Starbuck
RetroMaNiaC
- Joined
- 28 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 680
- Αντιδράσεις
- 44
μικρές απίστευτες χαρές (διότι υπάρχει ο Άγιος Ρετρόνιος εκεί ψηλά που συμπονάει τον πόνο των νοσταλγών και βοηθάει)
Ήδη εξομολογήθηκα πως είμαι ρετρομανιακός σε παθολογικό επίπεδο και πράγματι, φίλοι μου, όχι σπάνια, βλέπω στον ύπνο μου πως βρίσκομαι σε κάποιο περίπτερο που πουλάει διάφορα παλιά περιοδικά κόμιξ (Μπλεκ, Αγόρι κτλ.) κι εγώ ευτυχισμένος αγοράζω και αγοράζω. Φαίνεται λοιπόν πως ο Άγιος Ρετρόνιος επισκέφτηκε τα όνειρά μου και με συμπόνεσε...
Πρέπει να πάνε κανα τρία χρόνια που σταμάτησα σε ένα κεντρικό περίπτερο του Κιλκίς, φορτωμένο εφημερίδες, για να ελέγξω τον κυριακάτικο τύπο για κανένα ενδιαφέρον dvd (για τι άλλο να αγοράσει κανείς εφημερίδα σήμερα; ) όταν ξαφνικά το μάτι μου πέφτει σε ένα μικρό περιοδικό και νιώθω μια ηλεκτρική εκκένωση να διαπερνά την σπονδυλική μου στήλη και στάλες κρύου ιδρώτα να ξεπηδούν από τους πόρους τού δέρματός μου: "Μα αυτό είναι ένα ...ένα..."
Το πολύ μικρού σχήματος περιοδικό βρίσκεται προστατευμένο μέσα σε πλαστικό και καθώς το παίρνω στα χέρια μου με τα μάτια μου καρφωμένα στο εξώφυλλο ξέρω πως αυτός είναι ένας ονειρικός αντικατοπτρισμός στον κόσμο της εγρήγορσης, μια παραμυθένια στιγμή που δύσκολα θα ξαναζήσω: "ένα Μάιτυ Μάους!" :animeek:
Δεν ξέρω ποια απίστευτη τύχη ταξίδεψε μέσα στον χρόνο έξι από τα πρώτα τεύχη του Μάιτυ Μάους (τέλη εβδομήντα) με τον σούπερ ποντικό, και τα απόθεσε έτσι ανέλπιστα εκεί, ανάμεσα στα σύγχρονα περιοδικά μα ζαλισμένος από ευτυχία δεν χρειάστηκε να φιλοσοφήσω το απίστευτο, πλήρωσα 1,50 ? το ένα ("Όχι, δεν είναι για τον γιο μου, κύριε! είναι για μένα! για μένα! για μένα!") κι έφυγα σχεδόν χορεύοντας με το χαμόγελο να πλατύνει το στόμα μου έως κάτω απ' τ' αυτιά μου.
Λίγα πράγματα μπορούν να συγκριθούν με μια τέτοια ευτυχία!
Έχει επισκευτεί κανέναν άλλο εδώ πέρα ο Άγιος Ρετρόνιος;
χαιρετισμούς :user:
Δημήτρης
Ήδη εξομολογήθηκα πως είμαι ρετρομανιακός σε παθολογικό επίπεδο και πράγματι, φίλοι μου, όχι σπάνια, βλέπω στον ύπνο μου πως βρίσκομαι σε κάποιο περίπτερο που πουλάει διάφορα παλιά περιοδικά κόμιξ (Μπλεκ, Αγόρι κτλ.) κι εγώ ευτυχισμένος αγοράζω και αγοράζω. Φαίνεται λοιπόν πως ο Άγιος Ρετρόνιος επισκέφτηκε τα όνειρά μου και με συμπόνεσε...
Πρέπει να πάνε κανα τρία χρόνια που σταμάτησα σε ένα κεντρικό περίπτερο του Κιλκίς, φορτωμένο εφημερίδες, για να ελέγξω τον κυριακάτικο τύπο για κανένα ενδιαφέρον dvd (για τι άλλο να αγοράσει κανείς εφημερίδα σήμερα; ) όταν ξαφνικά το μάτι μου πέφτει σε ένα μικρό περιοδικό και νιώθω μια ηλεκτρική εκκένωση να διαπερνά την σπονδυλική μου στήλη και στάλες κρύου ιδρώτα να ξεπηδούν από τους πόρους τού δέρματός μου: "Μα αυτό είναι ένα ...ένα..."
Το πολύ μικρού σχήματος περιοδικό βρίσκεται προστατευμένο μέσα σε πλαστικό και καθώς το παίρνω στα χέρια μου με τα μάτια μου καρφωμένα στο εξώφυλλο ξέρω πως αυτός είναι ένας ονειρικός αντικατοπτρισμός στον κόσμο της εγρήγορσης, μια παραμυθένια στιγμή που δύσκολα θα ξαναζήσω: "ένα Μάιτυ Μάους!" :animeek:
Δεν ξέρω ποια απίστευτη τύχη ταξίδεψε μέσα στον χρόνο έξι από τα πρώτα τεύχη του Μάιτυ Μάους (τέλη εβδομήντα) με τον σούπερ ποντικό, και τα απόθεσε έτσι ανέλπιστα εκεί, ανάμεσα στα σύγχρονα περιοδικά μα ζαλισμένος από ευτυχία δεν χρειάστηκε να φιλοσοφήσω το απίστευτο, πλήρωσα 1,50 ? το ένα ("Όχι, δεν είναι για τον γιο μου, κύριε! είναι για μένα! για μένα! για μένα!") κι έφυγα σχεδόν χορεύοντας με το χαμόγελο να πλατύνει το στόμα μου έως κάτω απ' τ' αυτιά μου.
Λίγα πράγματα μπορούν να συγκριθούν με μια τέτοια ευτυχία!
Έχει επισκευτεί κανέναν άλλο εδώ πέρα ο Άγιος Ρετρόνιος;
χαιρετισμούς :user:
Δημήτρης
