται σε βουκολικο τοπιο,ο αλλοκοτος φυλακας του παρκου (Αρης Ρετσος) ως αλλος Πανας οδηγει την ηρωιδα στον απολυτο βακχικο ερωτα.Τα παιδια του παρκου μετατρεπονται σε αγριμια και φυλακες και αστυνομοι μοιαζουν ανημποροι να βοηθησουν...

Μια ασυνηθιστη ταινια με εξαιρετικη φωτογραφια που ουσιαστικα δειχνει την παλη των δυο ζουγκλων.Της πολης,δημιουργημα ανθρωπινο και της φυσης που την εκδικειται. Διασπαρτη αισθηση απο τις Βακχες του Ευριπιδη παντου κανοντας την μια ταινια που δυσκολα δεν θα σου κρατησει το ενδιαφερον!

Εχει κυκλοφορησει σε dvd απο την Arcadia digital με πολυ καλη εικονα.

 

[Stratulator]

Ένθεη Μανία.

Απο τις καλύτερες ταινίες του Πανουσόπουλου.

Η ταινία ξεφεύγει απο τα γνωστά και συνηθισμένα θέματα για τα ελληνικά 'δεδομένα' και αγγίζει τα όρια του "Φανταστικού".

Ξεκινάει σαν μία απλά "Κοινωνική" ,αλλά εξελίσσεται σε 'Αποκαλυπτική' - και 'Θρησκευτική' θα έλεγα...

(Πραγματικά ,η σκηνή με τον Ρέτσο να κυνηγάει την Βάντσι ειναι βγαλμένη από αναπαράσταση κάποιου αγγείου.)

Όλα ξεκινάνε την ημέρα της 'Αναλήψεως', που η Ζωή "δεν ήξερε"...



Καταπληκτικό και το τραγούδι στο τέλος...

 

[spyrosd]

Όχι απο τις καλύτερες του Πανουσόπουλου, πάντως το πάλεψε για κάτι διαφορετικό. Το είχα δει στο «Πλάζα» όταν ειχε πρωτοβγεί, ενώ ενα χρόνο αργότερο ειχε δημοσιευτεί μια φωτογραφία -νομίζω στον Ταχυδρόμο- που προβάλονταν σε ενα κινηματογραφο στην Ινδία όπου είχε και ουρές απέξω. Την Βάντσι -που δεν την λες και την καλύτερη επιλογή- την είχε ντουμπλάρει η Ασπασία Κράλη

 

[Irribar]

Η καλύτερη του Πανουσόπουλου για μένα. Δεν έχει κάνει και πολλές άλλωστε!

Καλοί οι "απέναντι", στυλιζαρισμένες οι τελευταίες του, σε αυτήν εδώ πειραματίστηκε, ξέφυγε, σενάριο και ηθοποιία "ζωγράφισαν" αποδίδοντας τα εσώτερα και τις αποδράσεις από αυτά.

Εξαίρετος ο Ρέτσος, πολύ καλή η Ιταλίδα, η οποία έκανε μικρορολάκια σε μεγάλες ταινίες μεγάλων Ιταλών σκηνοθετών αργότερα.

 

[παντελης πατμος]

πολυ προχο ταινια για την εποχη της οσες και αν την δω δεν τη βαριεμαι