Οδός Ζήνωνος

[Kalkitos]

Βρισκόμαστε στο 1978-79 και θυμάμαι αυτός ο δρόμος είχε αποτυπωθεί στο παιδικό μυαλουδάκι μου,κάθε φορά που έστελνε ο πατέρας μου τη μάνα μου να πληρώσει κανένα λογαριασμό συνήθως ληγμένο (ΕΥΔΑΠ η ΔΕΗ),η αν είχε να ψωνίσει κάτι απο Ομόνοια,εγω ζητούσα η στρατιωτάκια,η κανένα αυτοκινητάκι,5-6 χρονών τότε,και όμως θυμάμαι την αναμονή μέχρι να γυρίσει η μάνα μου πίσω,και η κακομοίρα ποτέ δεν με ξέχναγε.
Ας είναι καλά εκεί που είναι,ελαφριά να είναι η ψυχούλα τους,που είχαν δεν είχαν κοίταζαν να μη μας λείπει τίποτα,γεγονός που το θυμάμαι πάντα με πολύ νοσταλγία

 

[Wally]

Η ρετρο εκδοχη της ηταν καλη. Τωρα ειναι σκληρο γκετο. Κριμα.

 

[Kalkitos]

Έχεις απόλυτο δίκιο,όταν τυχαίνει και περνάω με το αυτοκίνητο σε πιάνει ψυχοπλάκωμα.

 

[laura ingalls]

Εργαζόμουν από το 1990 μεχρι το 2005 στην πέριξ περιοχή... Είδα και έζησα την μεταμόρφωση της. Η αλήθεια είναι ότι τη δεκαετία του 80 ένα μικρό κομμάτι της περιοχής ήταν η τρούμπα της Αθήνας. Ένα σφαιριστήριο, δύο καμπαρέ με στριπτιζ και κονσομανσιόν όπου βγάζανε και ταμπέλες-βιτρίνες στον δρόμο όπως στους κινηματογράφους παλιά με φωτογραφίες από τα σόου, τρομάρα τους, που κάνανε οι "αρτίστες ντιζέζ". Το σκηνικό συμπλήρωναν ένα-δύο ξενοδοχεία αμφιβόλου ηθικής, και δύο "σπίτια" νεοκλασικά με κόκκινο φωτάκι απέξω. Δεν δημιουργούνταν όμως κανένα πρόβλημα στους περίοικους, τουλάχιστον έτσι όπως το είχα αντιληφθεί εγώ, μάλλον αυτού του είδους τα μαγαζιά λειτουργούσαν βράδυ και με σχετική διακριτικότητα. Όλα αυτά στην Γερανίου διασταύρωση με την Ζήνωνος και στην Μενάνδρου. Η Ζήνωνος ήταν ο εμπορικός δρόμος με πολλά μαγαζιά όπως μανάβικο, φούρνο ένα υπέροχο καφεκοπτείο που μοσχοβόλαγε ο τόπος, χασάπικο και τυροπωλείο κ.λ.π.
Στο τελείωμα της δεκαετίας του 80 και στην αυγή του 90, το σκηνικό άλλαξε φύγαν τα καμπαρέ και το σφαιρηστήριο και η Ζήνωνος πεζοδρομήθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος. Άνοιξαν και άλλα εμπορικά καταστήματα όπως υποδήματα, καραμελάδικο κ.α. Εκεί γύρω λειτουργούσαν 5 εφημερίδες με τα τυπογραφεία τους και τα πιεστήριά τους. Υπήρχαν πολλά δικηγορικά γραφεία αφού στην περιοχή υπήρχαν δικαστικές υπηρεσίες όπως το Εφετείο, το Πταισματοδικείο, το Αρχείο για παλιές υποθέσεις. Σταδιακά από το 2000 και μετά άρχισε η μεγάλη παρακμή. Φύγαν οι εφημερίδες και τα στεκια των δημοσιογράφων. Όταν μεταφέρθηκαν και οι δικαστικές υπηρεσίες το 2010 μπήκε και η ταφόπλακα.

 

[ntsmrtz]

Τη γνωρίζω καλά την περιοχή... είχα γράψει κείμενο αλλά δεν έχει νόημα.
Με αφορμή το θέμα ξύπνησαν όμως κάτι μνήμες από τότε που όχι μόνο εργαζόμουν αλλά και ζούσα στην περιοχή το ΄03-'05.
Περίεργο πράγμα ο χρόνος, ωραιοποιεί καταστάσεις και σβήνει στενάχωρες αναμνήσεις..

 

[kanaria1969]

Τη θυμάμαι την περιοχή 1973-74,που μας κατέβαζε το λεωφορείο στην οδό Βούλγαρη και μετά από την Ζήνωνος πηγαίναμε στην Ομόνοια στο Αττικό φροντιστήριο για να προετοιμαστούμε για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Τότε όλα τα φροντιστήρια ήταν στο κέντρο της Αθήνας. Θυμάμαι ένα τσούρμο παιδιά μέσα στο λεωφορείο να κουβεντιάζουμε ανέμελα και να γελάμε πονηρά όταν βλέπαμε τα σπίτια με το κόκκινο φωτάκι. Τα αγόρια κρυφοκοίταζαν και τάχαμ δήθεν κουβέντιαζαν μεταξύ τους για τις εμπειρίες τους, ψυθιριστά. Είχε ζωή η περιοχή και αν μη τι άλλο κυκλοφορούσες ελεύθερα χωρείς να φοβάσαι. Πέρασαν τα χρόνια, τέλειωσα το Πανεπιστήμιο, βγήκα στη σύνταξη, έγινα γιαγιά και όλα αυτά τα σκέφτομαι με νοσταλγία. Όμως από την Ζήνωνος, με τα σημερνά της στέκια, δεν αντέχω να περάσω.

 

[elephadas]

Τη θυμάμαι την περιοχή 1973-74,που μας κατέβαζε το λεωφορείο στην οδό Βούλγαρη και μετά από την Ζήνωνος πηγαίναμε στην Ομόνοια στο Αττικό φροντιστήριο για να προετοιμαστούμε για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο.

Χαιρετώ τη συνομήλικη!
Ούτε που την είχα ακούσει τη Ζήνωνος τότε, βέβαια. Το δικό μου φροντιστήριο ήταν χαμηλά στη Σόλωνος. Άντε να έφτανα ποτέ μέχρι Ομόνοια για να πάρω ηλεκτρικό όταν ήθελα να πάω κάπου. Πέρα από Ομόνοια ήταν terra incognita.

 

[kanaria1969]

Χαιρετώ τη συνομήλικη!
Ούτε που την είχα ακούσει τη Ζήνωνος τότε, βέβαια. Το δικό μου φροντιστήριο ήταν χαμηλά στη Σόλωνος. Άντε να έφτανα ποτέ μέχρι Ομόνοια για να πάρω ηλεκτρικό όταν ήθελα να πάω κάπου. Πέρα από Ομόνοια ήταν terra incognita.

 

[kanaria1969]

Χαιρετώ τη συνομήλικη!
Ούτε που την είχα ακούσει τη Ζήνωνος τότε, βέβαια. Το δικό μου φροντιστήριο ήταν χαμηλά στη Σόλωνος. Άντε να έφτανα ποτέ μέχρι Ομόνοια για να πάρω ηλεκτρικό όταν ήθελα να πάω κάπου. Πέρα από Ομόνοια ήταν terra incognita.

Τι χρόνια και αυτά! 'Ολο διάβασμα, άγχος και ανασφάλεια. Για χρόνια έβλεπα ότι ενώ είχα πάρει το πτυχίο, δεν είχα περάσει τα μαθηματικά της έκτης γυμνασίου και αναρωτιόμουν στον ύπνο μου, πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό.

 

[Kalkitos]

Τη γνωρίζω καλά την περιοχή... είχα γράψει κείμενο αλλά δεν έχει νόημα.
Με αφορμή το θέμα ξύπνησαν όμως κάτι μνήμες από τότε που όχι μόνο εργαζόμουν αλλά και ζούσα στην περιοχή το ΄03-'05.
Περίεργο πράγμα ο χρόνος, ωραιοποιεί καταστάσεις και σβήνει στενάχωρες αναμνήσεις..

Σοφή κουβέντα είπες...