Οι ... "επαναλήψεις" του Γιάννη Δαλιανίδη

[tsimisde]

Τουλάχιστον στις σειρές του που έχω παρακολουθήσει, έχω παρατηρήσει την κοινή πλοκή, τα κοινά γεγονότα που επαναλαμβάνονται. Σαν σκέψη, μου πέρασε από το μυαλό ότι εφόσον είναι διάλογοι και σκηνικά τα οποία υπήρχαν στο "Λουκά Παρκ" το οποίο έχει σβηστεί, ίσως να έγινε για να μην χαθούν αυτά τα σενάρια, να υπάρχουν κάπου διαδραματισμένα, έστω και από άλλους ηθοποιους από όσους είχαν παίξει τότε.

Βέβαια, εδώ αναφέρετε ότι υπήρχαν και στις ταινίες του πολλά από αυτά τα μοτίβα συνεπώς, μάλλον είναι άτοπη η σκέψη μου καθώς, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, αν βγάζεις συνεχώς σενάρια, ε, λογικό είναι να υπάρχουν επαναλήψεις....

 

[Aardvark]

Xρονια μπροστα ο Δαλιανιδης , remake σε remake πριν καν εφευρεθει ο ορος.

 

[Steppenwolf]

Και, προκειμένου να προχωρήσει η δράση, χτυπούσε πάντα το τηλέφωνο. (Παρατήρηση του πατέρα μου).

 

[RIO]

Νεαρός από την επαρχία, έρχεται στη Αθήνα για δουλειά. Ο ευκατάστατος και φαινομενικά ευγενικός κύριος , που θα υποσχεθεί πως θα τον βοηθήσει, αποδεικνύεται... πέφτουλας. Το είδαμε και στους Επικίνδυνους με Μιχαλόπουλο και στην σειρά το χρώμα του φεγγαριού, με υιό Καζάκο.

 

[tsimisde]

Και, προκειμένου να προχωρήσει η δράση, χτυπούσε πάντα το τηλέφωνο. (Παρατήρηση του πατέρα μου).

Και ύστερα λένε ότι οι Αγγελοπουλιάδες δεν έχουν δράση, εδώ ένα τηλέφωνο πρέπει να χτυπήσει για να υπάρξει κινητικότητα, όλα μονότονα και στατικά....

Μια επανάληψη στις δουλειές του δημιουργού, θα έλεγα ότι είναι και το κατηγόριο στους νέους, το ότι σε πολλές δουλειές του, τα βάζει με τους νέους (τι ρεμπελοι οι νέοι, μόνο η καλοπέραση τους νοιάζει, είναι ανεπροκοποι, μπλέκουν με ναρκωτικά, δεν κάνουν τίποτα το παραγωγικό), πρακτικά ότι κάνει και ένας μπάρμπας εκεί έξω, από μια ηλικία και πάνω.

Γενικά, μια θεματική η οποία παίζει πολλές φορές, είναι η διαμάχη μεταξύ νέων και μεγάλων, προβάλλοντας συνεχώς το χάσμα γενεών που υπάρχει μεταξύ τους. Είναι βέβαια ένα "στανταράκι" για σουρεαλιστικούς διαλόγους, είναι όμως κάτι επαναλαμβανόμενο....