ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.184
- Αντιδράσεις
- 2.504
Ναι μεν αλλά (1972)
RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Ναι_μεν_αλλά
Μια ενδιαφέρουσα κοινωνική-δραματική ταινία διαπραγματεύεται το παρόν θέμα. Είναι το "Ναι μεν αλλά..." του 1972 σε παραγωγή, σενάριο και σκηνοθεσία Παύλου Τάσιου.
Το θέμα - το καστ. Ένας νέος άντρας, ο Φάνης, (Φάνης Χηνάς) δουλεύει σε γραφείο τελετών και ζει μια συμβατική ζωή με μια γυναίκα από την επαρχία που δεν την αγαπάει, τη Σούλα, (Άννα Μεταλίδου). Η καθημερινότητά του είναι μια διαρκής καταπίεση. Αναζητά τη διέξοδο δημιουργώντας φαντασιώσεις με γυναίκες που συναντά. Η αποτυχημένη γέννα της γυναίκας του θα του στερήσει ακόμα και τη δυνατότητα να βρει το νόημα στο γάμο του διαμέσου του παιδιού. Τυχαία θα συναντήσει μια φοιτήτρια, τη Μέλανι (Μέλανι Στάντζου) και θα ξεκινήσει μαζί της μια τρόπον τινά σχέση μέσα από την οποία η κοπέλα ενώ θα φανεί αρχικά να τον συμπαθεί, στην πορεία θα τον απορρίψει. Ο Φάνης δεν θα αντέξει την απόρριψη και θα υλοποιήσει την εκδίκησή του στο πρόσωπό της, εκδικούμενος ταυτόχρονα και για όλες τις προηγούμενες συμβάσεις/αποτυχίες του. Απογοητευμένος, θα ανεβεί στην ταράτσα ενός κτιρίου με σκοπό να αυτοκτονήσει. Παρά τις προσπάθειες της μάνας του (Υβόνη Βλαδιμήρου) και ενός δημοσιογράφου (Αλέξης Δαμιανός), το σχέδιό του Φάνη θα υλοποιηθεί.
Σχόλια. Πρόκειται για μια ταινία που φανερά ξεφεύγει από τα κλισαρισμένα πλαίσια των παραγωγών της αντίστοιχης περιόδου. Ο Τάσιος δημιουργεί ένα σενάριο με ήρωες καθημερινούς ανθρώπους με τα πάθη τους, τα όνειρα και τα προβλήματά τους. Πέρα όμως από αυτό, ως σκηνοθέτης καταφέρνει να «κατεβάσει» την κάμερα δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους και να φανερώσει έτσι στο κοινό μιαν άλλη Αθήνα. Μέσα από τις στιγμιαίες αφηγήσεις μαθαίνουμε τις μικρές τους ιστορίες. Ακούμε λέξεις ή εκφράσεις που σπάνια ή ποτέ δεν εμφανίζονταν σε ταινίες, ίσως γιατί θεωρούνταν ταμπού. Διατροφή, διαζύγιο, συμβίωση εκτός γάμου, επάγγελμα γραφείο τελετών, οπαδοί ομάδας (Παναθηναικός) στο πεζοδρόμιο live, συνεντεύξεις επωνύμων πρωταγωνιστριών (Βίκυ Βανίτα) αλλά και πυκνή χρήση του μικροφώνου για την αποτύπωση της γνώμης του ανώνυμου πλήθους είναι μερικά παραδείγματα που καταδεικνύουν ως ένα σημείο αλλοδαπές κινηματογραφικές επιρροές και εισαγωγή νέας κουλτούρας σε ένα μάλλον συντηρητικό ελληνικό τοπίο.
Μου άρεσε επίσης η φωτογραφία του Νίκου Πετανίδη που παίζει με τα εφέ των φίλτρων εναλλάσσοντας παρόν και παρελθόν, πραγματικότητα και φαντασιακές καταστάσεις. Μερικά ενσταντανέ ή και στατικές λήψεις δρόμων προσθέτουν πόντους στην γενικά πετυχημένη σκηνοθετική ματιά του Τάσιου.
Σπουδαία εμφάνιση και εξαιρετική ερμηνεία από τον πρόωρα χαμένο καλό ηθοποιό Φάνη Χηνά που «γεμίζει» την οθόνη με το παράστημά του.
Δεύτερη πολύ καλή ερμηνεία που μου έκανε εντύπωση αυτή του Μανώλη Δεστούνη που αποδεικνύει την αξία του σε ρόλους μακριά από αυτούς των κωμωδιών που τον έχουμε συνηθίσει. Καλές παρουσίες τέλος για την πρόσφατα εκλιπούσα Άννα Μεταλίδου, τη Μέλανι Στάντζου (για την οποία δυστυχώς δεν υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες για την πορεία της) και τον Αλέξη Δαμιανό, γνωστό κυρίως για την «Ευδοκία».
Η μουσική του Δημήτρη Μηλιού συμβάλλει στην δραματικότητα της ταινίας αυξάνοντας την ένταση και την αγωνία των πλάνων. Κρίνεται θετικά χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό.
Μικρά-μικρά. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να συλλέξω περαιτέρω πληροφορίες για το κτίριο στο οποίο έχει ανέβει ο Φάνης για να αυτοκτονήσει. Το μόνο που διακρίνεται είναι η επιγραφή Αίολος που παραπέμπει πιθανά σε ξενοδοχείο. Πάντως φαίνεται να ήταν εγκαταλελειμμένο ακόμη και τότε και ίσως τώρα να έχει γκρεμιστεί. Καλά θα ήταν να είχαμε ενημέρωση επʼ αυτού αν κάποιος γνωρίζει κάτι.
Διακρίσεις. Η ταινία δικαίως απέσπασε βραβείο καλύτερου σεναρίου και τιμητική διάκριση για το μοντάζ στο 13ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (25/9-1/10/1972)
Απόσπασμα 1. Η γυναίκα του Φάνη απαντά στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου (Αλέξης Δαμιανός)
Δημοσιογράφος: - Πόσα χρόνια είσαστε παντρεμένη κυρία Σούλα;
Σούλα: - Με τον Φάνη; 6, 7...
Δημοσιογράφος: - Αν σας ενοχλώ να φύγω...
Σούλα: - Όχι, τι λέτε... κάντε τη δουλειά σας...
Δημοσιογράφος: - Αγαπιόσασταν; Θέλω να πω ζούσατε αρμονικά, καλά;
Σούλα: - Καλά, δεν φανταζόμουνα ποτέ... τόσα χρόνια η ζωή μας κυλούσε ήρεμη. Δεν μαλώναμε ποτέ, ούτε μια φορά δεν αγρίεψε μαζί μου... Έπειτα, η δουλειά του, η κούραση... γιατί να το κάνει Θεέ μου; (....) Το σπιτάκι μας το είχαμε, εγώ έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού χωρίς να μου το λέει. Είχα μάθει εγώ...
Δημοσιογράφος: - Τον καταλάβαινες δηλαδή πριν ανοίξει το στόμα του που λένε, ε;
Σούλα: - Μάλιστα... Σπανίως κουβεντιάζαμε, θα μου πείτε, σε ανθρώπους που καταλαβαίνονται χρειάζεται, ε; Ήταν λίγο βαρύς, έτσι... καταλάβατε... κάθε Κυριακή πηγαίναμε στο σινεμά, στο γήπεδο πήγαινε... καλά περνούσαμε, τι άλλο ήθελε;
Απόσπασμα 2. Μετά την αποτυχία στη γέννα της γυναίκας του, ο Φάνης απογοητευμένος συζητάει με το αφεντικό του, τον επονομαζόμενο Χάρο (Μανώλης Δεστούνης).
Χάρος: - Βιάζεσαι. Κι όποιος βιάζεται…
Φάνης: - Εσύ όμως ο ίδιος έλεγες πως ένα παιδί ήταν μια λύση…
Χάρος: - Ήταν…
Φάνης: - Λοιπόν.
Χάρος: - Παρακάτω… τη ζωή σου…
Φάνης: - … με μια απογοήτευση παραπάνω. Θέλω ένα σωρό. Θέλω πολλά. Πότε; Στριμωγμένος όπως θέλουν αυτοί. Τη ζωή μου… Χρειάζομαι κι εγώ έναν άνθρωπο έτσι όπως τον θέλω. Καταλαβαίνεις; (…) Δεν γίνεται, πώς θα γίνει;
Απόσπασμα 3. Ο Φάνης είναι στην ταράτσα του κτιρίου και καταφθάνουν η μάνα του και η Σούλα.
Δημοσιογράφος: - Η μάνα σου είναι. Μίλησέ της.
Φάνης: - Τι να πούμε… 30 χρόνια δεν είπαμε τίποτα…
Video. Στιγμές του έργου στο video που ακολουθεί.
Φωτογραφίες.
1. Η Κατερίνα Γώγου ως ανώνυμη που δίνει συνέντευξη του δρόμου (στη Βασιλίσσης Σοφίας, ίσως).
2. Ο Φάνης πιέζεται από τον μέλλοντα κουνιάδο του να παντρευτεί τη Σούλα. Από την κλίση της οδού εκτιμώ ότι ίσως είναι η Λεωφόρος Αλεξάνδρας.
3. Αριστερά ο Φάνης με καπέλο ερήμου εργάζεται σε συνεργείο παραγωγής λατομικών προϊόντων. Εκεί θα γνωρίσει τη Σούλα. Δεξιά η Βάσια Τριφύλλη σε κομμωτήριο, σε συσκευή στεγνώματος μαλλιών της εποχής.
4. Η Μέλανι.
5. Η τελευταία πράξη του δράματος. Στο κέντρο το κτίριο που έχει ανέβει ο Φάνης (μόλις που διακρίνεται πάνω αριστερά), περίοικοι που τον παρατηρούν από παρακείμενη ταράτσα (αριστερά) και τηλεοπτικά συνεργεία με περαστικούς να καταγράφουν την εξέλιξη των πραγμάτων (δεξιά).
RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Ναι_μεν_αλλά
Μια ενδιαφέρουσα κοινωνική-δραματική ταινία διαπραγματεύεται το παρόν θέμα. Είναι το "Ναι μεν αλλά..." του 1972 σε παραγωγή, σενάριο και σκηνοθεσία Παύλου Τάσιου.
Το θέμα - το καστ. Ένας νέος άντρας, ο Φάνης, (Φάνης Χηνάς) δουλεύει σε γραφείο τελετών και ζει μια συμβατική ζωή με μια γυναίκα από την επαρχία που δεν την αγαπάει, τη Σούλα, (Άννα Μεταλίδου). Η καθημερινότητά του είναι μια διαρκής καταπίεση. Αναζητά τη διέξοδο δημιουργώντας φαντασιώσεις με γυναίκες που συναντά. Η αποτυχημένη γέννα της γυναίκας του θα του στερήσει ακόμα και τη δυνατότητα να βρει το νόημα στο γάμο του διαμέσου του παιδιού. Τυχαία θα συναντήσει μια φοιτήτρια, τη Μέλανι (Μέλανι Στάντζου) και θα ξεκινήσει μαζί της μια τρόπον τινά σχέση μέσα από την οποία η κοπέλα ενώ θα φανεί αρχικά να τον συμπαθεί, στην πορεία θα τον απορρίψει. Ο Φάνης δεν θα αντέξει την απόρριψη και θα υλοποιήσει την εκδίκησή του στο πρόσωπό της, εκδικούμενος ταυτόχρονα και για όλες τις προηγούμενες συμβάσεις/αποτυχίες του. Απογοητευμένος, θα ανεβεί στην ταράτσα ενός κτιρίου με σκοπό να αυτοκτονήσει. Παρά τις προσπάθειες της μάνας του (Υβόνη Βλαδιμήρου) και ενός δημοσιογράφου (Αλέξης Δαμιανός), το σχέδιό του Φάνη θα υλοποιηθεί.
Σχόλια. Πρόκειται για μια ταινία που φανερά ξεφεύγει από τα κλισαρισμένα πλαίσια των παραγωγών της αντίστοιχης περιόδου. Ο Τάσιος δημιουργεί ένα σενάριο με ήρωες καθημερινούς ανθρώπους με τα πάθη τους, τα όνειρα και τα προβλήματά τους. Πέρα όμως από αυτό, ως σκηνοθέτης καταφέρνει να «κατεβάσει» την κάμερα δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους και να φανερώσει έτσι στο κοινό μιαν άλλη Αθήνα. Μέσα από τις στιγμιαίες αφηγήσεις μαθαίνουμε τις μικρές τους ιστορίες. Ακούμε λέξεις ή εκφράσεις που σπάνια ή ποτέ δεν εμφανίζονταν σε ταινίες, ίσως γιατί θεωρούνταν ταμπού. Διατροφή, διαζύγιο, συμβίωση εκτός γάμου, επάγγελμα γραφείο τελετών, οπαδοί ομάδας (Παναθηναικός) στο πεζοδρόμιο live, συνεντεύξεις επωνύμων πρωταγωνιστριών (Βίκυ Βανίτα) αλλά και πυκνή χρήση του μικροφώνου για την αποτύπωση της γνώμης του ανώνυμου πλήθους είναι μερικά παραδείγματα που καταδεικνύουν ως ένα σημείο αλλοδαπές κινηματογραφικές επιρροές και εισαγωγή νέας κουλτούρας σε ένα μάλλον συντηρητικό ελληνικό τοπίο.
Μου άρεσε επίσης η φωτογραφία του Νίκου Πετανίδη που παίζει με τα εφέ των φίλτρων εναλλάσσοντας παρόν και παρελθόν, πραγματικότητα και φαντασιακές καταστάσεις. Μερικά ενσταντανέ ή και στατικές λήψεις δρόμων προσθέτουν πόντους στην γενικά πετυχημένη σκηνοθετική ματιά του Τάσιου.
Σπουδαία εμφάνιση και εξαιρετική ερμηνεία από τον πρόωρα χαμένο καλό ηθοποιό Φάνη Χηνά που «γεμίζει» την οθόνη με το παράστημά του.
Δεύτερη πολύ καλή ερμηνεία που μου έκανε εντύπωση αυτή του Μανώλη Δεστούνη που αποδεικνύει την αξία του σε ρόλους μακριά από αυτούς των κωμωδιών που τον έχουμε συνηθίσει. Καλές παρουσίες τέλος για την πρόσφατα εκλιπούσα Άννα Μεταλίδου, τη Μέλανι Στάντζου (για την οποία δυστυχώς δεν υπάρχουν περαιτέρω πληροφορίες για την πορεία της) και τον Αλέξη Δαμιανό, γνωστό κυρίως για την «Ευδοκία».
Η μουσική του Δημήτρη Μηλιού συμβάλλει στην δραματικότητα της ταινίας αυξάνοντας την ένταση και την αγωνία των πλάνων. Κρίνεται θετικά χωρίς να είναι κάτι το εξαιρετικό.
Μικρά-μικρά. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να συλλέξω περαιτέρω πληροφορίες για το κτίριο στο οποίο έχει ανέβει ο Φάνης για να αυτοκτονήσει. Το μόνο που διακρίνεται είναι η επιγραφή Αίολος που παραπέμπει πιθανά σε ξενοδοχείο. Πάντως φαίνεται να ήταν εγκαταλελειμμένο ακόμη και τότε και ίσως τώρα να έχει γκρεμιστεί. Καλά θα ήταν να είχαμε ενημέρωση επʼ αυτού αν κάποιος γνωρίζει κάτι.
Διακρίσεις. Η ταινία δικαίως απέσπασε βραβείο καλύτερου σεναρίου και τιμητική διάκριση για το μοντάζ στο 13ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (25/9-1/10/1972)
Απόσπασμα 1. Η γυναίκα του Φάνη απαντά στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου (Αλέξης Δαμιανός)
Δημοσιογράφος: - Πόσα χρόνια είσαστε παντρεμένη κυρία Σούλα;
Σούλα: - Με τον Φάνη; 6, 7...
Δημοσιογράφος: - Αν σας ενοχλώ να φύγω...
Σούλα: - Όχι, τι λέτε... κάντε τη δουλειά σας...
Δημοσιογράφος: - Αγαπιόσασταν; Θέλω να πω ζούσατε αρμονικά, καλά;
Σούλα: - Καλά, δεν φανταζόμουνα ποτέ... τόσα χρόνια η ζωή μας κυλούσε ήρεμη. Δεν μαλώναμε ποτέ, ούτε μια φορά δεν αγρίεψε μαζί μου... Έπειτα, η δουλειά του, η κούραση... γιατί να το κάνει Θεέ μου; (....) Το σπιτάκι μας το είχαμε, εγώ έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού χωρίς να μου το λέει. Είχα μάθει εγώ...
Δημοσιογράφος: - Τον καταλάβαινες δηλαδή πριν ανοίξει το στόμα του που λένε, ε;
Σούλα: - Μάλιστα... Σπανίως κουβεντιάζαμε, θα μου πείτε, σε ανθρώπους που καταλαβαίνονται χρειάζεται, ε; Ήταν λίγο βαρύς, έτσι... καταλάβατε... κάθε Κυριακή πηγαίναμε στο σινεμά, στο γήπεδο πήγαινε... καλά περνούσαμε, τι άλλο ήθελε;
Απόσπασμα 2. Μετά την αποτυχία στη γέννα της γυναίκας του, ο Φάνης απογοητευμένος συζητάει με το αφεντικό του, τον επονομαζόμενο Χάρο (Μανώλης Δεστούνης).
Χάρος: - Βιάζεσαι. Κι όποιος βιάζεται…
Φάνης: - Εσύ όμως ο ίδιος έλεγες πως ένα παιδί ήταν μια λύση…
Χάρος: - Ήταν…
Φάνης: - Λοιπόν.
Χάρος: - Παρακάτω… τη ζωή σου…
Φάνης: - … με μια απογοήτευση παραπάνω. Θέλω ένα σωρό. Θέλω πολλά. Πότε; Στριμωγμένος όπως θέλουν αυτοί. Τη ζωή μου… Χρειάζομαι κι εγώ έναν άνθρωπο έτσι όπως τον θέλω. Καταλαβαίνεις; (…) Δεν γίνεται, πώς θα γίνει;
Απόσπασμα 3. Ο Φάνης είναι στην ταράτσα του κτιρίου και καταφθάνουν η μάνα του και η Σούλα.
Δημοσιογράφος: - Η μάνα σου είναι. Μίλησέ της.
Φάνης: - Τι να πούμε… 30 χρόνια δεν είπαμε τίποτα…
Video. Στιγμές του έργου στο video που ακολουθεί.
Φωτογραφίες.
1. Η Κατερίνα Γώγου ως ανώνυμη που δίνει συνέντευξη του δρόμου (στη Βασιλίσσης Σοφίας, ίσως).
2. Ο Φάνης πιέζεται από τον μέλλοντα κουνιάδο του να παντρευτεί τη Σούλα. Από την κλίση της οδού εκτιμώ ότι ίσως είναι η Λεωφόρος Αλεξάνδρας.
3. Αριστερά ο Φάνης με καπέλο ερήμου εργάζεται σε συνεργείο παραγωγής λατομικών προϊόντων. Εκεί θα γνωρίσει τη Σούλα. Δεξιά η Βάσια Τριφύλλη σε κομμωτήριο, σε συσκευή στεγνώματος μαλλιών της εποχής.
4. Η Μέλανι.
5. Η τελευταία πράξη του δράματος. Στο κέντρο το κτίριο που έχει ανέβει ο Φάνης (μόλις που διακρίνεται πάνω αριστερά), περίοικοι που τον παρατηρούν από παρακείμενη ταράτσα (αριστερά) και τηλεοπτικά συνεργεία με περαστικούς να καταγράφουν την εξέλιξη των πραγμάτων (δεξιά).
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
