Μικροί σαν.. μεγάλοι

Λορένα

RetroNuts!
Joined
21 Απρ 2008
Μηνύματα
1.607
Αντιδράσεις
287
Πόσες φορές μικροι δεν ονειρευτηκαμε να γινουμε μεγαλοι?

Φανταζομασταν πως ο κοσμος ολος θα γινει δικος μας, σαν ερθει εκεινη η στιγμη (κουνια που μας κουναγε :p )

Και φυσικα ολα αυτα τα αντικειμενα που χρησιμοποιουν οι μεγαλοι και που απαγορευοταν σε μας τα μικρα.

Ποσες φορες δεν "βουτηξαμε" για τον λόγο αυτο κρυφα πραγματα απο τους μεγαλους για να .. γινουμε και μεις σαν αυτους?

Τα κοριτσια πχ τις γοβες τις μαμας τους

(τα αγορια δεν ξερω .. ξυριστικα ειδη πχ? )

Και ποσες φορες την παθαμε, αφου μας εκαναν τσακωτους?

Λοιπον.. εγω ειχα μανια με τα μανό (κοκκινο κατα προτιμηση) μονο που αντις για νυχια εβαφα ολο το χερι μαζι με την κουρτινα (βαφομουν στο παραθυρο για να ελεγχω αν ερχεται κανεις :p )

Καλα.. τα παπουτσια δεν το συζητω αν και εφαγα ενα δωρο τουμπες :(

και τελος τα φρυδια (ντροπιαστικη στιγμη :xm: ) καθως θελοντας να τα μικρυνω πηρα το ψαλιδι και τα εκοψα #) . Το αποτελεσμα ηταν.. ας μην το σχολιασω :(

Δυο βδομαδες μου πηρε μεχρι να μεγαλωσουν (ευτυχως που ειχα και μακρια μαλλια με αφελειες και τα εριχνα ολα μπροστα στα ματια. Απευφευγα δε να κοιταξω και τους αλλους. Συνεχεια λοξα τους κοιταζα :p
 
Έκανα τράκα πάρα πολλές φορές τσιγάρο από τους-πρώην καπνιστές-γονείς μου,από την ηλικία των 7-8(κρυφά φυσικά) για να νιώσω μεγάλος.Βλακώδης μιμητισμός...ευτυχώς το έκοψα και κάνω κανένα σπάνια ως light fix κατα τη διάρκεια drunk mode.
 
Εγώ δεν έχανα ευκαιρία να βάζω ό,τι μπορούσα να βουτήξω από τη στολή του πατέρα μου (πιλότος)... με προτίμηση στο καπέλο και το jacket (αυτό μέχρι και την εφηβεία).
 
Μπα, το μονο σχετικο που μπορω να σκεφτω ηταν οταν εγινα 17-18 οπου προσπαθησα να αλλαξω συνηθειες.

Καπνισα πρωτη φορα, ξενυχτουσα, περπατουσα πολυ με τον κολητο μου αργα, ειδαμε ακαταλληλη ταινια στο σινεμα κλπ.

Απο μικρος φαινεται ημουν φαν του Πητερ Παν και δε βιαζομουν καθολου (και τωρα που μιλαμε μαλλον εχω καθυστερηση)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγω θυμαμαι που προσπαθουσα να πεισω τον εαυτο μου οτι ειμουν αρκετα μεγαλος για να βλεπω ταινιες τρομου (Hellraiser, Excorcist etc.) και παντα κατεληγα με ψυχολογικα προβληματα. :D
 
* Προσπαθούσα να καθήσω σταυροπόδι.

* Κρατούσα ανοιχτή εκείνη την τεράστια ρετρό εφημερίδα, σε ηλικία που δεν διάβαζα ακόμη, καταλαβαίνοντας από τις φωτογραφίες μόνο την έννοια του πάνω-κάτω. Σχολίαζα ακατάπαυστα, φτιάχνοντας δικές μου ειδήσεις!

* Σήκωνα το ακουστικό και καμωνόμουν πως μιλούσα στην ξαδέρφη, στο θείο, στην κουμπάρα, ρωτώντας για τη δουλειά, για την υγεία τους ,τα παιδιά κτλ.

* Το πιο αστείο ήταν όταν -έχοντας πια το δικό μου χαρτζιλίκι- αγόρασα απ' το περίπτερο παγωτό, και όταν μου ζήτησε 15 δρχ ο καψερός περιπτεράς, του απάντησα:

-Αααα...δεν ξέρω... θα μου κάνετε καλύτερη τιμή...πελάτες είμαστε!!!

Θυμήθηκα γαρ που το' λεγε η μάνα μου όταν παζάρευε στις αγορές της.
 
1) Έβαζα τιμωρία την καημένη τη γιαγιούλα μου.

2) Περίμενα πως και πως να βάλω τσιγάρο στο στόμα μου όταν έφευγε ο πατέρας μου.

3) Έκανα πως διάβαζα εφημερίδα κουνώντας το στόμα μου (δήθεν ήξερα ενάμιση έτους)

4) Έσπαγα οτιδήποτε και το έκανα υποτίθεται κατσαβίδι και ξανά υποτίθεται ότι έφτιαχνα το υποτιθέμενα χαλασμένο μου ποδήλατο.

Τι παλιοκόριτσο!!!
 
Έχω χάσει πολλά κοσμήματα της μαμάς μου,μού έπεφταν επειδή ήταν μεγάλα.Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα χρυσό δαχτυλίδι με πρασινη μεγάλη πέτρα που μού έφυγε από το δαχτυλο(δεν ήταν και δύσκολο) και έναν κολιέ που είχα κάνει βραχιόλι και έπεσε από το μπαλκόνι.Μέχρι να κατεβώ να το πάρω είχε κάνει φτερά..Φυσικά η μαμά μου τα έκρυβε,αλλά εγώ τα ανακάλυπτα όπου και να τα έβαζε Είχε αγανακτήσει!Επίσης δεν της άφηνα κάλλυντικά,μού πεφταν και έσπαγαν και όπως κάθε κοριτσάκι έβαζα τα ρούχα και τα τακούνια της.Να σημειώσω ότι τώρα φοράω μόνο στρωτά παπούτσια,έχω άπειρα καλλυντικά που επίσης δε φοράω,όπως δε φοράω και..κοσμήματα!Πώς αλλάζουν οι καιροι...
 
Ένας φίλος μου,μικρός όταν ήταν ντυνόταν με ρούχα της μαμάς του και έβαζε σκουλαρίκια από αυτά με τα clips και κραγιόν!Κι όμως είναι πολύ άντρας σήμερα!
 
thebest20 είπε:
Ένας φίλος μου,μικρός όταν ήταν ντυνόταν με ρούχα της μαμάς του και έβαζε σκουλαρίκια από αυτά με τα clips και κραγιόν!Κι όμως είναι πολύ άντρας σήμερα!
:rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl:

τωρα το ειδα αυτο
 
Υποψηφιότητα για Post Of The Year, χαλαρά!!! :rofl:

Εγώ, εν τω μεταξύ, είχα πάρει την ξυριστική μηχανή του πατέρα μου και είχα μπει κάτω από το τραπέζι. Φυσικά έκανα πως ξυριζόμουν. Αυτό που θυμάμαι είναι οτι δεν ένιωσα καθόλου πόνο. Όταν βγήκα, η μπλούζα μου ήταν γεμάτη αίματα και ρώτησα με απορία τη μάνα μου: "Από που είναι όλα αυτα;".

Ακόμα θυμάμαι την έκφρασή της, αφού είχα κόψει το μάγουλό μου και ήμουν τίγκα στα αίματα.

Έχω ακόμα μια μικρή ουλή στο μάγουλο, από τότε...
 
Είχα μανία να πιω καφέ φραπέ. Τελικά ήπια 1η φορά στην Δ' δημοτικού.
 
Καθομουνα στο αυτοκινητο να οδηγησω απο πολυ μικρος και το εκανα συνεχεια.Γιαυτο αλωστε απο τα 12 μου εμαθα να οδηγω και οχι μονο αλλα 13 χρονων κατεβαζα το αγροτικο απο το βουνο με 1,5 τονο ξυλα επανω.
 
'Επαιρνα τα αρώματα της μάνας μου και ψεκαζόμουν. Μύριζα άρωμα από χιλιόμετρα, ενώ τα σαβουάρ βιβρ αναφέρει ότι πρέπει ο άλλος να μπορεί να στέκεται σε απόσταση ενός μέτρου από εσένα . :fafoutis:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Α κι εγώ έπαιρνα τα παπούτσια της μαμάς μου...

...για να τα πετάξω στον αδερφό μου! :p

Γενικά είχα μια τάση εξερεύνησης (δεν θα το πω ψαχούλεμα), αλλά δε θυμάμαι να είχα ποτέ έντονη τάση και πάθος με κάτι συγκεκριμένο.

Μου άρεσε να μυρίζω τις κολόνιες και τις κρέμες της μητέρας μου, τα after shave του πατέρα μου (ειδικά αυτή την κρέμα Nivea...) αλλά δεν προσπαθούσα πολύ να τους μιμηθώ. Τσιγάρο προσπάθησα να δοκιμάσω κάποια στιγμή σε κάποια μεγάλη τάξη του δημοτικού μαζί με τον αδερφό μου. Κακή εμπειρία! Ακόμα και τώρα δε με τραβάει το κάπνισμα.

Επ' αφορμή του τσιγάρου, περισσότερο προσπαθούσα να συνετίσω τους γονείς μου, παρά να τους μοιάσω, παίρνοντας και κρύβοντας τα πακέτα από τα τσιγάρα τους.

Δεν ξέρω, ίσως να την είχα ψιλιαστεί ότι ήταν καλά όσο ήμουν παιδί, και φχαριστιόμουν περισσότερο, χωρίς να πολυβιάζομαι να μεγαλώσω.
 
Αυτήν την περιέργεια για τον καφέ την είχα κι εγώ, και μετά από παρακάλια με άφησαν να δοκιμάσω μία φορά κι αμέσως το μετάνιωσα γιατί μου φάνηκε αηδία. Το ωραίο είναι ότι και ως ενήλικας οι μία-δύο δοκιμές που έκανα με διάφορα είδη καφέ είχαν το ίδιο αποτέλεσμα, κι έτσι δεν μπόρεσα να πιώ ποτέ. Η μπύρα πάντως δεν είχε την ίδια τύχη, και όταν είχα επίσης παρακαλέσει να δοκιμάσω λίγο, κατάλαβα ότι θα με κέρδιζε.

Δοκίμαζα κι εγώ τα ρούχα και τα κοσμήματα της μητέρας μου και άλλων γυναικών της οικογένειας, και κάποιες φορές τους είχα παρακαλέσει να μου βάλουν και μεικ απ.

Κατά τα άλλα, μου άρεσε πολύ να μιμούμαι επαγγέλματα και συνήθειες που έβλεπα γύρω μου, π.χ.

Έχοντας μητέρα νοσοκόμα, αλλά κι άλλους συγγενείς σε ιατρικά επαγγέλματα, τους μιμούμουν όταν έπαιζα, κι έτσι έπαιρνα άδειες σύριγγες της μητέρας μου κι έκανα ένεση στις κούκλες, ή έπαιρνα το πιεσόμετρο, για το οποίο πίεσα τη μητέρα μου να μου μάθει να το χρησιμοποιώ και κανονικά.

Έπαιρνα την κιθάρα του πατέρα μου και έκανα ότι έπαιζα.

Ποθούσα να μάθω να παίζω χαρτιά με τους μεγάλους, κι όντως έμαθα διάφορα παιχνίδια, κι έπαιζα με τον παππού μου από τη Β Δημοτικού.

Έγραφα ένα σωρό ερωτήσεις και πήγαινα με μικρόφωνο να πάρω συνέντευξη από γονείς και συγγενείς, καταγράφοντας κανονικά τις απαντήσεις τους. Μία φορά η μητέρα μου ξεχάστηκε με τη συνέντευξη και σχεδόν έκαψε το φαγητό.

Όταν βρισκόμουν με άλλα παιδιά ή ακόμα και με τις κούκλες όταν ήμουν μόνη μου, τους έκανα μάθημα, χρησιμοποιώντας έναν μικρό πίνακα και κιμωλία, καθώς πάντα μου άρεσε πολύ να γίνω δασκάλα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
φόραγα γυναικεία και αντρικά παπούτσια που έβρισκα στο σπίτι (+παντόφλες!)...

ψεκαζόμουν με πολλή κολώνια!

έστριβα ένα κομματάκι από κόλλα χαρτί και έκανα πως κάπνιζα! (δεν ασχολήθηκα με το...άθλημα...)

έβαζα πορτοκαλάδα ή άλλο αναψυκτικό ή γάλα σε ποτήρι και έπινα με καλαμάκι, προσποιόμουν ότι έπινα φραπέ (σπάνια πίνω φραπέ τώρα...)

έκανα πως διάβαζα εφημερίδα όπως οι μεγάλοι...έπαιρνα την εφημερίδα και την άνοιγα διάπλατα μπροστά μου...για να ενημερωθώ για τα νέα της ημέρας

μια φορά είχα ζωγραφίσει μουστάκια στο πρόσωπο (ήθελα να δω πώς είναι να έχεις μουστάκι!)

παρίστανα την κομμώτρια και είχα πελάτες τα λούτρινα κουκλάκια, έκοβα τα μουστάκια και το τρίχωμα από σκυλάκια, γατάκια (λούτρινα πάντα!)...πίστευα ότι τα μαλλιά θα μεγαλώσουν...!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Γιαυτο αλωστε απο τα 12 μου εμαθα να οδηγω
Ειχα ζαλισει και μου εμαθε ο ξαδερφος μου οταν πηγαινα Δ' δημοτικου να οδηγω τρακτερ, οχι μονο κυκλους-οπισθεν αλλα και πορεια κανονικα προς το χωραφι.
Οταν ημουν Δημοτικο ελεγα και ξαναλεγα στον εαυτο μου ''ε,ρε δεν θα παω 17,θα μπαινω στα Ηλεκτρονικα και δεν θα με σταματαει κανεις" (εννοουσα τα Ουφαδικα και τον Χωροφυλακα στο χωριο).
 
έκανα πως διάβαζα εφημερίδα όπως οι μεγάλοι...έπαιρνα την εφημερίδα και την άνοιγα διάπλατα μπροστά μου...για να ενημερωθώ για τα νέα της ημέρας
Aυτό με την εφημερίδα το έκανα και εγώ...:fafoutis:
 
Πιτσιφρίκι πάντα αναρωτιόμουν πως στέκονται οι γυναίκες στα ψηλά τακούνια. Νηπιαγωγείο θα πήγαινα οπότε φόρεσα κι εγώ τις τακούνες της μητέρας μου, να δω πως είναι. Στα δύο βήματα γύρισε ο αστράγαλός μου και έσκασα σαν το καρπούζι στο πάτωμα. Δεν έπαθα τίποτα, αλλά δεν τις ξαναπλησίασα στα δέκα μέτρα. Μέχρι σήμερα θαυμάζω γυναίκες τε και άντρες που φοράνε τακούνια και δεν σαβουριάζονται.

Κατά τα λοιπά καμμιά φορά έπινα νερό από τα φλιτζανάκια του καφέ, με το πιατάκι εννοείται, και το ρουφούσα γουλίτσα γουλίτσα.
"Κάπνιζα" τσίχλες-τσιγάρα
Καθόμουν στη θέση του οδηγού, χωρίς κλειδί φυσικά χωρίς τίποτα, και με τον αδερφό μου γκαρίζαμε ότι οδηγούμε και κάνουμε και ραλιές στρίβοντας το τιμόνι. Και μετά αλλάζαμε θέσεις.
 
Πίσω
Μπλουζα