Πάμε όπως άλλοτε

[αριαδνη]

Τι λέτε να θυμηθούμε την παλιά εποχή με τα πολύ ρετρό της, ανάλαφρα τραγούδια που σήμερα δυστυχώς σπάνια ακούγονται. Οι Αθηναικές καντάδες και τα διαχρονικά τραγούδια με την συνοδεία της λατέρνας που άφησαν εποχή και συγκήνησαν τους γονείς και τους παππούδες μας τα όμορφα καλοκαιρινά βράδια με την μυρωδιά των γιασεμιών! Μαρούδας, Γούναρης, Σουγιούλ, Μαριάννα Χατζοπούλου, Δανάη, Λω, Αττικ, Μακρής, Μελάγια, Πάολα, Μπελίντα, Ζήλεια ονόματα- θρύλοι στα πρώτα ακουσματα τους! Ας θυμηθούμε ξανά τα αθηναικά ταγκό.

Να θυμίσω το παρακάτω τραγουδάκι:

δεν γνωρίω όμως την ταινία και δυσκολεύτηκα να αναγνωρίσω τον Αλεξανδράκη!

 

[elephadas]

Αυτό θα γίνει από τα αγαπημένα μου θέματα, μια που πολύ μου αρέσουν αυτά τα αρχαία τραγούδια. (Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ακούσω το "τραγούδι θρύλος" διότι το Youtube μου λέει ότι δεν επιτρέπεται στη χώρα μου (USA) λόγω copyright)

Α, ναι, αλλά βλέπω τον τίτλο του. Είναι το Άσ' τα τα μαλλάκια σου". Υποψιάστηκα ποια ήταν η ταινία όταν είπες ότι δυσκολεύτηκες να γνωρίσεις τον Αλεξανδράκη. Διότι είναι από την "Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν", μόνη ταινία (απ' όσο ξέρω) στην οποία "τραγουδάει" ο Αλεξανδράκης (τον ντουμπλάριζε ο Φώτης Πολυμέρης, προφανώς ο Αλεξανδράκης ήταν ψάρι). Άννα Καλουτά και Σμαρούλα Γιούλη οι βασικές πρωταγωνίστριες

 

[αριαδνη]

Αυτό θα γίνει από τα αγαπημένα μου θέματα, μια που πολύ μου αρέσουν αυτά τα αρχαία τραγούδια. (Δυστυχώς δεν μπόρεσα να ακούσω το "τραγούδι θρύλος" διότι το Youtube μου λέει ότι δεν επιτρέπεται στη χώρα μου (USA) λόγω copyright)
Α, ναι, αλλά βλέπω τον τίτλο του. Είναι το Άσ' τα τα μαλλάκια σου". Υποψιάστηκα ποια ήταν η ταινία όταν είπες ότι δυσκολεύτηκες να γνωρίσεις τον Αλεξανδράκη. Διότι είναι από την "Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν", μόνη ταινία (απ' όσο ξέρω) στην οποία "τραγουδάει" ο Αλεξανδράκης (τον ντουμπλάριζε ο Φώτης Πολυμέρης, προφανώς ο Αλεξανδράκης ήταν ψάρι). Άννα Καλουτά και Σμαρούλα Γιούλη οι βασικές πρωταγωνίστριες

ναι, ναι πολύ σωστά, αν και στο εξωτερικό, κάνεις θαυματα! γίνεται και η μοναδική εμφάνιση σε αυτή η ταινια της κόρης της Τσαγανέας, Λιανας Βιτσωρη, σας λέει κατι το όνομα! Δεν μας είπες το δικό σου ΄΄αγαπημένο αρχαίο τραγούδι''.

ενα ακόμα τραγούδι που εγινε θρυλος μεσω της κακομοίρας- για να ευθημήσουμε λίγο. Ελπίζω να ακουγότανε και σε γάμους παλιά.

υπήρχε ενα τραγουδι του Γουναρη, ''δεν είναι ο κόσμος όπως παλιά'', κάπως ετσι το άκουγα μικρή , χρόνια εχω να το ακούσω!

 

[Stratulator]

"Πάμε σαν άλλοτε"...

 

[αριαδνη]

αυτό το έχει χορέψει μέχρι και η γεννιά μας! άρχισαν τα όργανα!

 

[Bambinella]

Μ' αρεσουν πολυ τα παλια τραγουδια και τα εχω μαθει απο τους γονεις μου και τη γιαγια μου που τα ακουγαν και τα τραγουδουσαν.

Ενα απο τα πιο αγαπημενα μου ειναι το Ας ερχοσουν για λιγο. Αυτο το τραγουδι αποτελεσε σταθμο για το συγκεκριμενο ειδος και μαλιστα ειχα ακουσει καπου οτι τα τραγουδια αυτα χωριζονται σε δυο κατηγοριες: Σε οσα κυκλοφορησαν πριν το Ας ερχοσουν για λιγο και σε οσα κυκλοφορησαν μετα!

Ας ερχοσουν για λιγο - Δαναη

 

[αριαδνη]

Μπάμπι, πρέπει οι δικοί σου παπουδες , την εποχή εκείνη να έχουν πολύ όμορφες αναμνήσεις από τα χρόνια εκείνα, γιατι το συγκεκριμένο είδος αποθεώθηκε φυσικά στα πλακιώτικα στενά προ αντιπαροχής και μετά στην επαρχία ( με λιγότερη ισως επιτυχία), με εξαίρεση τις καντάδες στα νησιά.

Μετά το πολυεπιτυχημένο και εξαιρετικο ''ας ερχόσουν για λίγο'', πιο πολύ ακούστηκε ''το τραμ το τελευταίο''http://www.youtube.com/watch?v=6K1fqduUC9A&feature=related

και σίγουρα οι στίχοι:'' εμεις με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες, για μας τα ντόρτια και οι διπλές και για άλλους οι εξάρες'' να μίλησε στις καρδιές πολλών ανθρώπων!

και μια μοναδική εκτέλεση απο την αξέχαστη ,Μαριάννα Χατζοπούλου:

 

[elephadas]

Ανάλογα τη διάθεσή μου αλλάζουν και τα ποια από τα παλιά θεωρώ πιο αγαπημένα.

Ωστόσο έχω μια προτίμηση στα ξεκαρδιστικά... όχι τα ηθελημένα αστεία όπως το ""Καλέ πατώνεις" ή το "Δεν σου πάει το πάχος Δημητράκη", αλλά αυτά που με κάθε σοβαρή διάθεση έχουν βλακώδεις στίχους. Συνήθως είναι μεταφορές στα ελληνικά ξένων επιτυχιών. Αυτά και κακή διάθεση να έχω μου τη φτιάχνουν. Πώς να αντισταθεί κανείς στους αθάνατους στίχους του "Οι τρεις καμπαλλέρος" με αποκορύφωμα το ρομαντικότατο

"Ολόγυρα βουβάλια

χιλιάδες κεφάλια

στη μέση εσύ"

που με κάνει να σκέφτομαι το Ζαχαρία να κάνει ερωτική εξομολόγηση στη Χοντρή του Θησαυρού?

αλλά κι αυτοί οι στίχοι τι σας λένε?

"Στον (για?) ύπνο σου τζάμπα

να έχεις στην πάμπα

φεγγάρι για λάμπα..."

που, μια που άρχισα τους χαρακτήρες παλιών γελοιογραφιών, θα ταίριαζε στον Σπαγγοραμένο του Πολενάκη που σίγουρα στις δικές του ρομαντικές στιγμές θα τόνιζε ότι δεν χρειάζεται να πληρώνουν ΔΕΗ για το φως τους αφού το φεγγάρι είναι τζάμπα λάμπα.

[video=youtube;NZT-t-yNzfw]

Τους στίχους και στα δύο αυτά τραγούδια τους έχει γράψει ο Πωλ Μενεστρέλ, που είχε φαίνεται "ειδικότητα" στα Λατινοαμερικάνικα.

Όχι ότι και τα λαϊκορεμπέτικα ήταν γεωγραφικά ακριβέστερα, αλλά αυτά τα είχαν με την Ανατολή περισσότερο (ας πούμε όταν ανακαλύπτουν σκλάβες στα χαρέμια μαχαραγιάδων να λενε Μπιρ Αλλάχ ... τι Βαγδάτη τι Βομβάη)

 

[Stratulator]

Τα περισσοτερα-ειτε απο τα Αρχοντορεμπετικα,ειτε απο Λατιν- που εχουν γινει επιτυχιες, εχουν γραφτει για θεατρικες παραστασεις και διαφορα σκετσακια.

Γι'αυτο και οι "αφελεις" στιχοι...

 

[αριαδνη]

elephadas, όλα τα λεφτά ο καουμπόυ είναι ο δικός μου, χα, χα υπήρχε τετοιο άσμα, το γουεστερν της Πλάκας...

 

[elephadas]

Το "Βρε πώς καταντήσαμε που σαρανταρίσαμε" το έχω και με τις αδελφές Καλουτά που το λένε πολύ ωραία, αλλά δεν το βρίσκω στο youtube.

Πράγματι πολλά από αυτά τα τραγούδια ακούγονταν σε επιθεωρήσεις (κυρίως), αλλά οι πληροφορίες μου λένε ότι ούτε οι 3 καμπαλλέρος ούτε ο "Κάου μπόυ" ήταν από θεατρικά έργα.

Ειδικά για το πρώτο, το Αρχείο των παλιών τραγουδιών του κ. Πάνου Μαυραγάνη (πολύτιμη πηγή για τους φίλους αυτής της εποχής) αναφέρει:

"Από το φιλμ "Three Caballeros" του Disney το 1947. Το πρωτοτραγούδησε ο Τώνης Μαρούδας στο Άλσος του Πεδίου του Άρεως το 1947 με την ορχήστρα του Μιχάλη Σουγιούλ Πρόκειται για την παγκόσμια επιτυχία "Jalisco". Αναφέρεται στα "Ελληνικό Τραγούδι" Ιουλ 1947, "Ελληνικό Τραγούδι" Αυγ 1947, "Ελληνικό Τραγούδι" Ιουλ 1948"

Ωστόσο ο κάου μπου ακούστηκε σε θεατρική παράσταση, όχι όμως τότε αλλά μερικές δεκαετίες αργότερα. Ήταν σε ένα από τα έργα που ανέβασε το "Ελεύθερο Θέατρο" στο Άλσος Παγκρατίου γύρω στο 1975 ή καναδυό χρόνια μετά. Δεν θυμάμαι αν ήταν από "Το τραμ το τελευταίο" ή από τις μεταγενέστερες επιθεωρήσεις τους, αλλά το νούμερο ήταν (υποτίθεται) τα "Νέα Ταλέντα" του Οικονομίδη, και το τραγουδούσε η βεντέτα "Καίτη Νινόν". Τότε το πρωτάκουσα, και μου φάνηκε τόσο υπέροχα αστείο που μου έμεινε καημός να το βρω στην αρχική, πραγματική του εκτέλεση. Τελικά το άκουσα με τη Νίτσα Μόλλυ πριν λίγα χρόνια, και πρόσφατα, προς μεγάλη μου χαρά, απόκτησα και μια ραδιοφωνική εκπομπή του "Ελεύθερου Θεάτρου" με το νούμερο αυτό.

 

[αριαδνη]

Μήπως το θέμα να γίνει δικός σου; πολύ ωραίες πληροφορίες, έχεις ασχοληθείς με το θέμα και μας μεταφέρεις στην εποχή εκεινη με αυτούσιες λεπτομέριες! Την Νινόν δεν την έχω ξανακούσει, να πω την αλήθεια ουτε την Μολλυ. Αν και στο εξωτερικό ασχολείσαι με εκείνη την περίοδο, ωραία να μαθαίνουμε και εμείς! πάντως και οι ηθοποιοι τραγουδησαν πολύ αυτό το είδος μουσικής με τις χαρούμενες νότες, έπρεπε κάπως οι άνθρωποι να ξορκισουν τις πίκρες και την φτωχεια τους, γι' αυτό λοιπόν και το ευθυμον του θέματος. Και η μουσική αυτή συντρόφευσε και το 50' και το 60' για να πάρει την σκυτάλη ο Χατζηδάκις με την ΄΄φούστα κλαρωτή'' και τα ''μεσοφόρια''. Η Μαριάννα Χατζοπούλου είχε πρόβλημα στα μάτια αλλά δεν σταμάτησε να τραγουδά...η Βρανά ξεσηκωνε τον κόσμο και η Βλαχοπούλου εγραψε την δική της ιστορία . Ο κόσμος ήξερε να το ρίχνει έξω με αυθεντικές εκτελέσεις.

Να βάλω και ένα άλλο, παρόμοιο με το πως μπατηρήσαμε:http://www.youtube.com/watch?v=xqJG33opTQ8

'''οταν είσαι και όταν τα 'χεις όπου τυχεις και όπου λάχεις,

με το ΄πρόσωπο στο πλάι ξενυκτάς , και όταν ερθουν τα χαράματα,

πας για τα ωραία , πας για τα ωραία πράγματα''

 

[elephadas]

Είναι πολύ λογικό να μην έχεις ξανακούσει την Καίτη Νινόν, μια που δεν ήταν υπαρκτό πρόσωπο αλλά το όνομα του χαρακτήρα στο νούμερο εκείνης της παράστασης του Ελεύθερου Θεάτρου. Δηλαδή το ίδιο υπαρκτή με τη Μαίρη Παναγιωταρά

Από 20άρης όταν ήμουνα μου άρεσαν αυτά τα τραγούδια (νωρίτερα δεν τα άντεχα, διότι άρεσαν στους γονείς μου, και από πότε ένας έφηβος ακούει τα τραγούδια της εποχής των γονέων του?), αλλά όχι μόνο τα τραγούδια αλλά και οι πληροφορίες σχετικές μ' αυτά που τα τοποθετούσαν στον κοινωνικό τους περίγυρο και βοηθούσαν να τα καταλάβουμε. Θυμάμαι ότι άκουγα ανελλιπώς το "Καλησπέρα κύριε Έντισον" του Παπαστεφάνου που είχε ξεκινήσει το 1978, όχι μόνο για τα καταπληκτικά και (για τους νέους τότε) άγνωστα τραγούδια του, αλλά και για τον πλούτο πληροφοριών που συνόδευαν την παρουσίασή τους. Αλλά ζώντας εκτός Ελλάδας ήταν πολύ δύσκολο να συνεχίσω την ενασχόληση μέχρι που έφτασε η ιντερνετική εποχή με τα τραγούδια και πληροφορίες να είναι διαθέσιμα σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου ζεις. Χρόνος πού να βρεθεί να ακούσεις / διαβάσεις ό,τι υπάρχει...

Στα μικράτα μου πρόλαβα στην ακμή τους τραγουδιστές όπως ο Γιάννης Βογιατζής, η Άνtζελα Ζήλια κλπ, αλλά και πολλές παλιότερες δόξες δεν είχαν εξαφανιστεί όταν άρχισα να ακούω τέτοια επειδή μου άρεσαν κι όχι επειδή οι γονείς μου είχαν το ραδιόφωνο σε σχετική εκπομπή. Θυμάμαι η Κούλα Νικολαΐδου είχε εκπομπή στην οποία παρουσίαζε τραγούδια παλιότερων συναδέλφων της όπως της Κάκιας Μένδρη κλπ... η Νινή Ζαχά και η Δανάη ήταν ακόμη στη δράση (καλά, η Δανάη ήταν ακόμη ως πριν λίγα χρόνια), η Μάγια Μελάγια είχε επιστρέψει από την Αμερική κι έκανε δευτερη (σύντομη) καριέρα σε αναψυκτήρια την εποχή που πρωτοακούστηκε ο όρος "ρετρό" και η Σοφία Βέμπο, αν και δεν τραγουδούσε πια, ήταν ζωντανός θρύλος. Άλλες στάνταρ εκπομπές που θυμάμαι από τα τέλη του '60 ήταν εβδομαδιαία ημίωρα με τη χορωδία και μαντολινάτα του Φώτη Αλέπορου, και με τις χαβάγιες του Ζοζέφ Κορίνθιου. Ονόματα που έχουν εντυπωθεί στη μνήμη μου, που τότε ήταν σαν σφουγγάρι και τα απορροφούσε όλα (και τώρα είναι σαν σφουγγάρι αλλά με άλλον τρόπο - τρύπια και στάζει)

 

[Bambinella]

Ειναι 1944 και η Σοφια Βεμπο τραγουδα ενα υπεροχο και πολυαγαπημενο μου τραγουδι.

Καινουργια τωρα ζωη....για την καινουργια ζωη που αρχιζε σιγα - σιγα μετα την κατοχη.

 

[Stratulator]

Μια που αναφερθηκε ο Elephadas στην Νιτσα Μολλυ- εχει πολυ ωραια τραγουδια(και φωνη) που δεν τα βρισκω στο Υ.Τ. ,οπως το "Αποψε παλι" και το "Αγαπες χαμενες"...

Αννα Μολυβαδα ηταν το πραγματικο της ονομα και στα 17 της, ανεβηκε στην Μαντρα του Αττικ...

Ειχε και εκπομπη στο Ε.Ι.Ρ, "20 λεπτα με την Μολλυ"...

Το "Ας ερχοσουν για λιγο" ,το γνωρισα απο ενα remix για την ταινια "Σωσε με" (2001)...

Αμεσως μετα εψαξα για την κανονικη εκτελεση που ειναι ανωτερη,φυσικα...(Βασικα, μονο αυτο μου εχει μεινει απ'την ταινια)

​

Ο Θεοφραστος Σακελλαριδης ανηκει στους κορυφαιους Ελληνες μουσουργους,οχι γιατι ειναι ο θεμελιωτης της Οπερετας και της Επιθεωρησης,αλλα,επειδη διαμορφωσε τα μουσικα 'ρευματα' της εποχης του.

Οπως συμβαινει παντα εδω, ποτε δεν τιμηθηκε(νομιζω) απο το επισημο κρατος-εκτος απο καποιες παραστασεις και χορωδιες με το ονομα του...

Γεννηθηκε στην Αθηνα στις 7 Σεπτεμβριου 1883. Εκανε τις πρωτες μουσικες σπουδες του στην Αθηνα και συνεχισε στην Γερμανια και στην Ιταλια.

Αναμεσα στις παρα πολλες Οπερετες που εγραψε μουσικη,υπαρχει ενα εργο 'σταθμος' στην καριερα του:

"Ο Βαφτιστικος" (1918), που παιζεται ακομα και σημερα. Αλλα,και μια Επιθεωρηση,το"Μπραβο Κολονελο!" σε συνεργασια με τον Σακελλαριο , τον Οκτωβριο του 1940.

Μεγαλη ηταν και η "εθνικη συμβολη" του Σακελλαριδη σε δυσκολες στιγμες για την χωρα μας, τοτε με τους Βαλκανικους Πολεμους , με τα "πατριωτικα ασματα" στα 'Πολεμικα Παναθηναια' (επιθεωρηση),το 1912-13. Το εμβατηριο του "Βαφτιστικου" - 'Ψηλα στο Μετωπο',το τραγουδουσαν οι Ελληνες Στρατιωτες στην Μικρασιατικη Εκστρατεια,το 1919-22,αλλα και στο Αλβανικο Μετωπο το 1940-41. Φυσικα και το

"Βαζει ο Ντουτσε την Στολη του", με την Σοφια Βεμπο,μια παρωδια σε παλιοτερο τραγουδι του.

Ο Θεοφραστος Σακελλαριδης πεθανε στις 2 Ιανουαριου 1950.

 

[lass]

Μουσική: Γιώργος Μουζάκης

Ο Γ. Μουζάκης έγραψε πάρα πολλά τραγούδια για επιθεωρήσεις της εποχής (μην ξεχνάμε ότι η επιθεώρηση

ήταν στα φόρτε της τότε) τα οποία όμως γίνονταν γνωστά και μέσα από ταινίες της εποχής και παραμένουν

αγαπητά μέχρι τις μέρες μας.

Ενδεικτικά αναφέρω: "Εγώ θα σ' αγαπώ", "Η βαλίτσα ", "Δώσε ( Δώσε παιδί μου δώσε )", "Μάμπο Μπραζιλέιρο".

Έτσι ακούγεται ας πούμε το "Μάμπο Μπραζιλέιρο" στην ταινία "Η ωραία των Αθηνών" αλλά η πρώτη εκτέλεση

έγινε σε κάποια επιθεώρηση της εποχής.

(πείτε μου ότι δεν είμαι οφ τόπικ! χάρηκα πάρα πολύ με αυτό το θρεντ #) )

 

[αριαδνη]

άλλο ένα όμορφο τραγουδάκι!

 

[retrofrog]

Ταξιδιάρικο ...

Τα τραγούδια εκείνης της εποχής αποπνέουν μια ευαισθησία και λεπτότητα εξαιρετικά σπάνια στις μέρες μας..

 

[lass]

Από την περιγραφή του video:

Mambo του 1953 σε μουσική Γιώργου Μουζάκη και στίχους Ασημακόπουλου-Σπυρόπουλου-Παπαδούκα, από την επιθεώρηση "30 το Δολλάριο"

(Δική μου σημείωση: στην παράσταση το είχε τραγουδήσει η Σπεράντζα Βρανά).

 

[Bambinella]

Εξαιρετικά χαριτωμένο...(δεν το βρήκα σε πρωτότυπη έκδοση αλλά νομίζω ότι και αυτή είναι αντάξια της αυθεντικής)

Το γνωστο μας Τικι - τακ. Ενα τραγουδι απο την πιο διασημη οπερετα. Τον Βαφτιστικο, του Θεοφραστου Σακελλαριδη.