Οι τσέπες του μπαμπά!

Εγώ έψαχνα τις τσέπες του πατέρα μου και τις μάνας μου για να βρω ψιλά να αγοράσω κομιξ. Αυτά όταν πήγαινα γυμνασιο. Τώρα σπάνια το κάνω άμα θέλω ψηλά

και δύο περιστατικά :α) Όταν ήμασταν στο χωριό με τον πατέρα μου βρήκαμε σε παλιό σακάκι της μάνας μου 50 ευρώ τα οποία και φάγαμε.

β) κάποτε το πλυντήριο μας είχε χαλάσει. Αιτία ένα πεντοχίλιαρο που βρήκε μέσα σε αυτό ο ηλεκτρολόγος.Το πεντοχίλαρο αυτό είχε προφανώς ξεχαστεί μέσα σε τσέπη παντελονιού.
 
Θυμάμαι έιχα βρει 20.000 δρχ (!!) κάπου στο συρτάρι του πατέρα μου και πήγα και πήρα μια Sound Blaster AWE 64 !!! χαχ....

Εμένα θα μου μείνει η απορία πως είναι δυνατόν να έχασα το πορτοφόλι μου σε πλοίο προς τον πειραιά (100% σίγουρος ότι το έιχα μαζί μου μέχρι και λίγο πριν κατέβω γιατί πήρα αναψυκτικό και πλήρωσα στο πλοίο) και μετά από 2 χρόνια (!!) το πορτοφόλι το οποίο είχα χάσει με το που κατέβηκα από το πλοίο (το έψαχνα 1 ώρα...μέχρι και στο λοστρόμο του πλοίου πήγα !!) βρέθηκε κάτω από το στρώμα του κρεββατιού με το 20άρικο μέσα και τις κάρτες που είχα !!!!! wallet teleportation ?!?!? χαχ...δεν ξέρω..αλλά χάρηκα όταν το βρήκα....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
winner.jpg





Amigovios είπε:
Θυμάμαι έιχα βρει 20.000 δρχ (!!) κάπου στο συρτάρι του πατέρα μου και πήγα και πήρα μια Sound Blaster AWE 64 !!! χαχ....
 
Εμεις δεν ειχαμε περιθωρια για τετοια. Πολυ αυστηροι και οι δυο γονεις. Εγω δουλευα στο Μαρινοπουλο βαζοντας ψωνια σε σακκουλες για το χαρτζηλικι και με αυτο αγοραζα τοτε (1987) δισκεττες 3" για τον 6128 και τα παιχνιδια τα εγραφα απο κανενα φιλο. Το μηχανημα το ειχα παρει τα προηγουμενα Χριστουγεννα με λεφτα απο τα καλαντα των τελευταιων τριων ετων.
 
Ξεχασμένα λεφτά στις τσέπες μου δεν βρίσκω, μάλλον τα χαίρεται το έτερον ήμισυ όταν μπαίνει πλυντήριo 8)

Στα νιάτα μου βούταγα κέρματα από ένα μπολάκι που έριχναν οι δικοί μου τα ψιλά τους. Άπειρα τάλιρα δεκάρικα και εικοσάρικα για τα μπλιμπλικια…………. :D

Η μεγαλύτερη χαρά ήταν όταν βρήκα ένα ξεχασμένο πεντοχίλιαρο στην εσωτερική τσέπη του perfecto μου μαζί με την κάρτα μέλους ενός γνωστού ροκαδικου της εποχής (στη Κολοκοτρώνη) χρόνια αφότου είχα παψει να φοραώ το μπουφάν η να πηγαίνω στο clubακι…………Αναμνήσεις ……………..
 
Δεν εχω παρει ποτε λεφτα κρυφα απο τσεπες των γονιων μου ή μερος του σπιτιου που ηξερα οτι εχει. Ειναι μια απο τις ελαχιστες δεισιδαιμονιες της οικογενειας μας. Το θεωρουν μεγιστη γρουσουζια να παρεις λεφτα ''του σπιτιου'' και μου εχει περασει κι εμενα 100%. Βεβαια ''επνιγα'' καμια φορα τα ρεστα απο το σουπερμαρκετ ή ζηταγα για κατι παραπανω χρηματα, αλλα θεωρουσα οτι αφου ηταν ''εκτος σπιτιου'' ηταν οκ χεχεχεχε. Οσο για ξεχασμενα χρηματα σε τσεπες μου, ειναι η απολυτη ηδονη. Απο το κατοσταρικο ή πεντοχιλιαρο μεχρι τα σημερινα ευρω. Σε μια φαση που ημουν ανεργος, μου ειχαν πει να παμε εξω σε ενα μαγαζι μεσοβδομαδα, αλλα φραγκα δεν παιζανε και το θεωρουσα σπαταλη. Αποφασισα να παω τελικα αν και με τυψεις και βαζοντας ενα μπουφαν που ειχα να βαλω απο τοτε που δουλευα βρηκα ενα 50ρικο μεσα. Οκ μπορει να ηταν ηδη δικο μου αλλα ενιωσα λες και με κερασε ο Θεος. Η μεγαλυτερη ανακαλυψη μεχρι τωρα ηταν 1000 ευρω ξεχασμενα σε ενα φακελο.
 
Εγώ πάλι μικρός μου έχουν πει (δεν θυμάμαι τίποτα) έψαχνα τις τσέπες του θείου μου (στα φανερά όμως) για τσίχλες. Κάποιες φορές είχα βρει κάτι κατοστάρικα σε τσέπη του σακακιού του πατέρα μου και πήγα να αγοράσω γαριδάκια. Μια φορά που πήγα όμως για χοντρό ποσό με τσάκωσε η μάνα μου και μου ζητούσε εξηγήσεις γιατί έλειπε ένα 5000ρο από το σημείο που έβαζαν λεφτά στο σπίτι. Εγώ το είχα βάλει κάτω από το κρεβάτι τους και έκανα ότι τάχα μου το βρήκα εκεί και είχε πέσει. Φυσικά η μάνα μου δεν το έχαψε αλλά ευτυχώς έβαλε λίγο τις φωνές και το θέμα δεν πήρε διαστάσεις. Κι όλα αυτά για να πάρω μερικά κασετάκια για το Game Gear...

Να αναφέρω επίσης τον κουμπαρά που μαζεύαμε τα κέρματα και τον οποίο επισκεπτόμουν συχνά πυκνά για κανένα πενηντάρικο ή κατοστάρικο, για να τσοντάρω λίγο στο εισόδημά μου βρε αδερφέ...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Και εδώ ξεκίνησα νωρίς.. τρίτη δημοτικού πήγαινα καθημερινά να αγοράσω γάλα Άστυ προς 80 δρχ και με το 20ρικο πήγαινα απέναντι στο ψιλικατζήδικο κ αγόραζα αμαρέτι.

Συνέχισα με σνατς στο πορτοφόλι του παππού τσιμπώντας 100 ρικα, καθώς και σακάκια, τσέπες, τασάκια αλλά μόνιμη πηγή ρευστού ήταν πάντα το τασάκι του αυτοκινήτου.

Τα ρέστα επίσης από σούπερ μάρκετ νομοτελειακά δεν επιστρεφόντουσαν ποτέ.

Δεν θα γράψω άλλα λόγω αιδούς. :fafoutis:
 
Απο τσεπη και πορτοφολι δεν εχω παρει ποτε λεφτα αλλα εκανα χοντρη μπαζα απο τα ρεστα που περισευαν απο τα ψωνια και δεν υπηρχαν ψωνια που να μην τα κανω εγω ειτε για την μανα μου και τον μπαμπα μου ειτε για τους παππουδες και της γιαγιαδες.Συχνα πυκνα ομως επερνα το κατιτις μου απο την ταμιακη του μαγαζιου μας γιατι η καψουρα των arcades δεν κοβοταν και δεν προκυται να κοπει ποτε :diablotin:
 
Μία ήταν η αποστολή : "Φέρε μου από την πίσω τσέπη του παντελονιού τα τηλέφωνα, και κοίταξε μη σου πέσει τίποτα από μέσα".

Ήταν ένα μικρό καρνέ, μεγέθους αναπτήρα, με κομμένες όλες τις σελίδες του από τη χρήση, και με καμιά τριανταριά εμβόλιμες κάρτες μέσα. Αν μου έπεφτε και σκορπούσαν όλα αυτά, μαύρο φίδι...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Βούταγες εν τέΛη τίποτα όμως; :supergrin:
 
Πίσω
Μπλουζα