Νευρικό γέλιο στην τάξη

[θανος]

μια φορα στο γυμνασιο ειχαμε διαλειμα και μια καθηγητρια εστειλε καποιον να τις αγορασει σερβιετες ενω λοιπον καθομαστε στο προαυλιο ξεφνικα βγαινει απ το παραθυρο και του φωναζε με φτερα με φτερα ενω κουναγε τα χερια ειχαμε πεθανει ολοι στο γελιο

 

[dinos80s]

καποτε στη σχολη μας υπηρχε ενας καθηγητης πολυ παραστατικος. μας ελεγε το μαθημα κουνοντας χερια και ποδια και πολλες φορες κολαγε σε μια λεξη και την ελεγε πολλες φορες. καποια μερα καθως μας ελεγε το μαθημα και ενω ηταν σχετικα ηρεμος για αρκετη ωρα παει μπροστα απ τον πινακα ανοιγει τα ποδια του και με τα χερια ψηλα λεει Η ΣΤΑΤΙΚΗ ΡΟΠΗ ΠΟΥ ΠΟΥ ΠΟΥ. και φωναζει ενας φιλος ΤΣΑΑΑΑ κι εγινε χαμος.

 

[Alucard]

Θυμάμαι πως κάθε φορά που μ' έπιανε νευρικό γέλιο έκανα πως έψαχνα κάτι στην τσάντα μου βάζοντας σχεδόν ολόκληρο το κεφάλι μέσα της για να μη με πάρουν χαμπάρι.

Όταν σήκωνα μετά από λίγο το κεφάλι μου, είχα γίνει κατακόκκινος από τη καταπίεση του να μη βγει δυνατά το γέλιο

Απίστευτα βασανιστική κατάσταση.

Επίσης, αν και δεν είναι retro, θυμάμαι καθηγητή στη σχολή να έχει φέρει για τις ανάγκες του μαθήματος κάτι γεωμετρικά σχήματα που έμοιαζαν με πατάτες (είχαν και σκούρο κίτρινο χρώμα) τα οποία τα κουβαλούσε από αμφιθέατρο σε αμφιθέατρο μέσα σε πλαστική μπλε σακούλα σαν της λαϊκής.

Απίστευτο βασανιστήριο το να προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου μέσα στο μάθημα από το συνειρμό που δυστυχώς μόνο εγώ είχα κάνει αφού έβλεπα τους υπόλοιπους τελείως αδιάφορους με την εικόνα.

Τα ίδια βέβαια πάθαινα και με τη δουλειά αργότερα.

Τώρα τελευταία βέβαια έχει κοπεί το γέλιο

 

[μικρος γιγαντας]

κι εγω ειχα μια δυο περιπτωσεις απο το σχολειο , να με εχει πιασει νευρικο γελιο . αυτο που θυμαμαι ομως περισωτερο ειναι μια φωρα στο μαθημα της χημειας , εκει στο ιστορικο εβδομο του πειραια της χρυσης εκεινης εποχης . για ασημαντο λογο με ειχε πιασει γελιο και ξερετε τωρα πως ηταν αυτα .... κολυσε και η διπλανη μου στο ιδιο θρανιο . η καθηγητρια δεν αργησε να μας βγαλει εξω . ομως οταν βγηκαμε απο την ταξη επαθα σοκ . για την διπλανη μου ηταν η εκατωστη η εκατωστη πρωτη απουσια και εχανε ουσιαστικα την χρονια .... δεν θα το ξεχασω , ενιωσα τοσο ασχημα ....

 

[Rheinmetall]

Ναι μπράβο! Φοβερό θέμα. Γενικά "υπέφερα" αρκετά με το θέμα του νευρικού γέλιου. πάντα κάποιον κοροιδέυαμε, συμμαθητη, ή καθηγητή και έπρεπε να συγκρατηθούμε να μη γελάσουμε, και εγώ δεν μπορούσα με τίποτα, και για υτό συνήθως μας βγάζαν έξω, οπού εκεί λίγο μου κοβόταν το γέλιο. Και στο σχολείο, στο φροντιστήριο, και πιο πολύ στο στρατό! (που είναι σαν σχολείο από επίπεδο καζούρας)

 

[BETTY BOOP]

Από το ιδιαίτερο μάθημα Αγγλικών στο Γυμνάσιο

έκανα Αγγλικά στο σπίτι μιας κυρίας όταν ήμουν στο Γυμνάσιο. Το μάθημα γινόταν πάντα στο γραφείο της, αλλά εκείνη την ημέρα ήμουν στην κουζίνα, με ανοιχτά την πόρτα και τα παράθυρα λόγω ζέστης. Άκουγα τον παπαγάλο από την αυλή της μονοκατοικίας να λέει διάφορα και προσπαθούσα να συγκεντρωθώ (κάτι η ζέστη, κάτι ο παπαγάλος...). Ξαφνικά της κυρίας της φεύγει ένα...ρέψιμο!!!, ζήτησε ευγενικά συγγνώμη, αισθάνθηκε άσχημα, αλλά το γέλιο που με είχε πιάσει δεν περιγραφόταν!

Άλλη φορά η ίδια κυρία είχε συγκεντρώσει παιδιά απο το μάθημα, μεταξύ των οποίων ήμουν κι εγώ, και μας είχε βάλει την ταινία Braveheart χωρίς υπότιτλους για εξάσκηση στη γλώσσα και συζήτηση. Κι εκεί καμιά φορά με έπιανε νευρικό γέλιο και το βλέμμα της κυρίας ήταν κεραυνοβόλο!

Δεν μπορείς να κρύψεις το νευρικό γέλιο, είναι κολλητικό και αρχίζει να γελάει και ο διπλανός σου...

 

[johnny19818]

Δυστυχώς αρκετές φορές με έπιανε νευρικό γέλιο και καθόμουν και στα πρώτα θρανία συνήθως και δεν μπορούσα να το κρύψω παρά μόνο κόκκίνιζα σαν το παντζάρι και γέλαγα μέχρι δακρύων.

 

[RIO]

ΟΙ τρόποι αντιμετώπισης ήταν το δήθεν ψάξιμο βιβλίου μέσα στην τσάντα, όπως είπε παραπάνω και ο Alucard και το τρίψιμο του προσώπου, όπως όταν έχεις κουραστεί. Αλλά δυστυχώς, αυτά έπιαναν μόνο όταν το νευρικό γέλιο είχε μικρή διάρκεια... :xm:

 

[pardalotzatziki]

Αν ειναι κατι που με κανει να γελαω ειναι ο λοξυγκας. Δεν ξερω γιατι. Αυτο το ανεξελεγκτο να ειναι;

Ισως φταιει ενα επεισοδιο του Γουντυ με ενα ξυλοκοπο που ειχε λοξυγκα και του επεφτε το παντελονι

Τριτη λυκειου σε μαθημα γραμμικου σχεδιου. Εχουμε σηκωμενα τα σχεδιαστηρια και ο διπλανος μου αρχιζει το λοξυγκα...

Αρχιζω τα γελακια και να μου λεει σκασε ρε ........

Χειροτερευει ο λοξυγκας, σκιζομαι στα γελια και προσπαθω να κρυφτω πισω απο το σχεδιαστηριο.

Αυτος να συνεχιζει να λεει σκασε και την ωρα που μιλαει να σου ο λοξυγκας. Με αποτελειωσε...χτυπουσα το κεφαλι στο ξυλο και τα ποδια στο πατωμα...

Μας πεταξε και τους δυο εξω η καθηγητρια....και συνεχισα να γελαω στον διαδρομο... :tease:

 

[perlastar]

μια φορα στο γυμνασιο ειχαμε διαλειμα και μια καθηγητρια εστειλε καποιον να τις αγορασει σερβιετες ενω λοιπον καθομαστε στο προαυλιο ξεφνικα βγαινει απ το παραθυρο και του φωναζε με φτερα με φτερα ενω κουναγε τα χερια ειχαμε πεθανει ολοι στο γελιο

Μα πόσο πυροβολημένοι ήταν πια μερικοί καθηγητές;

Νευρικό γέλιο μας έπιανε πολύ συχνά, αλλά αυτές είναι οι φορές που θυμάμαι χαρακτηριστικά:

Στην Α Λυκείου, τη στιγμή που μπήκε μέσα ο Φυσικός μας και φορούσε ένα μακρύ γκρίζο παλτό, που το είχε δέσει σφιχτά στη μέση, ενώ προς τα κάτω ήταν σαν φουσκωμένο. Ένας συμμαθητής μου μόλις τον είδε ψιθύρισε: "Αστυνόμος Σαϊνης" Και μένα με έπιασαν κάτι γέλια που δεν μπορούσα να σταματήσω.

Στη Γ Λυκείου, τη στιγμή που ένα αγόρι, καθώς διαβάζε ένα κείμενο, σταμάτησε ξαφνικά και είπε: "Μισό λεπτό κύριε, γιατί έκλεισε το βιβλίο μόνο του"

Στο φροντιστήριο Αγγλικών, όταν την ώρα του μαθήματος αυτός που καθόταν πίσω μου, με σκούντηξε λέγοντας να γυρίσω να τον δω, γύρισα λοιπόν και τον είδα να έχει ανοίξει έναν συνδετήρα, να τον έχει στερεώσει στα ρουθούνια του και να παριστάνει έναν αγριεμένο ταύρο.

 

[Aldark]

Νευρικό γέλιο φυσικά και με έπιανε πολλές φορές , και ακόμα με πιάνει. Στο θέμα της τάξης όμως ή του φροντιστηρίου , κάποιες φορές παθένανε νευρικό όλοι μαζί και τότε μπορούσες να "κρυφτείς" στον όχλο. Όμως όταν εγώ και ο διπλανός μου γελάγαμε μόνοι μας (ή μαζί με τους πισινούς ή τους μπροστινούς μας) την ώρα που λεγότανε κάτι σοβαρό ή έπρεπε να γίνει μάθημα...Ε το νευρικό αυτό γέλιο για να το κρύψω έπρεπε να κρυφτώ πίσω απ'την μπλούζα μου ή να το κρύψω με το χέρι μου.

 

[BETTY BOOP]

σε καποια ταξη του Γυμνασιου, ειχαμε μαθημα μια μερα και απο το ανοιχτο παραθυρο της ταξης ακουστηκε μουσικη απο διερχομενο αυτοκινητο...''χερι-χερι με τον Καρατζαφερη'' ήταν...το ασμα και η ταξη σειστηκε απο ταγελια των μαθητων και του καθηγητη...

 

[BETTY BOOP]

Ειχα ιδιαιτερο μαθημα Αγγλικων στο σπίτι μια μερα. Ειχα συγκεντρωσει τα βιβλια, τα τετραδια στο τραπεζι και περιμενα να ερθει η κυρια. Ημουν μονη στο σπιτι. Υπηρχε παγωτο και πορτοκαλαδα να την κερασω.

Μολις ηρθε, προσφερθηκα να την κερασω και ρωτησα γρηγορα ''Τι να σας κερασω; Θελετε νεράκι, παγωτάκι, πορτοκαλαδάκι;''. :supergrin: Μπερδευτηκα ετσι γρηγορα που το ειπα...

Η κυρια φυσικα γελασε αλλα εμενα με ειχε πιασει νευρικο γελιο στο μαθημα...

 

Χαιρετώ την παρέα του retromaniax. Παρακολουθώ χρόνια το forum αλλά κάτι οι υποχρεώσεις κτλ και όλο ανέβαλλα το να γράψω κάτι. Ήρθε η ώρα φαίνεται .

Νευρικό γέλιο λοιπόν . Αμέτρητες φορές και στο δημοτικό κ στο Γυμνάσιο κ το Λύκειο . Πάντα σε ακατάλληλες ώρες και με δυσκολία στο να σταματήσω. Είναι πολλές οι φορές που με έπιασε αλλά για την ώρα θα σας αναφέρω μια από το δημοτικό. Δ δημοτικού στο μάθημα των αγγλικών.Η δασκάλα (εξαιρετικη εκπαιδευτικός πραγματικά)μας έβαλε μια έκθεση για το σπίτι. Έρχεται το επόμενο μάθημα και μας λέει να φέρουμε τις εκθέσεις πάνω στην έδρα . Ένα παιδί (δεν θυμάμαι ποιος )φέρνει ένα χαρτί τρύπιο,σκισμένο και γεμάτο μουντζουρες. Απορημένη η δασκάλα το ρωτάει " τι χαρτί Είναι αυτό παιδί μου ?το έφαγε ο ποντικός? "Γελάσαμε όλοι φυσιολογικά και μετά το μάθημα συνεχίστηκε . Ένα όμως που ο πανούργος διπλανός μου είχε αλλά σχέδια. Έτσι κάθε 30 δευτερόλεπτα περίπου μου επαναλαμβανε την φράση " το έφαγε το ποντίκι,το έφαγε το ποντίκι " .Ε το πε μια δυο τρεις δεν άντεξα και με πιασε νευρικό γέλιο . Όσο και να είχα βάλει το κεφάλι μου μέσα στην τσάντα δεν μπορούσα να σταματήσω .Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να με βγάλει έξω η δασκάλα να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου μπας και ηρεμήσω. Μετά από κάνα δεκάλεπτο επέστρεψα στην τάξη και το μάθημα συνεχίστηκε χωρίς διακοπές . Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία