Οι περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Juanita
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Offtopic mode

Thor είπε:
Δεν θα το έλεγα γιατί ο Λουκιανός δεν ήταν και τόσο εξοικειωμένος με τον Χριστιανισμό-Ιουδαϊσμό οπότε λογικά δεν πρέπει να είχε γνώση της ιστορίας του Ιωνά.


elephadas είπε:
. Άρα δεν είναι απίθανο να ήξερε την ιστορία του Ιωνά.


Νομιζω η βιβλικη παραδοση/(μυθολογια) της Παλαιας Διαθηκης ,οπως και η αντιστοιχη ελληνικη,ρωμαικη σκανδιναυικη μυθολογικη παραδοση ..... βριθουν απο δανεια/παραλλαγες απο αλλες γειτονικες ή προγενεστερες αντιστοιχες κι ετσι και η αντιστοιχη του Ιωνα δεν αποκλειεται να ειναι δανειο ή παραλλαγη καποιας αλλης γειτονικης ή προγενεστερης μυθολογικης παραδοσης .

π.χ.

Oannes was the name given by the Babylonian writer Berossus in the 3rd century BC to a mythical being who taught mankind wisdom. Berossus describes Oannes as having the body of a fish but underneath the figure of a man. He is described as dwelling in the Persian Gulf, and rising out of the waters in the daytime and furnishing mankind instruction in writing, the arts and the various sciences. Oannes and the Semitic god Dagon were considered identical.[3]The name "Oannes" was once conjectured to be derived from that of the ancient Babylonian god Ea,[4] but it is now known that the name is the Greek form of the Babylonian Uanna (or Uan) a name used for Adapa in texts from the Library of Ashurbanipal
https://en.wikipedia.org/wiki/Adapa

Y.Γ.

Τον οποιο Χανναναιο/Φιλισταιο θεο DAGON(/UANNA) γνωριζουμε εμμεσα την υπαρξη του οι περισσοτεροι (και μαλιστα χωρις να το συνειδητοποιουμε) και παλι απο την βιβλο , μια και το ναο του συγκεκριμμενου θεου γκρεμιζει με την "ηρακλεια":P δυναμη του ο τυφλος πλεον αιχμαλωτος , Σαμψων λεγοντας "«Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»"

Aλλα και ο fictional κερασφορος DAGOTH , ο ...final Boss απο το Conan the Destroyer ειναι βασισμενος επισης στο DAGON .
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο,τι και να πω γι'αυτη την αξεπέραστη ταινία και για οσα μου εδωσε θα ειναι λίγο.. Θυμαμαι πολυ καλα οτι τη πρώτη φορα που τη παρακολούθησα ηταν το 1997 στο Μega! Ημουν μολις 8 χρονών και μετα απο τοσα χρόνια μπορω να πω οτι αισθάνομαι τοσο τυχερός που τη πέτυχα σ'αυτη την ηλικία μιας και θεωρείται εκείνη που ως παιδιά μας ξυπνά η ανάγκη να ταυτιστούμε και να πιστέψουμε σε κάτι, ειναι η αφύπνιση της ηρωική μας εποχής που μεσα μας θα ζυμωθεί και θα καθορίσει σημαντικά το χαρακτήρα μας!

Θα ελεγα οτι η ταινία εχει σφραγιστεί στη καρδιά μου ως ενα αξεπέραστο επικό ρομαντικό παραμύθι και θεωρω πλεον οτι με εκφράζει οσο καμία αλλη, ο βαρώνος Μινχάουζεν και οι 4 σύντροφοι του με τις υπεράνθρωπες δυνάμεις εδιναν στα δικά μου μάτια την εικόνα μιας ανίκητης ομάδας ρομαντικών υπερηρώων γεμάτη απο το αίσθημα της δίψας για ατέλειωτες περιπέτειες σ'ολα τα μήκη και πλάτη της γης με μοναδικά εφόδια ενα ξίφος κι ενα χαμόγελο! Η ταινία την εποχή που τη πρωτοείδα με ειχε εντυπωσιάσει τοσο πολυ που την επόμενη μερα περιέγραφα με απίστευτο ενθουσιασμό διάφορες σκηνές της στους φίλους μου, χαρακτηριστικά θυμάμαι να περιγράφω μια σκηνή απο το μεγάλο φινάλε της μάχης με το χαρακτήρα Άλμπρεχτ (εκεινος που ειχε ηράκλεια δύναμη απο την ομάδα του βαρώνου) να σηκώνει και να περιστρέφει στον αέρα 3 ολόκληρα πολεμικά καράβια απο τις αλυσίδες τους και να τα εκτοξεύει στους εχθρους! Εδω και η σκηνή: https://www.youtube.com/watch?v=lJVIu_wNm4g
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Με τις ταινιες του Γκιλιαμ δεν τα παω καλα, παντα μου αφηνουν κατι γλυκοπικρο (οπου υπερισχυει το πικρο) και κατι ανεκπληρωτο. Την ταινια την ειδα μια φορα μικρος και δεν την ειχα πολυκαταλαβει ή δεν μου φανηκε τοσο απολαυστικη οσο θα περιμενα απο μια περιπετεια φαντασιας. Παντως τις εικονες, τα χρωματα και ολο αυτο το ρομαντικο μπαροκ στοιχειο το θυμαμαι με νοσταλγια γιατι μου θυμιζει που ομορφες εποχες.

Η μικρουλα επαιζε και τη Ραμονα σε μια σειρα που επαιζε η ΕΡΤ εκεινη την εποχη, αν τη θυμαται κανενας.
 
Βασικα πρωτη φορα πο εμαθα και ειδα για αυτη την ταινια ηταν απο ενα ντοκυμαντερ "πως γυριστηκε" που παντα με ενδιεφεραν πολυ. Εδειχνε διαφορες εντυπωσιακες σκηνες της ταινιας αλλα χωρις βεβαια να καταλαβαινεις κατι απο υποθεση κλπ,. Βεβαια τοτε δεν ειχα ιδεα περι Γκιλιαμ, Μοντι Παιθον κλπ. Λογω ηλικιας και εποχης που το ειδα, φαινοντουσαν ολα πολυ εντυπωσιακα και μαγικα, πολυ περισσοτερο απο την ιδια τανια, που την ειδα λιγα χρονια αργοτερα.
 
Βασικα πρωτη φορα πο εμαθα και ειδα για αυτη την ταινια ηταν απο ενα ντοκυμαντερ "πως γυριστηκε" που παντα με ενδιεφεραν πολυ. Εδειχνε διαφορες εντυπωσιακες σκηνες της ταινιας αλλα χωρις βεβαια να καταλαβαινεις κατι απο υποθεση κλπ,. Βεβαια τοτε δεν ειχα ιδεα περι Γκιλιαμ, Μοντι Παιθον κλπ. Λογω ηλικιας και εποχης που το ειδα, φαινοντουσαν ολα πολυ εντυπωσιακα και μαγικα, πολυ περισσοτερο απο την ιδια τανια, που την ειδα λιγα χρονια αργοτερα.
Παρακολούθησα κι εγω πρόσφατα αυτο το backstage υλικό απο τη ταινία, μαλιστα συμπεριλαμβάνεται και ως "εξτρά" στην επετειακή εκδοση της σε dvd και blu-ray! Στο εν λόγω υλικό δίνει και μια πολυ ενδιαφέρουσα συνέντευξη ο Eric Idle (παίζει τον χαρακτήρα Μπέρτχολντ στη ταινία, εκείνος που ετρεχε με ταχύτητα φωτός) οπου μεταξύ των αλλων ανέφερε οτι ηταν πολυ δυσάρεστη η εμπειρία του απο τα γυρίσματα και δήλωσε οτι δε θα ξανασυνεργαζόταν ποτέ με τον Terry Gilliam! Επίσης θυμάμαι οτι οταν ειχα δει τη ταινία στη τηλεόραση το 1997 ο χαρακτήρας που επαιζε ο Eric Idle αναφερόταν στους ελληνικούς υπότιτλους ως "Γοργοπόδαρος" αντι για "Μπέρτχολντ" οπου ηταν και το κανονικό του ονομα στη ταινία!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σας παραθέτω και το υπέροχο εξώφυλλο απο την ελληνική εκδοση της ταινίας σε βιντεοκασέτα απο τη Videosonic που συνοδεύεται απο ενα ενθουσιώδες κείμενο για τη περιγραφή της ταινίας:

Ήρθε η στιγμή να δείτε το "απίστευτο"! Τη θεαματική, επική, φανταστική, κινηματογραφική υπερπαραγωγή των 53.000.000 δολλαρίων με τα καταπληκτικά εφε για τη ζωή και τις περιπέτεις του βαρώνου Μυνχάουζεν! Αλλα ποιος ειναι ο βαρώνος Μυνχάουζεν? Θα μπορούσε κανενας αλλος να εχει τοσο μεγάλη μύτη οπως αυτος και να λεει ακομα την αλήθεια? Κατεργάρης ή ο μεγαλύτερος υπερήρωας που υπήρξε ποτε, που πολέμησε και θριάμβευσε παρ'ολα τα ανυπέρβλητα προβλήματα? Θα μπορούσαν αραγε να τον βοηθήσουν 500 γυναικεία μεταξωτά εσώρουχα να σώσει την πόλη που πολιορκείται? Και τι γίνεται με τους φίλους του που εχουν υπερφυσικές ικανότητες? Πρώτος ειναι ο Μπέρτχολντ (Eric Idle) που χωρίς τον περιορισμό των αλυσίδων και των μπαλλών μπορει να τρέξει 60 μίλια σε 3 δευτερόλεπτα! Μετα ειναι ο Γουστάβος (Jack Purvis) ενας πολυ μικροκαμωμένος αντρας που μπορεί η ανάσα του να ρίξει κατω ενα βόδι στα πενήντα μέτρα. Για να μην αναφέρουμε τον Άλμπρεχτ (Winston Dennis) τον δυνατότερο ανθρωπο στο κόσμο, που μπορει να σηκώσει εκατο φορές μεγαλύτερο βάρος απ'οσο ζυγίζει ο ίδιος και να δουλεύει περιστασιακά σαν...σερβιτόρα! Και ο Αδόλφος (Charles McKneown) που μπορεί να πυροβολήσει το μάτι ενος ψύλλου απο 1000 μίλια μακριά (και αυτο χωρίς τα γυαλιά του!) Όλων των ειδών οι απίστευτες ιστορίες λέγονται για τον βαρώνο και την παρέα του αλλα καμια φορά και η πιο απίστευτη ιστορία γίνεται πραγματικότητα! Η σκηνοθεσία είναι του γνωστού Terry Gilliam (Brazil, Time Bandits) και επίσης παίζουν οι Monty Pythons, ο Sting και ο Robin Williams!

DSCN3546.JPG
 
Δείτε και το δεύτερο εξώφυλλο απο την ελληνική εκδοση της ταινίας σε βιντεοκασέτα απο τη Videosonic, σε αντίθεση με το πιο φαντασμαγορικό και επικό εξώφυλλο της πρώτης εκδοχής που εχω ποστάρει και πιο πανω εδω βλέπουμε μια πιο απλή σύνθεση που δείχνει το βαρώνο Μυνχάουζεν στη κλασσική και πασίγνωστη σκηνή που διασχίζει τον αέρα καβάλα σε μια μπάλα κανονιού ενω απο κατω βλέπουμε ενα γενικό πλάνο απο το φινάλε της ταινίας με τη μεγάλη μάχη εξω απο τα προπύλαια της πόλης..

DSCN3613.JPG

Αγαπημένη σκηνή απο τη ταινία? Μα φυσικά το ουράνιο βαλς του βαρώνου Μυνχάουζεν με τη θεα Αφροδίτη (Uma Thurman).. Μια σκηνή τοσο ευφάνταστα σκηνοθετημένη, τοσο ονειρικά ρομαντική και τοσο ρομαντικά ονειρική που φαντάζει σα μια μελωδία απο ενα ξέφρενο καρδιοχτύπι πάθους τοσο ξεκάθαρου και πυρετώδους συνάμα που δε μπορεί παρα να μας παρασύρει.. Ο βαρώνος Μυνχάουζεν με τη θεα Αφροδίτη θα πετάξουν απο απόλαυση χαμένοι σ'ενα ατέλειωτο παραμύθι αγάπης περα απο τόπους, χρόνους και πεπρωμένα.. Θα μας παρακινήσουν να πιστέψουμε ξανα σε ήρωες και παραμύθια που κατάφεραν και ξεγέλασαν τη ρουτίνα της καθημερινότητας και ισως να βρίσκονται πιο κοντα απ'οσο νομίζουμε, μα πανω απ'ολα θα μας μεταδώσουν την αστερόσκονη απο ενα απερίγραπτο ρομαντισμό, σα κι εκείνο που δεν αφήνει περιθώριο σε καμία νύχτα να πάει χαμένη.. Μια σκηνή απλα αξεπέραστη!

 
Πίσω
Μπλουζα