Ο Κλέψας Του Κλέψαντος - I soliti ignoti (1958)

KonstantineSt

RetroWannaBe
Joined
23 Ιαν 2012
Μηνύματα
63
Αντιδράσεις
1
Ο Κλέψας Του Κλέψαντος

Η τραγελαφική απόπειρα του Cosimo να κλέψει ένα αυτοκίνητο τον οδηγεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Μολονότι η ποινή που του επιβάλλεται είναι ολιγόμηνη, ο Cosimo πρέπει πάση θυσία να βγει, αφού έχει στο μυαλό του το σχέδιο για την τέλεια ληστεία. Τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας προσλαμβάνουν τον Peppe, έναν αποτυχημένο μποξέρ, προκειμένου να τον αντικαταστήσει στη φυλακή. Η αστυνομία, όμως, υποπτεύεται την απάτη κι έτσι και ο δεύτερος άντρας βρίσκεται φυλακισμένος. Γρήγορα όμως ο Peppe θα εξασφαλίσει όχι μόνο την ελευθερία του αλλά και το περιβόητο μυστικό. Με ένα σχέδιο που μοιάζει τέλειο και την συμμορία στις διαταγές του, ο Peppe θα αναλάβει καθήκοντα αρχηγού και θα τους οδηγήσει μέχρι την ημέρα του μεγάλου κόλπου. Φυσικά, τίποτα δεν πρόκειται να πάει σωστά. Ένα κωμικοτραγικό ειδύλλιο, ένας οξύθυμος αδερφός και ένας λάθος τοίχος θα μετατρέψουν την μεγάλη ληστεία σε ένα άνευ προηγουμένου φιάσκο.

Σίγουρα δεν πρόκειται για την "πιο αστεία κωμωδία όλων των εποχών", όπως τα taglines της εποχής υπόσχονταν. Παρόλα αυτά, το λιγότερο διάσημο "Soliti Ignoti" του Mario Monicelli κρύβει μικρούς θησαυρούς που αξίζει να αναζητηθούν. Ακολουθώντας τα χνάρια του γαλλικού "Rififi" -σαφούς πηγής έμπνευσης για το ευρωπαϊκό σινεμά της δεκαετίας του Α50 και όχι μόνο- ο Monicelli αντικαθιστά το ιδιαίτερο γαλλικό στυλ των ταινιών δράσης με την εξίσου ιδιαίτερη ιταλική ανατρεπτικότητα, αναζητώντας στον μύθο της τέλειας ληστείας, τα υλικά για την ιλαρότερη κωμωδία του ιταλικού σινεμά. Και πράγματι, καταφέρνει να αντιστρέψει πλήρως τους κανόνες. Ενώ στο "Rififi" ο δρόμος μέχρι την ολοκλήρωση του σχεδίου κρύβει εμπόδια και ανατροπές, στην περίπτωση του "Soliti Ignoti" γνωρίζουμε εξ αρχής πως το μεγάλο σχέδιο δεν είναι παρά η αφορμή για να αρχίσει ο φακός να απαριθμεί αναποδιές και απρόοπτα. Η εμφάνιση προβλημάτων δεν ξαφνιάζει, ούτε προκαλεί αγωνία. Ακόμα κι όταν η μεθοδευμένη εισβολή τους διακόπτεται από τον καβγά ενός παθιασμένου ζευγαριού ή το χρηματοκιβώτιο παραμένει άφαντο, οι τρομεροί μικροαπατεώνες βρίσκουν τον χρόνο να τσακωθούν, να δοκιμάσουν το σπιτικό φαγητό του θύματος ή και να ερωτευθούν. Περισσότερο από μία ταινία απροόπτων, το "Soliti Ignoti" είναι μία ταινία προσώπων. Συγκεντρώνοντας μερικά από τα ηχηρότερα ονόματα του Ιταλικού σινεμά της εποχής, ο Monicelli συνθέτει την ιδιόρρυθμη ομάδα των περιβόητων ληστών του. Στην κορυφή της ομάδας, ο Vittorio Gassman αποτελεί την πιο απροσδόκητη επιλογή. Παίζοντας συνήθως ρόλους κακών και παίρνοντας μέρος κυρίως σε περιπέτειες, η επιλογή του Gassman για τον κωμικό ρόλο του Peppe φάνηκε εξωφρενική στην παραγωγή, η οποία τον απέρριψε περισσότερες από μία φορές. Η επιμονή, ωστόσο, του Monicelli και η πίστη του στην ικανότητα του Gassman να παίξει κωμωδία, κατάφεραν να τον συμπεριλάβουν στη διανομή. Υπό δύο όρους, βέβαια. Πρώτον, να περάσει από μία μικρή μεταμόρφωση -με πρώτη την χαρακτηριστική, έντονη μύτη του- και δεύτερον να συνοδευτεί από ένα δοκιμασμένο επιτελείο ηθοποιών, ικανό να αντισταθμίσει τυχόν αδυναμίες. Κάπως έτσι προστέθηκε ο ήδη δημοφιλής Marcello Mastroianni, ο Renato Salvatori και φυσικά ένας από τους θρυλικότερους κωμικούς του ιταλικού σινεμά, ο Toto. Χαρίζοντας τον κεντρικό γυναικείο ρόλο στην Claudia Cardinale, που έκανε με το "Soliti Ignoti" την πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά, η ομάδα ήταν έτοιμη. Με ερμηνείες που κάλυπταν μία ευρεία γκάμα, από το γραφικά κωμικό μέχρι και τις παρυφές του τραγικού, το "Soliti Ignoti" αφηγείται μία ιστορία στην οποία τα πάντα μπορούν να συμβούν, ακριβώς επειδή είναι "γραμμένη" στα ιταλικά.

http://www.cinemanews.gr/v5/classic.php?n=2334

Προβολή συνημμένου 45408
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολυ καλη παρουσιαση. Εγω την θεωρω αριστουργημα, νομιζω ανηκει περισσοτερο στον ιταλικο νεορεαλισμο παρα στα αστυνομικα ή στην κωμωδιες και δεν εχει χαπι εντ. Ειδικα εκει που ο Μαστρογιαννι παλευει με το μωρο και τις κατσαρολες (διοτι η συζηγος ειναι στην φυλακη) ειναι κατι που το βρισκω πολυ συγκινητικο και τρυφερο.
 
Εξαιρετική ταινία με το χαρακτηριστικό ιταλικό άρωμα...Δειτε την
 
Ταινιάρα, συνίσταται με τα χίλια! Και η Κλαούντια Καρντινάλλε, che bella! Νομίζω πως υπήρξε και ελληνικό ριμέικ με Βέγγο "Οι φτωχοδιάβολοι'' ή κάπως έτσι
 
παιδια η παρουσιαση ειναι κοπι πε'ι'στ απο ενα κειμενο στο γουεμπ ... τα ευσιμα να μην πανε σε εμενα ...

η ταινια ειναι πολυ καλη και πιστευω πως ακομα προσφερει πολυ γελιο παρα τα χρονακια της ...

την ελληνικη εκδοχη δεν τη ξερω ,αν τη βρει καποιο μελος ας μας το πει να το τσεκαρουμε .
 
Καλά έκανες και το ανέφερες! Καλό θα είναι την επόμενη φορά, ν' αναφέρεις και την πηγή! ;)

Αν θες, κάνε ένα edit στο ποστ σου και πρόσθεσε το link από το site! :)
 
Plz παρεθεσε την πηγη
 
Η επιτομή της ιταλικής νεορεαλιστικής κωμωδίας. Αριστούργημα του σπουδαίου Μάριο Μονιτσέλι. Μαστρογιάνι, Τοτό, Σαλβατόρι και Καρντινάλε σε μεγάλα κέφια!
 
Πίσω
Μπλουζα