Οι αδικημένοι

Και στην κωμικη σειρα Η Ελιζα και οι αλλοι, ηταν καταπληκτικη οπου υποδυοταν τη μητερα της Μιρκας Παπακωνσταντινου.
Πολύ καλή ήταν και στον "Φόνο Χωρίς Ταυτότητα" που υποδυόταν την "σατανική" Άσπα Αγγελίδου, σε έναν κόντρα-ρόλο, κατά τον χαρακτηρισμό των τότε τηλεκριτικών.
 
Πολύ καλή ήταν και στον "Φόνο Χωρίς Ταυτότητα" που υποδυόταν την "σατανική" Άσπα Αγγελίδου, σε έναν κόντρα-ρόλο, κατά τον χαρακτηρισμό των τότε τηλεκριτικών.
Ναι, τη θυμαμαι πολυ καλα σε εκεινο το ρολο γιατι ημουν φανατικη φιλη της σειρας.
 
Ναι, τη θυμαμαι πολυ καλα σε εκεινο το ρολο γιατι ημουν φανατικη φιλη της σειρας.
Γενικά η σειρά είναι πολύ καλή, και δεν μου προκαλεί εντύπωση το ότι πήγε πολύ καλά σε τηλεθέαση τη σεζόν 1990-1991.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Θα συμφωνήσω απόλυτα για τον Κώστα Ρηγόπουλο που όταν κι ο πρώτος που αναφέρθηκε. Εξαιρετικός και πειστικότατος σε ότι κι αν έπαιξε.

Από κει και πέρα πάντα μου έκανε εντύπωση πως δεν έκανε πολύ μεγαλύτερη καριέρα η Λίλυ Παπαγιάννη. Εκπληκτικά όμορφη και με απίστευτη φινέτσα γυναίκα και πάρα πολύ καλή ηθοποιός. Τι παραπάνω έπρεπε να έχει δηλαδή για να της δώσουν οι παραγωγοί περισσότερους και κυρίως πρωταγωνιστικούς ρόλους; Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι ίσως παραήταν φινετσάτη κι είχε ίσως υπερβολικά αριστοκρατική εμφάνιση για τα γούστα του μέσου θεατή.

Θα ήθελα εδώ να αναφέρω και το Βασίλη Τσιβιλίκα. Στο είδος που επέλεξε να υπηρετήσει ήταν πραγματικά απίστευτος κι έκανε πολύ μεγάλη καριέρα στο θέατρο. Τεράστιος κωμικός που χάρισε άπειρες στιγμές γέλιου στον κόσμο. Δεν έχω όμως ακούσει ποτέ κανέναν να τον αναφέρει όταν γίνεται κουβέντα για τους κορυφαίους του είδους.

Ο Τσιβιλίκας βέβαια είχε την ατυχία όπως και πολύ άλλοι συνομήλικοι ή και λίγο νεότεροι του να κάνει το μεγάλο μπαμ στην καριέρα του τη δεκαετία του 70. Την εποχή δηλαδή που ο ελληνικός κινηματογράφος είχε μπει στην παρακμή του και το κοινό άρχιζε να παρακολουθεί μανιωδώς τηλεόραση. Με τη διαφορά όμως, ότι ενώ οι ταινίες από το 50΄ και μετά έχουν σωθεί και τις βλεπουμε ανελλιπώς μέχρι σήμερα ενώ το ιδιο συμβαίνει και με τα περισσότερα σήριαλ απο το 80 και μετά, η συντριπτική πλειοψηφία των σειρών του 70 όπου έκαναν την επιτυχία οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί έπεσαν θύματα διαφόρων "υπευθύνων" των κρατικών καναλιών, που θεώρησαν καλό να τα εξαφανίσουν.. Ο Τσιβιλίκας βέβαια είχε προλάβει να παίξει σε κάποιες από τις τελευταίες καλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά τουλάχιστον τηλεοπτικά (εξαιρώντας τα θεατρικά του που παίχτηκαν στην τηλεόραση) τη μεγάλη καριέρα την έκανε το 70.

Σκεφτόμουν να γράψω και καναδυό ακόμη, αλλά μετά σκέφτηκα ότι ήταν περιπτώσεις που πιο πολύ αδίκησαν οι ίδιοι τους εαυτούς τους, παρά τους αδίκησε το σύστημα.
 
Για τη Μαίρη Λαλοπουλου που προαναφέρθηκε να πω ότι επί πολλά χρόνια ήταν στο δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου, οπότε υποψιάζομαι ότι μάλλον την ενδιέφερε το θέατρο πολύ περισσότερο στην καριέρα της. Απιστευτα ταλαντούχα γυναίκα! Ήταν δηλαδή μια αντίστοιχη περίπτωση με τη συνονοματη της Μαίρη Αρώνη που έκανε πολύ μετρημένες εμφανίσεις στον κινηματογραφο. Μόνο που η Μαίρη Αρώνη στις λίγες ταινίες που έπαιξε είχε την τύχη να της δωθουν πιο "αβανταδορικοι" ρόλοι (και πιο πρωταγωνιστικοι)
 
Ο Νίκος Φώσκολος θεωρούσε τον Ζώρα Τσάπελη ως τον κορυφαίο ηθοποιό! Τον θεωρούσε "αδικημένο" και γι' αυτό τον επέλεγε να παίξει κάποιο ρόλο σε όλες του τις ταινίες.
 
Ο Νίκος Φώσκολος θεωρούσε τον Ζώρα Τσάπελη ως τον κορυφαίο ηθοποιό! Τον θεωρούσε "αδικημένο" και γι' αυτό τον επέλεγε να παίξει κάποιο ρόλο σε όλες του τις ταινίες.
Συμφωνώ και επαυξάνω. Ο Τσάπελης είχε μια ιδιαίτερη (σχεδόν βορειοευρωπαϊκή) φυσιογνωμία που τον καθιστούσε ιδανικό για τα φιλμ του Φώσκολου, ειδικά όσα είχα να κάνουν με δικαιοσύνη και υψηλά αξιώματα. Κι όμως πίσω από αυτό το ψυχρό γκριζογάλανο βλέμμα, το σχεδόν μονίμως πλαισιωμένο με εκείνα τα αυστηρά γυαλιά, μπορούσε κανείς να διακρίνει μια ευαισθησία και μια πηγαία ευγένεια που θα ταίριαζε κι σ' ένα σωρό άλλους ρόλους, κυρίως πρωταγωνιστικούς και που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν την φήμη του αυστηρού και του φοβιστικού στα μάτια των θεατών.

Από την άλλη θα ήθελα να δω σε περισσότερους πρωταγωνιστικούς ρόλους τη Σοφία Ρούμπου. Όμορφη, ταλαντούχα, με αυτή τη γλυκιά μελαγχολία στο βλέμμα που την έκανε αμέσως αγαπητή στο κοινό ως "κορίτσι του 17" (το έχουμε συζητήσει πολύ το έργο αυτό από χθες), η Ρούμπου θα μπορούσε να συνεχίσει να έχει καριέρα πρωταγωνίστριας αλλά πιστεύω ότι από μόνη της επέλεξε να έχει μια πιο διακριτική παρουσία στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γι' αυτό και αποσύρθηκε νωρίς.
 
Kι εγω βρισκω υπεροχο τον Ζωρα (τι ονομα!) απο καθε αποψη. Ταλεντο, εμφανιση, φινετσα, αλλα κυριως φωνη.
Σκετη μαγεια να τον ακους!
Μια ταινια του πολυ αγαπημενη μου την οποια εχω παρακολουθησει αμετρητες φορες ειναι η Ζηλεια. Εκει ο καλος αυτος ηθοποιος κρατα ρολο πρωταγωνιστικο και ετσι μας δινεται η ευκαιρια να τον απολαυσουμε πολυ περισσοτερο απο ο,τι σε αλλες ταινιες του.
Και σεναριακα, αλλωστε, προκειται για ενα εργο πολυ ξεχωριστο, αφανταστα ενδιαφερον και με θαυμασιους ηθοποιους να το πλαισιωνουν: Γιωργος Φουντας, Ελλη Φωτιου, Μπεατα Ασημακοπουλου.
Αν δεν το εχετε δει ακομα, κριμα γιατι χανετε!
 
να έχει μια πιο διακριτική παρουσία στο χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γι' αυτό και αποσύρθηκε νωρίς.
Η Σοφία Ρουμπου ήταν γυναίκα του κινηματογραφιστη Νίκου Καβουκίδη. Ενδεχομένως όντως να θέλησε να έχει μια πιο διακριτική παρουσία και επιπλέον να αφοσιωθεί λίγο περισσότερο στην οικογένειά της
 
Προσωπικά θεωρώ κατάφορα αδικημένη τη Νόρα Βαλσάμη. Παρά το γεγονός ότι έγινε γνωστή και μάλιστα έπαιξε σε ταινίες που προβάλλονται ακόμη και σήμερα δεν κατόρθωσε να λάβει σημαντικότερους και πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους και περιορίστηκε σε ρόλους που τους διεκπεραιώνει άψογα αλλά δεν είχαν να προσφέρουν κάτι σημαντικό (με εξαίρεση την τελευταία ταινία της). Ίσως φταίει ότι ξεκίνησε να δουλεύει τέλη της δεκαετίας του 60, οπότε είχε ήδη δημιουργηθεί ένα κατεστημένο σταρ σιστεμ. Θεωρώ ότι οι μετέπειτα πρωταγωνιστικοι ρολοι της στο θέατρο και την τηλεόραση της έδωσαν την ευκαιρία να αναδείξει την υποκριτική της δυναμική.
 
Θεωρώ ότι οι μετέπειτα πρωταγωνιστικοι ρολοι της στο θέατρο και την τηλεόραση της έδωσαν την ευκαιρία να αναδείξει την υποκριτική της δυναμική.
Ακριβώς για αυτό φίλε μου δεν τη θεωρώ αδικημένη συνολικά! Ίσως - λίγο μόνο- κινηματογραφικα. Η Νορα έπαιξε σε υπέροχα σήριαλ και έγραψε ιστορία ενσαρκωνοντας ηρωίδες του Ξενοπουλου, αλλά και σε άλλα σήριαλ όπως " Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιωτη". Χώρια η σημαντική της παρουσία στο θέατρο τη δεκαετία του 80
 
Ακριβώς για αυτό φίλε μου δεν τη θεωρώ αδικημένη συνολικά! Ίσως - λίγο μόνο- κινηματογραφικα. Η Νορα έπαιξε σε υπέροχα σήριαλ και έγραψε ιστορία ενσαρκωνοντας ηρωίδες του Ξενοπουλου, αλλά και σε άλλα σήριαλ όπως " Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιωτη". Χώρια η σημαντική της παρουσία στο θέατρο τη δεκαετία του 80
Έχεις δίκιο! Η καριέρα της έχει είναι μεγάλη και σίγουρα της ήρθαν πολλές ευκαιρίες. Πάντως αυτό που εννοούσα ότι κινηματογραφικά έπαιξε σε αρκετές ταινίες μαζεμένες μια οχταετια περίπου και οι ρόλοι της ήταν κατά κύριο λόγο υ ποστηρικτικοί αλλά πάντοτε σημαντικοί. Αλλά με εξαίρεση τις Βάσεις και τη Βασούλα δεν της ήλθε κάποια άλλη μεγάλη ευκαιρία. Σε αντίθεση με την Μπέτυ Λιβανού, η οποία βγήκε αργότερα από τη Νόρα αλλά έπαιξε πιο πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Πάντως θυμάμαι όταν είδα σε επανάληψη τον Τζων Αυλακιώτη πόσο διαφορετική ήταν στο ρόλο της Βαλεντίνης. Καμία σχέση με το γλυκύτατο και εύθραυστο κοριτσάκι που γνωρίσαμε στις Κύριες της αυλής (κι εκεί υπέροχη)
 
Πάντως σε αυτή την κατηγορία θα έβαζα και τη Νίκη Λινάρδου. Αν και σίγουρα είχε ως ένα βαθμό τη βοήθεια του Αλέκου Σακελλάριου αφού ήταν και καλή ηθοποιός νομίζω πως αδικήθηκε στους ρόλους της. Ειδικά στην αρχή πραγματικά ήταν πολύ μικροί. Φανταστείτε ότι πιο έντονη παρουσία είχε στο Λατέρνα, Φτώχεια και φιλότιμο και στο σίκουελ (aka γαρύφαλλο) παρά σε κατοπινά φιλμ.
Π.χ. οι ρόλοι της στην Κυρά μας τη μαμή ως Βούλα δεν είχε κάτι το σημαντικό ή ως γειτόνισσα του Φωτοπούλου στην Καφετζού σε μια μικρή σκηνούλα με μια μονάχα ατάκα ( κρίμα το budget της ταινίας) . Για να μην μιλήσω για το Μια ζωή την έχουμε που ζήτημα ήταν αν αρθρωσε δύο τρεις λέξεις. Και ενώ είχε ταλέντο οι ρόλοι της ήταν επιεικής μικροί. Για μένα φάνηκε για πρώτη φορά στον Θησαυρό του μακαρίτη σε έναν ρόλο αβανταδόρικο από γραφής του. Και στην συνέχεια όμως θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε παίξει καλύτερους και πιο μεγάλους ρόλους που να βασίζονται πάνω της. Φυσικά αποσύρθηκε και νωρίς και αυτό δεν μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε πολλά περισσότερα από εκείνη
 
Πάντως σε αυτή την κατηγορία θα έβαζα και τη Νίκη Λινάρδου. Αν και σίγουρα είχε ως ένα βαθμό τη βοήθεια του Αλέκου Σακελλάριου αφού ήταν και καλή ηθοποιός νομίζω πως αδικήθηκε στους ρόλους της. Ειδικά στην αρχή πραγματικά ήταν πολύ μικροί. Φανταστείτε ότι πιο έντονη παρουσία είχε στο Λατέρνα, Φτώχεια και φιλότιμο και στο σίκουελ (aka γαρύφαλλο) παρά σε κατοπινά φιλμ.
Π.χ. οι ρόλοι της στην Κυρά μας τη μαμή ως Βούλα δεν είχε κάτι το σημαντικό ή ως γειτόνισσα του Φωτοπούλου στην Καφετζού σε μια μικρή σκηνούλα με μια μονάχα ατάκα ( κρίμα το budget της ταινίας) . Για να μην μιλήσω για το Μια ζωή την έχουμε που ζήτημα ήταν αν αρθρωσε δύο τρεις λέξεις. Και ενώ είχε ταλέντο οι ρόλοι της ήταν επιεικής μικροί. Για μένα φάνηκε για πρώτη φορά στον Θησαυρό του μακαρίτη σε έναν ρόλο αβανταδόρικο από γραφής του. Και στην συνέχεια όμως θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε παίξει καλύτερους και πιο μεγάλους ρόλους που να βασίζονται πάνω της. Φυσικά αποσύρθηκε και νωρίς και αυτό δεν μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε πολλά περισσότερα από εκείνη
Στο Καλωσήρθε το δολάριο και στο Θα σε κάνω βασίλισσα πρωταγωνιστεί!
Θα έλεγα ότι η κλασική πανέμορφη ξανθιά που έπαιζε πάντα μικρούς ρόλους, παρόλο που ήταν πολύ καλή, ήταν η Νίτσα Μαρούδα!
Δεσποινις Διευθυντής, Το ανθρωπάκι, Ο μάγκας με το τρίκυκλο, και πολλές άλλες.
 
Θα έλεγα ότι η κλασική πανέμορφη ξανθιά που έπαιζε πάντα μικρούς ρόλους, παρόλο που ήταν πολύ καλή, ήταν η Νίτσα Μαρούδα!
Δεσποινις Διευθυντής, Το ανθρωπάκι, Ο μάγκας με το τρίκυκλο, και πολλές άλλες.
Η Μαρούδα τυποποιήθηκε σε ρόλους χαζούλας κι εύκολης ξανθιάς και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την δούμε σε πιο απαιτητικές ερμηνείες (τουλάχιστον εγώ δεν την έχω δει σε κάποια). Ίσως και η ίδια να μην το θέλησε. Άλλωστε και αυτή αποσύρθηκε σχετικά νωρίς για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.
 
Πάντως εγώ την θυμάμαι στον Κατήφορο ως φίλη της Ζωής σ' έναν πολύ διαφορετικό ρόλο από αυτό που μας είχε συνηθίσει και ήταν ιδιαίτερα καλή
 
Η Μαρούδα τυποποιήθηκε σε ρόλους χαζούλας κι εύκολης ξανθιάς και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την δούμε σε πιο απαιτητικές ερμηνείες (τουλάχιστον εγώ δεν την έχω δει σε κάποια). Ίσως και η ίδια να μην το θέλησε. Άλλωστε και αυτή αποσύρθηκε σχετικά νωρίς για να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.
Επειδή πάρα πολλές ελληνικες ταινίες τις ξαναβλέπω ή τις βλέπω ολοκληρωμενες μετα από παρα πολλα χρονια γιατί πολλες τις έβλεπα αποσπασματικα, όταν διαπιστώσω ότι παίζει η Νιτσα Μαρουδα είναι ένας λόγος να δω μια ταινία.Δεν ξέρω αν ήταν αδικημένη, έδινε ομως το κάτι παραπάνω στις ταινίες ειδικά στις κωμωδίες.
 
Νομίζω στις αδικημένες θα πρέπει να εντάξουμε και τη Ρίκα Διαλυνά. Ωραία γυναίκα, φινέτσα τη με μια ιδιαίτερη χροιά φωνής που πιστεύω δεν εκτιμήθηκε τόσο πολύ ως ηθοποιός. Ιδιαίτερα από μια περίοδο και μετά χαραμίστηκε σε ρόλους παρτενέρ του Κωνσταντάρα. Απλώς αυτό. Ίσως αν είχε συνεργαστεί με την Φίνος Φιλμ.

Η Βούλα Χαριλάου δεν εκτιμήθηκε τόσο πολύ παρά τις εξοχές ερμηνείες της ( π.χ. Εφιάλτης) αποσύρθηκε και νωρίς από τον κινηματογράφο. Αντίστοιχα, ο Νικολινάκος θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη κινηματογραφική καριέρα αλλά και αυτός ίσως δεν το επεδίωξε. Κατά την άποψη μου έπαιζε καλύτερα από πολλούς ζεν πρεμιέ εκείνης της εποχής ( Μπάρκουλης, Κακκαβας). Δυστυχώς θεωρώ ότι και η γλυκύτατη Καίτη Παπανίκα αλλά και η Βιβετα Τσιουνη άξιζαν καλύτερα κινηματογραφικά.

Ιδιαίτερες περίπτωσεις αυτή της Έλενας Ναθαναήλ, η οποία έκανε σίγουρα σημαντική καριέρα η οποία όμως πιστεύω πως θα μπορούσε να είχε κάνει και περισσότερα πράγματα, αλλά και η Μάρθα Καραγιάννη η οποία σίγουρα ήταν αρκετά προβεβλημένη αλλά θεωρώ πως η συμμετοχή της σε πολυπρόσωπη μιούζικαλ δεν της έδωσε την ευκαιρία να παίξει έναν ολοκληρωμένο ρόλο ( Πεθαίνω κάθε Ξημέρωμα)
 
Πίσω
Μπλουζα