Μεταλλικό στήριγμα στο δρόμο για απώθηση λάσπης (aka ποδόμακτρο)

[BETTY BOOP]

Ένα ρετρό αντικείμενο που συναντούσαμε συχνά στο παρελόν στα πεζοδρόμια και συναντούμε και στις μέρες μας, είναι το μεταλλικό στήριγμα για την απώθηση της λάσπης και γενικά για το καθάρισμα των παπουτσιών. Το έβλεπα στο δρόμο και δεν καταλάβαινα τη χρήση του. Δεν γνωρίζω την ονομασία του.

 

[Aardvark]

Εχει αναφερθει και εδω #35 (Ρετρό πολυκατοικίες!) παλιοτερα το βλεπα συνεχεια και δεν ηξερα για τι ειναι,τωρα που εμαθα δεν το βλεπω.

Θα το βαφτισω λασπωτηρα.

 

[D@redevil]

Καθαριστής πελμάτων:

Η κατασκευή που είναι στην φωτογραφία του κειμένου χρησίμευε για τον καθαρισμό των πελμάτων των παπουτσιών από κολλημένες λάσπες.

Δεν έλειπε από κανένα σπίτι και κανένα στάβλο κάποιες εποχές. Ήταν τοποθετημένο στο δάπεδο από την κυρία είσοδο σχεδόν κάθε κτίσματος , δεξιά ή αριστερά ανάλογα το χώρο που υπήρχε διαθέσιμος.

πηγή

 

[elephadas]

Θα το βαφτισω λασπωτηρα.

Θα έλεγα καλύτερα "Απολασπωτήρα". Παρόλο που πολλά σπίτια στα οποία έμεινα είχαν (και ξέραμε ΠΟΛΥ καλά σε τι χρειαζόταν αφού υπήρχαν ακόμη πολλοί χωματόδρομοι), ποτέ δεν έμαθα πώς το έλεγαν.

 

[NLS]

Ο Πειραιάς που ακόμα έχει νεοκλασικά, το βλέπεις ακόμα.

Η πλάκα είναι η γυναίκα μου, που δεν είχε δει ποτέ (είναι από νησί).

 

[Gogeta]

Πλάκα κάνετε! Τα έβλεπα παλιά και ποτέ δεν είχα μάθει σε τι χρησίμευαν!

 

[PT8]

Χαρακτηριστικό των σπιτιών στην βόρεια Ελλάδα. Υπήρχε επί δεκαετίες μαζί με την χαρακτηριστική τουλούμπα στο πατρικό της μητέρας μου. Ξηλώθηκαν όλα από τον δήμο πριν καμιά 10αριά χρόνια για ανακαίνιση του πεζοδρομίου.

 

[johnny19818]

Υπάρχει ακόμη στο πεζοδρόμιο απέναντι από το σπίτι των παππούδων στο χωριό. Πάντως κι εγώ τα τελευταία χρόνια κατάλαβα τη χρησιμότητα του. Χαλάκι εισόδου δεν είχε εφευρεθεί τότε;

 

[elephadas]

Τι να πρωτοκάνει το χαλάκι? Ειδικά πρόβλημα ήταν με τη λάσπη που μαζευόταν κάτω από την "καμάρα" του ποδιού, στο σκαλοπατάκι που σχημάτιζε το τακούνι. Αυτήν τα χαλάκια δεν μπορούσαν να τα καθαρίσουν, αλλά τα σιδεράκια ήταν ό,τι έπρεπε. Αλλιώς έμενε κολλημένη στο παπούτσι και μόλις ξεραινόταν λίγο ξεκολλούσε και έπεφτε στο πάτωμα ή ακόμη χειρότερα στο χαλί, προς φρίκη της νοικοκυράς.

 

[pardalotzatziki]

Υπάρχει ακόμη στο πεζοδρόμιο απέναντι από το σπίτι των παππούδων στο χωριό. Πάντως κι εγώ τα τελευταία χρόνια κατάλαβα τη χρησιμότητα του. Χαλάκι εισόδου δεν είχε εφευρεθεί τότε;

Οι δρομοι παλια ειχανε χωμα. Πως να καθαρισεις τοση λασπη;

 

[johnny19818]

Οι δρομοι παλια ειχανε χωμα. Πως να καθαρισεις τοση λασπη;

Μεγάλωσα σε γειτονιά με χωράφια και χωματόδρομους και ξέρω πολύ καλά από λάσπες . H μάνα μου πολλές φορές έβαζε σακούλες στα πόδια όταν συναντούσε λάσπες στο δρόμο της.

Το καλύτερο πάντως καθαριστικό για τα παπούτσια είναι η αστοιβίδα.

 

[pardalotzatziki]

Το καλύτερο πάντως καθαριστικό για τα παπούτσια είναι η αστοιβίδα.

Γνωστη λυση (αλλα δεν ηξερα πως το λενε)

 

[elephadas]

Είναι αυτό που ξέρω ως "αφάνα"? Και που έφτιανε και πολύ καλές σκούπες, έτσι που ήταν μπλεγμένα τα κλαριά μεταξύ τους? Δεν μπορώ να δω από τη φωτογραφία.

 

[johnny19818]

Είναι αυτό που ξέρω ως "αφάνα"? Και που έφτιανε και πολύ καλές σκούπες, έτσι που ήταν μπλεγμένα τα κλαριά μεταξύ τους? Δεν μπορώ να δω από τη φωτογραφία.

Δεν ξέρω. Δες εδώ για αστοιβίδα.

 

[elephadas]

Μάλλον. Στη wikipedia βρήκα "αστοιβίδα (Sarcopoterium spinosum)" και σε ένα blog για χλωρίδα "Σαρκοποτήριο το ακανθώδες, Αφάνα, Αστοιβίδα, Sarcopoterium spinosum ". Στη μικρή πόλη που ζούσα μικρός ήταν γεμάτος ο τόπος από αφάνες. Πραγματικά καθαρίζανε αποτελεσματικά τα παπούτσια από τις λάσπες και ό,τι άλλο περισσότερο, εεε, ευωδιαστό τύχαινε να πατήσει κανείς στην εξοχή, αλλά δεν ήταν πρακτική λύση για σπίτια. Φαντάζεστε να είχαν όλα από μία αφάνα δίπλα στην εξώπορτα για να καθαρίζουν τα παπούτσια τους οι καλεσμένοι?

 

[NLS]

Η γυναίκα μου που μέχρι τα 18 της ήταν στο νησί, αλλά και μετά στα... επιπλέον 5 χρόνια περίπου μέχρι να τη γνωρίσω εγώ, ΔΕΝ είχε δει τέτοιο πράγμα!

Έφερε η μοίρα να της το πει ο... γιος μας στα 5 του (που είχε τύχει και είχαμε δει οι δυο μας και του είχα πει τι είναι). Χαχαχα.

Μου έκανε εντύπωση που δεν είχε δει. Παλιά Αθήνα/Πειραιάς όταν τα παλιά σπίτια ήταν περισσότερα, είχε σε όλους τους δρόμους.

 

[Rygar]

Θυμάμαι πιτσιρικάς στην παλιά μου γειτονιά που σχεδόν σε κάθε παλιό σπίτι υπήρχε το πιο κάτω εξάρτημα. Είχες λάσπη στη σόλα σου; Εσερνες το παπούτσι πάνω σε αυτό το μέταλο και η λάσπη έφευγε. Η παλιά μου γειτονιά ηταν αρχικά οικισμός εργατικών κατοικιών από τη δεκαετία του 50, οπότε καταλαβαίνετε. Στα σπίτια της δεκαετίας του 70 κι έπειτα το εξάρτημα αυτό αρχιζε σταδιακά να απορρίπτεται αφου πλέον υπήρχαν άλλοι τρόποι (π.χ. πατάκια εξώπορτας). Κατά καιρούς και πολύ αραιούς, μία φορά τα 2-3 χρόνια κι αν, περπατώντας σε δρόμους έπεφτα τυχαία σε τέτοια εξαρτήματα, που λέγονται ποδόμακτρα. Πρόσφατα βρέθηκα σε σοκάκια του Πόρου, κάτω από το μεγάλο ρολόι που είναι στο λόφο που βλέπει στο λιμάνι. Σκέφτηκα αυτομάτως ότι όλο και κάτι θα δω, αν και ήταν βράδι. Τελικά έπεσα στο πιο κάτω που βλέπετε, το οποίο εκτός από το σχέδιο που επέλεξε ο σιδεράς που το έφτιαξε (σχεδόν όλα είχαν και από ένα σχέδιο) είναι και πολύ περιποιημένο και αυτό φαίνεται από το φρέσκο βάψιμο επάνω του και στα σκαλοπάτια. Το σπίτι πρέπει να είναι τουλάχιστον 70 χρονών, επίσης περιποιημένο αν και δεν είδα φως μεσα. Οπως είπα, ήταν βράδι και ίσως να έχασα και κανένα άλλο ποδόμακτρο στη διαδρομή που ακολούθησα. Σε ορισμένα σπίτια η είσοδος δεν ήταν επι του δρόμου αλλά έπρεπε να μπω σε ένα μικρό διάδρομο και δεν ήθελα να γίνω αδιάκριτος.

Αφτιά....



Αν έχει μπει παρόμοιο θρεντ, ας μεταφερθεί το ποστ μου εκεί. Συγνώμη αλλά δε βρήκα κάτι σχετικό.

 

[BETTY BOOP]

Τη δεκαετια του 80 και του 90 στην παλια μου γειτονια (πριν μετακομισουμε σε αλλη περιοχη) εβλεπα τετοια εξαρτηματα που ειχαν μεινει απο το παρελθον, δεν γνωριζα τη χρηση τους...πολλές φορες μαλιστα ειχα σκονταψει...

 

[Rygar]

Α υπήρχε θρεντ τελικά; Ωραία.

 

[elephadas]

Ποδόμακτρο! Προφανής η καθαρευουσιάνικη ονομασία. Αλλά υποψιάζομαι ότι κανείς εκτός από τους λογιότατους (βλ. "Βαβυλωνία") και τα επίσημα έγγραφα δεν χρησιμοποιούσε αυτό τον όρο. Όσοι δηλαδή θα λέγανε και την πετσέτα του φαγητού "χειρόμακτρον". Οπότε παραμένει η απορία πώς λεγόταν στην καθομιλουμένη.