Ναι; Ποιός μπήκε στη γραμμή παρακαλώ ;

[exetlaios]

Θυμάστε παλιά με τα σταθερά τηλέφωνα, το φαινόμενο όπου "έμπλεκαν οι γραμμές" ;

Δηλαδή, στα καλά καθούμενα, "έμπαινες" στη συνομιλία άλλων ή άλλοι έμπαιναν στη δική σου.

Σε αυτή την περίπτωση, σπάνια υπήρχε "φιλικός διακανονισμός" του στυλ

"με συγχωρείτε μπλέχτηκαν οι γραμμές, μπαρδόν, δεν πειράζει, το κλείνω".

Αν η συζήτηση είχε ενδιαφέρον, ο "τρίτος" έκανε ησυχία και άκουγε υπομονετικά.

Αν όχι, απλώς παρενέβαινε για να βρίσει ( ντροπή ! ) ή να "μπαχαλέψει" την κουβέντα.

Ειλικρινά, δε θυμάμαι καν πότε ήταν η τελευταία φορά που μου συνέβη κάτι τέτοιο.

Ίσως πάει και δεκαετία.

Δεν ξέρω αν βελτιώθηκε το τηλεφωνικό δίκτυο, ή αν απλά εγώ περιοόρισα πολύ τις κλήσεις από/σε σταθερά.

Έχει κανείς να διηγηθεί εμπειρίες από "μπασίματα" σε γραμμές ;

 

[ComicsFan]

Εγώ είμαι πιο... καινούργιος οπότε δεν ξέρω απ' αυτά. Ωστόσο θυμάμαι ένα κομμάτι του Χάρρυ Κλυνν με τίτλο "Τα τηλεφωνήματα", που διαπραγματεύεται αυτό το θέμα.

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Vs7vZUfc4Bo]Τα τηλεφωνήματα

 

[Λορένα]

Το δικο μας τηλεφωνο ειχε κοινη γραμμη με του γειτονα.

Δηλ αν επαιρνε τηλ ο γειτονας και μιλουσε με καποιον, εμεις απλα σηκωναμε το ακουστικο και τα ακουγαμε ολα. Το ιδιο γινοταν και με μας. Επιπλεον αρκετες φορες μπλεκαν και οι γραμμες, και μπαιναν και τριτοι στην γραμμη, οποτε.. ενα διάστημα τα λέγαμε όλα συνθηματικα

Οταν εγινε ψηφιακο, ειπαν πως ολα τα προβλήματα θα ήταν παρελθόν.

Κι ομως.. στο τηλ του γραφειου, πολλες φορες οταν σηκωνω το ακουστικο, ακουω απο μακριά δυο κυριες να μιλανε (μιλαμε για πολυ κουτσομπολες.. ροδάνι παει η γλώσσα). Αλλα ποτε δεν ξεχωρισα λεξη απο ότι λενε

 

[ComicsFan]

Τώρα που το σκέφτομαι αυτό συμβαίνει την σήμερον ημέρα και με μία γνωστή μου. Η γειτόνισσα ακούει τις κλήσεις επειδή μπλέκονται οι γραμμές.

 

[yrig]

Eγώ είχα μια απρόσμενη εμπειρία τότε που οι γραμμές έμπλεκαν για τα καλά.

Στο σχολείο, τύχαινε ο διπλανός μου να ήταν και φίλος μου. Ενα απόγευμα λοιπόν σηκώνω το ακουστικό για να πάρω τηλέφωνο και πριν προλάβω να γυρίσω το νούμερο στο καντράν ακούω "ναι, παρακαλώ". "Παρακαλώ" απαντάω απορρημένος!!! "Ναι ποιος είναι" μου λέει η αντρική φωνή που ακουγόταν όλο και πιο γνώριμη. "Γιάννη εσύ;" μου λέει!!! "Eγώ. Νίκο δε το πιστεύω"

Το ρεζουμέ ήταν ότι μίλησα με τον φίλο μου χωρίς καν να έχει καλέσει εμένα και ούτε εγώ να καλέσω κανένα νουμερο.Είχαν μπλεχτεί ο γραμμές και ω,τι σύμπτωση, μιλήσαμε από το πουθενά δύο φίλοι! Ουτε μια στο εκατομμύριο!

Τελικά οι παλιές τεχνολογίες μας έφερναν πιο κοντά!!

 

[Gogeta]

Εγώ έχω μια πιο διαφορετική εμπειρία. Όταν είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα κινητά είχε αγοράσει μια γειτόνισσα από την πολυκατοικία ένα. Όποτε μίλαγε στο κινητό λοιπόν, αν βλέπαμε συγκεκριμένα ΕΤ1, χανόταν η εικόνα και τον ήχο αντικαθιστούσε η συνομιλία της...

 

[thamonas]

Εγώ έχω μια πιο διαφορετική εμπειρία. Όταν είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα κινητά είχε αγοράσει μια γειτόνισσα από την πολυκατοικία ένα. Όποτε μίλαγε στο κινητό λοιπόν, αν βλέπαμε συγκεκριμένα ΕΤ1, χανόταν η εικόνα και τον ήχο αντικαθιστούσε η συνομιλία της...

χα χα...πολύ poltergeist κατάσταση εγώ που μεγάλωσα στη Χίο, που εχει πολλούς ναυτικούς, πολλές φορές είχε συμβεί εκεί που μιλούσαμε στο τηλέφωνο, να υπάρχουν θορυβωδεις παρεμβολές, σαν αυτές τις παύσεις που κάνουν τα CB στα ταξί και να μιλάει κάποιος απο πλοίο. "ΠΣΣΣΣΣ ΤΖΖΖ παρακαλώ! ομιλείτε με πλοίο" "Βασούλαααα, τι κάνεις ??? δώσε το τηλέφωνο να μιλήσω στο Γιωργάκη....ΓΙωργάαακηηη με ακούς??? στο πήρα το ΑΤΑΡΙ"

 

[alkis21]

Εγώ έχω μια πιο διαφορετική εμπειρία. Όταν είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα κινητά είχε αγοράσει μια γειτόνισσα από την πολυκατοικία ένα. Όποτε μίλαγε στο κινητό λοιπόν, αν βλέπαμε συγκεκριμένα ΕΤ1, χανόταν η εικόνα και τον ήχο αντικαθιστούσε η συνομιλία της...

Ορίστε; Αυτό πάλι πρώτη φορά το ακούω.

Εγώ έχω μια πολύ καλή ιστορία! Παραμονή Πανελληνίων εξετάσεων, βράδυ. Παίρνω τον κολλητό μου τηλέφωνο να του ευχηθώ καλή επιτυχία και να πούμε δυο κουβέντες να χαλαρώσουμε πριν από τη μεγάλη μέρα. Και ω του θαύματος, στη γραμμή υπήρχαν και δυο κοπέλες, Β' Λυκείου αν θυμάμαι καλά πάντως έφηβες. Στην τότε pre-internet εποχή αισθανθήκαμε ότι κερδίσαμε τον πρώτο αριθμό του λαχείου και λίγα λέω! Μιλήσαμε αρκετή ώρα οι τέσσερις μας σε αυτό το ιδιότυπο retro party line, και μας βοήθησαν αρκετά στο να φύγει το μυαλό μας μακριά από ηλεκτρόνια και αλκυλαλογονίδια. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα τηλέφωνά τους. Καλή τους ώρα πάντως, όπου κι αν βρίσκονται.

 

[thamonas]

Ορίστε; Αυτό πάλι πρώτη φορά το ακούω.
Εγώ έχω μια πολύ καλή ιστορία! Παραμονή Πανελληνίων εξετάσεων, βράδυ. Παίρνω τον κολλητό μου τηλέφωνο να του ευχηθώ καλή επιτυχία και να πούμε δυο κουβέντες να χαλαρώσουμε πριν από τη μεγάλη μέρα. Και ω του θαύματος, στη γραμμή υπήρχαν και δυο κοπέλες, Β' Λυκείου αν θυμάμαι καλά πάντως έφηβες. Στην τότε pre-internet εποχή αισθανθήκαμε ότι κερδίσαμε τον πρώτο αριθμό του λαχείου και λίγα λέω! Μιλήσαμε αρκετή ώρα οι τέσσερις μας σε αυτό το ιδιότυπο retro party line, και μας βοήθησαν αρκετά στο να φύγει το μυαλό μας μακριά από ηλεκτρόνια και αλκυλαλογονίδια. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα τηλέφωνά τους. Καλή τους ώρα πάντως, όπου κι αν βρίσκονται.

Πω πω, αυτό θα πει τύχη ΆΛκη...τόσες φορές που μου είχε μπλεχτεί η γραμμή ποτέ δεν είχε κάτσει μια τέτοια κατάσταση...Μια παρόμοια φάση (εκτος θέματος βεβαια) που θυμάμαι με κάποιον φίλο που πηρε αντί να πάρει εμένα έκανε καταλάθος αναριθμητισμο και το σηκωσε μια κοπέλα ένα χρονο πιο μεγάλη απο εμάς (πηγαίναμε δευτέρα Λυκείου) και μιλήσανε για αρκετή ώρα. Την αλλη μέρα μας το είπε στο σχολείο και καυχιοταν ποσό τυχερός είναι και πόσο μεγάλο καμάκι ήταν (είχε πει ψεματα οτι είναι πρωτοετής στο πανεπιστήμειο Αιγαίου και οτι ήταν απο ΑΘήνα χα χα) και οτι θα την έπαιρνε παλι να κανονίσουν για καφέ. Και βέβαια έκανε το λάθος να πει το νουμερο που πήρε, οπότε οπως καταλαβαίνετε η καφρίλα και ανωριμότητα των 16-17 χρονων φίλων του (ούτε που ξέρω πόσα τηλέφωνα έλαβε η κοπέλα εκείνη τη μέρα) του στοίχισε την γνωριμία με την συγκεκριμένη κοπέλα

 

[V.I.Smirnov]

Τι θυμήθηκα τώρα...

Μικρός είχα δει την κλασική ταινία "Sorry, wrong number" του 1948 με την Barbara Stanwyck.

Μια πανέμορφη αλλά άρρωστη και μοναχική γυναίκα μιλά στο τηλέφωνο.

Οι γραμμές μπλέκονται και ακούει κατά λάθος ότι πρόκειται να γίνει μια δολοφονία.

Προσπαθεί ματαίως να την αποτρέψει.

Στο τέλος αποκαλύπτεται ότι είναι ο σύζυγός της που σχεδίαζε την δολοφονία της και

που τελικά μετανιώνει αλλά είναι αργά για να αποτρέψει τον δολοφόνο.

Η ταινία είναι εξαιρετικό φιλμ νουάρ με την Barbara Stanwyck να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.

Έχει γίνει και ένα πολύ κακέκτυπο remake το '89 με τον ίδιο τίτλο που επίσης έτυχε κάποτε να δω.

Θυμάμαι ακόμη ότι είχα ακούσει και ένα σύντομο θεατρικό στο 3ο πρόγραμμα με την ίδια υπόθεση.

Αμφότερα, πολύ κατώτερα από το αρχικό έργο με την Barbara.

-

 

[Butterfly]

ένας γείτονάς μου είχε μπλεχτεί σε συνομιλία 2 γυναικών οι οποιές συζητούσαν τι ταίζουν τα μωρά τους.

Λέει η μία "Εγώ το πρωί του δίνω γάλα.." κ πετάγεται ο γείτονας "και μπέικον!" Οπότε η άλλη τρελάθηκε!!! "Μπέικον δίνεις στο μωρό???"

χαχαχα!! πολύ γέλιο!!

 

[Stratulator]

Θυμαμαι να συμβαινει αρκετα συχνα οταν τηλεφωνουσαμε στην Μυτιληνη,στην γιαγια μου--'πατα το μηδεν'-- και τετοια!... (το διασκεδαζα με τα walkie talkie, οταν εμπλεκε στην συχνοτητα ταξιτζης,αλλα βγαινω εκτος θεματος... )

 

[RIO]

E, κλασσικά πράγματα να χτυπάει το τηλέφωνο, να το σηκώνω και από την άλλη δυο νοικοκυρές να σχολιάζουν διάφορα, άλλος να μου ζητάει να κρατήσω το τηλέφωνο για λίγο ανοικτό, ωστέ να πιάσει αυτόν που ήθελε κλπ. Μια φορά πάλι μικρός, μπλέχτηκα καταλάθος σε κουβέντα ενός τύπου με μια κοπέλα. Ο τύπος με έκραξε όλο νταηλίκι, λες και έφταιγα εγω. Αργότερα απο σύμπτωση έμαθα πως ήταν συμμαθητές της αδελφής μου. Καλύτερα να προσέχεις, ποτέ δεν ξέρεις ...

 

[Playmolover]

Αθήνα το σωτήριον έτος 1994 όπου και σπούδαζα.

Χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνω και ακούω τον κολητό μου να μου μιλάει και δύο ακόμα άτομα να λένε "παρακαλώ"; Είχαν μπλεχτεί για τα καλά οι γραμμές. Αλλά αυτό δεν μας ενόχλησε καθόλου, καθώς, εκείνο το βράδυ, γνωρίσαμε άλλα δύο άτομα! Ήταν δύο φοιτητές επίσης από Θεσσαλονίκη και κάναμε μια πολύ ωραία, δίωρη, τηλεφωνική "συνδιάσκεψη" και οι 4 μας!

 

[lukaluka]

@ V.I.Smirnov

Ε οχι και κατωτερο το θεατρικο! Θυμαμαι οτι επαιζε η Μαρικα Κοτοπουλη

και ηταν θαυμασιο (+ οτι ειναι ενα απο τα λιγα θεατρικα της Κοτοπουλη που

εχουν διασωθει).

 

[Clemence]

Εγώ έχω μια πιο διαφορετική εμπειρία. Όταν είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα κινητά είχε αγοράσει μια γειτόνισσα από την πολυκατοικία ένα. Όποτε μίλαγε στο κινητό λοιπόν, αν βλέπαμε συγκεκριμένα ΕΤ1, χανόταν η εικόνα και τον ήχο αντικαθιστούσε η συνομιλία της...

εμείς πάθαμε κάτι παρόμοιο με το πρώτο μας φορητό τηλέφωνο, πρέπει να ήταν στα μέσα της δεκαετίας του '80, ανακάλυψα τυχαία ότι μπορούσα να ακούσω όλες τις συνομιλίες μέσω fm σε συγκεκριμένη συχνότητα ... πολύ πλάκα ... μου συνέβει κάτι ανάλογο πριν 3 χρόνια στην αθήνα όπου η isdn δε λειτουργούσε καλά, άκουσα χωρίς να το θέλω ολόκληρη μια συνομιλία της αδερφής μου στον υπολογιστή

 

[Spartan_X]

Εγω πάντως εχώ μία αστεία ιστορία να θυμηθώ.

Πρίν αρκετά χρόνια ένας φίλος μετακόμοισε σε καινούργιο σπίτι. Καινούργιο νούμερο τηλεφώνου και όλα κάλα. Και τι ανακαλύπτει; Οτι το νούμερο που του έδωσαν απο τον ΟΤΕ άνοικε πρίν σε μια πιτσαρία που είχε κλήσει ! Και τι είχε τραβήξει ... επι αρκετό καιρό τους πέρνανε τηλεφωνό 1 και 2 η ωρα τη νύχτα να ζητάνε μια σπέσιαλ με έξτρα μανιτάρια ...

 

[krios]

Θυμάστε παλιά με τα σταθερά τηλέφωνα, το φαινόμενο όπου "έμπλεκαν οι γραμμές" ;

Σε διαβεβαιώ πως συμβαίνει ακόμα. Το 2010 με τις σούπερ ψηφιακές γραμμές!!!

 

[kourampies]

Σε διαβεβαιώ πως συμβαίνει ακόμα. Το 2010 με τις σούπερ ψηφιακές γραμμές!!!

Το επιβεβαιώνω και εγώ, συμβαίνει και σε ψηφιακές γραμμές.

 

[joe]

Καπου μεσα 90 επεσα κατα λαθος στην συζητηση 2 κοριτσιων που απο την φωνη φαινονταν συνομηλικες μου. Οταν καταλαβαμε ολοι το μπλεξιμο επεσε γελιο και πιασαμε την κουβεντα. Με την μια εκδηλωθηκε ενα αμοιβαιο ενδιαφερον και αλλαξαμε τηλεφωνα. Ολο λεγαμε να συναντηθουμε, αλλα τοτε εγω εφαγα μεγαλο ερωτα με μια κοπελα και την ψιλοεγραψα. Μπορει και να εχασα...