Οι ρετρό σκανταλιές μου στο σπίτι (ή οπουδήποτε αλλού!)

[katerinak]

Λιγο πολυ ολοι καναμε τις σκανταλιες μας οταν ημασταν μικροι,φανταζομαι ειτε εχοντας παρεα τα μικροτερα/μεγαλυτερα αδερφια μας,ειτε μονοι μας. Ο,τι μπορουσε ο καθενας μας εκανε

Εχει ψωμι το θεμα αλλά θα γραψω κανα δυο σκανταλιες που τις εχω προχειρες.Γενικα ο,τι εκανα μονη μου ηταν εντος σπιτιου

Ξεκιναω με καποιες που εκανα μονη μου (ημουν μοναχοπαιδι μεχρι τα 6χρονια,8μηνες και κατι μερες της ζωης μου)

Δεν ξερω πως εγινε και βρεθηκε στα χερια μου ενα βερνικι νυχιων χρωματος σαπιου μηλου(απορια εχω ακομη και σημερα αφου η μαμα μου ποτε δεν εβαψε τα νυχια της).Ειχα τη φαεινη ιδεα να βαψω τα νυχια χεριων και ποδιων μιας μεγαλης πλαστικης κουκλας-μωρου (καποια στιγμη θα σας μιλησω και γι αυτη την κουκλα γιατι εχει τη δικη της ιστορια..)Ξεκιναω το βαψιμο,φυσικα δεν πετυχαινα ακριβως τα σημεια αφου ημουν δεν ημουν 4,5 χρονων,μολις τελειωνω τι βλεπω:what: Ειχα καταστρεψει απ αυτο το παλιοβερνικο την κοκκινη φουστα μου που ειχε μια σταμπα με στρουμφακιrecry2:και το χειροτερο ειναι οτι δεν προλαβα ποτε να τη φορεσω

Μια αλλη φορα,πρωτη εβδομαδα στο δημοτικο σχολειο,μολις ειχα αγορασει αυτοκολλητα (τα αγαπουσα πολυ και ειχα αρκετα) και μου ηρθε η ιδεα να τα κολλησω στις γραμμες του ολοκαινουριου τετραδιου ορθογραφιας και δε μ αρεσε που ηταν ετσι αδειο κι αχαρο,σκεφτηκα να το ομορφυνω λιγο.Θυμαμαι ειχα παρει κι ενα χαρακα για να κολλαω τα αυτοκολλητα σε ευθεια γραμμη κι αρχισα τη δραση πηγαινοντας σε σημεια του σπιτιου που ηξερα οτι δε θα με εβλεπε κανενας.. Τελειωσα με το "εργο" μου,ημουνα χαρουμενη που ειχα ενα ωραιο τετραδιο.Πολυ συντομα ομως μου "κοπηκε" η χαρα αφου ηρθε η στιγμη(την ιδια εκεινη εβδομαδα) να γραψουμε ορθογραφια:sad::sad:

πού να παω να κρυφτω απ τον κερβερο τη δασκαλα; ανοιγει το τετραδιο και τι να δει; ενα γεματο απο αυτοκολλητα τετραδιο.Φυσικα,μετα απο λιγο που ετυχε να περναει η μαμα μου,της ειπε τα κατορθωματα μου:[:[

Μια σκανταλια με την αδερφη μου αυτη τη φορα: Ημασταν στο δωματιο της γιαγιας,τι της ηρθε ξαφνικα να παιξει με το ταλκ (ηταν δεν ηταν 2 χρονων τοτε)ακομα δε μπορω να καταλαβω.Στρωνω ενα χαρτομαντηλο κι εκεινη αρχιζει να αδειαζει σιγα σιγα το περιεχομενο γελωντας ενω παραλληλα εβγαινε και το συννεφο σκονης ταλκ.Αν και λιγα χρονια μεγαλυτερη της,δε μπορουσα να κανω τιποτα γιατι ετσι και της επαιρνα το "παιχνιδι" της θα αρχιζε να κλαιει και σκεφτηκα να μην της "κοψω" τη χαρα και τη διασκεδαση.Ευτυχως η μαμα ηρθε εγκαιρως στο δωματιο γιατι ειχαμε "ψιλοζαλιστει" απ τη σκονη του ταλκ,αλλά τη νυφη ποιος την πληρωσε; η μεγαλη αδερφη:burn::burn:

Θυμαμαι μια αλλη φορα που παιζαμε με μια μεγαλη ρετροκουκλα της αδερφης μου και ηθελε να της βαλει το θερμομετρο με τον υδραργυρο αφου υποτιθεται οτι ηταν αρρωστη.Καποια στιγμη(ουτε καταλαβα τι εγινε αφου το θερμομετρο το ειχε βαλει η αδερφη μου στην κουκλα της και δε γινοταν να της το παρω γιατι ηταν επικινδυνο..) βλεπω το θερμομετρο σπασμενο και τον υδραργυρο πανω στο κρεβατι.Αντε πιαστον μετα για να εξαφανισεις τα πειστηρια του "εγκληματος"..Φωναξαμε τη μαμα και την πληρωσα και παλι εγω..

συνεχιζεται ...

Εσεις τι ρετρο σκανταλιες κανατε; μονοι σας ή με παρεα;

 

[BETTY BOOP]

Μόνη αλλά και με παρέα κάναμε διάφορες σκανταλιές.Ιδιαίτερα θυμάμαι μια φορά που τράβηξα το μουσαμά από το τραπέζι στο οποίο βρισκόταν ένα φλιτζάνι με καφέ και το έριξα πάνω μου, θυμάμαι ότι μου έκανε πληγή καθώς ήταν καυτός ο καφές. Είχα σπάσει τη λάμπα του δωματίου μου κοπανώντας ένα παιχνίδι μου (γέμισε ο τόπος γυαλιά!), μια άλλη φορά σε διαμάχη με τη γιαγιά μου, άπλωσα με χάρη το χεράκι μου και την...έριξα κάτω...(ουπς πόνεσε άντε να κρυφτείς!). Με παρέα, μια φορά είχαμε φτιάξει λάσπη με χώμα και νερό και την πετούσαμε στα παράθυρα του παιδικού σταθμού στο χωριό όπου περνούσα τις καλοκαιρινές διακοπές, μετά κοιτούσαμε (με τύψεις!) τα βρώμικα τζάμια...

 

[panp]

Όταν με έστελναν να αγοράζω ψωμί (που το έβαζαν τότε σε σακούλα), άρχιζα να τρώω από τη γωνία επιστρέφοντας σπίτι. Φτάνοντας όμως, αναποδογύριζα τη φρατζόλα ώστε να φαίνεται η άθικτη γωνία και όχι η φαγωμένη. Επειδή κόβαμε το ψωμί φέτα-φέτα αφήνοντάς το μέσα στη σακούλα για να μην ξεραίνεται, μόνο προς το τέλος αποκαλυπτόταν το...έγκλημα !

Κουτάκια από σοκολατάκια με διώροφο πάτο, εννοείται ότι ανά πάσα στιγμή είχαν τον πάνω πάτο γεμάτο και άθικτο, αλλά τον κάτω λειψό...

Μικροπράγματα που χωρούσαν, κοστολογικά, σε ένα μεγάλο ποσόν που μου δίναν για σούπερ μάρκετ (π.χ. τσίχλες, καραμέλες κλπ.) αγοράζονταν στη "ζούλα", αφού φυσικά τότε δεν αναγράφονταν τα πράγματα ένα-ένα στην απόδειξη, και τα ρέστα ήταν "σχεδόν" σωστά...

Το πώς έδινες την εντύπωση ότι είσαι έξω, όταν ήσουν στο σπίτι της... : έπαιρνες από το σταθερό στο σταθερό του σπιτιού σου (μη βάλετε στο νου φυσικά αναγώριση κλήσεων και τέτοια), έχοντας ανοικτό από πριν, πολύ κοντά στο τηλέφωνο και λίγο δυνατά, ένα ραδιόφωνο στη μπάντα των μεσαίων, όχι επάνω σε κάποιο σταθμό, εκεί που έβγαζε εκείνο το φσςςςςς.... Προσποιούμενος κιόλας ότι δεν ακούς καλά, έδινες την εντύπωση ότι "είσαι έξω και θ' αργήσεις"...

0

Για να μην αρχίσουμε για κρυψώνες "περίεργων" περιοδικών...

 

[katerinak]

Θυμηθηκα μια αλλη σκανταλια (πρεπει να ημουν 4,5 με 5 χρονων) ο μπαμπας μου ειχε παρει ενα κουτι γεματο με σοκοφρετες(κουκουρουκου ηταν; σερενατα ηταν; δε μπορω να θυμηθω),το ειχε κρυμμενο φυσικα,και καθε τοσο μας μοιραζε κι απο μια σοκοφρετα σε μενα και τα ξαδερφια μου..Και τι νοστιμη που ηταν:dribble::dribble: πού να χορτασεις με μια μονο σοκοφρετα;

Μια μερα δεν αντεξα και τον παρακολουθησα σιγα σιγα,τον πετυχα τη σωστη στιγμη:την ωρα που πηγαινε στο ντουλαπακι που ηταν στο σαλονι(εκεινο ομως που ηταν πισω απ την πολυθρονα) για να μας μοιρασει και παλι την αγαπημενη μας λιχουδια.Ποιος δε θα εμπαινε στον πειρασμο να παρει μια εξτρα σοκοφρετιτσα;

Ισως να πηρα μια δυο παραπανω (δεν ηθελα να με καταλαβει),ομως μ επιασε στα πρασα #) και μολις τελειωσαμε (τα ξαδερφια μου κι εγω) τις σοκοφρετες του κουτιου,δεν ξαναειδαμε αλλες:sad::sad:

 

[Sardanapalos]

Υγρό σαπουνι στην οδοντοβουρτσα του αδελφού, μπαταρίες μικρές από ρολόγια στο τζάκι που κάνουν αρκετό θόρυβο σε σχέση με το μέγεθος τους, (ακόμα το κάνω μερικές φορές αυτό....) και αλλά που δεν θυμάμαι....

 

[BETTY BOOP]

Μια φορά είχα σπάσει κατά λάθος μια μπάλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά δεν με μάλωσαν. Στα κρυφά τσάκιζα σοκολατάκια noisetta (με το πράσινο περιτύλιγμα) ή κουραμπιέδες από την πιατέλα...

 

[tonytony]

Σαν παιδάκι από ότι μου έχουν πει οι γονείς μου ήμουν πάρα πολύ ήσυχο , σε αντίθεση με τον αδερφό μου που ήταν πολύ ζωηρός! Μου λένε πως με βάζανε απέναντι από μια τηλεόραση και έβλεπα...τα πάντα και δεν έβγαζα κιχ! Οπότε σκανταλιές από μικρό παιδί δεν έχω να θυμάμαι...


Πολλές σκανταλιές έκανα πολύ αργότερα όταν ήμουν φοιτητής αλλά αυτά δυστυχώς...δεν γράφονται! :wink:

 

[theoritikos]

Όταν ήμουν 4, ένα μεσημέρι που κοιμόταν οι γονείς μου, μπαίνω κρυφά στο δωμάτιο τους και γαργαλάω τις πατούσες του πατέρα μου. Πετάχτηκε αμέσως από τον ύπνο του βρίζοντας, αλλά μέχρι να καταλάβει τι έγινε εγώ έγινα σίφουνας

 

[stayros]

Ωραιο θεματακι Κατερινα!

Λοιπον, εχουμε και λεμε...

Σε γενικες γραμμες ημουν ησυχο παιδακι αλλα μιλαμε για πολυ "ησυχο" ομως... :

Ονομαστικη γιορτη του πατερα μου...η μανα μου να ετοιμαζει απο το πρωι διαφορα μεζεδικλικια,φαγητα,γλυκα κλπ...

Αργα το απογευμα να ξεκινουν να ερχονται οι πρωτοι καλεσμενοι (θειοι,θειες και γενικα ολο το συγγενολοι...).

Παει η μανα μου να παρει την πιατελα με το σαμαλι για να ξεκινησει τα κερασματα και διαπιστωνει οτι απο

τα κομματια που ειχε βαλει (βλεπετε ηξερε και πως τα ειχε βαλει) λειπουν 2 κομματια απο την βαση...

Εχει στρωθει το τραπεζι και αρχιζουμε και περνουμε θεση για την μασαμπουκα...ξεκινανε τα σερβιρισματα

πρωτα στα πιατα,επειτα τα σερβιρισματα στα ποτηρια και μετα το κλασικο "εβιβα".

Σωνει και καλα να θελω κι εγω να κανω "εβιβα"...τι να κανει η μανα μου-μου βαζει ενα ποτηρακι πορτοκαλαδα-και

ξεκιναω...πρωτο,δευτερο, τριτο "εβιβα" παρτο το ποτηρι στο πατωμα.... Εξαλλη η μανα μου.... :rant:

Αλλη σκανδαλια που θυμαμαι, ειχε σε μια γωνια διακοσμημενες η μανα μου κατι κολωνιες που τις

ειχε φερει ο μπαρπας μου (αδερφος της) απο εξωτερικο -ναυτικος βλεπετε- αλλα οχι οτι τις χρησιμοποιουσε

απλα τις μαζευε. Δεν θυμαμαι πως αλλα μου ειχε φαει η περιεργεια να τις μυρισω... ... η μανα μου την ειχε

ψιλιαστει την δουλεια και τις ειχε βαλει καπου πιο ψηλα.Μια περα που πηγε να απλωσει τα ρουχα στην ταρατσα,

βαζω ενα σκαμπο, ανεβαινω,παταω στις μυτες και αρχιζω να κανω αρωματοθεραπεια...

Εεεε...αυτο ηταν...παραπαταω και παιρνω σβαρνα ολες τις κολωνιες... Την συνεχεια την φανταζεστε... recry:

Αλλη σκανδαλια...ειχαμε στο σαλονι ενυδρειο,το οποιο ηταν πανω σε μεταλικη βαση.

Πως μου ειχε κολλησει και νομιζα οτι αμα το κουνησω θα ηταν πιο πολυ ζωηρα τα ψαρια....

Εκει ευτυχως με προλαβε ο πατερας μου και αποφυγαμε τα χειροτερα. :zip:

Το ενυδρειο το εδωσε λιγο καιρο αργοτερα ο πατερας μου...

Αλλη...εχει βγει ο πατερας μου στο μπαλκονι και χωρις να τον εχω δει παω και κλεινω την μπαλκονοπορτα,

παει να μπει ο χριστιανος...περασε απο μεσα!!!:sad: Απο τοτε δυο διακριτικα αυτοκολλητα ειναι κολλημενα μονιμα.

 

[katerinak]

Θυμηθηκα αλλη μια σκανταλια : ημασταν στο αυτοκινητο ο μπαμπας,ο μικροτερος ξαδερφος μου κι εγω.Καποια στιγμη σταματησε το αυτοκινητο γιατι κατι ηθελε να αγορασει ο μπαμπας μου (μαλλον απ το περιπτερο),δεν πηρε ομως μαζι του τα κλειδια!Εμεις θελαμε να βαλουμε μια κασσετα για να ακουσουμε μουσικη,εγω ομως εκανα λαθος,γυρισα τα κλειδια κι εβαλα μπρος ειχε σχεδον ξεκινησει το αυτοκινητο αλλά ευτυχως ηταν εκει κοντα κι ο μπαμπας και μας προλαβε αποφευγοντας τα χειροτερα:[

 

[Uskoke]

Μια φορά έβαφε κάτι ο ξάδερφος μου με λαδομπογιά κι εγώ...έκανα πιπί μέσα στο ντενεκέ με την μπογιά. Μιά αλλη φορά στο σπίτι του θείου μου, έβαλα κάτι μανταλάκια στην υδρορροή και την βούλωσα. Είχαμε ένα πλυντήριο που έπαιρνε τα προγράμματα με ειδικές πλαστικές κάρτες, και στην υποδοχή των καρτών έχωσα κάτι με αποτέλεσμα να καταστραφεί το πλυντήριο. Το απίθανο είναι ότι σε όλες αυτές τις σκανταλιές ούτε καν με μάλωσαν γιατί ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος.

 

[Count Rochefort]

0

Για να μην αρχίσουμε για κρυψώνες "περίεργων" περιοδικών...

Α καλά!Μιλάμε για τρελή εφευρετικότητα!Βέβαια μετά συνειδητοποίησα ότι συνέφερε πολύ περισσότερο να κόβω τις σελίδες με τις "επίμαχες φάσεις" και να τις ρίχνω σε τετραγωνάκια τσαλακωμένες στον κουμπαρά με το πλαστικό καπάκι απο κάτω και είχα το κεφάλι μου ήσυχο όταν έπεφτε γενική απο την μάνα μου.

 

[johnny19818]

Μια σκανταλιά που μου ήρθε τώρα στο μυαλό. Είχα ανταλλάξει μερικά παιχνίδια Game Boy και την κονσόλα με ένα SNES αλλά επειδή είχα 2 Tetris είχα ξεκολλήσει την ετικέτα από τη μία κασέτα και είχα βάλει μια ενός άλλου παιχνιδιού. Έτσι μετά από δυο μέρες να τα παράπονα ότι του έδωσα 2 ίδια παιχνίδια. .

Πολλές επίσης ήταν οι φορές που όταν με έστελναν οι γονείς μου να πάρω πίτες γύρο, στο γυρισμό άρχιζα να τρώω τις πατάτες με αποτέλεσμα να μένουν 4-5 σε κάθε πιτόγυρο και να αρχίζουν τα αρνητικά σχόλια για την ψησταριά και τις τσιγκουνιές του ψήστη! Που'να ξεραν.

 

[perlastar]

Γενικά ήμουν πολύ ήσυχο παιδί, αλλά θυμάμαι καθαρά τις λίγες σκανταλιές που έκανα: Κάποτε γέμισα με νερό το κουτί της πούδρας. Δεν ξέρω τι με έπιασε, αυτές οι τρυπούλες μου φάνηκαν πολύ χαριτωμένες και ήθελα να βάλω κάτι μέσα. Όταν μετά η μητέρα μου πήγε να χρησιμοποιήσει πούδρα, σ'αυτήν χύθηκε το νερό κι έπειτα έχυσε επάνω μου έναν χείμαρρο από λόγια #)

Μερικές φορές πείραζα την καημένη τη γιαγιά μου που ανησυχούσε πολύ εύκολα για μένα. Αρκεί να έλεγα "γιαγιά" και να κάνω ότι πάω να ανεβώ στα κάγκελα του μπαλκονιού. Εκείνη τρελαινόταν κι εγώ γελούσα...

Και μία φορά έκανα κάτι που το ευχαριστιέμαι μέχρι και σήμερα όταν το σκέφτομαι. Στο σπίτι μιάς αχώνευτης θείας μου με την οποία ποτέ δεν είχαμε καλές σχέσεις, έχασα στην αυλή της ένα ωραίο κοκαλάκι μαλλιών που είχα και το λάτρευα. Το βρήκε ο ξάδερφός μου που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος, (εγώ ήμουν πέντε) και υποστήριζε ότι του ανήκει. Εγώ παραπονιόμουν γιατί ήταν δικό μου και η οικογένεια της θείας μου, αντί να του πουν να μου το δώσει αμέσως, μαζεύτηκαν όλοι και έκαναν ολόκληρο δικαστήριο για το ποιός έπρεπε να το πάρει, άκουσαν και τους δυό μας και μετα σκέφτηκαν κι έβγαλαν τελική απόφαση, μα πραγματικά σαν δικαστήριο όμως! Τελικά μου ανακοίνωσαν με επίσημο ύφος, λες και μου έκαναν χάρη, ότι μπορούσα να το πάρω και μου το έδωσαν. Εγώ όμως φούντωνα ώρα μέσα μου για όλο αυτό το θεατρο του παραλόγου, και μόλις μου το έδωσαν, το σηκώνω ψηλά και το πετάω με δύναμη στην άλλη άκρη του δωματίου φωνάζοντας: "Στο διάολο εσείς και το κοκαλάκι σας!" Είχε και κάποιο βάρος το κοκαλάκι και νομίζω ότι παραλίγο να σπάσει κάτι, αλλά τελικά δεν έγινε. Ακόμα θυμάμαι με χαιρεκακία ένα Αααα... που ακούστηκε μετά από αυτή την πράξη μου και τα έκπληκτα βλέμματα όλων. Πάντως ήταν η πρώτη φορά που οι γονείς μου αντί να μου τα ψάλλουν, δεν είπαν τίποτα κι αργότερα τους άκουσα να ψιθυρίζουν "Καλά τους έκανε!"

 

[Λορένα]

Δημοτικο αποφασισα να βγαλω τα φρυδια μου..

Επειδη ομως το τσιμπιδακι ποναγε και στην σκεψη μονο, η επομενη λυση ηταν το ψαλιδι.

Καλα ξεκινησε η πρωτη προσεχτικη ψαλιδια στο ενα.. Στο αλλο ομως.. εκοψα ολο το φρυδι (παλι καλα που δεν εβγαλα και κανα ματι), και φανηκε δερμα.

Ηταν και χειμωνας, ειχαμε και σχολειο.. υπηρχε και ενας μπαμπας που αν το μαθαινε θα γινοταν θηριο..

Αλλα ευτυχως.. υπηρχε ενα μακρυ μαλλι για καλυψη.

1 μηνα, σχεδον δεν σηκωσα τα ματια απο το βιβλιο, και οταν τα σηκωνα, εβαζα το χερι στο φρυδι. Στα διαλειμματα επισης εγινα .. χαμηλοβλεπουσα. Τον πατερα μου τον απεφευγα οσο μπορουσα, ή τον κοιταζα με πλαγια και απο την μερια που δεν υπηρχε η ζημια. Ευτυχως οι κοποι απεδωσαν και εκτος της μανας μου, κανεις αλλος δεν καταλαβε το παραμικρο

 

[Thor]

1995. Προετοιμαζόμουν για Πανελλήνιες και η μητέρα μου (που κλασσικά είχε περισσότερο άγχος από εμένα) με ξυπνούσε από τα άγρια χαράματα για να διαβάσω, με όχι ιδιαίτερα κομψό τρόπο (η κλασσική Ελληνίδα μάνα). Οπότε και εγώ εκνευρισμένος αποφάσισα να εκδικηθώ. Πήρα το ξυπνητήρι, το έβαλα να χτυπήσει στις 4 τα ξημερώματα και το έκρυψα κάτω από το κρεββάτι των γονιών μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν εκτίμησαν το λεπτό μου χιούμορ.