Οι Άθλιοι (1995)

hannele

RetroMasteR
Joined
2 Νοέ 2013
Μηνύματα
2.617
Αντιδράσεις
4.736
Retro DB: Οι Άθλιοι (1995)

Συγγραφέας: Βίκτωρ Ουγκώ

Θέατρο Καλουτά


Η παράσταση ανέβηκε για 2 συνεχόμενες χειμερινές θεατρικές σεζόν αλλά με διαφορετικούς θιάσους σε κάθε σεζόν.

Συγκεκριμένα:
Α σεζόν: Οκτώβριο 1995 - Απρίλιο 1996, σκηνοθεσίας Κοραή Δαμάτη με πρωταγωνιστές τους Τάσο Χαλκιά κι Γιώργο Παρτσαλάκη.
Β σεζόν: Οκτώβριο 1996 - Απρίλιο 1997, σκηνοθεσίας Κώστα Νταλιάνη με πρωταγωνιστές τους Κοσμά Ζαχάρωφ κι Άλκη Παναγιωτίδη.
Παραγωγή κι στις 2 σεζόν του Θάνου Μαρτίνου.

Tο thread της Β σεζόν: Οι Άθλιοι (1996)


Α σεζόν 1995 - 1996


1.jpg
Το εξώφυλλο του προγράμματος


Ο κατάδικος Γιάννης Αγιάννης αποφυλακίζεται 19χρόνια μετά τη σύλληψη από τον αστυνομικό Ιαβέρη για την κλοπή ενός καρβελιού. Η φιλευσπλαχνία που του δείχνει ο επίσκοπος Μυριήλ συγκινεί κι "μεταμορφώνει" τον Αγιάννη σε ένα ευυπόληπτο, αγαπητό κι τίμιο άτομο. Κανείς όμως δεν γνωρίζει το πραγματικό του όνομα, καθώς έχει υιοθετήσει ψευδώνυμο ώστε να ξεφύγει από την εμμονή του αστυνομικού Ιαβέρη που εξακολουθεί να τον καταδιώκει.
Τότε γνωρίζει τη Φαντίνα, μια ετοιμοθάνατη πόρνη, που του εμπιστεύεται την μικρή κόρη της Τιτίκα. Όταν ένας άλλος άντρας κατηγορείται ότι είναι ο κατάδικος Γιάννης Αγιάννης, η συνείδηση του τον αναγκάζει να αποκαλύψει την ταυτότητά του κι να καταλήξει πάλι στη φυλακή από τον Ιαβέρη.
Δραπετεύει, παίρνει μαζί του τη μικρή Τιτίκα από το πανδοχείο των διεφθαρμένων Θερναδιέρων κι κρύβονται σε μοναστήρι.
Δέκα χρόνια μετά η Τιτίκα, ενήλικη πλέον, γνωρίζει κι ερωτεύεται ενα νεαρό φοιτητή, το Μάριο. Οι Θερναδιέροι μπαίνουν πάλι στη ζωή τους δημιουργώντας προβλήματα, παράλληλα όμως οι φοιτητές εξεγείρονται και δημιουργούν οδοφράγματα στα στενά του Παρισιού (Ιουλιανή εξέγερση Παρισιού 1832). Ο Μάριος τραυματίζεται στην εξέγερση κι σώζεται χάρη στον Αγιάννη. Ο Αγιάννης όμως σώζει κι τον επί χρόνια διώκτη του, Ιαβέρη, από τα χέρια των φοιτητών που σκόπευαν να τον εκτελέσουν. Ο Ιαβέρης, παγιδευμένος πλέον στις τύψεις του για το ανελέητο κυνηγητό του στον Αγιάννη, αυτοκτονεί πέφτοντας στο Σηκουάνα...


Γιάννης Αγιάννης: Τάσος Χαλκιάς
Ιαβέρης: Γιώργος Παρτσαλάκης

Έρση Μαλικένζου, Πένυ Παπουτσή, Κωνσταντίνα Ψωμά, Γιώργης Χριστοδούλου, Τζένη Μιχαηλίδου, Χρήστος Μάντζαρης, Ιλιάδα Λαμπρίδου, Μαρία Καντιφέ, Κώστας Τερζάκης, Γιώργος Χαλεπλής, Γιώργος Χαδίνης, Αγγελική Βελουδάκη, Μπάμπης Χατζιδάκης, Γιώργος Σουξές, Γρηγόρης Τουμασάτος, Τάσος Παπαγεωργάκης κ.α


οι μικρές (εναλλάξ στο ρόλο της Τιτίκας σε παιδική ηλικία):
Βασιλική Καρταλοπούλου
Αλεξάνδρα Μακρίδου
Μαριαλένα Ροζάκη

Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης
Μετάφραση-Θεατρική απόδοση: Πέτρος Μάρκαρης
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Στίχοι τραγουδιών: Πένυ Παπουτσή
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Τσαγκάρης
Παραγωγή: Θάνος Μαρτίνος



2.jpg
Τάσος Χαλκιάς (Αγιάννης), Γιώργος Παρτσαλάκης (Ιαβέρης), Πένυ Παπουτσή (Φαντίνα) κι Γιώργος Χαλεπλής (αστυφύλακας).



3.jpg
Απο την ανάγνωση του έργου
Πηγη: fb Ελληνικό Σινεμά


Ο Ουγκώ εμπνεύστηκε τους Άθλιους από το υπαρκτό πρόσωπο Φρανσουά Βιντόκ. Ο Βιντόκ ήταν Γάλλος πρώην κατάδικος εγκληματίας που έγινε στην πορεία...εγκληματολόγος (!!), επικεφαλής της Ταξιαρχίας Ασφαλείας στο Παρίσι. Θεωρείται πατέρας της σύγχρονης εγκληματολογίας και του τμήματος της Γαλλικής Αστυνομίας. Επίσης αποκαλείται ως ο πρώτος ιδιωτικός Ντετέκτιβ.
Στους Αθλίους, κάθε μία από τις δύο αυτές ιδιότητες του αποδόθηκε στα 2 κεντρικά πρόσωπα, του κατάδικου (Αγιάννης) κι του αστυνομικού (Ιαβέρης).
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ήταν η μόνη παράσταση που είδα στην ζωή μου δύο φορές. Θυμάμαι ότι η διάρκειά της ήταν περίπου 3 ώρες, ήμουν σε μπροστινό κάθισμα και ήταν απλά τέ-λει-α.
 
Πίσω
Μπλουζα