Οι απέναντι (1981)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ARETARA
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

ARETARA

RetroNuts!
Joined
1 Σεπ 2010
Μηνύματα
2.175
Αντιδράσεις
2.473
Οι απέναντι (1981)

RetroDB:http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Οι_απέναντι_(1981)

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αισθηματική, προσωπικά ωστόσο θα την κατέτασσα στις κοινωνικές ταινίες όχι με το "πολιτικό" ίσως χρώμα που θα μπορούσε να έχει το άκουσμα της λέξης, αλλά μιας ταινίας-ηθογραφίας της Αθήνας (και κατ' επέκτασιν της Ελλάδας) των αρχών της δεκαετίας του '80. Είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Γιώργου Πανουσόπουλου, μετά το "Ταξίδι του μέλιτος" (1978).

Η υπόθεση - Το καστ. Ένας έξυπνος αλλά περιθωριοποιημένος φοιτητής ο Χάρης Χούμης (ή αλλιώς "φάντασμα" - Άρης Ρέτσος), βγάζει το χαρτζιλίκι του βοηθώντας μια συμμορία διαρρηκτών με αρχηγό τον Αρτέμη ("Αχτένιστο" - Δημήτρης Πουλικάκος). Αυτά τη νύχτα, διότι τη μέρα έχει το χόμπι να "χτενίζει" την γύρω από το σπίτι του (μένει με τη γριά μάνα του Αρετή - Ντόρα Βολανάκη) περιοχή ερευνώντας για γυναίκες...

Μεγάλο μέρος της ταινίας καταναλώνεται στο να περιγράψει τον ξενόφερτο τρόπο ζωής της Ελληνικής νεολαίας και τα καταναλωτικά δυτικότροπα πρότυπα που σταδιακά υιοθετούνται. Fast-food, κόκα-κόλα, κόντρες στην παραλιακή, ηλεκτρονικά, bowling, drive-in, καταθλιπτικά αστικά διαμερίσματα και αχανείς λεωφόροι, αμφισβήτηση και εναντίωση είναι οι άξονες που συνθέτουν το λίγο-πολύ γνωστό κοινωνικό πλαίσιο των αρχών του '80. Μια νεολαία που αναζητά απεγνωσμένα την δράση και την επαφή (σαρκική και μη).

Μέσα σε αυτό το πλέγμα υπάρχει το κύριο θέμα που αναπτύσσεται, ένας κρυφός και ανομολόγητος έρωτας του Χάρη για την γειτόνισσά του (Στέλλα Βελή - Μπέτυ Λιβανού) και αυτόν είναι που θα παρακολουθήσουμε μέχρι το τέλος της ταινίας. Δίπλα στο κύριο θέμα, ωστόσο συνυπάρχουν και μικρές παράλληλες ιστορίες που εκτυλίσσονται παράλληλα. Έτσι έχουμε: 1) την ιστορία του "Σου" (Σπύρος Μπιμπίλας) που ακροβατεί ανάμεσα στη φιλία του για τον Χάρη και τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις. 2) Την οικογένεια της Στέλλας, ο σύζυγος (Γιώργος Σίσκος) που απλά συνυπάρχει μαζί της και η κόρη (Σοφία Αλιμπέρτη) που διέρχεται την εφηβεία και όλα τα συνακόλουθα που την χαρακτηρίζουν. 3) Η τρίτη ηλικία (που εκφράζεται κυρίως με τη μητέρα του Χάρη) και που δεν μπορεί να προσαρμοστεί και παρακολουθεί έντρομη τις αλλαγές της κοινωνίας.

Μικρά-μικρά της ταινίας. 1) Οι (αθάνατες) εκπομπές των πειρατικών ραδιοφωνικών σταθμών (κάποιος Morrisson ακούγεται, οι Αθηναίοι φίλοι ίσως γνωρίζουν περισσότερες λεπτομέρειες αν το πρόσωπο ήταν υπαρκτό) 2) Ο Γιώργος Σίσκος που ενώ υποτίθεται κρατά βασικό ρόλο δεν μιλάει ούτε μια φορά στο έργο. 3) Η σκηνή στο σωματείο "Πόντος" που δείχνει να χορεύουν ποντιακά, ωστόσο δεν κατάλαβα που έδενε με την υπόλοιπη ταινία 4) Το γνωστό άσμα "Η μάνα η Τούρκα" του Αγγελόπουλου που ακούγεται (στο Μοναστηράκι ;) και ενώ ο Χάρης ψάχνει υλικό για να κάνει upgrading το τηλεσκόπιό του... 5) Το "For ever young" από τον Bob Dylan και το πειρατικό ραδιόφωνο...

Η άποψη του σκηνοθέτη για την ταινία. "Ήταν ένα ανέκδοτο, μια αφήγηση που κράταγε δύο λεπτά. Κάποιος έπαιρνε μάτι απέναντι διαμέρισμα, όπου έμεναν μάνα και κόρη, κι όλοι νόμιζαν ότι τον ενδιαφέρει η κόρη, όμως εκείνος το έκανε για τη μάνα.

[Η επιτυχία της οφειλόταν] Λόγω των μηχανών που υπήρχαν σ' αυτή (ήταν μόδα τότε οι καμικάζι), λόγω του πρωτοεμφανιζόμενου Άρη Ρέτσου, πάντως ποτέ άλλοτε δεν είδα σειρές από μοτοσικλέτες έξω απ' το Αττικόν.

Ωστόσο οι πιο αυθεντικοί απ' αυτούς (τους καμικάζι ), όταν τους ρώταγα πώς σας φάνηκε η ταινία, μου λέγανε : "Μέχρι τη μέση μάπα. Μετά στρώνει". Και όμως το πρώτο μέρος ήταν αυτό με τις μοτοσικλέτες και τη δράση. Το δεύτερο ήταν το ερωτικό, το τρυφερό. Αντίθετα, στα "καλά παιδιά" άρεσε το πρώτο μέρος. Αυτοί που λέγαμε ότι δεν ξέρουν, είχαν το πιο σωστό ένστικτο.

(αποσπάσματα από δηλώσεις του σκηνοθέτη, στον κατάλογο εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβρη του 1991, από τον Δήμο Θεσσαλονίκης και το περιοδικό Εξώστης. Επίσης από δηλώσεις του στον τύπο). Πηγή.

Μερικές φωτογραφίες.

1) O Χάρης ανοίγει γυάλινη κοκα-κολα με πιρούνι. Συλλεκτική σκηνή.

30300.jpg






2) Ο Μιχάλης (Θέμης Μάνεσης).

30302.jpg


3) Σου (Σπύρος Μπιμπίλας) και Χάρης (Άρης Ρέτσος).


                                    30301.jpg

4) Έξω από τον κινηματογράφο. Η Στέλλα (Μπέτυ Λιβανού) με μια φίλη της (Έρικα Μπρόγιερ).

                                           amica.jpg.70fc14b880281744c92234c28320d237.jpg




5) Χάρης και Στέλλα στο σπίτι του πρώτου.


30298.jpg


Και το κλασικό video για το τέλος, με σκηνές της ταινίας και το γνωστό επίκαιρο άσμα της εποχής...



 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ARETARA είπε:
Μεγάλο μέρος της ταινίας καταναλώνεται στο να περιγράψει τον ξενόφερτο τρόπο ζωής της Ελληνικής νεολαίας και τα καταναλωτικά δυτικότροπα πρότυπα που σταδιακά υιοθετούνται. Fast-food, κόκα-κόλα, κόντρες στην παραλιακή, ηλεκτρονικά, bowling, drive-in, καταθλιπτικά αστικά διαμερίσματα και αχανείς λεωφόροι, αμφισβήτηση και εναντίωση είναι οι άξονες που συνθέτουν το λίγο-πολύ γνωστό κοινωνικό πλαίσιο των αρχών του '80. Μια νεολαία που αναζητά απεγνωσμένα την δράση και την επαφή (σαρκική και μη).
Από τις αγαπημένες μου ταινίες, περιγράφει με ωραίο τρόπο κάποια στερεότυπα (και μη) της εποχής.

Η όλη κατάσταση με τις μοτοσυκλέτες και το παιχνιδάκι με την αστυνομία (ακόμα υπάρχει αυτό το παιχνιδάκι..), το υπόγειο ουφάδικο (παράδεισος!), τo old school party στο σπίτι, οι αφιερώσεις από τους ακροατές και οι "ροκ-μπαλάντες"στον πειρατικό σταθμό είναι ωραία στοιχεία που όμως περνάνε σε 2η μοίρα πίσω από το ενδιαφέρον του Χάρη για τη Στέλλα.

Ο "morrisson" που αναφέρεται ο ραδιοπειρατής ίσως και να αναφέρεται στον Van Morrison που -αν θυμάμαι καλά- ακούγεται ως αφιέρωση κάπου στο background...

Το πολιτιστικό σωματείο ο "Πόντος" είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει στη ταινία, αφού η χωροθέτηση της υπόθεσης πραγματοποιείται επί της Λ.Βουλιαγμένης στα όρια Ελληνικό-Σούρμενα, περιοχή δηλαδή που εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Aκόμη και σήμερα λειτουργούν τέτοιοι σύλλογοι στην περιοχή.

μπράβο ΑΡΕΤΑΡΑ :)
 
Υπαρχει σκηνη με τον Πουλικακο να τρωει μπεργκερς στο πατωμα;;
 
ntsmrtz είπε:
Ο "morrisson" που αναφέρεται ο ραδιοπειρατής ίσως και να αναφέρεται στον Van Morrison που -αν θυμάμαι καλά- ακούγεται ως αφιέρωση κάπου στο background...Το πολιτιστικό σωματείο ο "Πόντος" είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει στη ταινία, αφού η χωροθέτηση της υπόθεσης πραγματοποιείται επί της Λ.Βουλιαγμένης στα όρια Ελληνικό-Σούρμενα, περιοχή δηλαδή που εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Aκόμη και σήμερα λειτουργούν τέτοιοι σύλλογοι στην περιοχή.

μπράβο ΑΡΕΤΑΡΑ :)
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ntsmrtz. Μια διευκρίνηση μόνο:

Χωροθετικά όπως το έθεσες δεν υπάρχει καμία αντίρρηση. Το ποντιακό στοιχείο (του οποίου παρεπιπτόντως αποτελώ μέλος ) βρίσκεται διεσπαρμένο σχεδόν σε όλη την Ελλάδα και έχει αναπτύξει πλούσια πολιτιστική δράση όπου βρίσκεται. Απλά η αίσθησή μου είναι ότι αυτό το εκτεταμένο πλάνο με τον σύλλογο και τους χορευτές μπήκε σφήνα σε ένα χρονικό σημείο που θα περιμέναμε την (άμεση) εξέλιξη του κύριου θέματος. Εντάξει, αυτή ήταν η σκηνοθετική άποψη και τη σέβομαι..

Stratulator είπε:
Υπαρχει σκηνη με τον Πουλικακο να τρωει μπεργκερς στο πατωμα;;
Τέτοια σκηνή που αναφέρεις δεν την έχω προσέξει, αντί αυτού έχω Πουλικάκο με αλουμινένια Pepsi αλλά και άδεια συλλεκτική (Pepsi ή Coca cola - δεν είμαι σίγουρος, μάλλον για Coca cola την έχω) του 1 lt !!!!!

apenanti7.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ωραιος!... (Θυμαμαι αυτην τη σκηνη και δεν ξερω απο πια ταινια ειναι...ευχαριστω παντως)
 
ARETARA είπε:
Απλά η αίσθησή μου είναι ότι αυτό το εκτεταμένο πλάνο με τον σύλλογο και τους χορευτές μπήκε σφήνα σε ένα χρονικό σημείο που θα περιμέναμε την (άμεση) εξέλιξη του κύριου θέματος.
το πλάνο με τον σύλλογο και τους χορευτές, έρχεται αμέσως μετά την πρώτη συνάτηση του Χάρη με την Στέλλα, στο πάρτυ της κόρης, στο μπαλκόνι. το κυρίως θέμα λοιπόν εκεί δεν εξελίχθηκε.

εκεί, με το που αντιλήφθηκε η Στέλλα ποιος ήταν αυτός που της μίλησε, κάποιος τους διέκοψε και ενώ η Στέλλα μπήκε μέσα (την τραβήξανε για χορό) ο Χάρης την κοπάνησε (αμηχανία?) και βρέθηκε περιπλανώμενος μπροστά από τον σύλλογο.

προφανώς βρισκόταν σε κατάστασης έντασης-εγρήγορσης, στον σύλλογο νομίζω χορεύανε πυρρίχιο χορό και αμέσως μετά -μάλλον λογω συσσωρευμένης έντασης- τολμάει και μπαίνει απότομα και επικίνδυνα ανάμεσα σε δύο νταλίκες που περνούσανε.

έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι έκδηλη η σύνδεση της έντασης που βγάζει ο πυρρίχιος με την ψυχολογική κατάσταση του Χάρη εκείνη τη στιγμή.

ο σκηνοθέτης-πανουσόπουλος πάντως σίγουρα θα ξέρει καλύτερα, αλλά που τον βρίσκουμε... (?)
 
ntsmrtz είπε:
"Ο "morrisson" που αναφέρεται ο ραδιοπειρατής ίσως και να αναφέρεται στον Van Morrison που -αν θυμάμαι καλά- ακούγεται ως αφιέρωση κάπου στο background...μπράβο ΑΡΕΤΑΡΑ :)
Α, προσωπικά δεν θυμάμαι για ποιον από τους 2 Morrison πρόκειται !!! Θυμάμαι, όμως, ότι από τον ραδιοπειρατικό, που είναι συντονισμένος ο "Φάντασμα" για να ακούει την ώρα που "περιπλανιέται" με το τηλεσκόπιό του, ακούγεται για λίγο το κιθαριστικό σόλο από το Then came the last days of May των Blue Oyster Cult !!! Αυτήν την "πληροφορία" την έδωσα σε μέλη του ελληνικού fan club των B.O.C. τα οποία με ευχαρίστησαν !!!

Κατά τ' άλλα .... μπράβο για το τόπικ που ανοίξατε γι' αυτήν την υπέροχη, αυτήν την καταπληκτική, στην ιδιαιτερότητά της, ταινία !!!

Οι δικές μου επισημάνσεις γι' αυτήν είναι οι εξής :

- Δεν θα την έλεγες .... 100% ταινία .... "Ακροβατεί" στα όρια μεταξύ "ερασιτεχνισμού" και επαγγελματισμού .... αλλά και στα όρια μεταξύ "ταινίας και ντοκιμαντέρ" !!! Ίσως, όμως, όλα αυτά είναι που να την καθιστούν "ταινία με τα όλα της", με δική της προσωπικότητα ...

- Ήδη έχετε επισημάνει ότι η ταινία περιγράφει, με πληρότητα, τον "κοινωνικό περίγυρο" στις αρχές των 80ς !!! Γύρω από τον κεντρικό ήρωα [Άρης Ρέτσος, απλά ... καταπληκτικός] περιφέρονται τελείως "διαφορετικοί κόσμοι", τους οποίους αυτός παρακολουθεί "από απόσταση" [ακόμη και όταν δεν τους κοιτάζει μέσα απ' το τηλεσκόπιό του] !!! Ποιοι κόσμοι είναι αυτοί ??? α/ οι συνομήλικοί του, οι οποίοι επιδίδονται στο Pacman [μια απ' τις πρώτες σκηνές της ταινίας : σκηνή από το μηχάνημα Pacman, με φάση από το ίδιο το παιχνίδι, με pacman, φαντάσματα κλπ ... ήδη από αυτή σκηνή η ταινία "σε έχει στείλει" ], αλλά ... τους αρέσει να βλέπουν και "κόντρες" με μηχανές !!! Πού και πού πηγαίνουν και σε κάποιο σπιτικό πάρτι [εν προκειμένω, το πάρτι το οργάνωσε η θυγατέρα της Λιβανού, μια πολύ μικρή σε ηλικία Αλιμπέρτη. Στη δε βεράντα του σπιτιού της οι 17χρονοι ξεφαντώνουν με I was made for lovin' you baby από Kiss !!!] !!! β/ οι "περιθωριακοί" [τους υποδύονται ο Πουλικάκος και ο Μπουλάς], που επιδίδονται σε ... κλεψιές παπακίων, μηχανών, ανταλλακτικών κλπ, γ/ οι παντρεμένοι, που βιώνουν έναν συμβατικό γάμο [η Μπέτυ Λιβανού, ως καλοβαλμένη 40χρονη σύζυγος και μητέρα που όμως ... ακόμη παραμένει ερωτεύσιμη, ακόμη και για τους μικρότερούς της ] !!! δ/ Η μεγάλης ηλικίας μητέρα του "Φαντάσματος", με τον περίγυρό της : άλλες συνομήλικες κυρίες που μαζεύονται για τέιον, που πάνε εκδρομές τις Κυριακές κλπ ... Και ο "Φάντασμα" να είναι κελισμένος "στην κοσμάρα του" και στο "τηλεσκόπιό του", να μην μπορεί να βρει "κοινά σημεία" με κανέναν από τους παραπάνω "κόσμους", ούτε και με τους συνομήλικούς του !!! Αυτό συμβαίνει ακόμη και στη σκηνή όπου, τελικά, "σμίγει" με την, τελείως διαφορετική [ηλικιακά και όχι μόνο] Λιβανού : Μετά χωρίζουν και ... καθένας "επιστρέφει στα δικά του" !!! Για τη σκηνή αυτή θα αναφερθώ και παρακάτω ....

- Αυτό, όμως, που πραγματικά "λατρεύω" σε αυτήν την ταινία, είναι το γεγονός ότι η κάμερα του Πανουσόπουλου "διεισδύει" σε όλους αυτούς τους "διαφορετικούς κόσμους" με αγάπη, κατανόηση και ανθρωπιά !!! Παρουσιάζει τις στιγμές της καθημερινότητάς τους με περισσή ζεστασιά και ευγένεια ....

- Όσο για τη μουσική που έγραψε ο Σταύρος Λογαρίδης .... ό,τι κι αν γράψω λίγο θα είναι .... νομίζω, μάλιστα, ότι ο ίδιος ο Λογαρίδης παίζει όλα τα όργανα [πλήκτρα, κιθάρες, ντραμς κλπ .... ας μην αρχίσω να γράφω για το "πόσο τεράστιο ταλέντο" είναι ο Λογαρίδης γιατί ... τελειωμό δεν θα έχω] !!! Αρκετά σημεία του μουσικού του θέματος είναι βασισμένα στην ηλεκτρονική μουσική !!! Για παράδειγμα, ακούμε αυτήν την υπέροχη 80ς ηλεκτρονική μουσική στην αρχή της ταινίας με τις εικόνες από την οθόνη του Pacman, την οποία περιγράφω παραπάνω !!! Κι αν κάποιοι αναρωτηθείτε : "μα πού έχω ξανακούσει αυτή τη μουσική", θα σάς βοηθήσω : Πρόκειται για την ίδια μουσική που πριν πολλάααα χρόνια ακούγαμε ως μουσικό θέμα της έναρξης της εκπομπής Μουσικόραμα !!! Αλλά και σε άλλες σκηνές ακούμε τον Λογαρίδη να παίζει στο πιάνο το μουσικό θέμα που έδωσε ο ίδιος για το τραγούδι που κάααποτε ακούγαμε στην αρχή του σήριαλ "Οικογένεια Ζαρντή" ["πάμε να στήσουμε το παλιό σκηνικό" ... ] .... Περισσότερα για τη μουσική του Λογαρίδη θα διαβάσετε και παρακάτω ....

- Και .... φτάνουμε σε μία από τις πιο καταπληκτικές σκηνές του ελληνικού [για να μην πω του ευρωπαϊκού] κινηματογράφου : Η σκηνή όπου ο "Φάντασμα" [Άρης Ρέτσος], ο εσωστρεφής / δυσπροσάρμοστος νέος, και η 40αρα σύζυγος και μητέρα "ενώνονται" και κάνουν παθιασμένο έρωτα στο δωμάτιο του "Φάντασμα" !!! Εύλογα θα με ρωτήσετε όσοι δεν έχετε δει την ταινία : "Μα καλά, δύο τόσο διαφορετικοί άνθωποι πώς τελικά "ενώνονται", έστω και για μία μόνο στιγμή" ??? Ω, μετά από .... πολλούς προβληματισμούς [τρομάρα μου] δίνω την εξής απάντηση : Λοιπόν, η ταπεινή μου άποψη είναι ότι η Λιβανού ήθελε με αυτόν τον τρόπο να κάνει "την επανάστασή της" απέναντι στον οικογενειακό της περίγυρο !!! Ειδικότερα, στην ταινία συμβαίνει το εξής : Μετά το ξέφρενο πάρτι στη βεράντα του σπιτιού τους, ξημέρωσε Κυριακή. Ο σύζυγός της και τα παιδιά της φεύγουν για εκδρομούλα και αφήνουν μόνη της τη Λιβανού "για να καθαρίσει και να συγυρίσει το σπίτι" !!! Ε, εκεί η Λιβανού σαν να ήθελε να τους δείξει : "έτσι είστε εσείς ??? τώρα θα δείτε..." και ... πηγαίνει στον "προσωπικό", γεμάτο σκοτεινιά, χώρο του "Φαντάσματος" !!! Στο μεταξύ η μεγάλης ηλικίας μητέρα του έχει φύγει, με τη συνομήλικη παρέα της, για κυριακάτικη εκδρομή κι έτσι ... το σπίτι είναι ελεύθερο !!!

- Και τώρα ... προσέξτε πώς η σκηνή της ταινίας "συμπλέκεται" με τη μουσική : Η πολυκατοικία, όπου μένει το "Φάντασμα" σχεδόν άδεια, έχει μείνει μόνο το "Φάντασμα" [με τη Λιβανού να έχει "εισέλθει" στο χώρο του] και μια γριούλα την οποία δεν τη βλέπουμε αλλά ... την ακούμε από άλλο όροφο να τραγουδά μοναχή της : "Ιστορία μου αμαρτία μου, λάθος μου μεγάλο" !!! ΄Ενα τραγούδισμα σπαραχτικό, που "αντικατοπτρίζει" τη μοναξιά της !!! Και την ώρα που η γριούλα από τον άλλο όροφο τραγουδά [σχεδόν κλαίγοντας] βλέπουμε τον "Φάντασμα" να ψελίζει, με βουρκωμένα μάτια, στη Λιβανού : "νόμιζα ότι θα έφευγες και ..." .... και ξαφνικά, αμέσως μετά το τραγούδισμα της γριούλας ακούμε .... ηλεκτρικές κιθάρες να παίζουν σκληρά παραμορφωμένα ακόρντα !!! Και η ερωτική σκηνή, που επακολουθεί, έχει για μουσική υπόκρουση αυτά τα "ηλεκτροκιθαριστικά" ακόρντα, παιγμένα [έτσι νομίζω] από τον μερακλή μουσικό Λογαρίδη !!! Αυτά, όμως, είναι χίλιες φορές καλύτερα να τα δείτε στην ίδια την ταινία ....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
5άστερη η παρέμβασή σου Rinus αλλά θα ήθελα και ένα σχόλιο για την τελευταία σκηνή της επιστροφής στο σπίτι... :cry:
 
ARETARA είπε:
5άστερη η παρέμβασή σου Rinus αλλά θα ήθελα και ένα σχόλιο για την τελευταία σκηνή της επιστροφής στο σπίτι... :cry:

Χε χε χε .... ήθελα να γράψω και γι' αυτή τη σκηνή στο ποστ μου αλλά σκέφτηκα : "αν είναι να διηγηθώ τόσα πολλά, θα χαλάσω την έκπληξη σε όσους δεν έχουν δει ακόμη την ταινία και, διαβάζοντας το τόπικ, τους δημιουργηθεί η επιθυμία να την αναζητήσουν [και ... πολύ καλά θα κάνουν]" .... Αφού, όμως, με προτρέπεις, δεν μπορώ να αρνηθώ ....

Όπως έγραψα, μετά την ερωτική σκηνή ο "Φάντασμα" και η Λιβανού επιστρέφουν ξανά στον δικό τους βίο !!! Καταπληκτική η σκηνή με τη Λιβανού που, μόλις βγαίνει από την πολυκατοικία του Φάντασμα και περπατάει δίπλα στη Λεωφόρο [μιλάμε για ένα ... αέρινο βάδισμα, άλλο πράγμα !!!], περνάει από δίπλα της μια πομπή μοτοσικλετών !!! Ενώ το "Φάντασμα", μετά την αποχώρηση της Λιβανού απ' το δωμάτιό του, βγάζει τα μαύρα χαρτόνια από το δωμάτιό του, με τα οποία είχε σκεπάσει τα παράθυρά του, και ... επιτέλους, για πρώτη φορά στην ταινία βλέπουμε να μπαίνει φως στο δωμάτιό του, αλλά ... και στην ίδια του τη ζωή εν γένει !!! Αυτές, όμως, είναι οι προτελευταίες σκηνές, διότι στην τελευταία σκηνή ..... εεε, νομίζω εδώ πρέπει να σταματήσω, δεν θα είναι καλό για όσους δεν έχουν δει την ταινία να διηγηθώ περισσότερα .....

Θα προσθέσω, όμως, ότι το ... "βασικό σκηνικό" αυτής της ταινίας είναι η Λεωφόρος Βουλιαγμένης !!! Αυτή η Λεωφόρος πάντα ασκούσε μιαν "απροσδιόριστη γοητεία" πάνω μου, σαν να κρύβει ένα "μυστήριο" [ιδίως τα βράδυα] !!! Ε, από τότε που είδα αυτήν την ταινία η Λεωφόρος Βουλιαγμένης φαντάζει ... ακόμη πιο "γοητευτική" στα μάτια μου !!! Μάλιστα σε κάποια σκηνή βλέπουμε το "Φάντασμα" δίπλα σε ένα τεράστιο, διώροφο κατάστημα της Λεωφ. Βουλιαγμ. με φωτιστικά, το οποίο το βράδυ το έχουν φωτισμένο [και γι' αυτό τραβάει πάντα την προσοχή]. Όταν είδα αυτή τη σκηνή το πρώτο που είπα είναι "ναιιι, από αυτό το σημείο έχω περάσει κι εγώ, το ξέρω αυτό το μαγαζί με τα φωτιστικά, είναι στη Βουλιαγμένης" !!!! Δεν ξέρω, όμως, αν αυτό το μαγαζί υπάρχει ακόμη στη Βουλιαγμένης [δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ... πολλά έχουν αλλάξει εκεί ... ] ....
 
Rinus Cesar είπε:
Θα προσθέσω, όμως, ότι το ... "βασικό σκηνικό" αυτής της ταινίας είναι η Λεωφόρος Βουλιαγμένης !!!
Ερώτηση προς όποιον μπορεί να απαντήσει: Συμβαδίζει η Λεωφόρος Βουλιαγμένης με τον (υποτιθέμενο παραδιπλανό) κινηματογράφο ΑΜΙΚΑ που βρίσκεται στους Αμπελόκηπους; Πηγή.

%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9.bmp
 
Εξαιρετικη! Μου αρεσει πολυ σαν φοντο: καλοκαιρι στην πολη, στα 80'ς!!... Κριμα που την εχασα οταν την εδινε εφημεριδα πριν αρκετο καιρο... Ο Γιωργος Σισκος μιλαει για λιγο προς το τελος,πριν μπει στο αυτοκινητο... Διαβασα μια συνεντευξη του Αρη Ρετσου και σε ενα σημειο λεει, πως δεν του αρεσουν οι γειτονιες και θα ηθελε να μενει σε Λεωφορο, για να βγαινει κατευθειαν στον δρομο!(Οπως το Φαντασμα,δηλαδη!)...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ARETARA είπε:
Ερώτηση προς όποιον μπορεί να απαντήσει: Συμβαδίζει η Λεωφόρος Βουλιαγμένης με τον (υποτιθέμενο παραδιπλανό) κινηματογράφο ΑΜΙΚΑ που βρίσκεται στους Αμπελόκηπους;
Καμία απολύτως σχέση !!! Αλλού οι Αμπελόκηποι, αλλού η Βουλιαγμένης !!! Η δε Λεωφόρος Βουλιαγμένης, παρόλο που διασχίζει ένα σωρό συνοικίες της Αθήνας, σε κανένα σημείο της δεν "συναντιέται" με Αμπελόκηπους !!! [Aretara, μάλλον δεν μένεις Αθήνα, ε ??]
 
Έμενα 2 χρόνια κοντά στους Αμπελόκηπους γι' αυτό εκφράζω την απορία μου γι' αυτό το ατόπημα. Παρόλο που δεν είμαι από Αθήνα γνωρίζω ότι δεν έχουν καμία σχέση οι Αμπελόκηποι με τη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν ο Ρέτσος που μένει στη Βουλιαγμένης να βλέπει τη γειτόνισσά του να κατευθύνεται προς τον κοντινό κινηματογράφο Αμίκα των Αμπελοκήπων!!!!
 
ARETARA είπε:
Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν ο Ρέτσος που μένει στη Βουλιαγμένης να βλέπει τη γειτόνισσά του να κατευθύνεται προς τον κοντινό κινηματογράφο Αμίκα των Αμπελοκήπων!!!!
Χε χε ... σωστά !!! Δεν αποκλείεται στην ταινία αυτή να υπάρχουν κι άλλα τέτοια "ατοπήματα" !!! Αυτά, όμως, είναι που, τελικά, την κάνουν πιο γοητευτική !!!
 
γνωρίζετε σε ποιές τοποθεσίες έγιναν τα γυρίσματα; Το ΣΙΝΕΜΑ (καλοκαιρι 2008) στα ελάχιστα στοιχεία για την παραγωγή που εχει στο σχετικό αφιέρωμα, αναφερει ότι το σπιτι του φαντασματος ήταν στην Θησέως και της Στελλας καπου στην Μεσογείων. Προσωπικά έκανα αρκετες φορες πανω κατω την Λ.Βουλιαγμενης (με το αυτοκίνητο δυστυχως) η οποία φαίνεται στα πλάνα απο ψηλά αλλά δεν καταφερα να εντοπίσω την τοποθεσία. Επίσης που ήταν το σουπερμαρκετ, η πλατεία όπου πλένει ο Γ.Σισκος το αυτοκίνητό του; Αγαπημενη κατα άλλα ταινία την οποία θεωρω πλέον ως Cult, διότι οταν την παρακολουθώ σε κάθε πλανο βρισκω αναφορές στα παιδικά μου χρονια οσον αφορά τον τρόπο ζωής, την μουσική, τις ανθρωπινες σχέσεις, χωρίς τον παραμορφωτικό καθρέπτη που είχαν οι ταινίες "καταγγελίας" ή οι νεανικές κωμωδιούλες-προχειροτητες των αρχών της δεκαετίας του 80. Οποιεσδήποτε πληροφορίες για τα γυρίσματα είναι ευπρόσεδεκτες. Ευχαριστω.
 
Είναι η αγαπημένη μου Ελληνική ταινία, οπότε όλα όσα γράφονται είναι άκρως γλυκά Η σκηνή πάντως στο πάρκο με το καρτοτηλέφωνο, είναι στο πάρκο στο τέρμα της Δουκίσης Πλακεντίας στους Αμπελόκηπους. Πάντως είναι συνηθες φαινόμενο να γυρίζονται οι ταινίες σε διαφορετικά μεταξύ τους, ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής. Όσο για το φινάλε ; Υποψιάζομαι ότι ο Πανουσώ το άφησε επίτηδες να αιωρείται, ώστε ο καθένας μας να δώσει όποια εξήγηση θέλει.
 
geobal είπε:
γνωρίζετε σε ποιές τοποθεσίες έγιναν τα γυρίσματα; ... Προσωπικά έκανα αρκετες φορες πανω κατω την Λ.Βουλιαγμενης (με το αυτοκίνητο δυστυχως) η οποία φαίνεται στα πλάνα απο ψηλά αλλά δεν καταφερα να εντοπίσω την τοποθεσία...
Διάβασε εδώ το σχόλιο μέλους. Το σπίτι του Ρέτσου το εκτιμά στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, γύρω στο 550.

retsos.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το οτι δειχνει διαφορες περιοχες καπως το καταλαβα γιατι αν ολα αυτα που δειχνει ηταν μαζεμενα θα ηταν μια υπεροχη περιοχη!! Αυτο που με αφησε ομως με το στομα ανοιχτο ειναι το φιναλε που τελικα δειχνει πως το σπιτι του ηταν στη Λεωφορο Βουλιαγμενης....!! Με ολα αυτα τα πλανα θα ορκιζομουν οτι μενει σε πυκνωκατοικημενη ησυχη γειτονια με πολλα δρομακια με αδιεξοδα και πως η Μπετυ Λιβανου εμενε ακριβως απεναντι!!

Το φιναλε ομως μου γκρεμισε ολη αυτη την ιδεα!!

Φοβερη ταινια και θα με ενδιεφεραν και εμενα διαφορα trivia !! :D
 
Πίσω
Μπλουζα