Οι ταινίες των Monty Python

perlastar

RetroJunkie™
Joined
30 Αύγ 2013
Μηνύματα
2.077
Αντιδράσεις
1.090
Οι ταλαντούχοι Βρετανοί κωμικοί Monty Python με το ιδιαίτερο, ειρωνικό τους χιούμορ σίγουρα δεν είναι για όλα τα γούστα. Πιστεύω ότι ανήκουν σε αυτό που συνηθίζω να λέω "love it or hate it", και ή θα καταλάβει κάποιος το χιούμορ τους και θα τους λατρέψει ή δεν θα καταλάβει τίποτα και θα απορήσει γιατί θεωρούνται κορυφαίοι στο είδος. Μαζί γύρισαν κάποιες πολύ τρελές ταινίες, από τις οποίες κάποιες είναι κανονικές, κι άλλες αποτελούν απλή συλλογή από σκετσάκια.

And Now For Something Completely Different (1971): Η πρώτη τους ταινία αποτελεί μία τέτοια συλλογή από διάφορα σκετς. Γυρίστηκε μεταξύ του πρώτου και δεύτερου κύκλου του γνωστού τους σόου Flying Circus και περιλάμβανε σκετσάκια που είχαν ήδη κλυκλοφορήσει, καθώς και ακυκλοφόρητα. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Ian MacNaughton και χρηματοδοτήθηκε από τον Victor Lownes, ο οποίος δούλευε για το γνωστό Playboy. Σκοπός της ταινίας ήταν να αγγίξει το Αμερικάνικο κοινό, αλλά τελικά πήγε πολύ καλύτερα στην ίδια τη Μ.Βρετανία.

[edit] dead picture [edit]

Προβολή συνημμένου 122717

Μonty Python and the Holy Grail (1975): H πρώτη τους κανονική ταινία, με δικό της σενάριο. Σκηνοθέτες ήταν οι δύο "Terry" της κωμικής ομάδας, ο Terry Gilliam και ο Terry Jones. Οι Python κάνουν τη δική τους μοναδική αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο και υποδυόμενοι τον βασιλιά Arthur και τους ιππότες του, μπλέκουν σε τρελές περιπέτειες και πολλοί πεθαίνουν από απρόβλεπτες καταστάσεις και πλάσματα όπως ένα φονικό κουνέλι :) Αυτή τη φορά η χρηματοδότηση προήλθε σε μεγάλο βαθμό από συγκροτήματα όπως οι Pink Floyd, Led Zeppelin και Jethro Tull, μιας και όλοι αυτοί εκτιμούσαν πολύ τους Python. Λόγω του χαμηλού budget βλέπουμε και τις στιγμές που τελικά αποδείχτηκαν πολύ πετυχημένες και ξεκαρδιστικές, με ιππότες χωρίς άλογα, οι υπηρέτες των οποίων παράγουν τον ήχο του καλπασμού χτυπώντας ινδικές καρύδες. Πολλά εξωτερικά γυρίσματα έγιναν σε γραφικά μέρη της Σκωτίας, με τις γνωστές αντίξοες καιρικές συνθήκες αυτών των μερών. Οι κωμικοί είχαν να αντιμετωπίσουν και το πρόβλημα της απαγόρευσης των γυρισμάτων σε κάποια Σκωτσέζικα κάστρα, κι έτσι αναγκάστηκαν να βάλουν και ψεύτικα σκηνικά, δεν παρέλειψαν βέβαια να αυτοσατιριστούν δείχνοντάς μας ψεύτικα κάστρα να καταρρέουν και χρησιμοποιώντας την ατάκα " It's only a model". Ένα άλλο μάλλον ευτράπελο πρόβλημα που αντιμετώπισαν, ήταν το γεγονός ότι η κόκκινη βαφή με την οποία είχαν βάψει ένα πραγματικό λευκό κουνέλι, δεν έβγαινε με τίποτα, με αποτέλεσμα να πασχίζουν να τη βγάλουν πριν το αντιληφθεί ο ιδιοκτήτης του! Επίσης, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αυτής της ταινίας προέκυψε η αρχική ιδέα-που υλοποιήθηκε αργότερα-για δημιουργία μιάς ταινίας στην εποχή του Χριστού, όταν οι Python δήλωσαν ειρωνικά ότι κάτι τέτοιο θα κάνουν, σε ρεπόρτερ που τους είχαν πρήξει ρωτώντας ποιό θα είναι το επόμενο πρότζεκτ τους.



Προβολή συνημμένου 122716

Life of Brian (1979): Aυτή θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη ταινία τους, και είναι και η δική μου αγαπημένη. Δεν θα επεκταθώ, αφού υπάρχει ήδη θέμα και δίνω απλά το λινκ.

Monty Python Live at the Hollywood Bowl (1982): H δεύτερη ταινία που αποτελεί συλλογή από σκετσάκια, γυρίστηκε στο Χόλυγουντ μπροστά σε κοινό, κατά την περίοδο προετοιμασίας της επόμενης ταινίας The Meaning of Life. Έγιναν κάποιες μικροαλλαγές στα σκετσάκια, για καλύτερη προσαρμογή στο Αμερικάνικο κοινό.

https://www.youtube.com/watch?v=Rziph7BOpdg

Προβολή συνημμένου 122718
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
The Meaning of Life (1983): H τελευταία τους ταινία, καθώς και η τελευταία που συνεργάστηκαν όλοι μαζί, αφού μετά έχασαν ένα μέλος τους, τον Graham Chapman. (Ήταν ειρωνεία της τύχης το γεγονός ότι αυτός ανοίγει την πόρτα και υποδέχεται τον Χάρο προς το τέλος της ταινίας). Οι Python λοιπόν μας δείχνουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, ποιό είναι το νόημα της ζωής, ειρωνευόμενοι κάθε αξία και σημαντικό γεγονός στη ζωή του ανθρώπου και βάζοντας μπόλικες δόσεις μαύρου χιούμορ. Οι Terry Gilliam και Jones αναλαμβάνουν ξανά τη σκηνοθεσία. Όπως και σε άλλες τους ταινίες, βλέπουμε κι εδώ τον "Θεό" να είναι ένας από τους χαρακτήρες. Ο Chapman ζήτησε να παίξει αυτόν τον ρόλο ειδικά εδώ, επειδή ήταν αγανακτισμένος που δεν του επιτρεπόταν τότε να κάνει ομοφυλοφιλικό γάμο. Η ταινία ίσως είναι λίγο υποδεέστερη των προηγούμενων, όμως και πάλι χαρίζει άφθονες στιγμές γέλιου, αλλά και βγάζει τα δικά της μηνύματα.

[video=youtube;54ulXNk-bmo]

 

Συνημμένα

  • pic4.jpg
    pic4.jpg
    12,2 KB · Προβολές: 64
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η δοκιμασία για να περάσουν τη γέφυρα, ποιός θα βγει ζωντανός; Από το "Monty Python and the Holy Grail"

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Toυς Monty python τους γουσταρω οσο λιγους και λατρευω οτιδηποτε και αν εχουν φτιαξει.Η ταινια ομως που ειναι η αγαπημενη μου και ειναι η πρωτη που ειδα οσον αφορα τους Monty python ειναι η ταινια Monty Python and the holy grail.Την ειχα δε αν θυμαμαι καλα το 1994 η 1995 στην κρατικη τηλεοραση ψιλοαργα το βραδυ και μιλαμε ειχα σκασει στα γελια.Φυσικα δεν ειχα ιδεα ποια ηταν η ταινια αυτη και την επομενη μερα διηγομουνα στον κολητο μου ολα αυτα τα ξεκαρδιστηκα που ειδα στην ταινια.Τελικα αφου ρωτησα εναν ξαδερφο μου αρκετα μεγαλητερο απο μενα μηπως ξερει την ταινια και αφου αυτος την ηξερε τελικα ξεκινησε η αναζητηση να την βρουμε.Τελικα την βρηκαμε και καθησαμε μαζι με τον κολητο μου και την ειδαμε ενα βραδυ και αφουν σκασαμε και παλι απο τα γελια μετα απο λιγες μερες την ξαναειδαμε αλλα ημασταν σχεδον οι μιση ταξη αγορια-κοριτσια οπου και επεσε τρελο γελιο και καναμε και ενα παρτακι μετα την ταινια :D
 
Και μενα μου αρέσει πολύ τo Holy grail , παρόλο που δεν είμαι πολύ φαν των Monty Python. Μερικές φορές το χιούμορ τους μου φαίνεται πολύ...Βρετανικό....

Μια πολύ έξυπνη σκηνή από την ταινία Life of Brian

[video=youtube;XbI-fDzUJXI]

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και εμενα αγαπημενη ταινια(απο Monty Python) ειναι το holy grail! Εχει απιστευτο γελιο!

Πολυ ωραιο αφιερωμα Perlastar! :thumbup:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ίσως η πιο "καμμένη" σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου...

 
Απλά κορυφαίοι! :) Κλαίω με το Life of Brian!.... Έχουν απίστευτη αίσθηση του χιούμορ - πραγματικά δε μπορείς να μη χαμογελάσεις (ειδικά στο Holy Grail στη σκηνή με το Μαύρο Ιππότη!... :biglaugh:)

Τι να λέμε τώρα!... Must για όλους τους φανατικούς του είδους! :)
 
Ο θρύλος λέει ότι από αυτή την σκηνή η λέξη "Spam" έγινε συνώνυμο του μαζικού ενοχλητικού - άχρηστου μηνύματος...

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ είμαι από τους αντι-φαν :D ! Δεν τους μπορώ καθόλου! Ίσως γιατί δεν μου αρέσουν γενικά οι κωμωδίες.
 
Την πρώτη φορά που είδα το search for the holy grail ήταν βράδυ και νύσταζα. Όταν τελείωσε η ταινία ήμουν ένα βήμα να πάρω υπνωτικό/χαλαρωτικό χάπι για να μπορέσω να κοιμηθώ :D
 
To Holy Grail είναι η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών. Την έχω δει άπειρες φορές και μπορώ να την ξαναδώ άλλες τόσες. Είναι από τις ταινίες που τις αδικεί η πρώτη θέαση. Πλέον (και αφού ξέρω όλους τους διαλόγους απ'εξω) κάθε φορά που την ξαναβλέπω το διασκεδάζω περισσότερο...
 
Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση perlastar! :thumbup: :thumbup: :thumbup:

Όμως δύσκολη η επιλογή... Holy Grail ή Life of Brian;;;

Όχι δεν μπορώ να επιλέξω... και τις 2 ταινίες τις ξέρω απ' έξω... και στις 2 λιώνω στα γέλια όποτε τις βλέπω... Και οι 2 ανήκουν στην 1η θέση για μένα...

Μετά έρχεται το Live at Hollywood Bowl, στο οποίο κατά τη γνώμη μου έχει τις καλύτερες εκδόσεις των κλασικών σκετς (Ministry of Silly walks, Argument Clinic κλπ) και την καλύτερη εκτέλεση ever του Lumberjack Song! :p

Τέλος έρχεται η σειρά Flying Circus στην οποία υπάρχουν μερικά σκετς-κρυφά διαμαντάκια που δεν συγκαταλέγονται στα κλασικά τους

Monty Python - Mattress Skit


Το Meaning of Life, το είχα δει παλιά και δεν με ενθουσίασε... πρέπει να του δώσω μια 2η ευκαιρία.
 
stratos84 είπε:
Πάρα πολύ ωραία παρουσίαση perlastar! :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Όμως δύσκολη η επιλογή... Holy Grail ή Life of Brian;;;

Όχι δεν μπορώ να επιλέξω... και τις 2 ταινίες τις ξέρω απ' έξω... και στις 2 λιώνω στα γέλια όποτε τις βλέπω... Και οι 2 ανήκουν στην 1η θέση για μένα...

Μετά έρχεται το Live at Hollywood Bowl, στο οποίο κατά τη γνώμη μου έχει τις καλύτερες εκδόσεις των κλασικών σκετς (Ministry of Silly walks, Argument Clinic κλπ) και την καλύτερη εκτέλεση ever του Lumberjack Song! :p

Τέλος έρχεται η σειρά Flying Circus στην οποία υπάρχουν μερικά σκετς-κρυφά διαμαντάκια που δεν συγκαταλέγονται στα κλασικά τους
Σ'ευχαριστώ Στράτο! Σε σένα και μόνο το άβαταρ να πάρεις, μαρτυρεί το ότι είσαι Python φαν :) Και για μένα ήταν δύσκολο να επιλέξω μεταξύ Holy Grail και Life of Brian, αλλά τελικά επέλεξα το δεύτερο, γιατί μου αρέσει περισσότερο ολόκληρος ο συνδυασμός χιούμορ και έξυπνων μηνυμάτων που δείχνει. Το Holy Grail ακολουθεί για μένα.

RIO είπε:
Και μενα μου αρέσει πολύ τo Holy grail , παρόλο που δεν είμαι πολύ φαν των Monty Python. Μερικές φορές το χιούμορ τους μου φαίνεται πολύ...Βρετανικό...
Αυτό για το πολύ Βρετανικό χιούμορ είναι αλήθεια. Ευτυχώς οι Python καταφέρνουν και περνούν σε μεγάλο βαθμό το χιούμορ τους και σε άλλες κουλτούρες, αλλά πραγματικά για να τους καταλάβει κάποιος 100% πρέπει να είναι Βρετανός. Εκτός από το συγκρατημένο, ειρωνικό στυλ του Βρετανικού χιούμορ, συχνά χρησιμοποιούν ατάκες που μόνο οι ντόπιοι καταλαβαίνουν. Έχω δει, για παράδειγμα, Βρετανούς να γελάνε με κάποιες ατάκες των Python, που εγώ δεν πιάνω καν, γιατί είναι Βρετανικοί ιδιωματισμοί. Η κουλτούρα παίζει μεγάλο ρόλο, και κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε αν π.χ ένας Άγγλος που ξέρει Ελληνικά έβλεπε τους δικούς μας κωμικούς να χρησιμοποιούν ελληνικούς ιδιωματισμούς και παραφράσεις.
 
Έχεις δίκιο perlastar, κάποια πράγματα για να τα πιάσεις χρειάζεται να ξέρεις πολύ καλά Αγγλικά. Ευτυχώς τα καταφέρνω, οπότε έχω διασκεδάσει απίστευτα με το Holy Grail αλλά και το απόλυτο έπος Life of Brian. Ποτέ δεν βαριέμαι να το ξαναδώ. Χμμμ, ίσως κάτι για να κάνω ένα από τα επόμενα βράδια...ΞΑΝΑ! :)
 
Όντως, αν τους καταλαβαίνεις καλά Maddog, τότε τους χαίρεσαι και πολύ. Επίσης, οι Python σίγουρα επηρέασαν πολλές κωμικές ομάδες ανά τον κόσμο που τους μιμήθηκαν, και στο στυλ μέχρι και στο ότι ντύνονταν οι ίδιοι γυναίκες για πολλούς γυναικείους ρόλους. Απλά οι επηρεαζόμενοι δεν κράτησαν εννοείται το έντονο Βρετανικό στοιχείο, αλλά το προσάρμοσαν κάπως στη δική τους κουλτούρα (δύο παραδείγματα που μου έρχονται τώρα είναι η κωμική ομάδα των νεαρών Καναδών του The Kids in the Hall (1988), αλλά και οι δικοί μας Κανάκης, Καλυβάτσης κτλ.)

Αλήθεια, έχετε αγαπημένο/αγαπημένους Python από την εξάδα; Αν και όλοι ήταν ταλαντούχοι εγώ προσωπικά ξεχωρίζω την τριάδα Cleese, Idle και Palin. Ίσως ο Cleese είναι ο αγαπημένος μου, αλλά με ελάχιστη διαφορά από τους άλλους δύο. Λατρεύω τον τρελό, νευρωτικό του τρόπο, σαν να είναι μονίμως στην πρίζα, μάλλον με επηρεάζει όμως και η φοβερή του ερμηνεία στο Faulty Towers. O Idle μου αρέσει γιατί είναι το χαρούμενο παιδί που σου φτιάχνει τη διάθεση, καθώς και μεγάλο πειραχτήρι. Στον Palin μου αρέσει ειδικά το βλέμμα του, που είναι από τα πιο τρελά που έχω δει ποτέ.
 
Holy grail πολύ μπροστά αλλά θα ψήφιζα και το Meaning of life που οι περισσότεροι φαίνεται πως το αγνοούν! Χιούμορ που ούτως ή άλλως, είτε το λατρευείς είτε το μισείς.
 
portarinos78 είπε:
Holy grail πολύ μπροστά αλλά θα ψήφιζα και το Meaning of life που οι περισσότεροι φαίνεται πως το αγνοούν
Οι δυο αγαπημενες μου απο αυτη την τρομερη ομαδα! Το Life of Brian δεν μου αρεσε και τοσο, ισως πρεπει να το ξαναδω να το θυμηθω....

Knights who say Ni.....πολυ γελιο...και ποσες αλλες σκηνες... :D
 
Το καλοκαίρι του 1991 είχα ανεμοβλογιά και ήμουν κλεισμένος άπειρες ώρες στο σπίτι. Τότε γνώρισα τους Monty Python μέσα από το Ιπτάμενο Τσίρκο που προβαλλόταν από την ΕΡΤ τότε και τους λάτρεψα. Έχω δει άπειρες φορές και τη σειρά και τις ταινίες που τις λατρεύω όλες (οκ ίσως όχι το And now for something completely different) αλλά και κάποιες από τις ταινίες τους έξω από την ομάδα, όπως Terry Jones: Έρικ ο Βίκινγκ, Terry Gilliam: Ο δράκος της συμφοράς, Time Bandits, Brazil, Μινχάουζεν, Ο βασιλιάς της Μοναξιάς και 12 πίθηκοι (ο Terry Gilliam είναι ίσως ο μόνος που προτιμώ στις δουλειές του εκτός της ομάδας, έχει πέσει κάπως μετά από τους 12 πιθήκους αλλά είναι πάντα ο Gilliam), Graham Chapman: Yellowbeard, John Cleese: Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα (από τις αγαπημένες μου κωμωδίες) και Άγρια πλάσματα (δεν φτάνει το Ψάρι είναι όμως αρκετά καλή κατά τη γνώμη μου), Eric Idle: Άπληστοι κληρονόμοι και Michael Palin: Ο σέξι ιεραπόστολος και Το γουρούνι της αυτής μεγαλειότητας.

Τώρα οι αγαπημένοι μου Python (σαν ηθοποιοί) είναι οι Cleese και Chapman με λίγο πιο πίσω τον Idle
 
Πίσω
Μπλουζα