Ο καλύτερος Έλληνας σκηνοθέτης

[Θεία Λένα]

Ανοίγω ένα γκαλοπακι στο οποίο θα κληθείτε να απαντήσετε με πόνο ψυχής. Δεν υπάρχουν πολλά τόσο δύσκολα ερωτήματα φίλοι μου... Αν έπρεπε να διαλέξετε έναν και μόνο Έλληνα σκηνοθέτη... Ποιον θα διαλέγατε; ( Από τους δέκα ή κάποιον άλλο)

 
1. Αλέκος Σακελλάριος
 
Τι να πούμε...η ίδια η ταύτιση με τον ελληνικό κινηματογράφο. Πρωτοπόρος σκηνοθέτης, συγγραφέας αλλά και σπάνιος ανιχνευτής... ταλέντων.
Πολλοί από τους μεγάλους μας αστέρες του χρωστάνε την καριέρα τους
Ενδεικτικά αναφέρω:
 
Υπάρχει και φιλότιμο
Δεσποινίς ετών 39
Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο
Θανασάκης ο πολιτευόμενος
 
2. Γιάννης Δαλιανίδης
 
Σινεμά το εμπορικον. Ο πιο πιστός κι ο πιο παραγωγικός σκηνοθέτης του Φίνου.... διέθετε το άγγιγμα του Μίδα.  Καταπιάστηκε σχεδόν με τα πάντα. Έκοψε εκατομμύρια εισιτήρια. έβγαλε πρωταγωνιστές. Και τι δεν έκανε.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Ο ατσίδας
Κάτι να καίει
Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο
Φωνάζει ο κλέφτης
 
3. Γιώργος Τζαβέλας
 
Ο σκηνοθέτης της ψυχής. Ότι έκανε, καλώς καμωμένο.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Κάλπικη λύρα
Η γυνή να φοβείται τον άνδρα
Μια ζωή την έχουμε
 
4. Μιχάλης Κακογιάννης
 
Σημαντικές ταινίες και διακρίσεις. Έκανε το χρέος του ως καλλιτέχνης κ με το παραπάνω. Ο πιο αναγνωρισμένος εκτός συνόρων
Ενδεικτικά αναφέρω:
Το κορίτσι με τα μαύρα
Στέλλα
Ζορμπάς
 
5. Ντίνος Κατσουρίδης
 
Ήξερε να κάνει τα πάντα πίσω από τις κάμερες και τα έκανε καλά.
Ενδεικτικά αναφέρω
Της κακομοίρας
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση
Έγκλημα στα παρασκήνια
 
6. Βασίλης Γεωργιάδης
 
Δύο φορές στα Όσκαρ. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
Τα κόκκινα φανάρια
Γάμος αλά Ελληνικά
Εκείνο το καλοκαίρι
 
7. Κώστας Καραγιάννης
 
Σκηνοθέτης. Παραγωγός. Μα πολύ παραγωγός.
Ενδεικτικά από τις εκατον τόσες ταινίες που έφτιαξε:
Βιβα Ρένα
Ο σπαγγοραμενος
Ο εξυπνακιας
 
 
8. Ντίνος Δημόπουλος.
 
Καλός. Πολύ καλός. Παρά πολύ καλός.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Οι κυρίες της αυλής
Τζένη Τζένη
Μια Ιταλίδα απ την Κυψέλη
 
9. Νίκος Τσιφόρος
 
Θέλετε συστάσεις; Ενδεικτικά αναφέρω:
Ελα στο θείο
Ο γυναίκας
Ο θησαυρός του μακαρίτη
 
10. Νίκος Φώσκολος
 
Ένα όνομα. Μια ιστορία.
Εκατοντάδες ονόματα. Εκατοντάδες ιστορίες
Ενδεικτικά αναφέρω:
Υπολοχαγός Νατάσα
Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα
Ορατότης μηδέν

 

[Bambinella]

Αλεκος Σακελλαριος με κλειστα ματια. Για ολους τους λογους που αναφερεις, για το οξυ πνευμα του, το σαρκαστικο χιουμορ του, το πολυπλευρο ταλεντο του (σκηνοθετης, σεναριογραφος, στιχουργος, θεατρικος συγγραφεας και ολιγον ηθοποιος). Ειχε μια μικρη εφεση στις καμεο κινηματογραφικες εμφανισεις, αλα Χιτσκοκ, και τον παραλληλιζω μαζι του σε καποια πλανα του οταν η καμερα ζουμαρει σιγα - σιγα στους ηθοποιους. Εκει μου θυμιζει πολυ τον μαιτρ.

Περαν ολων αυτων, μου ταιριαζει και καλλιτεχνικα. Πολλες απο τις ατακες των ταινιων του θα μπορουσα να τις ελεγα κι εγω. Μου παει και ως ανθρωπος και νομιζω πως αν τον γνωριζα καλα, θα τα πηγαιναμε περιφημα μαζι. Αρχες δεκαετιας '90 ειχα την τιμη και τη χαρα να τον παρουσιασω στο τηλεοπτικο καναλι οπου δουλευα τοτε, να του σφιξω το χερι και να ανταλλαξω λιγες κουβεντες μαζι του. Για μενα αυτο αποτελει μια απο τις πιο σημαντικες στιγμες στη ζωη μου.

 

[oldgrcinfun]

Μια διευκρίνηση θα ήθελα. Το γκάλοπ αφορά αποκλειστικά τη σκηνοθεσία ή περιλαμβάνει και το σενάριο; 

 

[Θεία Λένα]

1@oldgrcinfun[/USER]

Είχα στο μυαλό μου τις ταινίες ως συνολικό αποτέλεσμα. 

Άλλωστε όλοι αυτοί (δε θυμάμαι τώρα για τον Γεωργιάδη κ τον Κατσουρίδη ) γραφαν όλοι. Ο δε Τσιφόρος κυρίως έγραφε νομίζω κ δευτερεύοντος σκηνοθετούσε. 

Οπότε μιλάμε για το αποτέλεσμα. Άλλωστε η σκέτη σκηνοθεσία θέλει κ γνώσεις κ τουλάχιστον εγώ δεν τις έχω. Περισσότερο μιλάμε για την αίσθηση που μας άφησαν οι ταινίες τους. 

 

[TZELASO]

Εγώ πάλι, μια αδυναμία στον Δαλιανίδη την έχω... Δεν είναι μόνο τα μιούζικαλ που εμένα προσωπικά μου αρέσουν πολύ και είναι το αγαπημένο μου αντίδοτο όταν κάτι δεν πάει καλά... Όταν η μέρα είναι δύσκολη, όταν είμαι κουρασμένη, με τα νεύρα τεταμένα, δεν υπάρχει καλύτερο αντίδοτο από τα μιούζικαλ του Δαλιανίδη και τα έργα του Disney....   Αλλά τι να πούμε και για τα δράματα που σκηνοθέτησε... "Εγωισμός", "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", " 'Ιλιγγος" κλπ κλπ, με κορυφαίο κατά την άποψή μου, το "Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο"... 

 

[oldgrcinfun]

Εφόσον πρέπει να ψηφίσουμε μόνο έναν, δίνω την προτίμηση μου στον Αλέκο Σακελλάριο, ωστόσο υπάρχουν πολλές ταινίες και από τους άλλους που τις έχω παρακολουθήσει ευχάριστα. 

 

[Nemo]

Αν και είχε μια ροπή στο μελό ,

«Το μοναδικό ελάττωμα του Τζαβέλλα, αναμφισβήτητα του μεγαλύτερου έλληνα σκηνοθέτη του κινηματογράφου, ήταν ο μελό χαρακτήρας του που αποτυπωνόταν και στις ταινίες του» ,Δημήτρης Χορν

Γιώργος Τζαβέλας για μένα.

 

[ΦΖΠ1]

Ο Σακελλάριος φυσικά, είναι εκτός συναγωνισμού πρώτος. Αν διαλέξω για δεύτερο κάποιο από τους υπόλοιπους, νομίζω ότι κερδίζει ο Δαλιανίδης, ως εισηγητής ενός στυλ (μιούζικαλ) που όσο κι αν σήμερα μας φαίνεται παρωχημένο, και ξενόφερτη αντιγραφή για τότε, δεν παύει να ήταν η συνταγή της επιτυχίας για εκείνον. Σκεφτείτε μόνο πόσα από τα πασίγνωστα ελληνικά τραγούδια του κινηματογράφου, έχει σκηνοθετήσει, ουσιαστικά στο παρθενικό τους "video clip"...

 

[αριαδνη]

Σακελάριος και Δημόπουλος ίσως ο Δημόπουλος να ταιριαζε περισσότερο στην δική μου ίσως ψυχολογία ως χαρακτήρας! Στο μέλλον ίσως αναγράφει και ο Λάνθιμος ως παγκόσμιος μετρ του ελληνικού σινεμά! Σήμερα πέτυχε θριαμβο

 

[elephadas]

Μπράβο του του ανθρώπου και σ' ανώτερα, αλλά τι σχέση έχει η τελευταία ταινία του με το ελληνικό σινεμά? Όλοι οι συντελεστές της (ξενόγλωσσης) ταινίας του από παραγωγό, σεναριογράφο, ηθοποιούς μέχρι τον τελευταίο τεχνικό είναι ξένοι, τα γυρίσματα έγιναν στο εξωτερικό, και η ταινία κουτσομπολεύει μια περίοδο της Εγγλέζικης Ιστορίας. Ο Λάνθιμος είναι σκηνοθέτης και είναι έλληνας, αλλά δεν είναι έλληνας σκηνοθέτης. Αλλιώς στην αρχική λίστα του πρώτου ποστ θα ανήκε και ο Ελία Καζάν. Πιο πολλή σχέση με το ελληνικό σινεμά είχε ο αμερικανός Jules Dassin.

 

[αριαδνη]

Είναι ακόμα και άλλος Έλληνας μαζί του που θα βραβευτεί ! Μετά τον Κακογιάννη και τον Γαβρά είναι ο τρίτος Έλληνας σκηνοθέτης που πάει για οσκαρ , οπότε κάτι σηματοδοτεί και αυτο

 

[αριαδνη]

Κατά κάποιον τρόπο αφορά και το ελληνικό σινεμά , στον Αστακό τραγουδά η Δανάη η δική μας στο σάουντρακ και βλέπω πως στα σχόλια στο τιουμπι η φωνή της μάγεψε τους ξένους και ας μην ήξεραν καν την γλωσσα

 

[Θεία Λένα]

Καλή επιτυχία στο Λανθιμο αλλά συμφωνώ με τον ελέφαντα πως δεν έχει σχέση με τον ελληνικό κινηματογράφο. 

Σε σχέση με τη Δανάη πάλι δεν πιστεύω ότι πρόκειται για συνάφεια με το δικό μας σινεμά. 

Και στον εξορκιστή που είναι κλασική πλέον ταινία ακούγονται το " ιστορία μου αμαρτία μου" και το " παραμυθακι μου" αλλά δε βρίσκω σύνδεση. Ίσως να ανοίξουμε άλλο θέμα. 

Έχετε ίσως προσέξει πως δεν έχω απαντήσει στην ερώτηση που έβαλα... Δυσκολεύομαι αφόρητα να διαλέξω σκηνοθέτη.. 

Μέχρι το '60 θεωρώ τον Αλέκο Σακελλαρίο αξεπέραστο. Πολλές ταινίες του Δαλιανίδη τις βλέπω ακόμη ευχάριστα. Ο Δημόπουλος με έχει συγκινήσει κάποιες φορές αλλά δε μπορώ να κρίνω αντικειμενικά γιατί ποτέ δεν ξεπέρασα τους Εχθρούς ( τραγική για μένα ταινία). Ο Τζαβέλλας δεν έχει γυρίσει ταινία που να μη μ αρέσει και να μη με συγκινήσει. Η γυνή θεωρώ πως είναι ταινία που θα μπορούσε να σταθεί σε  παγκόσμιο στερέωμα. 

Τον Κακογιάννη τον εκτιμώ περισσότερο για όσα έκανε για τον κινηματογράφο μας.  Περισσότερο από οποιαδήποτε ταινία του με συγκλόνισε το ντοκιμαντέρ για την Κύπρο. Έδειξε απίστευτη γενναιότητα κι άφησε κι αυτό το σημαντικότατο ιστορικό ντοκουμέντο

Τον Γεωργιάδη, αν και κάποιες φορές με απογοήτευσε τον θεωρώ πανεντιμο σκηνοθέτη, έχω και μια αδυναμία στο γάμος αλά ελληνικά, αν και δεν είναι τίποτα το τρομερό.. 

Τον Τσιφορο τον λατρεύω αλλά τον θεωρώ κυρίως γραφια και δευτερευόντως σκηνοθέτη.

Ο Κατσουρίδης είναι αξιοπρεπεστατος κι οι τεχνικές του γνώσεις θεωρώ φαίνονται στις ταινίες που έκανε.

Ο Φώσκολος δεν ταιριάζει στα γούστα μου και ο Καραγιάννης θεωρώ πως έχει κάποιο μερίδιο ευθύνης για την κατάντια του σινεμά ( και ως παραγωγός βέβαια)

Με το μαχαίρι στο λαιμό κι αν έπρεπε να διαλέξω μόνο έναν για να βλέπω τις ταινίες του θα έλεγα τον Αλέκο κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά...