Η γιαγιά μου είχε τέσσερις διαφορετικές όταν ήμουν μικρή. Δεν με άφηνε να τις πειράζω γιατί ήταν "στολίδια" και λίγα χρόνια μετά τις πέταξε για να μην πιάνουν χώρο. Τί να πείς... Τώρα έχει η μαμά μου μια μπαμπουσκοοικογένεια στολισμένη. Δεν είναι δύσκολο να τις βρείς, έχουν στη λαϊκή.
Είχα διαβάσει ένα παραμύθι σχετικά με τη δημιουργία τους. Ήταν ένας ξυλουργός που ήθελε να έχει παρέα γι' αυτό δημιούργησε μια κούκλα. Κάποτε η κούκλα του είπε ότι ένιωθε πολύ μόνη και ήθελε ένα παιδί. Τη ρώτησε αν ήθελε αγόρι ή κορίτσι αν και θα 'πρεπε να πονέσει για να το αποκτήσει και ζήτησε κορίτσι. Έκοψε λοιπόν την κούκλα στη μέση κι έφτιαξε άλλη μία μικρότερη κούκλα και την έβαλε μέσα της. Τότε εκείνη του είπε πως την έκανε πολύ ευτυχισμένη. Με τον καιρό άρχισε και η μικρή κούκλα να ζητά παιδί. Ζήτησε κι αυτή κορίτσι. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται και με την τρίτη καί την τέταρτη κούκλα. Όταν και η μικρότερη κουκλίτσα ζήτησε ένα παιδί ο ξυλουργός ήταν πιά αγανακτησμένος. Σκόπευε ν' αρνηθεί ένα ακόμα κορίτσι, μα αυτή του ζήτησε απλώς ένα μωρό, δεν την ένοιαζε το φύλλο. Κι έτσι ο ξυλουργός της έφτιαξε ένα αγοράκι τόσο μικρό όσο μια δαχτυλίθρα. Κι έζησε αυτός καλά και αυτοί καλύτερα.
Ωραίο και το παραμυθάκι για τις μπάμπουσκες, δεν το ήξερα αυτό. Γενικά όπως κι εσύ λατρεύω τα παραμύθια κι ασχολούμαι πολύ με αυτά.