Ο Φαντασμένος (1973)

[ARETARA]

Ο Φαντασμένος (1973)

RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Ο_φαντασμένος

Μια ακόμη κωμωδία του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Είναι ο Φαντασμένος, μια παραγωγή της Finos Films σε σενάριο Ανδρέα Βλασόπουλου και σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.

Η υπόθεση-το καστ. Ένας φαφλατάς επιχειρηματίας, ο Μάκης Καρασίνης (Λάμπρος Κωνσταντάρας) ονειρεύεται να πιάσει την καλή. Η κόρη του όμως Νάσα (Νόρα Κατσέλη) έχει άλλα σχέδια, αφού έχει χρόνια σχέση με τον νεαρό επιστήμονα Ντίνο Παπαχατζηχαραλάμπους (Γιώργος Χριστοδούλου) που όμως δεν τον εγκρίνει ο Μάκης. Κοντά του ο τελυταίος ακόμη έχει την γραμματέα του Ισμήνη (Μπέτυ Αρβανίτη) αλλά και μια ερωμένη, την Πένυ (Ρίτα Μπενσουσάν). Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που συμβαίνει ένα απρόοπτο: Στο κτήμα που διατηρεί ο Μάκης έξω από την Αθήνα δυο γείτονες για να εκδικηθούν τον φύλακα που δεν τους επιτρέπει να παίρνουν νερό, ρίχνουν στο πηγάδι πετρέλαιο. Ο Μάκης νομίζει ότι βρήκε πετραιολοπηγή, ότι αυτή είναι η ευκαιρία που χρόνια περίμενε. Μαζί με αυτόν όμως περιμένει να πιάσει την καλή και ο ψευτοδημοσιογράφος Ξεφτέρης (Κώστας Ρηγόπουλος) που αναλαμβάνει σύμβουλος του Μάκη. Εν αναμονή της αντλήσεως πετρελαίου και των εισρεομένων πετροδολλαρίων ο Μάκης υπό την πίεση του Ξεφτέρη σκορπάει χρήμα εδώ κι εκεί και κάνει προσλήψεις για την ανύπαρκτη εταιρεία του. Η αλήθεια όμως δεν θα αργήσει να αποκαλυφθεί και τελικά δίπλα στον Μάκη θα μείνουν μόνο εκείνοι που νοιάζονται πραγματικά γι' αυτόν.

Σχόλια. Η ταινία κινείται στο γνωστό μοτίβο των ταινιών που δημιουργήθηκαν από τη Finos Films στις αρχές της δεκαετίας του '70 και κυριαρχούνται από την ηγετική μορφή του μεγάλου Λάμπρου Κωνσταντάρα. Ένας καλός σκηνοθέτης με περγαμηνές στον χώρο, ο Ντίνος Δημόπουλος, προσπαθεί βασιζόμενος πάνω σε ένα μάλλον αδύναμο σενάριο να χτίσει μια ιστορία πάνω στην εμπειρία του Κωνσταντάρα. Μοιραία όμως, το αποτέλεσμα αποδεικνύεται μέτριο. Διότι μπορεί να έχει μέσα πλειάδα ικανών ηθοποιών που μπορούν να υποστηρίξουν καλές ερμηνείες πλην όμως το έργο από μόνο του δεν έχει να δώσει πολλά. Άρα και οι δυνατότητες ανέλιξής του είναι περιορισμένες.

Το θέμα είναι ένα από αυτά που "παίζουν" εκείνη την εποχή όπου με την πρώτη πετρελαϊκή κρίση όλοι βάλθηκαν να αναζητούν πετρέλαιο σε σημείο να γίνεται αυτό εθνική πολιτική (βλέπε για παράδειγμα το "Θέμα συνειδήσεως"). Βέβαια εδώ το παρακολουθούμε από μια ανάλαφρη ματιά που προσηλώνεται πρώτιστα στον αιθεροβάμωνα Μάκη Καρασίνη και κατ' επέκταση στον κλασικό Έλληνα που περιμένει να κάνει τη μπίζνα για να πιάσει την καλή. Και φυσικά οι συν αυτώ παρατρεχάμενοι "μεσάζοντες" και "σύμβουλοι". Φυσικά υπάρχουν και οι καλοί του παραμυθιού που θα βοηθήσουν τον παραστρατημένο να επανέλθει.

Ο Κωνσταντάρας κάνει αυτό που πάντα κάνει στις ταινίες, να δημιουργήσει το θετικό κλίμα μέσα στο οποίο θα κινηθεί το έργο. Είναι μεγάλος ηθοποιός και αυτό διακρίνεται παρά το γεγονός ότι είναι σχετικά λίγες οι στιγμές που βγάζει πραγματικά γέλιο η ταινία (βλέπε και το σχετικό απόσπασμα).

Από τους άλλους ηθοποιούς καλές εντυπώσεις άφησε η Μπέτυ Αρβανίτη σε έναν διακριτικό ρόλο. Ο ρόλος του Ρηγόπουλου μάλλον θα έλεγα ότι τον αδικεί. Επίσης μου άρεσε αρκετά ο Κώστας Παληός στον ρόλο του Ναυάρχου.

Λίγα πράγματα και από τη μουσική του Μίμη Πλέσσα. Μπορώ να θυμηθώ πολλές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησαν οι συνθέσεις του, πάντως όχι εδώ. Μοναδική αναλαμπή και ευχάριστο ξάφνιασμα η εμφάνιση του μεγάλου Στράτου Διονυσίου σε ένα κομμάτι (βλέπε σχετικό video).

Απόσπασμα . Ο Μάκης Καρασίνης επισκέπτεται τον ναύαρχο Δημήτριο Μελεμετζίδη (Κώστας Παληός) χωρίς όμως να τον ξέρει προκειμένου ο τελευταίος να μεσολαβήσει για τη μετάθεση του αδερφού της Πένυς.

Ναύαρχος: (στο τηλέφωνο) ...ναι, ναι, εντάξει, εντάξει, εντάξει.

Μάκης: - Μήτσο!!!

Ναύαρχος: - Σε μένα μιλάτε κύριε;

Μάκης: - Ε.... όχι και κύριε ρε Μήτσο σε μένανε....δε φαντάζομαι να με ξέχασες;

Ναύαρχος: - Ομολογώ πως...

Μάκης: - Ο Μάκης ρε, ο Μάκης ο Καρασίνης...ο ψηλέας...ο κανιάς που με λέγατε στη Σχολή των Δοκίμων;

Ναύαρχος: - Ο κανιάς;

Μάκης: - Ναι!! Κι εσύ δεν ήσουν ο κουμπούρας;

Ναύαρχος: - Ο κουμπούρας;

Μάκης: - Ο κουμπούρας ντε!!!! Που σέρναμε ένα βράδυ στη μάντρα και πήγαμε ένα βράδυ στην καρβουνόσκαλα στο... στο σκυλάδικο του Γιάκουμπα ν' ακούσουμε την Ελενίτσα την γκαβή να τραγουδάει!!!

Ναύαρχος: - Την Ελενίτσα την γκαβή;

Μάκης: - Ναι μωρέ εκείνο το ρεμπέτικο, πώς το λένε το... εκείνο που τρελαινόσουνα θυμάσαι; "Θα μπουκάρω, θα μπουκάρω άντε ρε γιατί τσαμπουκά γουστάρω...".

Video.

1. Η παρολίγον συμπεθέρα κυρία Τσουλόγλου (Μήτση Κωνσταντάρα) ανοίγει το στόμα της και τελειωμό δεν έχει....

Φωτογραφίες.

1. Η Ισμήνη.

 ​

2. Αριστερά η Πένυ. Δεξιά ο Μάκης με την Ισμήνη σε ένα δασάκι (ίσως στον Λυκαβηττό)

​

3. Αριστερά, ο Μάκης Καρασίνης κατευθύνεται προς κτίριο του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού. Δεξιά, ο Ντίνος με τη Νάσα έξω από το σπίτι της. Θα ήταν ενδιαφέρον να αναγνωρίζαμε την περιοχή.

​

4. Αριστερά, η Ισμήνη κατευθύνεται προς τα γραφεία της Ε.Σ.Η.Ε.Α. στην Ακαδημίας 20. Δεξιά, ο Ξεφτέρης τηλεφωνεί στον Μάκη.

​

5. Ο Μάκης Καρασίνης στο γραφείο του.

​

 

[ΤΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΙΩΛΗΣ]

Το τραγούδι "Πού το πας και πού το φέρνεις" συμπεριλήφθηκε στο δίσκο "Τα 12 του Στράτου" που έγραψαν οι Πλέσσας-Βίρβος για τον Διονυσίου και κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1974...

 

[atanasio]

Εξαιρετική παρουσίαση και πολύ ωραίες φωτογραφίες, ARETARA. Η ταινία είναι πολύ μέτρια, αλλά την παρακολουθώ, όποτε την πετυχαίνω, ως μία ''ένοχη απόλαυση'', χάρη στον αφοπλιστικό Κωνσταντάρα και την πάντα γοητευτική Μπέττυ Αρβανίτη. Ο σπουδαίος Ντίνος Δημόπουλος έδωσε πολύ καλύτερα έργα.

 

[V.I.Smirnov]

Remake ταινίας με τον Χατζηχρήστο.

Η πρωτότυπη, αν και επίσης μέτρια, συγκριτικά είναι καλύτερη στα πλαίσια στα οποία κινείται...

-

 

[ΦΖΠ1]

H φωτογραφία 3 αριστερά είναι το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Στο βάθος η Βασ. Κωνσταντίνου και μόλις που φαίνεται η ανέγερση του Ωδείου Αθηνών.

 

[Gyubrush]

Σε αυτην την ταινια υπαρχει μια μελωδια,αμεσως μετα την ειδηση οτι τελικα ηταν ενα βαρελι πετρελαιο μεσα στο πηγαδι, λεγεται "Μοναξια" και ειναι απο το αλμπουμ "Μια βολτα στην Ελλαδα" του Μιμη Πλεσσα.

Εαν παρελπιδα το εχει καποιος η μπορει να με παρεπεμψει που μπορω να το βρω,θα του ημουν υποχρεος!

 

[tonytony]

Αυθεντική φωτογραφία της ταινίας

 

 

[tonytony]

 

[RIO]

Την βλέπω πάντα ευχάριστα αυτή τη ταινία, λόγω του Κωνσταντάρα που έχει μεγάλα κέφια. Κατά τα άλλα συμφωνώ, πως είναι μάλλον μέτρια...

 

[Deathshadow]

Πολυ καλη παρουσιαση .

-Ριξατε εσεις μωρε ενα βαρελι πετρελαιο στο πηγαδι μου???!!!

-Ο διαολος μας εβαλε αφεντικο...

-Ο διαολος εβαλε εσας αλλα θα παρει εμενα!!!



''...ο Ιμπντ Σαουντ με τους δεκαεφτα τους γιους και με τη μια την κορη.Την κορη την μονακριβη την πολυαγαπημενη''

Αν και δεν ειναι και απο τις πολυ γνωστες του Κωνστανταρα εχει πολυ γελιο.''Ντου που ντου που ντου που''...

 

[tonytony]

 

[stratos84]

Πάντα με εκνεύριζε αυτή η ταινία. Υπερβολική σε όλα. Αυτό που μου την έδινε περισσότερο ήταν τα ονόματα: Κύριος Ξεφτέρης, ο Κοκός (ο μέλλοντικός γαμπρός του Κωνσταντάρα που αντί για υπερβολικά μπούλης που φαντάζομαι απαιτούσε ο ρόλος, έμοιαζε περισσότερο με καθυστερημένο) και η κυρία Τσουλόγλου (το οποίο όνομα δε μου φαίνεται καθόλου τυχαίο). Τελείως παιδική η επιλογή των ονομάτων, καθόλου χιουμοριστικά... λείπει μόνο ο Χουζούρης, ο Γκρινιάρης και ο Μπαρμπαστρούμφ.

Δυστυχώς κατά τη γνώμη μου, ο Κωνσταντάρας ενώ ήταν πολύ μεγάλος ηθοποιός, έπαιξε πολλές φορές αυτό το μοτίβο που τον υποτιμούσε σαν ηθοποιό: του τρελοπενηντάρη πλούσιου που έκανε κουταμάρες συνέχεια και στο τέλος την πάταγε άσχημα αλλά πάντα μα πάντα υπήρχε μια γυναίκα υπομονετική να τον περιμένει και να τον συγχωρεί παρόλα τα καμώματα του.

 

[katerinak]

Ο ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΟΣ(ΤΙΤΛΟΙ ΕΝΑΡΞΗΣ)ΕΡΤ-2 1983

 

[ARETARA]

Άλλη μία όμορφη λήψη μετά το πέρας της ερμηνείας του τραγουδιού "Που το πας και που το φέρνεις" από τον Στράτο Διονυσίου, χειροκροτούμενος μεταξύ άλλων από τη Ρίτα Μπενσουσάν, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Κώστα Ρηγόπουλο, τη Μήτση Κωνσταντάρα και τον Γιώργο Χριστοδούλου. Πηγή.

​

 

[Κώστας Φαρόπουλος]

Στους τίτλους, αντί να αναγραφεί το όνομα του νεαρούλη τότε Γιώργου Χριστοδούλου, αναγράφεται το όνομα του επίσης νεαρούλη τότε Γιώργου Κωνσταντή. Ίσως να είχε δοθεί αρχικά στον δεύτερο ο ρόλος του Παπαχατζηχαραλάμπους (Π"χ"χαραλάμπους).

 

[SEBASTIAN]

Ακόμα και μια μέτρια από πλευράς σεναρίου ταινία, βλέπεται πολύ ευχάριστα όταν πρωταγωνιστεί ένας ηθοποιός του τεραστίου βεληνεκούς που λέγεται Λάμπρος Κωνσταντάρας που με την πληθωρική του παρουσία, το αρχοντικό σου στύλ και την αριστικρατικά γοητευτική του αύρα ανέβασε την ταινία πάρα πολύ. Φανταστείτε έναν οποιαδήποτε άλλο ηθοποιό αντί του Λάμπρου στην ταινία. Πόσοι θα μνημόνευαν έστω υποφερτά το εν λόγω φίλμ. Ελάχιστοι και μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός μέγιστου ηθοποιού και κωμικού. Παίρνει μια μάλλον μέτρια ταινία στις πλάτες του και την απογειώνει.
Το στόρι του φιλμ όπως πολύ εύστοχα ανέφεραν οι προλαλήσαντες ήταν συνυφασμένο με την πετρελαϊκή κρίση του 1973, μια διεθνής κρίση που σε συνδυασμό με τον μεγαλοϊδεατισμό της τότε χουντικής κυβέρνησης και με αφορμή την διαφαινόμενη εξαγωγή πετρελαίων στον Πρίνο της Θάσου οδήγησε σε συνδυασμό και με την τραγωδία της Κύπρου τις ελληνοτουρκικές σχέσεις πολλές φορές εκείνη την δεκαετία σε ιδιαίτερη όξυνση και κρίση και στα πρόθυρα πολέμου. (Συγνώμη για το off topic).
Κατά τα λοιπά στη ταινία από πλευράς αισθητικής και γοητείας πιστεύω πως ξεχώρισε η εκπληκτική Ρίτα Μπενσουσάν, γυναίκα ξεχωριστής ομορφιάς που απέπνεε ένα πολύ έντονο ερωτισμό και επισκίασε τις συμπρωταγωνίστριες της.