Rygar
Apple Lover
- Joined
- 14 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 8.287
- Αντιδράσεις
- 3.342
...ή αλλιώς "Ελα τώρα που, μικρούλης(α), δεν είχες πάρει ποτέ χρήματα από το παντελόνι του μπαμπά!!!"
Σήμερα το πρωί ήρθα με τη μπέμπα στη δουλειά. Την ώρα που φορούσα το δερμάτινο παντελόνι άκουσα ένα γκραγκα-γκρούγκα σε κάποιο σημείο του. Ψάχνω στις τσέπες και βγάζω 2 μονόευρα από τη μία και 2 20ευρα από την άλλη
. Εσπασα το κεφάλι μου να βρω που είχα πάει και μου περίσσεψαν αλλά δεν...Μάλλον έχω αρχίσει να γερνάω Θυμήθηκα λοιπόν πιτσιρικάς 11-12 χρονών που ήθελα να παω στα arcades αλλά πώς να ξαναζητήσω χρήματα από τον πατέρα μου, αφου πριν λίγο μου είχε ξαναδώσει. Καμια φορά λοιπόν την ώρα που κοιμόταν, έμπαινα στο δωμάτιο πατώντας στις μύτες και έψαχνα στο παντελόνι του για κέρματα. Ποτέ μα ποτέ δεν είχα πάρει χάρτινο φράγκο, πάντοτε κανένα 20άρικο, κανένα 50άρικο(όταν βγήκαν το 85-86) αλλά ποτέ χάρτινο και ποτέ δεν του άδειαζα τις τσέπες. Θυμήθηκα επίσης το συναίσθημα της ενοχής που το έκανα, αλλά αμέσως το ξεχνούσα μπροστά σε κάποιο παιχνίδι. Φαντάζομαι αι γυναίκαι θα είχαν άλλο λόγο που το έκαναν, όσες το έκαναν. Πιστεύω λίγο πολύ όλοι το έχουμε κάνει.
Επίσης εκτός του ότι έψαχνα όταν κοιμόταν, έψαχνα και στα παντελόνια του στη ντουλάπα και πάντα έβρισκα τίποτα ψιλά (πολύ ψιλά αλλά σεβαστά για εκείνη την εποχή), όπως τώρα που βρήκα 42 ξεχασμένα ευρώ, κάτι που έφερε στο φως αυτή την ανάμνηση και στην ουσία με ώθησε να ανοίξω το μεγαλειώδες τούτο θρεντ
Σήμερα το πρωί ήρθα με τη μπέμπα στη δουλειά. Την ώρα που φορούσα το δερμάτινο παντελόνι άκουσα ένα γκραγκα-γκρούγκα σε κάποιο σημείο του. Ψάχνω στις τσέπες και βγάζω 2 μονόευρα από τη μία και 2 20ευρα από την άλλη
. Εσπασα το κεφάλι μου να βρω που είχα πάει και μου περίσσεψαν αλλά δεν...Μάλλον έχω αρχίσει να γερνάω Θυμήθηκα λοιπόν πιτσιρικάς 11-12 χρονών που ήθελα να παω στα arcades αλλά πώς να ξαναζητήσω χρήματα από τον πατέρα μου, αφου πριν λίγο μου είχε ξαναδώσει. Καμια φορά λοιπόν την ώρα που κοιμόταν, έμπαινα στο δωμάτιο πατώντας στις μύτες και έψαχνα στο παντελόνι του για κέρματα. Ποτέ μα ποτέ δεν είχα πάρει χάρτινο φράγκο, πάντοτε κανένα 20άρικο, κανένα 50άρικο(όταν βγήκαν το 85-86) αλλά ποτέ χάρτινο και ποτέ δεν του άδειαζα τις τσέπες. Θυμήθηκα επίσης το συναίσθημα της ενοχής που το έκανα, αλλά αμέσως το ξεχνούσα μπροστά σε κάποιο παιχνίδι. Φαντάζομαι αι γυναίκαι θα είχαν άλλο λόγο που το έκαναν, όσες το έκαναν. Πιστεύω λίγο πολύ όλοι το έχουμε κάνει.Επίσης εκτός του ότι έψαχνα όταν κοιμόταν, έψαχνα και στα παντελόνια του στη ντουλάπα και πάντα έβρισκα τίποτα ψιλά (πολύ ψιλά αλλά σεβαστά για εκείνη την εποχή), όπως τώρα που βρήκα 42 ξεχασμένα ευρώ, κάτι που έφερε στο φως αυτή την ανάμνηση και στην ουσία με ώθησε να ανοίξω το μεγαλειώδες τούτο θρεντ
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
